Ψύχωση ή κάτι άλλο?

[MCCoolguy]

Γεια σας,αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα και θα ήθελα να μάθω αν είναι απαραίτητη η βοήθεια από ένα ψυχίατρο/ψυχολόγο στην περίπτωσή μου και αν σας φαίνεται να σχετίζεται με ψύχωση ή κάτι άλλο,άν έχετε αντίστοιχες εμπειρίες κλπ.Είναι πολύ μεγάλο κείμενο,πολλά έχουν μείνει απέξω γιατι δεν θέλω να φάνει ποιος είμαι,έχω την ανασφάλεια ότι όσα γράφω παρακολουθούνται και ότι θα τα δεί κάποιος γνωστός και θα καταλάβει ποιος είμαι.

Εδώ και σχεδόν ένα μήνα ζω τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου.Φοβάμαι ότι είτε θα μπω φυλακή άδικα,είτε ότι θα πεθάνω.



Ας αναφερθώ πρώτα όμως στο παρελθόν,πώς εξελίχθηκαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζω σε περίοδο μιας 10ετιας περίπου.Είμαι ανδρας στα early 20s.
Από όσο μπορώ να ξέρω χωρίς να έχω τη γνώμη κάποιου ειδικού,πάσχω από ιδεοψυχαναγκασμούς που συνεχώς μεταβάλλονται ως προς το περιεχόμενο και τη δομή τους.Πιο μικρός είχα την τάση να ελέγχω πόρτες,κουζίνες,ψυγεία,να φοβάμαι ότι θα κάνω κακό σε κάποιον,κόλλημα με την συμμετρία.Είχα επίσης πολλές εμμονές που παρουσιάζονταν με την μορφή intrusive images(δεν μου έρχονται οι κατάλληλες λέξεις στα ελληνικά)για διάφορα θέματα στην εφηβεία,που είχαν και δυσβάστακτες ψυχοσωματικές προεκτάσεις.Α και φυσικα φόβο ότι τρελαίνομαι,ότι χάνω τον εαυτό μου,κρίσεις πανικου κλπ.

Στην πορεία τα πιο πάνω κολλήματα μετριάστηκαν,άλλα σχεδον εξαλήφθηκαν,όμως τη θέση τους πήραν άλλα.Θα αναφερθώ στα τελευταία 3 χρόνια.

Ο φόβος πως τρελαίνομαι δεν έφυγε ακριβώς,για κάποιο λόγο απτο 2008-2010 μου είχε κολήσει η φοβία ότι θα δώ κάποια απαίσια μορφή τύπου φάντασμα στο σκοτάδι.Οποτε έσβηνε το φώς σκεφτόμουν αυτο.Το θέμα είναι οτι ως άτομο δεν πιστευω σε οτιδηποτε μεταφυσικό,νομίζω ώς ένα βαθμό η φοβία ισως μπορούσε να αποδωθεί στο φόβο ότι θα τρελαθώ και θα βλέπω τις χειρότερες δυνατές παραισθήσεις,είτε στο ότι θα δώ κάτι το οποίο θα καταρήψει την σκεπτικιστικη λογική μου.

Η συμμετρία θεωρώ πως μεταφέρθηκε από τα αντικείμενα στο περιβάλλον,σε ανάγκη για συμμετρία του χρόνου,του προγραμματισμού κλπ.Ειναι μια τελειομανία που με κυριεύει που με τα χρόνια αποδείχτηκε ακρως αναποτελεσματική και παράλογη,σε τέτοιο βαθμό ώστε για ενα μάθημα της σχολής που ήθελε το πολύ 10 ώρες διάβασμα,το είχα υπεραναλύσει τόσο που και η πιο απλή σελίδα επαυε να βγάζει νόημα.Στο μυαλό μου ήταν ότι πιο δύσκολο,αποτελούμενο απο άπειρες συνηστώσες που στην πραγματικότητα απλά δεν υπήρχαν.

Πορτες κουζινες κλπ τσεκαρισμα παίζει ακόμα,όπως και ο φόβος ότι θα κάνω κακό σε κάποιον και το χειρότερο είναι ότι μπορεί να μην έχω κάνει κάτι και να νομίζω ότι το έχω κάνει,να μη μπορώ να βεβαιωθώ.Πχ έχω το λάπτοπ κοντά μου και κουνάω το χέρι μου.Ενώ είναι λόγικό να μην χτύπησα με δυναμη την οθόνη,γιατι θα το καταλάβαινα,πολλές φορες αμφισβητώ τον εαυτό μου και πιστεύω ότι μπορεί να το έκανα....και έρχεται στο μυαλό μου η εικόνα του τι έγινε και δεν μπορώ να είμαι σιγουρος για το τι έκανα,απλώς να το αγνοώ.Επίσης μπορεί να μπω σε ένα πολυκατάστημα και να νομίζω ότι έκλεψα κάτι και δε το θυμάμαι...παρα πολλά τέτοια

Πάμε στα πιο χοντρά τώρα.Πέρσι πέρασα 6 μήνες ίσως και παραπάνω,πιστεύοντας πως είμαι ανωτερος απο όλους τους άλλους.ΠΟΛΥ ΑΝΩΤΕΡΟΣ...δε μπορω να το εξηγήσω τέλεια,απλά θα πω πως στη σχολή έβλεπα τους άλλους φοιτητες και τους θεωρουσα κρεατα που κινουνται,και πως δεν αξιζε να ασχολούμαι με κανέναν,ότι έπρεπε να διαβάσω να βγάλω 10 στη σχολή και η ζωή μου να είναι όπως τα βιογραφικά των σπουδαίων προσώπων στο γουικι.Θεωρούσα ότι δεν έπρεπε να βγαίνω έξω και να κοινωνικοποιούμαι γιατί δεν άξιζε τον κόπο.Είχα ήδη ξεκόψει από τους τότε φίλους μου,είχα θυμώσει μαζί τους γιατί θεωρούσα ότι με υποτιμούσαν ενώ ήμουν πολύ ανώτερος από αυτους.Το βράδυ με έπιανε κάτι σαν πανικός αλλά διαφορετικό,δεν ένιωθα ότι θα πεθάνω,αλλά ήταν ένα αίσθημα σαν να απελευθέρωνε χημικά ο εγκεφαλός μου,χημικά που προκαλούσαν ένα τρομερό αίσθημα δυστυχίας.Ηταν πραγματικά μια κόλαση,συνέβαινε σχεδόν κάθε βράδυ και ήταν ότι χειρότερο είχα βιώσει.

Σε κάποια φάση μου ήρθε και η ιδεα ότι μπορώ να χειρίζομαι τις σκέψεις μου πολύ γρήγορα και ότι έχω μια ικανότητα που δεν έχουν οι υπόλοιποι,και ότι όταν το κάνω αυτό δημιουργείται μια περίεργη αίσθηση στον εγκέφαλο μου...αυτό συνέπεσε σε περίοδο εξεταστικής και κράτησε 1 εβδομάδα.Μετά σκέφτηκα ότι είμαι απλά χαζός και σκέφτομαι ανοησίες,όμως εκείνη τη βδομαδα το είχα πιστεψει...

Περασαν οι μήνες,σταμάτησα να έχω αυτές τις αντιλήψεις και θεώρησα ότι ήταν απλά αποτέλεσμα χαζομάρας και ανωριμότητας.Ωσπου φτάνουμε στο κοντινό παρελθόν,3-4 μήνες πρίν.Οπου μου κόλησε η ιδέα ότι μπορώ να δώ χρώματα και σχέδια και βελάκια στο πεδίο όρασεως μου.Σαν software υπολογιστή.Δεν τα έβλεπα πραγματικά,η ιδέα ήταν ότι μπορούσα να τα φανταστώ τόσο καλά μέσω του working memory ώστε να εχουν κάποια χρησιμότητα,να με κάνουν πιο έξυπνο από τους άλλους.Για παράδειγμα Αυτό κράτησε 3-4 μέρες,έδωσα μεγάλη μάχη για να το ξεπεράσω.

Το επόμενο που μου συνέβη είναι ότι πίστευα ότι μου έπεφταν τα μαλιά.Το χα ξαναπάθει πριν 2 χρόνια αλλά όχι σε τόσο έντονο βαθμό.Αυτη τη φορά είχε γίνει εμμονή σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε όπου πήγαινα έβλεπα ότι οι άλλοι είχαν περισσότερα μαλιά από εμένα.Υπήρξαν 2-3 φορές όπου ένιωσα δυσφορία σε δημόσιο χώρο και γύρισα σπίτι μου να δώ αν όντως έχει αλλάξει κάτι στο κεφάλι μου.Μια νύχτα μάλιστα κόιτούσα τα μαλιά μου στον καθρεύτη και έβλεπα ξεκάθαρα ότι υπήρχε φαλάκρα.Είχα πανικοβληθεί και ας έλεγα απο μέσα μου ότι το να πέφτουν τα μαλλιά ενός ανδρα δεν ειναι και κατι ιδιαίτερο.Τελικά ήταν όλα ιδέα μου,δεν υπάρχει κανένα τέτοιο θέμα.

Τον τελευταίο μήνα έζησα τις χειρότερες μέρες της ζωής μου.Ενω για πρώτη φορα όλα έδειχναν επιτελους μια χαρά και σκεφτόμουν τι θα κάνω στο μέλλον,άρχισα να σκεφτομαι μικροπράγματα που έγιναν στο λύκειο,πχ μια ανώνυμη φάρσα που έκανα σε μια κοπέλα στο λύκειο(τπτ τρομερο,ουτε απειλες ουτε βρισιμο ).Και πως μετά από τόσα χρόνια θα βρεί αυτή τον αριθμό μου και θα μου κάνει μύνηση και θα μπώ στη φυλακή.Και ότι παρά το γεγονός ότι δεν είχα τον ίδιο αριθμό τότε,και δεν ηταν κατωχυρωμένο στο όνομά μου,εκείνη θα έβρισκε τον αριθμό μου μέσω δορυφόρου.περίπου 5 μέρες βασάνιζα το μυαλό μου να σκέφτομαι τις εκδοχές ξανά και ξανά και το αίσθημα της αφορητης δυστυχίας επέστρεψε.

Στη συνέχεια εξελίχθηκε σε φοβία ότι με παρακολουθούνε μέσω του ιντερνετ και ότι θα έκανα κάτι χωρίς να το συνειδητοποιήσω για το οποίο θα μπώ φυλακή,θα στιγματιστώ εγώ και η οικογένεια μου άδικα.Και τονίζω το άδικα.Το μυαλό μου πετάει περιστάσεις σε βάθος χρόνων όπου μπορεί να έκανα κάτι που θα εντοπιστεί και θα με συλλάβουν για αυτό.Τώρα είμαι κάπως καλύτερα και σε ένα μεγάλο βαθμό καταλαβαίνω ότι δεν ισχύει τίποτα από αυτά,ότι δεν έχω κάνει τίποτα.Ομως για ένα μήνα ήθελα απλά να πεθάνω,να μην υπάρχω,περίμενα εντρομος πως θα χτυπήσει η πόρτα και θα με συλλάβουνε.Απλά καθόμουν στο δωμάτιό μου,έπινα αλκοολ,τις μισες μέρε έτρωγα,τις αλλες μισες δεν είχα καθόλου όρεξη,όλες όμως τις μέρες κυρίως κοιμόμουν.Επίσης είχα φτάσει σε σημείο να ψάχνω μυνήματα,καρτες σιμ 6ετιας να τις καταστρέψω,προσπαθούσα να θυμηθώ για πολλές μέρες αν είχα μπεί σε κάποια παράνομη ιστοσελίδα χωρίς να το συνειδητοποιήσω και διάφορα άλλα.Και ακόμα δεν τα έχω ξεπεράσει,και σήμερα το μυαλό μου πέταξε ένα παράλογο σενάριο στο οποίο ενέδωσα και έπραξα παράλογα,δε θέλω να αναφέρω περισσότερες λεπτομέριες όμως.Μαλιστα υπηρξε μια μέρα που ημουν τόσο πανικόβλητος που ενώ έτρωγα σκεφτόμουν ότι το φαγητό μύριζε περίεργα σαν να έχει δηλητήριο,μια σκέψη που έχει πεταχτεί 2-3 φορες ακόμα στο πρόσφατο παρελθόν,αλλά κατάφερα να την εκλογικευσω.

Επίσης,για 4-5 μέρες είχα μια τεράστια φοβία ότι κόλησα AIDS όχι μόνο απο σεξουαλική επαφή αλλά και ότι πριν 1μισι χρόνο κάποιοι ναρκωμανείς ενώ κρατούσαν μια συρριγγα οριζόντια,προσπάθησαν να με κολήσουν HIV,να με τρυπήσουν,ή στην καλύτερη ότι εγώ έπεσα πάνω στη σύρριγγα χωρίς να το προσέξω.

Γενικά μου ήρθε αρκετές φορες αυτές τις μέρες η ιδέα ότι θα πεθάνω απο δηλητηρίαση από κάτι που παραγγειλα να φάω απέξω.Η ακόμα και από κάτι που ήπια πχ αλκοόλ σε μικρές ποσότητες.

Εχω και ένα θέμα με τις κάμερες,πχ καλύπτω την κάμερα του υπολόγιστή για να μη με παρακολουθεί κάποιος μέσω του ιντερνετ.Επίσης μου είχε κολήσει πρόσφατα ότι με είχαν τραβήξει κρυφά στο παρελθόν με κάμερα και ότι θα βρώ βιντεο μου στο ιντερνετ κλπ...

Το θέμα είναι ότι δεν καταννοώ ότι αυτα που σκεφτομαι είναι εσφαλμένα,παρα μόνο όταν παρουσιαστεί κάτι χειρότερο,μπροστά στο οποίο η προηγούμενη ιδέα φαίνεται ασήμαντη...Δηλαδή αντιλαμβάνομαι ότι είμαι δέσμιος μια σκέψης συνήθως αλλά δεν μπορώ να την αντιμετωπίσω με τη δική μου θέληση,είναι σαν να ακολουθώ την πορεία των σκεψεων.

Είμαι συνήθως αντικοινωνικός,αποφεύγω να έχω πολλές επαφές ακόμα και μέσα από το ιντερνετ,έχω ελαχιστους φίλους και πολυ περιορισμενη κοινωνική ζωη.Θεωρώ ότι έχω ευκαιρίες να διορθώσω τα πράγματα όμως πολύ φοβάμαι πως μολις νιώσω λίγο καλύτερα θα προτιμήσω να συνεχ΄σω τ ζωη μου μέσα στην απάθεια και την δυστυχία.Οτι θα συνεχίσω να κάθομαι μέσα στο δωματιο μου αντι να αξιοποιώ τις μέρες μου,ότι θα απορροφηθώ από τη συνηθισμένη μου καθημερινότητα.Και τελικά,όπως κάνω συνήθως,θα βρω μια δικαιολογία να πιστεύω πως έτσι πρεπει να ζω,ότι είμαι ανώτερος,ότι είμαι διαφορετικός και θα αρκεστώ σε αυτό...

Ποιά είναι η γνώμη σας,αν διαβάσατε αυτό το ιδιαίτερα μεγάλο και κουραστικό κείμενο?

[niah]

Φιλαρακο μου,διαβασα ολο το μνμα σου.Η γνωμη μου ειναι να απευθυνθεις σε καποιον ειδικο συντομα,και κακως το εχεις αφησει στη μοιρα του τοσα χρονια.
Να κατσεις να χαλαρωσεις,να γραψεις σε ενα τετραδιο ολα αυτα που σε απασχολουν και τα θεματα που θες να λυσεις,τους στοχους σου δλδ,ωστε να ξερεις οταν πας τι ζητας και τι θελεις να κανεις.
Πιστευω πως ολες αυτες τις παραλλογες σκεψεις,σε οποια παθηση κι αν ανηκουν οτι τις συνοδευει πολυ αγχος και ειναι κριμα να καθεσαι να ταλαιπωρεισαι ετσι και να υποφερεις χωρις λογο.
Συζητησε το με τους γονεις σου (οτι θες να απευθυνθεις καπου) και ζητηστε να σας συστησουν εναν καλο ειδικο ωστε να αρχισεις σιγα σιγα να λυνεις ολα αυτα τα θεματα.
Ειναι σημαντικο να εχεις καταφερει να χαλαρωσεις πιο πριν ωστε να του πεις τα πραγματα οσο πιο αντικειμενικα γινεται προκειμενου να τον οδηγησεις στα σωστα συμπερασματα.
Υπομονη κι αρχισε να κανεις κατι.Σιγα σιγα,με την προσπαθεια κ τη θεληση σου,ολα θα περασουν.

[maus]

Απο οσα μου λες φαινονται οτι ειναι προδρομα σημαδια ψυχωσης.

Δηλαδη οτι προηγειται της ψυχωσης.

Κοιτα ομως να το προλαβεις και δρασε απο τωρα.

Κοιτα να μη κουραζεσαι τοσο πολυ και να εχεις καθαρο μυαλο.

Βρες ενα καλο ψυχολογο να σε βαλει στο σωστο δρομο.

Προσεχε τη διατροφη σου κ.λ.π. και τυχον ελλειψεις σε θρεπτικα στοιχεια.

Κοιτα να το προλαβεις και οχι σαν εμας γιατι μετα θα παιρνεις φαρμακα που θα σε κανουν ζομπι και θα εχεις και ενα καρο παρενεργειες. Βεβαια τα φαρμακα ειναι καλυτερα απο το να μη τα παιρνεις αμα τα εχεις αναγκη.

Κανε κατι γρηγορα απο τωρα. Πηγαινε σε ειδικο αλλα μη παρεις φαρμακα εκτος αμα τα εχεις απολυτη αναγκη. Αυτο γιατι σου αλλαζουν τη δομη του εγκεφαλου κ.λ.π.

Προσεξε το..

[path]

{{Θεωρώ ότι έχω ευκαιρίες να διορθώσω τα πράγματα όμως πολύ φοβάμαι πως μολις νιώσω λίγο καλύτερα θα προτιμήσω να συνεχ΄σω τ ζωη μου μέσα στην απάθεια και την δυστυχία.Οτι θα συνεχίσω να κάθομαι μέσα στο δωματιο μου αντι να αξιοποιώ τις μέρες μου,ότι θα απορροφηθώ από τη συνηθισμένη μου καθημερινότητα.Και τελικά,όπως κάνω συνήθως,θα βρω μια δικαιολογία να πιστεύω πως έτσι πρεπει να ζω,ότι είμαι ανώτερος,ότι είμαι διαφορετικός και θα αρκεστώ σε αυτό...}}<<<<
-θα σταθω σ αυτο το τελευταιο ,,, οτι αν νοιωσεις λιγο καλυτερα τοτε θα ξαναβολευτεις στη μιζερια σου. Αυτο δειχνει οτι εχεις μια επιγνωση για αυτο που σου συμβαινει , και σιγουρα ειναι ενα θετικο και ισχυρο νομιζω σημειο που πρεπει να προσεξεις . εχεις δηλαδη εντοπισει αυτο που ειναι απεναντι σε σενα ...
Τωρα το οτι και αν πραξεις στην συνεχεια αυτο που εχει σημασια για σενα ειναι να νοιωσεις καλυτερα -εστω και λιγο καλυτερα _ . Κανε αυτο λοιπον , νοιωσε λιγο καλυτερα και μετα βλεπεις . Και οταν αυτο το επαναλαβεις αρκετες φορες θα δεις , οτι η επαναληξη μητηρ πασης μαθησεως ! η αρχη ειναι το ημιση του παντως ομως και καποια στιγμη πρεπει να κανεις την αρχη.
Για την ωρα αυτοσαμποταρεσαι ,αυτουπονομευεσαι με αυτη τη σκεψη ,με αποτελεσμα να μην ξεκινας , να μην κανεις εκεινο το σταρτ στην προσπαθεια σου , στο να εκμεταλευτεις αυτες τις ευκαιρειες οπως λες ..

[Θεοφανία]

Γεια σας,αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα και θα ήθελα να μάθω αν είναι απαραίτητη η βοήθεια από ένα ψυχίατρο/ψυχολόγο στην περίπτωσή μου και αν σας φαίνεται να σχετίζεται με ψύχωση ή κάτι άλλο,άν έχετε αντίστοιχες εμπειρίες κλπ.Είναι πολύ μεγάλο κείμενο,πολλά έχουν μείνει απέξω γιατι δεν θέλω να φάνει ποιος είμαι,έχω την ανασφάλεια ότι όσα γράφω παρακολουθούνται και ότι θα τα δεί κάποιος γνωστός και θα καταλάβει ποιος είμαι.

Εδώ και σχεδόν ένα μήνα ζω τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου.Φοβάμαι ότι είτε θα μπω φυλακή άδικα,είτε ότι θα πεθάνω.



Ας αναφερθώ πρώτα όμως στο παρελθόν,πώς εξελίχθηκαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζω σε περίοδο μιας 10ετιας περίπου.Είμαι ανδρας στα early 20s.
Από όσο μπορώ να ξέρω χωρίς να έχω τη γνώμη κάποιου ειδικού,πάσχω από ιδεοψυχαναγκασμούς που συνεχώς μεταβάλλονται ως προς το περιεχόμενο και τη δομή τους.Πιο μικρός είχα την τάση να ελέγχω πόρτες,κουζίνες,ψυγεία,να φοβάμαι ότι θα κάνω κακό σε κάποιον,κόλλημα με την συμμετρία.Είχα επίσης πολλές εμμονές που παρουσιάζονταν με την μορφή intrusive images(δεν μου έρχονται οι κατάλληλες λέξεις στα ελληνικά)για διάφορα θέματα στην εφηβεία,που είχαν και δυσβάστακτες ψυχοσωματικές προεκτάσεις.Α και φυσικα φόβο ότι τρελαίνομαι,ότι χάνω τον εαυτό μου,κρίσεις πανικου κλπ.

Στην πορεία τα πιο πάνω κολλήματα μετριάστηκαν,άλλα σχεδον εξαλήφθηκαν,όμως τη θέση τους πήραν άλλα.Θα αναφερθώ στα τελευταία 3 χρόνια.

Ο φόβος πως τρελαίνομαι δεν έφυγε ακριβώς,για κάποιο λόγο απτο 2008-2010 μου είχε κολήσει η φοβία ότι θα δώ κάποια απαίσια μορφή τύπου φάντασμα στο σκοτάδι.Οποτε έσβηνε το φώς σκεφτόμουν αυτο.Το θέμα είναι οτι ως άτομο δεν πιστευω σε οτιδηποτε μεταφυσικό,νομίζω ώς ένα βαθμό η φοβία ισως μπορούσε να αποδωθεί στο φόβο ότι θα τρελαθώ και θα βλέπω τις χειρότερες δυνατές παραισθήσεις,είτε στο ότι θα δώ κάτι το οποίο θα καταρήψει την σκεπτικιστικη λογική μου.

Η συμμετρία θεωρώ πως μεταφέρθηκε από τα αντικείμενα στο περιβάλλον,σε ανάγκη για συμμετρία του χρόνου,του προγραμματισμού κλπ.Ειναι μια τελειομανία που με κυριεύει που με τα χρόνια αποδείχτηκε ακρως αναποτελεσματική και παράλογη,σε τέτοιο βαθμό ώστε για ενα μάθημα της σχολής που ήθελε το πολύ 10 ώρες διάβασμα,το είχα υπεραναλύσει τόσο που και η πιο απλή σελίδα επαυε να βγάζει νόημα.Στο μυαλό μου ήταν ότι πιο δύσκολο,αποτελούμενο απο άπειρες συνηστώσες που στην πραγματικότητα απλά δεν υπήρχαν.

Πορτες κουζινες κλπ τσεκαρισμα παίζει ακόμα,όπως και ο φόβος ότι θα κάνω κακό σε κάποιον και το χειρότερο είναι ότι μπορεί να μην έχω κάνει κάτι και να νομίζω ότι το έχω κάνει,να μη μπορώ να βεβαιωθώ.Πχ έχω το λάπτοπ κοντά μου και κουνάω το χέρι μου.Ενώ είναι λόγικό να μην χτύπησα με δυναμη την οθόνη,γιατι θα το καταλάβαινα,πολλές φορες αμφισβητώ τον εαυτό μου και πιστεύω ότι μπορεί να το έκανα....και έρχεται στο μυαλό μου η εικόνα του τι έγινε και δεν μπορώ να είμαι σιγουρος για το τι έκανα,απλώς να το αγνοώ.Επίσης μπορεί να μπω σε ένα πολυκατάστημα και να νομίζω ότι έκλεψα κάτι και δε το θυμάμαι...παρα πολλά τέτοια

Πάμε στα πιο χοντρά τώρα.Πέρσι πέρασα 6 μήνες ίσως και παραπάνω,πιστεύοντας πως είμαι ανωτερος απο όλους τους άλλους.ΠΟΛΥ ΑΝΩΤΕΡΟΣ...δε μπορω να το εξηγήσω τέλεια,απλά θα πω πως στη σχολή έβλεπα τους άλλους φοιτητες και τους θεωρουσα κρεατα που κινουνται,και πως δεν αξιζε να ασχολούμαι με κανέναν,ότι έπρεπε να διαβάσω να βγάλω 10 στη σχολή και η ζωή μου να είναι όπως τα βιογραφικά των σπουδαίων προσώπων στο γουικι.Θεωρούσα ότι δεν έπρεπε να βγαίνω έξω και να κοινωνικοποιούμαι γιατί δεν άξιζε τον κόπο.Είχα ήδη ξεκόψει από τους τότε φίλους μου,είχα θυμώσει μαζί τους γιατί θεωρούσα ότι με υποτιμούσαν ενώ ήμουν πολύ ανώτερος από αυτους.Το βράδυ με έπιανε κάτι σαν πανικός αλλά διαφορετικό,δεν ένιωθα ότι θα πεθάνω,αλλά ήταν ένα αίσθημα σαν να απελευθέρωνε χημικά ο εγκεφαλός μου,χημικά που προκαλούσαν ένα τρομερό αίσθημα δυστυχίας.Ηταν πραγματικά μια κόλαση,συνέβαινε σχεδόν κάθε βράδυ και ήταν ότι χειρότερο είχα βιώσει.

Σε κάποια φάση μου ήρθε και η ιδεα ότι μπορώ να χειρίζομαι τις σκέψεις μου πολύ γρήγορα και ότι έχω μια ικανότητα που δεν έχουν οι υπόλοιποι,και ότι όταν το κάνω αυτό δημιουργείται μια περίεργη αίσθηση στον εγκέφαλο μου...αυτό συνέπεσε σε περίοδο εξεταστικής και κράτησε 1 εβδομάδα.Μετά σκέφτηκα ότι είμαι απλά χαζός και σκέφτομαι ανοησίες,όμως εκείνη τη βδομαδα το είχα πιστεψει...

Περασαν οι μήνες,σταμάτησα να έχω αυτές τις αντιλήψεις και θεώρησα ότι ήταν απλά αποτέλεσμα χαζομάρας και ανωριμότητας.Ωσπου φτάνουμε στο κοντινό παρελθόν,3-4 μήνες πρίν.Οπου μου κόλησε η ιδέα ότι μπορώ να δώ χρώματα και σχέδια και βελάκια στο πεδίο όρασεως μου.Σαν software υπολογιστή.Δεν τα έβλεπα πραγματικά,η ιδέα ήταν ότι μπορούσα να τα φανταστώ τόσο καλά μέσω του working memory ώστε να εχουν κάποια χρησιμότητα,να με κάνουν πιο έξυπνο από τους άλλους.Για παράδειγμα Αυτό κράτησε 3-4 μέρες,έδωσα μεγάλη μάχη για να το ξεπεράσω.

Το επόμενο που μου συνέβη είναι ότι πίστευα ότι μου έπεφταν τα μαλιά.Το χα ξαναπάθει πριν 2 χρόνια αλλά όχι σε τόσο έντονο βαθμό.Αυτη τη φορά είχε γίνει εμμονή σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε όπου πήγαινα έβλεπα ότι οι άλλοι είχαν περισσότερα μαλιά από εμένα.Υπήρξαν 2-3 φορές όπου ένιωσα δυσφορία σε δημόσιο χώρο και γύρισα σπίτι μου να δώ αν όντως έχει αλλάξει κάτι στο κεφάλι μου.Μια νύχτα μάλιστα κόιτούσα τα μαλιά μου στον καθρεύτη και έβλεπα ξεκάθαρα ότι υπήρχε φαλάκρα.Είχα πανικοβληθεί και ας έλεγα απο μέσα μου ότι το να πέφτουν τα μαλλιά ενός ανδρα δεν ειναι και κατι ιδιαίτερο.Τελικά ήταν όλα ιδέα μου,δεν υπάρχει κανένα τέτοιο θέμα.

Τον τελευταίο μήνα έζησα τις χειρότερες μέρες της ζωής μου.Ενω για πρώτη φορα όλα έδειχναν επιτελους μια χαρά και σκεφτόμουν τι θα κάνω στο μέλλον,άρχισα να σκεφτομαι μικροπράγματα που έγιναν στο λύκειο,πχ μια ανώνυμη φάρσα που έκανα σε μια κοπέλα στο λύκειο(τπτ τρομερο,ουτε απειλες ουτε βρισιμο ).Και πως μετά από τόσα χρόνια θα βρεί αυτή τον αριθμό μου και θα μου κάνει μύνηση και θα μπώ στη φυλακή.Και ότι παρά το γεγονός ότι δεν είχα τον ίδιο αριθμό τότε,και δεν ηταν κατωχυρωμένο στο όνομά μου,εκείνη θα έβρισκε τον αριθμό μου μέσω δορυφόρου.περίπου 5 μέρες βασάνιζα το μυαλό μου να σκέφτομαι τις εκδοχές ξανά και ξανά και το αίσθημα της αφορητης δυστυχίας επέστρεψε.

Στη συνέχεια εξελίχθηκε σε φοβία ότι με παρακολουθούνε μέσω του ιντερνετ και ότι θα έκανα κάτι χωρίς να το συνειδητοποιήσω για το οποίο θα μπώ φυλακή,θα στιγματιστώ εγώ και η οικογένεια μου άδικα.Και τονίζω το άδικα.Το μυαλό μου πετάει περιστάσεις σε βάθος χρόνων όπου μπορεί να έκανα κάτι που θα εντοπιστεί και θα με συλλάβουν για αυτό.Τώρα είμαι κάπως καλύτερα και σε ένα μεγάλο βαθμό καταλαβαίνω ότι δεν ισχύει τίποτα από αυτά,ότι δεν έχω κάνει τίποτα.Ομως για ένα μήνα ήθελα απλά να πεθάνω,να μην υπάρχω,περίμενα εντρομος πως θα χτυπήσει η πόρτα και θα με συλλάβουνε.Απλά καθόμουν στο δωμάτιό μου,έπινα αλκοολ,τις μισες μέρε έτρωγα,τις αλλες μισες δεν είχα καθόλου όρεξη,όλες όμως τις μέρες κυρίως κοιμόμουν.Επίσης είχα φτάσει σε σημείο να ψάχνω μυνήματα,καρτες σιμ 6ετιας να τις καταστρέψω,προσπαθούσα να θυμηθώ για πολλές μέρες αν είχα μπεί σε κάποια παράνομη ιστοσελίδα χωρίς να το συνειδητοποιήσω και διάφορα άλλα.Και ακόμα δεν τα έχω ξεπεράσει,και σήμερα το μυαλό μου πέταξε ένα παράλογο σενάριο στο οποίο ενέδωσα και έπραξα παράλογα,δε θέλω να αναφέρω περισσότερες λεπτομέριες όμως.Μαλιστα υπηρξε μια μέρα που ημουν τόσο πανικόβλητος που ενώ έτρωγα σκεφτόμουν ότι το φαγητό μύριζε περίεργα σαν να έχει δηλητήριο,μια σκέψη που έχει πεταχτεί 2-3 φορες ακόμα στο πρόσφατο παρελθόν,αλλά κατάφερα να την εκλογικευσω.

Επίσης,για 4-5 μέρες είχα μια τεράστια φοβία ότι κόλησα AIDS όχι μόνο απο σεξουαλική επαφή αλλά και ότι πριν 1μισι χρόνο κάποιοι ναρκωμανείς ενώ κρατούσαν μια συρριγγα οριζόντια,προσπάθησαν να με κολήσουν HIV,να με τρυπήσουν,ή στην καλύτερη ότι εγώ έπεσα πάνω στη σύρριγγα χωρίς να το προσέξω.

Γενικά μου ήρθε αρκετές φορες αυτές τις μέρες η ιδέα ότι θα πεθάνω απο δηλητηρίαση από κάτι που παραγγειλα να φάω απέξω.Η ακόμα και από κάτι που ήπια πχ αλκοόλ σε μικρές ποσότητες.

Εχω και ένα θέμα με τις κάμερες,πχ καλύπτω την κάμερα του υπολόγιστή για να μη με παρακολουθεί κάποιος μέσω του ιντερνετ.Επίσης μου είχε κολήσει πρόσφατα ότι με είχαν τραβήξει κρυφά στο παρελθόν με κάμερα και ότι θα βρώ βιντεο μου στο ιντερνετ κλπ...

Το θέμα είναι ότι δεν καταννοώ ότι αυτα που σκεφτομαι είναι εσφαλμένα,παρα μόνο όταν παρουσιαστεί κάτι χειρότερο,μπροστά στο οποίο η προηγούμενη ιδέα φαίνεται ασήμαντη...Δηλαδή αντιλαμβάνομαι ότι είμαι δέσμιος μια σκέψης συνήθως αλλά δεν μπορώ να την αντιμετωπίσω με τη δική μου θέληση,είναι σαν να ακολουθώ την πορεία των σκεψεων.

Είμαι συνήθως αντικοινωνικός,αποφεύγω να έχω πολλές επαφές ακόμα και μέσα από το ιντερνετ,έχω ελαχιστους φίλους και πολυ περιορισμενη κοινωνική ζωη.Θεωρώ ότι έχω ευκαιρίες να διορθώσω τα πράγματα όμως πολύ φοβάμαι πως μολις νιώσω λίγο καλύτερα θα προτιμήσω να συνεχ΄σω τ ζωη μου μέσα στην απάθεια και την δυστυχία.Οτι θα συνεχίσω να κάθομαι μέσα στο δωματιο μου αντι να αξιοποιώ τις μέρες μου,ότι θα απορροφηθώ από τη συνηθισμένη μου καθημερινότητα.Και τελικά,όπως κάνω συνήθως,θα βρω μια δικαιολογία να πιστεύω πως έτσι πρεπει να ζω,ότι είμαι ανώτερος,ότι είμαι διαφορετικός και θα αρκεστώ σε αυτό...

Ποιά είναι η γνώμη σας,αν διαβάσατε αυτό το ιδιαίτερα μεγάλο και κουραστικό κείμενο?

το μονο που σκεφτηκα διαβαζοντας το κειμενο, είναι πως ενας άνθρωπος αφηνεται να ταλαιπωρειται και να υποφερει τοσο πολυ και να μη πηγαινει σε ενα γιατρο.....

[genesis]

Συγγνώμη που ρωτάω, είσαι ή αισθάνεσαι ομοφυλόφιλος;
Η σεξουαλικότητα παίζει μεγάλο ρόλο στις ψυχικές ασθένειες νομίζω, γιατί αποκόπτει ένα άτομο από την κοινωνία αν είναι ειδική, ιδιαίτερα την ελληνική κοινωνία και μάλιστα της επαρχίας.
Και την δική μου περίπτωση κατά ένα μεγάλο ποσοστό σ' αυτό την αποδίδω, εκτός από την μόνιμη έλλειψη χρημάτων παρόλη την εργασία.
Χλεύαζαν δηλαδή την σεξουαλικότητα παρόλο που είμαι γυναίκα. Τελικά δεν έχω κάνει οικογένεια, όχι ότι αυτό θα με ενοχλούσε αν ήμουν πλούσια, αλλά όπως είναι τα πράγματα έχει οδηγήσει σε μεγάλη κοινωνική απομόνωση.
Έφτασα σε σημείο να πιστεύω ότι μαγνητοσκόπησαν κάτι και το διέδωσαν και δεν έχω καταφέρει να απαλλαγώ από αυτή την σκέψη. Στο κάτω-κάτω στην κοινωνία της ατιμωρησίας και των καράβλαχων, των λαμογιών και της πονηρίας όλα να τα περιμένεις.

[maus]

Στο κάτω-κάτω στην κοινωνία της ατιμωρησίας και των καράβλαχων, των λαμογιών και της πονηρίας όλα να τα περιμένεις.

Χαχα πες τα. Τετοια καφριλα σαν την Ελλαδα ,πουθενα !!

[genesis]

Χαχα πες τα. Τετοια καφριλα σαν την Ελλαδα ,πουθενα !!

Είχες κακή εμπειρία;
Στην περίπτωσή μου δεν πάει παραπέρα. Έφτασα ως το θάνατο σχεδόν με απόπειρα αυτοκτονίας με χαπάκια.
Το βρωμερό είναι ότι έπεσα στο Θριάσιο από ότι υπολογίζω και ξύπνησα το άλλο πρωί στην περιοχή της Βούλας. Θυμάμαι ότι ήμουν σε ένα αυτοκίνητο και κάποιος μου είπε "τι γράφει εκεί;", διάβασα "Ευγενίδειο ίδρυμα" και με πέταξαν έξω. Φυσικά ο εγκέφαλος μόλις είχε αρχίσει να συνέρχεται και συνέχισε από εκεί που έμεινε πριν τα χαπάκια, το Θριάσιο δεν με είχε δεχτεί και πήγαινα στο Αιγινήτιο.
Συγγενείς δεν είχα κοντά να πω ότι με πήγαν αυτοί για πλύση στομάχου, ποιοί ήταν, γιατί με άφησαν στο δρόμο, άγνωστο. Γιατί οι συγγενείς μου δεν μου λένε, άγνωστο.
Το γνωρίζουν στον χώρο εργασίας μου; Άγνωστο. Το γνωρίζουν οι κωλόγεροι που εξυπηρετούσα στην δουλειά μου ευσυνείδητα αλλά αυτοί μάλλον π..ες θέλανε, άγνωστο.
Αυτό από μόνο του σηκώνει εισαγγελέα.
Στο κάτω-κάτω και η βιντεοσκόπηση να ισχύει (δεν μιλάω για προσωπικό χώρο, μιλάω για κάτι που έγινε σε γραφείο του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης το 1996 επειδή κάποιος μαλάκας, γνωστός στην οικογένειά μου επέμενε) να το πούνε να πάει στο διάολο.
Μιλάμε έχουν δοκιμάσει τα πάντα. Τελείωσε η ζωή μου, η σεξουαλική τουλάχιστον.
Δεν λέω, είναι βαρύ να μην έχεις έναν άνθρωπο να λες μια κουβέντα ιδιαίτερα αν είσαι νέος, αλλά συνήθισα. Μου τρώνε από τις σάρκες τώρα.
Να φανταστώ ότι αυτά είναι πολύ σουρεαλιστικά για να έχουν γίνει;
Στην ελλάδα ψοφάνε για κάτι τέτοια.

[keep_walking]

Είχες κακή εμπειρία;
Στην περίπτωσή μου δεν πάει παραπέρα. Έφτασα ως το θάνατο σχεδόν με απόπειρα αυτοκτονίας με χαπάκια.
Το βρωμερό είναι ότι έπεσα στο Θριάσιο από ότι υπολογίζω και ξύπνησα το άλλο πρωί στην περιοχή της Βούλας. Θυμάμαι ότι ήμουν σε ένα αυτοκίνητο και κάποιος μου είπε "τι γράφει εκεί;", διάβασα "Ευγενίδειο ίδρυμα" και με πέταξαν έξω. Φυσικά ο εγκέφαλος μόλις είχε αρχίσει να συνέρχεται και συνέχισε από εκεί που έμεινε πριν τα χαπάκια, το Θριάσιο δεν με είχε δεχτεί και πήγαινα στο Αιγινήτιο.
Συγγενείς δεν είχα κοντά να πω ότι με πήγαν αυτοί για πλύση στομάχου, ποιοί ήταν, γιατί με άφησαν στο δρόμο, άγνωστο. Γιατί οι συγγενείς μου δεν μου λένε, άγνωστο.
Το γνωρίζουν στον χώρο εργασίας μου; Άγνωστο. Το γνωρίζουν οι κωλόγεροι που εξυπηρετούσα στην δουλειά μου ευσυνείδητα αλλά αυτοί μάλλον π..ες θέλανε, άγνωστο.
Αυτό από μόνο του σηκώνει εισαγγελέα.
Στο κάτω-κάτω και η βιντεοσκόπηση να ισχύει (δεν μιλάω για προσωπικό χώρο, μιλάω για κάτι που έγινε σε γραφείο του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης το 1996 επειδή κάποιος μαλάκας, γνωστός στην οικογένειά μου επέμενε) να το πούνε να πάει στο διάολο.
Μιλάμε έχουν δοκιμάσει τα πάντα. Τελείωσε η ζωή μου, η σεξουαλική τουλάχιστον.
Δεν λέω, είναι βαρύ να μην έχεις έναν άνθρωπο να λες μια κουβέντα ιδιαίτερα αν είσαι νέος, αλλά συνήθισα. Μου τρώνε από τις σάρκες τώρα.
Να φανταστώ ότι αυτά είναι πολύ σουρεαλιστικά για να έχουν γίνει;
Στην ελλάδα ψοφάνε για κάτι τέτοια.

Ποτε μαλλον δεν θα μαθεις. Αλλα μην τα παρατας γαμωτο...

[keep_walking]

Θα προσπαθησω να επιστρατευσω την λογικη genesis.

Ας πουμε οτι δεν τραβηχτηκε καποιο βιντεο απο οτι καταλαβα με σεξουαλικες περιπτυξεις. Τοτε ολα καλα?

Ας πουμε οτι καποιοι ανηθικοι τραβηξαν λοιπον το εν λογω βιντεο. Ειναι αυτος λογος για να μην ζησεις εσυ? Χιλιαδες βιντεο κυκλοφορουν καθε μερα. Προσπαθησε να ζησεις την ζωη στο επακρο...εχεις αγωνα μπροστα σου.

Οσον αφορα την ιστορια που διηγησε με το αυτοκινητο κλπ. δεν μπορω να ξερω τι εχει γινει. Μπορω να πω μια γνωμη? Μηπως σε περασαν για καμμια ναρκομανη και δεν θελαν να μπλεξουν περαιτερω? Λεμε τωρα αγνωστο εντελως.

Σιγουρα ΜΑΛΑΚΕΣ.

Βλεπω οτι εισαι γραμμενη απο το 2006 στο φορουμ , οπως και εγω αν και λιγομιλητη.

Προσπαθησε για το καλυτερο.

[genesis]

Aυτό που ήθελα να πω είναι ότι το σεξουαλικό μέρος ενός ανθρώπου είναι ένα σημείο που μπορεί να βληθεί και δεν είναι ασήμαντο.
Είτε είναι άνδρας (ομοφυλόφιλος ή μη), είτε γυναίκα. Είναι όπλο. Ας πούμε για γνωστά πρόσωπα, Κλίντον, Στρος Καν, ο δικός μας Ζαχόπουλος.
Στην περίπτωση του Ζαχόπουλου μάλιστα επειδή την είχα παρακολουθήσει, είδα κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τα ΜΜΕ. Τρεις μήνες βομβάρδιζαν με κουτσομπολιό και δεν τιμωρήθηκε κανείς.
Φαντάσου εμείς που δεν έχουμε χρήματα, δικηγόρους, τι θα πάθουμε αν πέσουμε θύματα κακοήθειας.
Η ζωή συνεχίζεται αλλά θα ήταν καλύτερα αν μάθαινα. Δεν θέλω να πέρνω ψυχοφάρμακα γι' αυτό τον λόγο. Θα πήγαινα και τότε σε ψυχίατρο γιατί γι' αυτό είναι ο ψυχίατρος, για να απαλύνει τον πόνο της ψυχής, αλλά δεν θα μπορούσε κανένας να με υποβιβάζει με το έτσι θέλω στον χώρο εργασίας τουλάχιστον γιατί με τους συγγενείς δεν ξέρω πως θα το χειριζόμουν. Δεν πήρα ποτέ χρήματα εγώ για να διασκεδάζουν αυτοί, δεν έχω πληρωθεί.
Το πρόβλημα του άλλου συνήθως σε κάποιον ακροατή φαίνεται τετριμμένο. Το ίδιο σκέφτηκα για τον νηματοθέτη. Πως είναι δυνατόν να εμμένει σε τέτοιες βλακείες; Μετά είπα να το σκεφτώ λίγο παραπάνω και μου ήρθε η ιδέα της ομοφυλοφυλίας, μήπως έχει υποστεί έντονο μακροχρόνιο στρες.

[keep_walking]

Ναι σαφως το σεξ ειναι οπλο....και μαλιστα οσο πιο ψηλα εισαι τοσο περισσοτερο με θορυβο σκας κατω , για γελοιους λογους πολλες φορες. Ειμαστε ακρως συντηρητικοι ακομα σε αυτο το τομεα.

Αλλα δεν ειναι το δεν κανω σεξ ή φοβαμαι να ζησω γιατι φοβαμαι μην γινει κατι , το σαν μην περπαταω επειδη μπορει να μου πεσει μια γλαστρα στο κεφαλι και ουτω καθεξης.

[Lou!]

κατ αρχην δεν ειμαι ειδικος κ οι διαγνωσεις δεν επιτρεπονται!!!

αυτα που γραφεις εμενα με παρεπεμψαν πιο πολυ σε ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη κ οχι ψυχωση.

στην ψυχωση σχεδον παντα το ατομο δεν καταλαβαινει οτι πασχει, υπαρχει νοσοαγνωσια.

φαινεται σαν να σου κολλανε πολυ εντονα καποιες παραλογες ιδεες που δεν μπορεις να τις διωξεις απο το μυαλο σου, κ μετα τις αντικαθιστας με αλλες κ φτου κ απο την αρχη.

να πας σε εναν ειδικο επειγοντως να το κοιταξεις. για ΙΨΔ δινουν κ φαρμακα, κ υπαρχει κ μια ψυχοθεραπεια, η συμπεριφορικη για ΙΨΔ που εχει πολυ καλα αποτελεσματα!

[MCCoolguy]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις!

@genesis οχι δεν είμαι ούτε αισθάνομαι,κάποτε σαν έφηβος είχα ένα τεράστιο θέμα φοβίας και εικόνων που έρχονταν συνεχώς στο μυαλό μου για 1μισι χρόνο (και ίσως αυτό από μόνο του ήταν αρκετά σοβαρό ώστε να έπρεπε να έχω πάει απο τότε σε κάποιο γιατρό) αλλά πέρασε από τότε που έπαψα να θεωρώ την ομοφιλοφιλία κάτι κακό.

Στους υπόλοιπους που απαντήσανε,έχετε δίκιο,συνειδητοποιώ ουσιαστικά ότι ίσως έπρεπε να ασχοληθώ με το θέμα τουλάχιστον 6 χρόνια νωρίτερα.Ουσιαστικά είναι σαν να μη κανει τίποτα ποτέ ΚΛΙΚ εκεί που πρέπει.Ολα ακολουθούν ένα κύκλο χωρίς να υπάρχει απόλυτη κατάληξη και αυτό έχει άπειρες διακυμάνσεις στην ένταση ανάλογα με το πρόβλημα.Ισως πρέπει να επισκευθώ ένα ψυχίατρο αύριο κιόλας.Αν μπορείτε στείλτε μου σε pm τα στοιχεία κάποιου πραγματικά καλού ψυχιάτρου/ψυχολόγου στην Αθήνα.Προτιμώ σε πρώτη φάση να επισκευθώ ένα ψυχίατρο και αναλόγως τη διάγνωση να αρχίσω φαρμακευτική αγωγή και μετά από κανα 2μηνο να πάω και σε ψυχολόγο αν χρειαστεί.

[maus]

τα φαρμακα ειναι βαρια.. αλλαζουν τη δομη του εγκεφαλου. αυτο να εχεις υποψη σου πριν τα παρεις. και θα εχεις και ενα καρο παρενεργειες.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις!

@genesis οχι δεν είμαι ούτε αισθάνομαι,κάποτε σαν έφηβος είχα ένα τεράστιο θέμα φοβίας και εικόνων που έρχονταν συνεχώς στο μυαλό μου για 1μισι χρόνο (και ίσως αυτό από μόνο του ήταν αρκετά σοβαρό ώστε να έπρεπε να έχω πάει απο τότε σε κάποιο γιατρό) αλλά πέρασε από τότε που έπαψα να θεωρώ την ομοφιλοφιλία κάτι κακό.

Στους υπόλοιπους που απαντήσανε,έχετε δίκιο,συνειδητοποιώ ουσιαστικά ότι ίσως έπρεπε να ασχοληθώ με το θέμα τουλάχιστον 6 χρόνια νωρίτερα.Ουσιαστικά είναι σαν να μη κανει τίποτα ποτέ ΚΛΙΚ εκεί που πρέπει.Ολα ακολουθούν ένα κύκλο χωρίς να υπάρχει απόλυτη κατάληξη και αυτό έχει άπειρες διακυμάνσεις στην ένταση ανάλογα με το πρόβλημα.Ισως πρέπει να επισκευθώ ένα ψυχίατρο αύριο κιόλας.Αν μπορείτε στείλτε μου σε pm τα στοιχεία κάποιου πραγματικά καλού ψυχιάτρου/ψυχολόγου στην Αθήνα.Προτιμώ σε πρώτη φάση να επισκευθώ ένα ψυχίατρο και αναλόγως τη διάγνωση να αρχίσω φαρμακευτική αγωγή και μετά από κανα 2μηνο να πάω και σε ψυχολόγο αν χρειαστεί.