Ανάμεσα σε παρόν και παρελθόν
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 15 of 15
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    12

    Ανάμεσα σε παρόν και παρελθόν

    Καλημερα.Ειμαι νεο μελος εδω.Θα ηθελα να σας πω κι εγω την ιστορια μου γιατι πραγματικα ειμαι πολυ μπερδεμενη.Πριν 4 χρονια γνωρισα ενα παιδι εγω 24 εκεινος τοτε 22.Η ιστορια μας ξεκινησε περιεργα και πολυ ομορφα σαν παραμυθι.Ειμασταν ερωτευμενοι ,αλλα ηταν περιεργος χαραχτηρας και κατα διαστηματα συμπεριφεροταν ασχημα,επεφτε σε καταθλιψη,εξαφανιζοταν και εψαχνα να τον βρω και γενικα εδειχνε μια ανωριμη συμπεριφορα πολλες φορες.Στα 4 χρονια ειχαμε χωρισει 3 φορες και μαλιστα η μια για μεγαλο χρονικο διαστημα.Παντα εγω χωριζα γιατι δεν αντεχα αυτη την κατασταση,την ανωριμοτητα και τη μιζερια μεσα στη σχεση.Τον αγαπουσα πολυ ομως και ηθελα να ειμαι διπλα του στις δυσκολιες που αντιμετωπιζε συνεχεια.Τον βοηθουσα,τον στηριζα,αλλα εκεινος ποτε δεν ηταν εκει για μενα.Παντα εβαζε αλλες προτεραιοτητες,ουτε καν τον εαυτο του.Ηταν το παιδι που ετρεχε για ολους τους αλλους εκτος απο τον εαυτο του και τη σχεση του.Την τελευταια φορα που τα ξαναβρηκαμε πιο ωριμοι και οι δυο πια εκεινος 26 κι εγω 28 μετα απο 7 μηνες χωρισμου μειναμε για ενα χρονο σχεδον μαζι.Πολλα ειχαν αλλαξει προς το καλυτερο.Ειμασταν και οι δυο πιο κατασταλαγμενοι μεχρι που ξαφνικα αρχισε τα ιδια.Επεσε σε καταθλιψη γιατι φοβοταν οτι δεν μπορουσε να μου προσφερει μια ηρεμη ζωη και ανετη,εγω ποτε δεν του ειχα ζητησει κατι τετοιο.Θελαμε να κανουμε οικογενεια πιο μετα αλλα εκεινος αφεθηκε τελειως, κλειστηκε στον εαυτο του και σιγα σιγα με απομακρυνε απο κοντα του.Για ενα μηνα προσπαθουσα να τον συνεφερω.Δεν εβγαινε απο το σπιτι και ειχε πεσει παλι σε καταθλιψη.Προσπαθησα,μιλησ α με ειδικο καθως υπηρχε ιστορικο καταθλιψης στη οικογενεια του αλλα αρνιοταν τα παντα.Εμεινα διπλα του και εκεινος εφτασε στο σημειο να μου πει πως δεν ξερει αν με αγαπαει πια.Αυτο με πληγωσε...εγκατελειψα την προσπαθεια και εφυγα κι εγω πια.Τον αγαπουσα αλλα πλεον ενιωθα οτι δεν ειχα αλλο κουραγιο να παλεψω μονη σε αυτο.Ειχα μιζεριασει κι εγω.Μετα απο 1 μηνα ξεκινησα μια αλλη σχεση με εναν ανθρωπο που ξεκινησαμε φιλικα στην αρχη.Ηξερε για μενα και την ιστορια μου.Εκεινος 31 κι εγω 29.Στους πρωτους μηνες που ειμασταν μαζι με αυτο το παιδι,εμφανιστηκε ξανα ο πρωην μου και μου ειπε οτι ηθελε να ειμαστε μαζι ξανα.οτι τα σκεφτηκε ολα και μια μερα ηρθε με βρηκε και μου εκανε προταση γαμου κανονικη με τα παντα.Ηξερε οτι ημουν με καποιον αλλον ομως.Στην αρχη ειπα ναι ενθουσιασμενη αλλα μετα που το συνηδειτοποιησα καταλαβα οτι ειχε περασει ο καιρος που το περιμενα αυτο απο κεινον και πλεον ηθελα να ειμαι με τον ανθρωπο που με στηριξε.Το παιδι που ημουν μαζι τα εμαθε ολα αυτα που εγιναν και μου σταθηκε.Μου ειπε οτι εγω επρεπε να αποφασισω και οτι θα ηταν διπλα μου.Εκει τελειωσε.Ο πρωην ειχε γινει παρελθον αν και με πονουσε αυτο, αλλα αποφασισα να δωσω μια ευκαιρια σε εναν ανθρωπο που δεν ειχε προλαβει να μου δειξει τιποτα ακομα.Ο πρωην μου ειχε 4 χρονια να το αποδειξει και δεν το εκανε.Με το παιδι αυτο ειμαστε τωρα μαζι 1 χρονο και παμε για σοβαρα.Μενουμε μαζι,τον αγαπαω και με αγαπαει ομως ζηλευει πολυ και με πιεζει, νιωθω οτι προσπαθει να με παει με τα νερα του,οσο αργα πηγαινε στη αρχη, τοσο γρηγορα τρεχει τωρα, λογω ηλικιας ισως, θελει να κανει οικογενεια,ειναι 32 κι εγω πλεον 30, ειμαι κι εγω στην φαση αυτη αλλα αισθανομαι πιεση.Δεν του αρεσει η δουλεια που κανω και θελει να τη σταματησω(ειμαι τραγουδιστρια) αν και ο ιδιος ειναι μουσικος και γενικα τα βλεπει ολα απο την πλευρα του.Οσο για τον πρωην μου ακομα τον σκεφτομαι.Ακομα εχω συναισθηματα για κεινον.Νιωθω οτι δεν θα το ξεπερασω ποτε απλα φοβαμαι μηπως επειδη στη σχεση που ειμαι τωρα νιωθω πιεση μηπως αυτος ειναι ο λογος που σκεφτομαι τον πρωην μου.Δεν ξερω αν ειμαι ετοιμη να προχωρησω τελικα η οχι.Συγνωμη αν κουρασα..αλλα αυτη ειναι η ιστορια της ζωης μου.

  2. #2
    Εγώ θα σου λεγα σε πρώτη φάση, να βάλεις στην άκρή αυτό το "πάμε σοβαρά" με τον καινούργιο.
    Όταν είσαι ένα χρόνο μαζί με έναν άνθρωπο και αντι να περνάς καλά, πιέζεσαι και σκέφτεσαι τον πρώην, από κάπου μπάζει νερά το θέμα.
    Επίσης, δεν συνεχίζουμε με κάποιον επειδή μας "στηρίζει", αλλά επειδή είμαστε ερωτευμένες μαζί του.
    Απ όσα έγραψες για τον καινούργιο δεν προκύπτει πουθενά έρωτας....

    πι ες: καλως ήρθες..:)

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    12
    καλως σας βρηκα!Το θεμα ειναι οτι δεν ειναι τοσο δυνατο οσο το προηγουμενο.Και δεν πιστευω να υπαρξει ξανα κατι τοσο δυνατο.Ειμαι ερωτευμενη τωρα αλλα οχι τοσο δυνατα, ειμαι επιφυλακτικη πλεον.Σε ευχαριστω για την απαντηση.

  4. #4
    Quote Originally Posted by Don't Know View Post
    καλως σας βρηκα!Το θεμα ειναι οτι δεν ειναι τοσο δυνατο οσο το προηγουμενο.Και δεν πιστευω να υπαρξει ξανα κατι τοσο δυνατο.Ειμαι ερωτευμενη τωρα αλλα οχι τοσο δυνατα, ειμαι επιφυλακτικη πλεον.Σε ευχαριστω για την απαντηση.
    Κοιτα...ο έρωτας δεν έχει μονάδα μέτρησης.
    Ίσως σε κούρασε πολύ η προηγούμενη σχέση σου και στο νέο σύντροφο έχεις βρει την ηρεμία και την ασφάλεια που δεν βρήκες στον πρώην και αυτό να σε μπερδεύει συναισθηματικά.
    Στν ουσία με κανενα απο τους δύο δεν μπορείς να ολοκληρωθείς, γιατι με τον μεν παλιό έχει κουράσει και ξεφτίσει το θέμα παρολο που σου έχει μείνει απωθημένο, ο μεν νέος δεν κατάφερε να σε ξεκολλήσει από κει που σημαίνει πως μπορεί να σου αρέσει να είσαι μαζί του, αλλά αυτό δεν έχει σχέση με έρωτα..:)
    Ξέρεις, πολλές φορές βλέποντας πως κάτι δεν τραβάει, ξεκινάμε κάτι άλλο με την ελπίδα να ξεφύγουμε απο μια κατάσταση, αλλά αν έχει περάσει ένας χρόνος και ακόμη ταλαιπωρεί το μυαλό σου ο πρώην, τότε υπάρχει θέμα.
    Φαντάσου τώρα να κάνεις κανένα λάθος να παντρευτείς το νέο, να σταματήσεις και τη δουλειά και να εγκλωβιστείς απ όλες τις απόψεις μόνο από συναισθηματική ανασφάλεια.

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    12
    Ισως να εχεις δικιο.Το εχω σκεφτει ολο αυτο κι εγω αλλα με δυσκολευει.Η αληθεια ειναι οτι μενουμε μαζι τους τελευταιους 5 μηνες και λιγο εχει ρουτινιασει η σχεση μας.Επεσα κατευθειαν στα βαθεια κι εγω...

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Location
    Αθηνα
    Posts
    270
    Εγω νομιζω οτι πρεπει να μιλησεις με τον φιλο σου και να του πεις οτι ειπες και εδω δηλαδη οτι σε πιεζει οτι σε ζηλευει οτι σε κουραζει και να βρητε μια λυση μαζι
    οσο για τον προιν ξεχνατον οπως ειπες 4 χρονια ειχε την ευκαιρεια του και την εχασε .Τελος τα παλια παμε στα νεα τωρα....

    εδω οτι θες θα προσπαθησουμε να σε βοηθησουμε
    ειμαι ανορθογραφος και συγγνωμη για αυτο!!!

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    12
    Quote Originally Posted by glafkos View Post
    Εγω νομιζω οτι πρεπει να μιλησεις με τον φιλο σου και να του πεις οτι ειπες και εδω δηλαδη οτι σε πιεζει οτι σε ζηλευει οτι σε κουραζει και να βρητε μια λυση μαζι
    οσο για τον προιν ξεχνατον οπως ειπες 4 χρονια ειχε την ευκαιρεια του και την εχασε .Τελος τα παλια παμε στα νεα τωρα....

    εδω οτι θες θα προσπαθησουμε να σε βοηθησουμε
    ε
    Ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου.Εχω μιλησει μαζι του αρκετες φορες...ισως δεν εχω γινει τοσο ξεκαθαρη ομως.Μολις παω να κανω αυτη τη συζητηση μου λεει οτι παλι εχω ανασφαλειες και φοβαμαι.

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Location
    Αθηνα
    Posts
    270
    πες του λοιπον οτι επειδη εχεις ανασφαλειες θες να κανετε αυτην την κουβεντα για να σου φυγουνε αυτες και οτι δεν ειναι τροπος αμα θες κατι να του πεις να σου λεει οτι εχεις ανασφαλειες
    ειμαι ανορθογραφος και συγγνωμη για αυτο!!!

  9. #9
    Banned
    Join Date
    Jun 2011
    Location
    Athens
    Posts
    507
    Προσπάθησε να ελαχιστοποιήσεις τους τομείς της ζωής σου που βάζεις το "πάντα" και το "ποτέ"

    Θα σε ελευθερώσει.

    Σχετικά με τις ανησυχίες που παρέθεσες (καλώς ήρθες στο φόρουμ) νομίζω πως μόνη σου τα δυσκολεύεις στο μυαλό σου. Η περίπτωση που αναφέρεις είναι "τρικυμία σε ποτήρι".

    Το να ηρεμήσεις και να δεις μέσα σου, τις πραγματικές σου ανάγκες είναι ένα βήμα. Το επόμενο, ακόμα δυσκολότερο, είναι να τις διεκδικήσεις.

    Σε μια σχέση, είναι δεδομένο πως θα κάνεις συμβιβασμούς για να προσεγγίσεις τα θέλω του συντρόφου σου, αλλά αυτοί δεν πρέπει να σε πνίγουν και να σε αναλώνουν.

    Το ότι σκέφτεσαι τον πρώην σου, φυσιλογικό είναι, αλλά μπορεί να δείχνει και την ασυμβατότητα που έχεις με τον νυν. Η ιστορία σου δείχνει, πως αυτός που είσαι τώρα, δεν έχει ασχοληθεί και σίγουρα δεν έχει κατακτήσει το μυαλό σου.

    (Οτ)αν το επιτύχει, να είσαι σίγουρη πως δεν θα υπάρχει σκέψη για κάποιον άλλον. Αν δεν το καταφέρει, δεν είναι ο σύντροφος με το ο κεφαλαίο.

    Σε κάθε περίπτωση ο ΗΡΕΜΟΣ διάλογος, έχει να προσφέρει. Μην φοβηθείς να βάλεις στο τραπέζι τα θέλω σου, ΜΗΝ τα θελήσεις και όλα δικά σου.

  10. #10
    Banned
    Join Date
    Oct 2007
    Posts
    2,515
    Αγαπητή Don't Know, μόλις έγραφα σε ένα άλλο θέμα ότι ο κόσμος είναι γεμάτος ανθρώπους... αν ούτε με τον πρώην ούτε με τον νυν νιώθεις ήρεμη κι ευτυχισμένη, ίσως δεν υπάρχει λόγος να εξαντλείς τις επιλογές σου σε αυτούς τους δύο και μόνο. Απ' όσο λες έχεις συναισθήματα για τον πρώην... όμως ταιριάζατε τελικά σαν άνθρωποι, μπορούσατε να επικοινωνήσετε και να έχετε τους ίδιους ρυθμούς? Η δική μου αίσθηση απ' όσα έγραψες είναι πως μάλλον όχι. Φυσικά και δεν είναι κακό να ξαναπροσπαθεί κανείς, όμως λάβε υπόψη πως δεν είναι εύκολο να διαγράψεις τη φθορά που έχει υποστεί η σχέση σας μετά από τόσα χρόνια.

    Όσο για τον νυν, ίσως πράγματι η πίεση που ασκεί να είναι ένας παράγοντας που σε κάνει να διστάζεις. Ίσως η αστάθεια του πρώην σε έκανε να αναζητήσεις έναν άνθρωπο που φαινόταν πιο σταθερός, τώρα όμως βλέπεις πως η αίσθηση ασφάλειας και σταθερότητας συνδυάζεται και με ζήλεια-πίεση. Δεν είναι όμως πάντα έτσι σε κάθε σχέση, ούτε χρειάζεται να είναι έτσι. Προσωπική μου άποψη είναι πως το κομμάτι 'επάγγελμα' είναι κάτι εντελώς δικό σου και δεν βρίσκω σωστό ένας σύντροφος να ζητά να το αφήσεις. Επίσης νομίζω πως μέσα σε ένα γάμο καλό είναι και οι δύο σύντροφοι να είναι εν δυνάμει πλήρως ανεξάρτητοι, όχι γιατί 'μπορεί να χωρίσετε', αλλά γιατί η αυτονομία ευνοεί τη δημιουργία ισότιμων σχέσεων.

  11. #11
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    12
    το προβλημα ειναι οτι ενω τον αγαπαω και θελω να ειμαι μαζι του...ακομα σκεφτομαι τον πρωην μου πολλες φορες και μαλιστα χτες συγκεκριμμενα μετα απο πολυ καιρο μου εστειλε μηνυμα οτι με σκεφτεται και δεν με εχει ξεπερασει....χωρις να εχουμε καμμια επαφη τοσο καιρο...δεν εχω απαντησει γιατι δεν ειναι σωστο να απαντησω...με το παιδι που ειμαι τωρα ειμαι καλα αν εξαιρεσεις την πιεση για τη δουλεια μου και τη ζηλεια που κατανταει κουραστικη μερικες φορες..

  12. #12
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    12
    Quote Originally Posted by marina38 View Post
    Αγαπητή Don't Know, μόλις έγραφα σε ένα άλλο θέμα ότι ο κόσμος είναι γεμάτος ανθρώπους... αν ούτε με τον πρώην ούτε με τον νυν νιώθεις ήρεμη κι ευτυχισμένη, ίσως δεν υπάρχει λόγος να εξαντλείς τις επιλογές σου σε αυτούς τους δύο και μόνο. Απ' όσο λες έχεις συναισθήματα για τον πρώην... όμως ταιριάζατε τελικά σαν άνθρωποι, μπορούσατε να επικοινωνήσετε και να έχετε τους ίδιους ρυθμούς? Η δική μου αίσθηση απ' όσα έγραψες είναι πως μάλλον όχι. Φυσικά και δεν είναι κακό να ξαναπροσπαθεί κανείς, όμως λάβε υπόψη πως δεν είναι εύκολο να διαγράψεις τη φθορά που έχει υποστεί η σχέση σας μετά από τόσα χρόνια.

    Όσο για τον νυν, ίσως πράγματι η πίεση που ασκεί να είναι ένας παράγοντας που σε κάνει να διστάζεις. Ίσως η αστάθεια του πρώην σε έκανε να αναζητήσεις έναν άνθρωπο που φαινόταν πιο σταθερός, τώρα όμως βλέπεις πως η αίσθηση ασφάλειας και σταθερότητας συνδυάζεται και με ζήλεια-πίεση. Δεν είναι όμως πάντα έτσι σε κάθε σχέση, ούτε χρειάζεται να είναι έτσι. Προσωπική μου άποψη είναι πως το κομμάτι 'επάγγελμα' είναι κάτι εντελώς δικό σου και δεν βρίσκω σωστό ένας σύντροφος να ζητά να το αφήσεις. Επίσης νομίζω πως μέσα σε ένα γάμο καλό είναι και οι δύο σύντροφοι να είναι εν δυνάμει πλήρως ανεξάρτητοι, όχι γιατί 'μπορεί να χωρίσετε', αλλά γιατί η αυτονομία ευνοεί τη δημιουργία ισότιμων σχέσεων.

    το ξερω οτι υπαρχει πλεον φθορα και οτι σιγουρα εχει τελειωσει....αυτο το συναισθημα ομως ποτε θα παψει να υπαρχει?θα παψω ποτε να τον σκεφτομαι?η ακομα και με καποιον αλλον να ειμαι και να παντρευτω ακομα δεν θα τον ξεχασω ποτε?

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Location
    Αθηνα
    Posts
    270
    κακο δεν ειναι να εχεις ομορφες αναμνησεις απο τις προηγουμενες σχεσεις αλλα πρεπει να βλεπει και ο καθε ενας μας που εχει τελειωσει μια προηγουμενη σχεση και να μην ζουμε σε αυταπατες οτι θα γινουν ολα καλα
    ειμαι ανορθογραφος και συγγνωμη για αυτο!!!

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    12
    Quote Originally Posted by glafkos View Post
    κακο δεν ειναι να εχεις ομορφες αναμνησεις απο τις προηγουμενες σχεσεις αλλα πρεπει να βλεπει και ο καθε ενας μας που εχει τελειωσει μια προηγουμενη σχεση και να μην ζουμε σε αυταπατες οτι θα γινουν ολα καλα
    φυσικα και ειναι καλο να κραταμε αναμνησεις...αλλα κατα ποσο ειναι εφικτο να προχωρησουμε με αυτες?και οταν ο αλλος δε μας αφηνει και εμφανιζεται παλι μετα απο καιρο?εκει που εχεις προχωρησει?δεν ειναι αδικο αυτο??εκει πως μπορεις να συμπεριφερθεις??οταν ενω εχεις εξηγηθει οτι κατι εχει τελειωσει σε ξαναπηγαινει απο την αρχη?και αν τα συναισθηματα δεν εχουν φυγει πως μπορεις να αρνηθεις και να πεις ΟΧΙ ΕΓΩ ΠΑΩ ΜΠΡΟΣΤΑ?πολλες ερωτησεις....

  15. #15
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Posts
    12
    ναι ο διαλογος λυνει πολλα τελικα...το μυαλο μου το εχει κατακτησει....την καρδια μου ομως την εχω αρκετα προστατευμενη πια και δεν την αφηνω να ερωτευτει....εκει ειμαι διστακτικη....
    Quote Originally Posted by Seduction View Post
    Προσπάθησε να ελαχιστοποιήσεις τους τομείς της ζωής σου που βάζεις το "πάντα" και το "ποτέ"

    Θα σε ελευθερώσει.

    Σχετικά με τις ανησυχίες που παρέθεσες (καλώς ήρθες στο φόρουμ) νομίζω πως μόνη σου τα δυσκολεύεις στο μυαλό σου. Η περίπτωση που αναφέρεις είναι "τρικυμία σε ποτήρι".

    Το να ηρεμήσεις και να δεις μέσα σου, τις πραγματικές σου ανάγκες είναι ένα βήμα. Το επόμενο, ακόμα δυσκολότερο, είναι να τις διεκδικήσεις.

    Σε μια σχέση, είναι δεδομένο πως θα κάνεις συμβιβασμούς για να προσεγγίσεις τα θέλω του συντρόφου σου, αλλά αυτοί δεν πρέπει να σε πνίγουν και να σε αναλώνουν.

    Το ότι σκέφτεσαι τον πρώην σου, φυσιλογικό είναι, αλλά μπορεί να δείχνει και την ασυμβατότητα που έχεις με τον νυν. Η ιστορία σου δείχνει, πως αυτός που είσαι τώρα, δεν έχει ασχοληθεί και σίγουρα δεν έχει κατακτήσει το μυαλό σου.

    (Οτ)αν το επιτύχει, να είσαι σίγουρη πως δεν θα υπάρχει σκέψη για κάποιον άλλον. Αν δεν το καταφέρει, δεν είναι ο σύντροφος με το ο κεφαλαίο.

    Σε κάθε περίπτωση ο ΗΡΕΜΟΣ διάλογος, έχει να προσφέρει. Μην φοβηθείς να βάλεις στο τραπέζι τα θέλω σου, ΜΗΝ τα θελήσεις και όλα δικά σου.

Similar Threads

  1. Ψυχές αναμέσα σε θηρία...
    By troubledman in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 23
    Last Post: 10-02-2013, 20:21
  2. επιστροφή στο παρελθόν?
    By julias in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 186
    Last Post: 19-09-2011, 20:52
  3. Δεν ξέρω αν πρέπει να την τοποθετήσω στο παρελθόν ή στο μέλλον...
    By chrisro in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 33
    Last Post: 24-03-2011, 20:46
  4. Replies: 45
    Last Post: 05-02-2010, 18:16
  5. Προβληματικη σχεση αναμεσα σε γονεις και παιδι
    By maraki_33 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 12
    Last Post: 03-01-2008, 19:06

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •