ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[deleted-member30-03]

Ladose - Στο τέλος της ημέρας

Δίχως να αναλαμβάνει ευθύνη, χτυπήματα,
Θα δεις πως παραπάνω απ' όσα νόμιζες αντέχεις
Η ζωή δίνει, μήπως και χάσεις τα βήματα
Υπάρχουν πάντα τα χειρότερα! Εκτίμησε όσα έχεις

Πιάσε το πινέλο και ρίξε χρώμα στο πλάνο σου
Το γκρίζο κρύβει μέσα το λευκό,μην ρίχνεις άκυρο
Άνοιξε τα χέρια, νιώσε τον αέρα πάνω σου
Πάρε βαθιά ανάσα και χαμογέλα στο άπειρο

Μην κλαις για μένα γαμώτο, για τα παιδιά να κλαις,
Που τριγυρνάν ξυπόλυτα στους δρόμους και στις φτωχογειτονιές
Που δεν γνωρίσαν οικογένεια και χρήμα δεν αγγίξαν.
Γι' αυτό και ο χειμώνας πήρε τις αθώες τους ζωές

Να μην ανησυχείς καθόλου για το μέλλον σου
Γιατί κάποιοι δεν είχαν μέλλον απ' την γέννηση τους
Παρόλα αυτά σφίξανε τις γροθιές και επιβιώσανε
Γι' αυτό χρωστάνε στον εαυτό τους την ύπαρξη τους

Να μην μισείς του υπουργούς,εμένα να μισείς
Που δεν έκαψα τα σπίτια τους ακόμα και ανέχομαι
Να απλώνουν χέρι σε ό,τι με δουλειά απέκτησα
Και ενώ το ξέρω δεν μιλάω,θα έπρεπε να ντρέπομαι

Να μην κοιτάς με μισό μάτι κανέναν
Γιατί αυτός ο κανένας δεν ξέρεις τι μπορεί να κρύβει
Πολλές φορές το έξω φαίνεται τόσο άσχημο
Για να κρατάει αποστάσεις απ' ότι το θλίβει

Μη με θαυμάζεις,μη μου λες ''Είσαι θεός''
Κανείς δεν είναι πιο πάνω από τον άλλον
Η μουσική με δείχνει αλλιώς, ενώ είμαι δειλός
μπροστά σ' αυτούς που πολεμούν στους δρόμους για κάτι μεγάλο

Βγάζουμε τα λεφτά μας.
Φοράμε τα καλά μας
Φτιάχνουμε τα μαλλιά μας
Πίνουμε τα ποτά μας
Αλλά στο τέλος της ημέρας και αφού μείνουμε μόνοι
Το κάθε τι από αυτά φαινέται βαρετό

Ξεχνάμε τα όνειρά μας
Μισούμε την γενιά μας
Φτύνουμε τα άτομα μας
Χτυπάμε τα παιδιά μας
Ως πιο σημείο πρέπει να φτάσει η κατάσταση
για να πούμε "Φτάνει, αρκετά, ως εδώ!"

Να μη θαυμάζεις τον Κριτή, ούτε τον Ραψωδό.
Να θαυμάζεις του δρόμου τον πλανόδιο μουσικό
Που με μια κιθάρα,ένα ακορντεόν,μια φυσαρμόνικα,
Προσφέρει για λίγα ψίχουλα σε στενά βρόμικα.

Μην νιώθεις άσχημα γιατί δεν πήρες χαρτζιλίκι
Νιώσε άσχημα γι' αυτούς που δεν πληρώσανε το νοίκι
Γιατί το μηνιάτικο δεν έφτασε για αυτόν τον μήνα
Και έπρεπε να αποφασίσουν: στέγη ή πείνα

Να μην λυπάσαι που δεν έχεις αυτοκίνητο
Και ένα γραφικό εξοχικό σπιτάκι
Κάποιοι έχουνε σεισμόπληκτων λυόμενα για ακίνητο
Και κάθονται σ' αναπηρικό καροτσάκι

Μη σιχαθείς εκείνον που σου γάμησε την γκόμενα
Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν ήτανε δικιά σου
Να σιχαίνεσαι εκείνους που σου γάμησαν τα όνειρα
Και δεν του ένοιαξαν ποτέ τα συναισθήματα σου

Μη στεναχωρηθείς άμα πεθάνω και χαθώ
Μα να στεναχωριέσαι αν δεν αφήσω κάποιο έργο
Μην μου δώσεις αξία όταν πια δεν θα' με εδώ
Κάντο όσο είναι καιρός προτού με δεις να φεύγω

Βγάζουμε τα λεφτά μας.
Φοράμε τα καλά μας
Φτιάχνουμε τα μαλλιά μας
Πίνουμε τα ποτά μας
Αλλά στο τέλος της ημέρας και αφού μείνουμε μόνοι
Το κάθε τι από αυτά φαινέται βαρετό

Ξεχνάμε τα όνειρά μας
Μισούμε την γενιά μας
Φτύνουμε τα άτομα μας
Χτυπάμε τα παιδιά μας
Ως πιο σημείο πρέπει να φτάσει η κατάσταση
για να πούμε "Φτάνει, αρκετά, ως εδώ!"

[BloodyKate]

Reach for me, i'm the one that cleans this mortal world
In my grasp's pure fire even shadow burns
Blessed to kneel you shall not be
If your will stronger is than fear

Kingdom of the void for the ones
Of the hollow faith
Blinded by the lies in their dream of a destiny
Paradise of ecstasy - victims of their wishes
In their fear praying for a way

Hailed shall be all tongues that speak
True blasphemy
In this world of lie every truth is a stone
Aimed against the serpent's wealth
In the eye throw it with wrath

Kingdom of the void for the ones
Of the hollow faith
Blinded by the lies in their dream of a destiny
Paradise of ecstasy - victims of their wishes
In their fear praying for a way

Patterns clouded in depths...
Secrets disclosed through the virtue of higher sense
Left in shadows for the inconscient race
Hypnotized in satiety mortal remain

Immortal life... they wish
In realms beyond this
Yet vacuous they'll remain
Amidst their waste

Walking, honest my way
Victims sublime are the gateway to further state
Self so genuine carries me on
Purified in consciousness astral become

Yet saved they still can be
In the world they crawl on
By own resolve preserved
From nothingness

[BloodyKate]

Windmill, Windmill for the land.
Turn forever hand in hand
Take it all there on your stride
It is sinking, falling down
Love forever love is free
Let's turn forever you and me
Windmill, windmill for the land
Is everybody in?

[Instant]

Οι φόροι μας βρίσκονται στις δουλειές μας.

[Joann]

Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης, Τσάντας
Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Περδικόπουλος & Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς ( Ντουέτο )


Χτες το βράδυ σε μια βάρκα
Μπήκαμε να πάμε τσάρκα
Απ' της Ζέας το λιμάνι
μέχρι το Πασαλιμάνι

Στο πανί στεκόσουν μόνη
εγώ κρατούσα το τιμόνι
πρίμα φύσαγε τ' αγέρι
στ' ανοιχτά για να μας φέρει

Ελαφρό ήτανε το κύμα
κι ο καιρός φυσούσε πρίμα
ώσπου ξαναήρθα πάλι
στου Περαία το λιμάνι

PS: υπέροχο ρεμπέτικο τραγούδι.

[Karisha]

Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα
πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα.
Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφταστα θα ζητούμε;

Βάλτε να πιούμε...

Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει.
Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι.
Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;

Βάλτε να πιούμε...

Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει.
Ελάτε οι ταξιδιάρηδες να πιούμε συναγμένοι.
Στο περιγιάλι το φαιδρό ας γλεντοτραγουδούμε.

Βάλτε να πιούμε...

Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει
κι όποιος στ' αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει
τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε.

Βάλτε να πιούμε...

Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει;
Πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει;
Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε.

Βάλτε να πιούμε...

Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα.
Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα.
Καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε.

Βάλτε να πιούμε...

Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη.
Μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη.
Μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε.

Βάλτε να πιούμε...


Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Στίχοι: Καρθαίος Κλέανδρος

[deleted-member30-03]

Σωτηρία Μπέλλου - Μ'αεροπλάνα και βαπόρια

Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δεν μας ακούς.
Δεν μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές.
Ο πατέρας μου ο Μπάτης
ήρθε απ' τη Σμύρνη το εικοσιδυό
κι έζησε πενήντα χρόνια
σ' ένα κατώι μυστικό.
Σ' αυτόν τον κόσμο όσοι αγαπούνε
τρώνε βρώμικο ψωμί
έλεγε ο Μπάτης μια Κυριακή
κι οι πόθοι τους ακολουθούνε
υπόγεια διαδρομή.
Χτες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοστοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά.
Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά
βάλε στα όργανα φωτιά
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα
η τρομερή μας η λαλιά

[sheldon]

Αν βρείτε και την απάντηση, θα σας πω μπράβο :P

Πρώτη εκτέλεση: Stavento

Δεν έχει πρόσωπο μα πρόσωπα αλλάζει
Άλλους κατάρα και άλλους ευχή τους μοιάζει
Άλλοι την πολεμούν γιατί ίσως την φοβούνται
Κι άλλοι στο πλάι της μονάχα θέλουν να κοιμούνται
χαίρεσαι απίστευτα σαν φεύγει από κοντά σου
Μα είναι η μόνη που ακούει τα παράπονά σου
Δεν βρέθηκε για την περίπτωσή της χάπι
Και δεν γιατρεύεται με εφήμερη αγάπη
Τι είναι; Τι είναι; Ψάξε και θα το βρεις!

Γύρω σου αν δεις θα αντιληφθείς ότι χωράει παντού και πάντα
η μόνη σου αβάντα
Όταν πληγωθείς μαζί την παίρνεις και τρέχεις
να κρυφτείς να γιατρευτείς
από μια εφήμερη αγάπη
Υπάρχει μπόλικη σ' αυτούς τους καιρούς τους χαλεπούς
Δυστυχώς κοντά στη γνώση χάθηκε ο νους
έφυγε πέταξε για άλλους ουρανούς
Μένουμε πάντα μ' αυτήνα να μας θυμίζει την φτήνια
που καταντήσαμε να ντύνουμε ακριβά με μπόλικη γκρίνια
και γαμώτο άριστος σύμβουλος για αυτοκριτική
άλλοι τη λένε λευτεριά κι άλλοι την λέν φυλακή

Δεν έχει πρόσωπο κι όμως σου μοιάζει
Σαν φεύγει η ψυχή σου το γιορτάζει
Μα σου ταιριάζει


Δεύτερος γύρος κι άλλα στοιχεία θα πω
Χρόνο κλέβει απ το σακάκι μας καιρό
κάνει την φλόγα για ζωή πιο δυνατή
Γίνεται χρώμα σε καμβά γίνεται στίχος σε χαρτί
γίνεται θάλασσα βαθιά αν δεν κολυμπήσεις σωστά πνίγεσαι
Σταβέντο γίνεται στις δυσκολίες στην αγκαλιά τις κρύβεσαι, ανοίγεσαι
Γνωρίζει όλα τα μυστικά σου
Ειλικρινέστερη σχέση που είχες ποτέ κοντά σου
Πιο ώριμη η σκέψη σου μετά από καιρό μαζί της
λιγότερα τα λάθη μικρότερη η πληγή της

Δεν έχει πρόσωπο μα πρόσωπα αλλάζει
Άλλους κατάρα και άλλους ευχή τους μοιάζει
Άλλοι την πολεμούν γιατί ίσως την φοβούνται
Κι άλλοι στο πλάι της μονάχα θέλουν να κοιμούνται
χαίρεσαι απίστευτα σαν φεύγει από κοντά σου
Μα είναι η μόνη που ακούει τα παράπονά σου
Δεν βρέθηκε για την περίπτωσή της χάπι
Και δεν γιατρεύεται με εφήμερη αγάπη

Την λες ευχή εσύ
Την λέω κατάρα εγώ
Μα σε τρομάζει

Τι είναι;Τι είναι;Ψάξε και θα το βρεις!

Δεν έχει πρόσωπο μα πρόσωπα αλλάζει
Άλλους κατάρα και άλλους ευχή τους μοιάζει
Άλλοι την πολεμούν γιατί ίσως την φοβούνται
Κι άλλοι στο πλάι της μονάχα θέλουν να κοιμούνται
χαίρεσαι απίστευτα σαν φεύγει από κοντά σου
Μα είναι η μόνη που ακούει τα παράπονά σου
Δεν βρέθηκε για την περίπτωσή της χάπι
Και δεν γιατρεύεται με εφήμερη αγάπη

(θλίψη και χαρά μου σ' έχω πάντα κοντά μου
στο πλάι μου εσύ πάντα κι όλα τα όνειρά μου
Απέναντι μου στάθηκες η πιο πιστή μου γκόμενα
Απ' τη ζωή μου ξέρεις όλα τα παραλειπόμενα
στα πιώματα τ' ατέλειωτα με σένανε γυρνούσα
να φύγω προσπαθούσα όμως πάντοτε γυρνούσα
Λυπόσουνα σαν μ έβλεπες να έρχομαι λαβωμένος
και πάντα αναρωτιόσουν γιατί οι ανθρώποι τόσο μένος
Φαρμακερά τσιμπήματα βρώμικα χτυπήματα
παρέα με τον χρόνο γιατρεύονται τέτοια παθήματα
κι εσύ με γιάτρεψες πολλές φορές
σ ευχαριστώ τις συμβουλές σου ακολουθώ
έξω στον κόσμο όταν βγω φοράω μάσκα από τους ώμους
δεν αναγεννώ απ΄την εφήμερη αγάπη χίλιες φορές σε προτιμώ
θα χαθώ και πίστεψέ με πίστεψε θα το χαρώ)

Τι είναι;Τι είναι;Ψάξε και θα το βρεις!

[Goofy]

Αν βρείτε και την απάντηση, θα σας πω μπράβο :P

Πρώτη εκτέλεση: Stavento

Δεν έχει πρόσωπο μα πρόσωπα αλλάζει
Άλλους κατάρα και άλλους ευχή τους μοιάζει
Άλλοι την πολεμούν γιατί ίσως την φοβούνται
Κι άλλοι στο πλάι της μονάχα θέλουν να κοιμούνται
χαίρεσαι απίστευτα σαν φεύγει από κοντά σου
Μα είναι η μόνη που ακούει τα παράπονά σου
Δεν βρέθηκε για την περίπτωσή της χάπι
Και δεν γιατρεύεται με εφήμερη αγάπη
Τι είναι; Τι είναι; Ψάξε και θα το βρεις!...

Μοναξιά, λέω.

[sheldon]

Μπράβο! Πάρε ένα σοκολατάκι.

[Goofy]

Μπράβο! Πάρε ένα σοκολατάκι.

Νόμισα πως περίμενες απάντηση. Συγγνώμη, λάθος! Κράτα το σοκολατάκι για τον επόμενο.

[sheldon]

Ασφαλώς και περίμενα απάντηση. Αστειεύτηκα. Αλλά αφού κάνεις δίαιτα, πάω πάσο.

[Joann]

A thousand kisses deep

The ponies run, the girls are young,
The odds are there to beat.
You win a while, and then it’s done –
Your little winning streak.

And summoned now to deal
With your invincible defeat,
You live your life as if it’s real,
A Thousand Kisses Deep.

I’m turning tricks, I’m getting fixed,
I’m back on Boogie Street.
You lose your grip, and then you slip
Into the Masterpiece.
And maybe I had miles to drive,
And promises to keep:
You ditch it all to stay alive,
A Thousand Kisses Deep.

Confined to sex, we pressed against
The limits of the sea:
I saw there were no oceans left
For scavengers like me.

I made it to the forward deck.
I blessed our remnant fleet –
And then consented to be wrecked,
A Thousand Kisses Deep.

And sometimes when the night is slow,
The wretched and the meek,
We gather up our hearts and go,
A Thousand Kisses Deep.

LEONARD COHEN

[deleted-member30-03]

Opeth - The Lines In My Hand

We are dying in the wake of gods and decrees remain arcane
And everything around us is a consequence of pain

The writings on the wall depict a truth that no one reads
A government of puppets blinded by another creed

Burning voice of insanity
Nothing is the same
Barren lands for the idle man
Find all the lines in your hand

Blinding storms are surrounding us
Take control
In our cups, poisoned wine
Find all the lines in your hands

[BloodyKate]

This Old Cabin


...Blood on my hands...

I walked in the shadows
'neth an azure midnight sky
I walked in the shadows
to abscond a life not my own
I walked in the night
this life I hate

Destroy this life, this life I hate
return me to the womb
thy crystalline will
has finally shattered
As spring rain paints itself
on the canvas of youth
it's snowing still in my heart

Will I ride the summer winds
or dance apon the crimson horizon
will I find paradise in hell?
If I go deep into the woods
If I go to this cabin

As scarlet flowers lust for the dew of morning
and infants nurse on the nectar of motherhood
As prophets of ruin wield their swords of wisdom
and battle forth towards a brighter dawn

Take me away from here
...Falling...
...Soaring...

If I go deep into the woods
If I go to this cabin
If I go deep into the woods
If I go will you follow?

...Falling...
...Soaring...
Take me away from here

(This blood) on my hands
to celebrate my passing
My soul shall bleed
for eternity
...in silence...