ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[Χάιντι]

Πόσο μαλάκας είσαι

Στίχοι: Goin\'Through
Μουσική: Goin\'Through
Πρώτη εκτέλεση: Goin\'Through

Εδώ είμαι πάλι, με το δεξί περνώ και πάλι τη σκυτάλη
κι ανοίγω τρύπα στο δικό σου το κεφάλι
σου φέρνω ζάλη αλλά και σύγχυση μεγάλη,
τόσο μεγάλη όσο δεν έχεις νιώσει άλλη..
δε με γουστάρεις, μήπως θα ήθελες μια πίπα να μου πάρεις;
Σιχαίνεσαι το στυλ μου και φρικάρεις,
μα κατά βάθος μ\' αγαπάς και με κοπιάρεις.

Μαζί μου ασχολείσαι, ποσό μαλάκας είσαι
αν όντως δεν γουστάρεις σου δείχνω τι να πάρεις,
ανήλικος αν είσαι τα αυτιά σου τώρα κλείσε,
το όνομα μου σβήσε ξένος είμαι ξένος είσαι.

Ζήλια κόντρες μίσος, παντού υπάρχει μίσος,
στους δρόμους στις φαμίλιες και στις ψυχές μας ίσως,
ίσως να \'ναι αργά, εγώ όμως το φωνάζω
τα νερά πάλι ταράζω και το στιλ μου δεν αλλάζω,
χρόνια σας ακούω να μιλάτε για ότι κάνετε,
στα αυτιά όμως τα λόγια σας ακούω σαν να κλάνετε,
ποτέ σας δεν με φτάνετε μιλάω από πρώτο χέρι,
είμαι ο γιος του ανέμου σαν το Κώστα τον Κεντέρη
στα 2 μικρά σου μάτια η εικόνα μου μεγάλη,
μ\' είχες χάσει για 2 χρόνια μα εδώ είμαι και πάλι
έτοιμος για κραιπάλη οπλίζω τη σκανδάλη
κι ουρλιάζω μες τη νύχτα όπως κάνει το τσακάλι,
αλήθεια δεν με νοιάζει αν απόψε είσαι φτιαγμένος,
αν νομίζεις τελικά πως είμαι διεφθαρμένος ,
ένας mc ακόμα πουλημένος, μολυσμένος
ήσουν και θα είσαι στη ζωή μου ένας ξένος.

Μαζί μου ασχολείσαι, ποσό μαλάκας είσαι
αν όντως δεν γουστάρεις σου δείχνω τι να πάρεις,
ανήλικος αν είσαι τα αυτιά σου τώρα κλείσε,
το όνομα μου σβήσε ξένος είμαι ξένος είσαι.

Βάστα γερά και δώσε βάση,
τα πράγματα περάσαν φίλε μου σε άλλη κλάση,
το πνεύμα σε Α\' επίπεδο διώχνει τη λήθη και το λήθαργο,
το αυθεντικό βγήκε μπροστά αλλάζει όλο το σκηνικό,
άσε τα σάλια, σκουπίσου λίγο
όταν σε ξεμπροστιάζω μου λες όλο πρεπε να φύγω
αν είσαι μάγκας πέστα μας μπροστά μας,
τα πίσω λόγια φέρνουν διεισδύσεις
και εμείς από την πλευρά μας θα στις δώσουμε,
θα ικανοποιηθείς τη λύση βρήκαμε απόψε για να γιατρευτείς,
αφού το ήθελες πολύ για να σωθείς
έτσι απλά και όμορφα στις φιλικές κουβέντες τελειώνουν όλα φρόνιμα,
βάλε μυαλό όσο έχεις καιρό,
σταμάτα τη μουρμούρα σου και τον εγωισμό,
τη μια φορά στη χάρισα την άλλη δεν μπορώ
ξένος είμαι, ξένος είσαι και όπου είσαι θα σε βρω.

Μαζί μου ασχολείσαι, ποσό μαλάκας είσαι
αν όντως δεν γουστάρεις σου δείχνω τι να πάρεις,
ανήλικος αν είσαι τα αυτιά σου τώρα κλείσε,
το όνομα μου σβήσε ξένος είμαι ξένος είσαι.

[katatonia]

Life has betrayed me once again,
I accept some things will never change.
I\'ve let your tiny minds magnify my agony,
and it\'s left me with a chemical dependency for sanity.

Yes, I am falling... how much longer till I hit the ground?
I can\'t tell you why I\'m breaking down.
Do you wonder why I prefer to be alone?
Have I really lost control?

I\'m coming to an end,
I\'ve realised what I could have been.
I can\'t sleep so I take a breath and hide behind my bravest mask,
I admit I\'ve lost control.

[Χάιντι]

Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών

Στίχοι: Λουκιανός Κηλαηδόνης
Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης
Πρώτη εκτέλεση: Λουκιανός Κηλαηδόνης

Στα ξενύχτια λέμε ναι,
και στις τρέλες λέμε ναι
Στα μεθύσια λέμε ναι,
στα κορίτσια λέμε ναι
Στους απέξω λέμε ναι,
στους εντάξει λέμε ναι

Όχι λέμε στις κότες,
όχι και στους ξενέρωτους
Όχι λέμε στις κότες,
όχι στους κυριλέ

Στους δικούς μας λέμε ναι,
και στους ξύπνιους λέμε ναι
Στους μουσάτους λέμε ναι,
στους φευγάτους λέμε ναι
Στα μπαράκια λέμε ναι,
στα παπάκια λέμε ναι

Όχι στους τεχνοκράτες,
όχι και στις κυρίες τους
Όχι στους τεχνοκράτες,
όχι στους λογικούς

Στη τρέλα, ναι, στα πάρτι, ναι
Στη δράση, ναι, στη βράση, ναι
Στη σάμπα, ναι, στο τσάμπα, ναι
Στη ρέγγε, ναι, στη ντίσκο, ναι
Στους μαύρους, ναι, στους γαύρους, ναι
Στους αναλφάβητους, ναι

Στους φαντάρους λέμε ναι,
και στους γύφτους λέμε ναι
Στους μαλλιάδες λέμε ναι,
στους ροκάδες λέμε ναι
Στα μαγκάκια λέμε ναι,
στα πρεζάκια λέμε ναι

Όχι λέμε στην πρέζα,
όχι και στην εξάρτηση
Όχι λέμε στην πρέζα,
όχι στα σκληρά

Στα ωραία λέμε ναι,
και στα κόλπα λέμε ναι
Στα μυστήρια λέμε ναι,
και στις φάσεις λέμε ναι
Στα ουίσκια λέμε ναι,
στα τσιγάρα λέμε ναι

Όχι στην ηρωίνη,
όχι σ\' αυτό το διάολο
Όχι στην κοκαίνη,
όχι στα σκληρά

Στην άπλα, ναι, στην ξάπλα, ναι
Στις βάρκες, ναι, στις τσάρκες, ναι
Στους φίλους, ναι, στις πλάκες, ναι
Στους σκύλους, ναι, στις γάτες, ναι
Στους Mήτσους, ναι, στους Kιτσους,
ναι
Στην αντισύλληψη, ναι

Στα κοκτέιλς λέμε ναι,
και στα κόμικς λέμε ναι
Στις μπανάνες λέμε ναι,
στις κουκλάρες λέμε ναι
Στις πισίνες λέμε ναι,
στις αιώρες λέμε ναι

Όχι λέμε στους βλάκες,
όχι γαμώ τους άσχετους
Όχι λέμε στους βλάκες,
όχι στους χαζούς

Στα τσακάλια λέμε ναι,
και στους έτσι λέμε ναι
Στους τζαζίστες λέμε ναι,
στους μπλουζίστες λέμε ναι
Στις ζηλιάρες λέμε ναι,
στις τρελιάρες λέμε ναι

Όχι παιδιά στις ψόφιες,
όχι και στους κρυόκωλους
Όχι παιδιά στις ψόφιες,
όχι στους σοβαρούς

Πα ρα παμ, παραραμ...
...
Όχι παιδιά στις ψόφιες,
όχι και στους κρυόκωλους
Όχι παιδιά στις ψόφιες,
όχι στους σοβαρούς

ΝΑΙ!!!

[soft]

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ

Εδώ στο δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
Άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι\'αλλού γι\'αλλού ξεκίνησα

Στα αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και το ομολογώ
Σα να ΄μουν άλλος και όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα

Όσο κι αν κανεις προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά
Πάντα πάντα θα ΄ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει

Οδυσσέας Ελύτης

[soft]

\'\'Περα απο τη νυχτα που με σκεπαζει
Μαυρη οπως η κολαση απο τον ενα πολο στον αλλο
Ευχαριστω ο τι κι αν ειναι οι θεοι
Για την αδαμαστη ψυχη μου
Στην καταστροφικη εξελιξη των πραγματων
δεν εχω μορφασει ουτε κλαψει δυνατα
Κατω απο τα χτυπηματα της μοιρας
το κεφαλι μου ειναι ματωμενο αλλα αλυγιστο
Περα απο αυτο το μερος της οργης και των δακρυων
Παραμορφωμενο απο τον τρομο της σκιας
Κι ομως η απειλη του χρονου
με βρισκει και θα με βρισκει ανεπηρεαστο
Δε μετρα ποσο στενη ειναι η πυλη
ποσο φορτωμενος με τιμωριες ειμαι
Εγω ειμαι ο Κυριος της μοιρας μου
Εγω ειμαι ο καπετανιος της ψυχης μου\'\'




Out of the night that covers me,
Black as the pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds and shall find me unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.

William Ernest Henley

[Soul_Rebel]

Στις πολύ μαύρες μου αυτό ...

Fade to Black - Metallica

Life it seems will fade away
Drifting further every day
Getting lost within myself
Nothing matters, no one else

I have lost the will to live
Simply nothing more to give
There is nothing more for me
Need the end to set me free

Things not what they used to be
Missing one inside of me
Deathly lost, this can\'t be real
Cannot stand this hell I feel

Emptiness is filling me
To the point of agony
Growing darkness taking dawn
I was me but now he\'s gone

No one but me can save myself
But it\'s too late
Now I can\'t think
Think why I should even try

Yesterday seems as though
It never existed
Death greets me warm
Now I will just say goodbye

[Soul_Rebel]

Στις καθημερινές ...

Welcome to My Life - Simple Plan

Do you ever feel like breaking down?
Do you ever feel out of place?
Like somehow you just don\'t belong
And no one understands you
Do you ever wanna runaway?
Do you lock yourself in your room?
With the radio on turned up so loud
That no one hears you screaming

No you don\'t know what it\'s like
When nothing feels all right
You don\'t know what it\'s like
To be like me

To be hurt
To feel lost
To be left out in the dark
To be kicked when you\'re down
To feel like you\'ve been pushed around
To be on the edge of breaking down
And no one\'s there to save you
No you don\'t know what it\'s like
Welcome to my life

Do you wanna be somebody else?
Are you sick of feeling so left out?
Are you desperate to find something more?
Before your life is over
Are you stuck inside a world you hate?
Are you sick of everyone around?
With their big fake smiles and stupid lies
While deep inside you\'re bleeding

No you don\'t know what it\'s like
When nothing feels all right
You don\'t know what it\'s like
To be like me

To be hurt
To feel lost
To be left out in the dark
To be kicked when you\'re down
To feel like you\'ve been pushed around
To be on the edge of breaking down
And no one\'s there to save you
No you don\'t know what it\'s like
Welcome to my life

No one ever lied straight to your face
No one ever stabbed you in the back
You might think I\'m happy but I\'m not gonna be okay
Everybody always gave you what you wanted
Never had to work it was always there
You don\'t know what it\'s like, what it\'s like

To be hurt
To feel lost
To be left out in the dark
To be kicked when you\'re down
To feel like you\'ve been pushed around
To be on the edge of breaking down
And no one\'s there to save you
No you don\'t know what it\'s like (what it\'s like)

To be hurt
To feel lost
To be left out in the dark
To be kicked when you\'re down
To feel like you\'ve been pushed around
To be on the edge of breaking down
And no one\'s there to save you
No you don\'t know what it\'s like
Welcome to my life
Welcome to my life
Welcome to my life

[Soul_Rebel]

Και στις αισιόδοξες στιγμές μου αυτό ...

Imagine - John Lennon

Imagine there\'s no Heaven
It\'s easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today

Imagine there\'s no countries
It isn\'t hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace

You may say that I\'m a dreamer
But I\'m not the only one
I hope someday you\'ll join us
And the world will be as one

Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
Imagine all the people
Sharing all the world

You may say that I\'m a dreamer
But I\'m not the only one
I hope someday you\'ll join us
And the world will live as one

[kaneis]

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
ένα κορίτσι με κοιτάει
χορεύει, κι ύστερα πετάει
πάνω απ\' τα μπαρ και τα ηχεία

Δεν έχει τίποτα να κρύψει
καμιά φορά αντί να κλαίει
χορεύει, κι είναι σαν να λέει
σπάστε την πόρτα αν δεν ανοίξει

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
μαζεύει πίσω τα μαλλιά της
θυμίζεις μια μικρή κυρία
που όλο ξεχνάω τ\' όνομα της

Ποιος θα τα βάλει με τη θλίψη
όσο αντιστέκεται νικάει
σ\' όποιον τη ρίχνει από το θρόνο
εσένα λέει θέλω μόνο

Όταν τελειώνει η συναυλία
κάτι παιδιά έρχονται κοντά μου
στα σκονισμένα της αρχεία
λένε πως είδαν τ\' όνομα μου

Κι εγώ αρχίζω να γελάω
αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
ρωτάνε αν την αγαπάω
έστω για λίγο θα μου λείψει....

[Soul_Rebel]

Μεγάλωσα - Χάρις Αλεξίου

Μεγάλωσα
Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέματα
Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω
Κορόιδεψα τη δίψα μου να δω… γιατί είμαι εδώ
Μεγάλωσα
Με αισθήματα χημείας, με στυλ δοσοληψίας
Με βλέμματα συμπάθειας
Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς;
Άλλο εμείς, άλλοι εμείς
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε – Πάντα γι’ άλλους μιλάμε

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα
Τέρας της οικογένειας
Ανούσιας ευγένειας με ψευτο – υποταγή
Ηθοποιός παιδί στο ρόλο του μεγάλου
Δεν σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό
Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο
Σε μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ
Ενήλικας μετά νευρωτικός
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα
Σύνδεση ‘’otenet’’
Γλυκά απ’ το ‘’Palette’’
Μετά στα ‘’Silhouette”
Σκεπάζουμε τους πόνους με φαΐ
Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό
Πάμε γι’ άλλα μια ζωή πάμε γι΄άλλα
Βάλτο στα πόδια – πονάει πολύ
Σε φτύνω σε φιλώ – δε σε πάω μα σ’ αγαπώ
Παράνοια – διάνοια – επιφάνεια
Επιφάνεια – επιφάνεια – επιφάνεια
Στεριά – Πιάσαμε στεριά
Δάκρυα…καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει
Δάκρυα καλά μου δάκρυα – Βιολογικός καθαρισμός
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε – Πάντα γι’ άλλους μιλάμε

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα
Αγάπη πριν το Άλφα
Και κάτω απ’ το μηδέν το υποσυνείδητό μου
Το χώμα του λασπώνει
Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει
Μεγάλωσα
Μα το παιδάκι κλαίει
Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει πού να πάει
Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια
Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη
‘’Καλά να πάθει – Καλά να πάθει - Καλά να πάθει’’
Η μάνα του φωνάζει
Του δίνει γάλα, το μαλώνει
Έτσι πια θα το μεγαλώνει

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα θα πει – να κάνεις το παπί
Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις μ’ αυτό που σ’ αρρωσταίνει
Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια
Να ρίχνεις σ’ άλλους τ’ άδικα
Να βλέπεις πρωϊνάδικα
Να ακούς πιστά τις αναλύσεις
Να αιμοδιψάς για ειδήσεις
Να λες και yes να λες και no
Να συνηθίζεις τα πορνό
Να πολεμάς στον καναπέ
(Να μη μπορείς χωρίς φραπέ)
παλικαράκι του Φραπέ

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε

Μεγαλώνω θα πει
Να ‘ρχεται η ανατροπή
Οι καιροί να στη φέρνουν
Τα μυαλά να σου γδέρνουν
Να ζητάς να κουρνιάσεις
Και να βρίσκεις οάσεις
Στις ψυχώσεις των άλλων
Που έχουν για περιβάλλον
Ίδιες φάτσες με σένα
Γόνατα λυγισμένα
Όνειρα ξεχασμένα...

[Phoenix.S]

\"Whistle For The Choir\"

Well it\'s a big big city and it\'s always the same
Can never be too pretty tell me you your name
Is it out of line if I were simply bold to say \"Would you be mine\"?

Because I may be a beggar and you maybe the queen
I know I maybe on a downer am still ready to dream
Now it\'s 3 o\'clock time it takes for you to talk

So if you\'re lonely why\'d you say your not lonely
Oh your a silly girl, I know I hurt it so
It\'s just like you to come
And go you know me no you don\'t even know me
Your so sweet to try, oh my, you caught my eye
A girl like you\'s just irresistible

Well it\'s a big big city and the lights are all out
But it\'s much as I can do you know to figure you out
And I must confess, my hearts in broken pieces
And my heads a mess
And it\'s 4 in the morning, and I\'m walking along
Beside the ghost of every drinker here who has ever done wrong
And it\'s you, woo hoo
That\'s got me going crazy for the things you do

So if your crazy I don\'t care you amaze me
Oh your a stupid girl, oh me, oh my, you talk
I die, you smile, you laugh, I cry
And only, a girl like you could be lonely
And it\'s a crying shame, if you would think the same
A boy like me\'s just irresistible

So if your lonely, why\'d you say you\'re not lonely
Oh your a silly girl, I know I hurt it so
It\'s just like you to come and go
And know me, no you don\'t even know me
Your so sweet to try oh my, you caught my eye
A girl like you\'s just irresistible

[soft]

Μαθαίνεις


Μετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.

Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι
Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια

Και αρχίζεις να μαθαίνεις
πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια
Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις

Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
Με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού

Και μαθαίνεις να φτιάχνεις
όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,
γιατί το έδαφος του Αύριο
είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια
…και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο
να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.

Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…
Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου
μπορεί να σου κάνει κακό.

Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ
Αντί να περιμένεις κάποιον
να σου φέρει λουλούδια

Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις

Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη

Και ότι, αλήθεια, αξίζεις

Και μαθαίνεις… μαθαίνεις

…με κάθε αντίο μαθαίνεις

[soft]

Τι νέοι που φτάσαμεν εδώ, στο έρμο νησί, στο χείλος

του κόσμου, δώθε απ\' τ\' όνειρο και κείθε απ\' τη γη!

Όταν απομακρύνθηκεν ο τελευταίος μας φίλος,

ήρθαμε αγάλι σέρνοντας την αιώνια πληγή.

Με μάτι βλέπουμε αδειανό, με βήμα τσακισμένο

τον ίδιο δρόμο παίρνουμε καθένας μοναχός,

νοιώθουμε τ\' άρρωστο κορμί, που εβάρυνε, σαν ξένο,

υπόκωφος από μακριά η φωνή μας φτάνει αχός.

Η ζωή διαβαίνει, πέρα στον ορίζοντα σειρήνα,

μα θάνατο, καθημερνό θάνατο, με χολή

μόνο, για μας η ζωή θα φέρει, όσο αν γελά η αχτίνα

του ήλιου και οι αύρες πνέουνε. Κι είμαστε νέοι, πολύ

νέοι, και μας άφησεν εδώ, μια νύχτα, σ\' ένα βράχο,

το πλοίο που τώρα χάνεται στου απείρου την καρδιά,

χάνεται και ρωτιόμαστε τι να \'χουμε, τι να \'χω,

που σβήνουμε όλοι, φεύγουμ\' έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά!


ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

[Soul_Rebel]

Κάθεται στο σπίτι όταν οι άλλοι λείπουν. Κλείνει τα παράθυρα.

Ανάβει κερί. Ανάβει τσιγάρο. Δέχεται όσους στερήθηκε.

Κακός χαρακτήρας απότομη, μονομανής, είρων. Έτοιμη

κάθε στιγμή ν’ αγαπήσει.

Αν δεν ήμουν η θάλασσα, έλεγε, θα ήμουν η μουσική.

Τίναζε από τα μαλλιά της τα πουλιά της φωτογραφίας

κι από το σώμα της τον άδειο χρόνο.

Ή σωπαίνει ή φλυαρεί. Δεν κάνει παζάρια.

Τους έδινε Ψυχή και της ζητούσαν λόγια.

Εγώ, έλεγε, η Ιωάννα η Μοναχική,

κατάγομαι από τον εαυτό μου

αλλά...ευχαρίστως να έρθω στον νου σας

μιαν από αυτές τις λάθος μέρες.

Στέλλα Βλαχογιάννη

[soft]

Ο ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ

Με τι πέτρες τι αίμα και τι σίδερο

Και τι φωτιά είμαστε καμωμένοι

Ενώ φαινόμαστε από σκέτο σύννεφο

Και μας λιθοβολούν και μας φωνάζουν

Αεροβάτες



Το πως περνούμε τις μέρες και τις νύχτες μας

Ένας Θεός το ξέρει.

Φίλε μου όταν ανάβ\' η νύχτα την ηλεχτρική σου οδύνη

Βλέπω το δέντρο της καρδιάς που απλώνεται

Τα χέρια σου ανοιχτά κάτω από μιαν Ιδέα ολόλευκη

Που όλο παρακαλείς

Κι όλο δεν κατεβαίνει

Χρόνια και χρόνια

Εκείνη εκεί ψηλά εσύ εδώ πέρα.

Κι όμως του πόθου τ\' όραμα ξυπνάει μια μέρα σάρκα

Κι εκεί όπου πριν δεν άστραφτε παρά γυμνή ερημιά

Τώρα γελάει μια πολιτεία ωραία καθώς τη θέλησες

Κοντεύεις να τη δεις σε περιμένει

Δώσε το χέρι σου να πάμε πριν η Αυγή

Την περιλούσει με ιαχές θριάμβου.

Δώσε το χέρι σου- πριν συναχτούν πουλιά

Στους ώμους των ανθρώπων και το κελαηδήσουνε

Πως επιτέλους φάνηκε να\'ρχεται από μακριά

Η ποντοθώρητη παρθένα Ελπίδα!



Πάμε μαζί κι ας μας λιθοβολούν

Κι ας μας φωνάζουν αεροβάτες

Φίλε μου όσοι δεν ένιωσαν ποτέ με τι

Σίδερο με τι πέτρες τι αίμα τι φωτιά

Χτίζουμε ονειρευόμαστε και τραγουδούμε!

ΕΛΥΤΗΣ