νιωθετε σύγχυση...?
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 7 of 7
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    athina
    Posts
    3,863

    νιωθετε σύγχυση...?

    ..Νιώθετε ποτε σύγχυση? ...λες και για λιγα δευτερόλεπτα...δεν ξερετε τι συμβαίνει... ίσως που είστε... ή τι θέλετε να κανετε.. που θέλατε να πατε... λες και ξαφνικα παθαίνετε απόλυτη αμνησία αποπροσανατολίζεστε εντελώς... λεσ και αποπρογραμματιζεστε.. και πρεπει να περάσουν δευτερολεπτα..μεχρι και λεπτα για να επανέλθετε... να καταλάβετε... ? ... αν ναι.. έχετε επιπτώσεις στις σχέσεις σασ λογο αυτού?... ποσο φισιολογικο ειναι? πως το αντιμετωπίζετε??... φιλια..Αντουλα
    ...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...


    ..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....

    ..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
    Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    13,014
    Ναι μερικες φορες παθαινω συγχιση και λες ολα γινονται πιο δυσκολα.Το να αναψεις το τσιγαρο πχ φαινεται σαν μια δυσκολη εργασια που απαιτει πολυ επεξεργαστικη ισχυ ή το να πιασεις το ποτηρι με το καφε.Επισης δεν πιανω καλα το γυρω περιβαλλον...ποτε εφερε το γκαρσονι αυτα τα ξηροκαρπια...δεν το προσεξα.Κραταει για λιγο και το ονομαζω \"twilight zone\" οταν ειμαι στα πανω μου ή η ωρα του καθυστερημενου οταν ειμαι στις μαυρες μου.Συνηθως συμβαινει οταν νοιωθω αμηχανια...ή νοιωθω αμηχανια επειδη συμβαινει.Αλλα δεν ειναι κατι που με δυσκολευει ιδιαιτερα και εχει γινει πολυ σπανιο τωρα πια.
    [COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    athina
    Posts
    3,863
    ..δεν εννοω κατι τοσο σοβαρο.. μιλαω περισσοτερο για την αντιληψη του περιβαλλοντος..και της καταστασησ.. που λες κι εσυ keep μου.. παρα για κινησεισ.. πραξεις...
    ...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...


    ..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....

    ..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
    Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2006
    Posts
    240
    Τα τελευταία 5 χρόνια ... όλο σε σύγχιση βρισκόμουν!

    Για αρχή ... είχα το περπάτημα \"στον αυτόματο\". Ξεκινούσα για κάπου ... κενό ... και σε κάποια φάση \"ξυπνούσα\" και διαπίστωνα : a. δεν θυμόμουν τι απόσταση είχα διανύσει, από πού είχα περάσει, τι είχα δει και τα σχετικά , b. για πού είχα ξεκινήσει και c. αν ήμουν χαμένη στις σκέψεις μου ... γιατί δε είχα ούτε μια υποψία για τι πράγμα σκεφτόμουν?!

    Μετά, δε θυμόμουν πρόσωπα κι ονόματα (λειτουργούσα με χρονοκαθυστέρηση!), επέμενα να φωνάζω το φίλο μου σε ανύποπτες στιγμές με το όνομα του αδερφού μου (ω, ναι... τοοοόσο καλά) , ξεχνούσα λέξεις που ήθελα να χρησιμοποιήσω (π.χ. νερό) ή τις αντικαταστούσα με άσχετες , αρκετές φορές ξυπνούσα από τον ύπνο και δεν καταλάβαινα πού ήμουν ή είχα την εντύπωση ότι κοιμόμουν ανάποδα στο κρεβάτι και κορυφαίο ... μετά από μια ώρα \"κενού\" συνειδητοποιούσα πως κοιτούσα μια τελεία στη σελίδα που διάβαζα! Α, και μικροεγκαύματα από ατυχήματα που συχνά δεν καταλάβαινα-θυμόμουν ότι τα είχα...

    Αυτά κι άλλα υπέροχα ... με μια αύξουσα πορεία ... ήταν η \"καθημερινότητά\" μου. Αίτια για την όλη φάση, τουλάχιστον σε μένα, ήταν τα εξής : τρελό αγχος , κακός-ελλειπής ύπνος , υπερκόπωση , κατάθλιψη και φυσικά οργανικά αίτια (ασιτία = αναιμία, έλλειψη σιδήρου, υπογλυκαιμία , υπόταση και γενικά όλα υπό του κανονικού ). Το ωραίο ήταν πως τσαντιζόμουν που καταλάβαινα πως υπολειτουργούσα και όταν τσαντιζόμουν το όλο θέμα γινόταν χειρότερο!

    Σήμερα είμαι αρκετά καλά κι ο εγκέφαλος μου άρχισε να λειτουργεί ικανοποιητικά πάλι... Ξεκούραση , καλός ύπνος , καλή διατροφή και θεραπεία για την κατάθλιψη. Έτσι άρχισα να συνέρχομαι.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2006
    Posts
    178
    Και μένα μου τυχαίνει καμμιά φορά... να ξεκινήσω να πάω κάπου και να ξεχάσω πού πάω, γιατί πάω εκεί.. να είμαι στη μέση του δρόμου και να αναρωτιέμαι... τι θέλω εγώ τώρα εδώ???
    Σε μένα πιστεύω πως είναι θέμα ηλικίας (ου γαρ έρχεται μόνον το γήρας, στα 41 μπήκα!), όπως επίσης και φορτωμένου προγράμματος. Δεν μπορώ να τα θυμάμαι όλα!!!

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    athina
    Posts
    3,863
    .. πωπω.. Αγγελικουλα..... σε θαυμαζω.... εγω θα ειχα τρομαξει πολυ.... αν τα ειχα αυτα τα συμπτωματα... κοιτα να δεις πως μας παιζει.. και μας κανει οτι θελει το μυαλο.. και η χημεια του.... ειναι σχεδον απιστευτο.... το ποσο δεν εχουμε... και εχουμε τον ελεγχο.... φιλια Αγγελικα.. και πολυ πολυ κουραγιο.. μπραβο ...!!!!
    ...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...


    ..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....

    ..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
    Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2006
    Posts
    240
    Adzik μου, ευχαριστώ βρε... Πάντως αν δεν \"τρελάθηκα\" από την όλη κατάσταση, είναι γιατί έχω μια \"περίεργη\" αίσθηση του χιούμορ!

    Όποτε έκανα καμιά \"χοντράδα\" (κι έχω κάνει ουκ ολίγες... ) με έπιαναν τα γέλια στο τέλος ... Σκεφτόμουν ότι δεν μπορεί να μου συμβαίνει στ\' αλήθεια αυτό και ... φανταζόμουν ότι ήμουν χαρακτήρας σε κάποιο κόμικ (κάτι σα το Γκούφι ...). Και καλά ... τσουπ ... σκάει ένα bubble πάνω από το κεφάλι μου με ένα τεράστιο ερωτηματικό!

    :D (Πάντως πέρα από οποιαδήποτε πλάκα, ήταν και στιγμές που ... αισθανόμουν τελείως \"ηλίθια\"-\"αργόστροφη\" και με έπιανε απελπισία... Ευτυχώς, έχω στρώσει!)

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •