ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[Κύκνος]

Σαν να παλεύω,
έτσι αισθάνομαι και ζω...
Μοιάζουν οι ώρες
να πέφτουν πάνω μου σαν μπόρες
κι οι αναμνήσεις να ρίχνουν πάλι κεραυνό...
Κάτι στην ψυχή
είναι ακόμα τόσο ευσυγκίνητο...
Μοιάζουν οι ώρες
να 'ναι αφιλόξενες σαν χώρες
όπου δεν βρίσκω το καταφύγιο που ζητώ...

[Κύκνος]

Χόρεψα μόνη μου ότι ονειρεύτηκα
ζωή παράξενη πάντα σε δέχτηκα
πρόποση επίσημη σ' όλα τα ψεύτικα,
παράξενη γιορτή...
Σε ότι δέθηκα κι ύστερα χώρισα,
σ΄ότι αγάπησα κι ότι δε μπόρεσα
σ' ότι αρνήθηκα και σ' ότι δώρισα,
παράξενη γιορτή...
Χρόνια που σώθηκαν
χρόνια που έθαψα,
παράξενη γιορτή...
Παίρνει ο άνεμος μέρες και θύμησες
κι εσένα που έφυγες και δε με φίλησες...
Όλα χάθηκαν κι όλα είναι εδώ...

[mama]

Ήταν σαν να σε πρόσμενα κυρά,
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: Θα `ρθει απόψε απ’ τα νερά, κι από τα δάσα!

Θα `ρθει αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζει φώτα ήλιο και βροχή το νιο φεγγάρι!...

Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να μαζί σου κιόλας αρχινώ, χρυσή, κουβέντα.

Πως να... θα μείνει ο κόσμος με το "μπα"
που μ’ έλεγε τρελόν, πως είχες γίνει καπνός
και τάχας σύγνεφα θαμπά, προς τη σελήνη...

Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ...
Κίνησα να σε βρω στο δρόμο ωϊμένα!
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα), χρυσή, κι εσύ με μένα!...

Τόσο πολύ μ’ αγάπησες, κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
πάταγα γω στραβός μες στα νερά; κι εσύ κοντά μου!...

Γιάννης Σκαρίμπας ¨ουλαλούμ¨

[Guest17012017]

Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες. Ο άνεμος, όταν περνάει, στίχους, ήχους παράφωνους ξυπνάει στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.

5 Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες. Υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη, στην κορυφή τους τ’ άπειρο αντηχάει, μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.

Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις, 10 χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε. Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.

Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε. Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
(Καρυωτακης)

[lonelysoul]

Θα'θελα να τα'χα όλα να'μουνα παντού να σου χάριζα τ'αστέρια όλου τ'ουρανού μα για μένα ένα αστέρι φαίνεται απ'τη γη ένας είναι ο κόσμος μόνο εσύ...Δεν εχω πολλα ολα να στα χαρισω, δεν εχω πολλα να τα μοιραστω..

[Κύκνος]

Άλλη μια βραδιά με βρίσκει μοναχό,
λάθη που 'χω κάνει απ' την αρχή να μετρώ...
Ούτε που μπορώ να σκεφτώ
πως μπορεί ποτέ να μην σε ξαναδώ...
Και μου 'χει λείψει τόσο η αγκαλιά σου...

Ολόκληρο φεγγάρι - Μιχάλης Ρακιντζής

[Κύκνος]

Πως να στο πω
τη νύχτα πάντα τη φοβάμαι,
είν' η σιωπή της μια σιωπή που καταπίνει
όπως η τρέλα κι όπως η παραφροσύνη
που μες στο κλάμα της σε κλείνει...
Γι' αυτό τη νύχτα τη φοβάμαι...
Κι έστω κι αν πω σαν ξημερώσει θα γελάμε,
όσο κι αν πω το φως κουράγιο θα μας δίνει
πως να στο πω, κάτι απ' τη νύχτα
στις καρδιές μας θα ΄χει μείνει...

[Κύκνος]

Θέλω να τρέξω, να πετάξω, να χαθώ
όμως φοβάμαι τι θα γίνει αν γυρίσω...

[imagine]

Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα.

Στ' αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ' ομολογώ.
Σαν να 'μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

Το παράπονο- Ο. Ελύτης

[Γάτος]

Μου έκλεψες την υπογραφή μου! Έχω copyright. :P

[Κύκνος]

Ποιά μάγισσα το νου σου έχει πάρει;
Ποιοί λόγοι σ' έφεραν εκεί;
Το θέλησες ή στο 'χουν επιβάλλει
κάποιοι επιστήθιοι εχθροί;
Φύγε για να μη γίνει,
μη γίνει απόψε μακελειό...
Μα αυτή η πληγή,
αυτή η πληγή πώς κλείνει;
Δεν έχω σώμα ούτε ψυχή
σαν μια συρμάτινη χορδή,
θα σπάσω στον καημό σου...

[Κύκνος]

"Ειλικρινά,
αν ήρθα εγώ εδώ ξανά
απόψε φταίγαν τα φαντάσματα..."

Άσε με να έρθω κοντά σου, δέξου με έστω και για ένα μόνο βράδυ, προστάτεψε με από τα φαντάσματα...σε παρακαλώ...

[Deleted-Member09102015]

When you're at the end of the road
And you lost all sense of control
And your thoughts have taken their toll
When your mind breaks the spirit of your soul
Your faith walks on broken glass
And the hangover doesn't pass
Nothing's ever built to last
You're in ruins

[Κύκνος]

Νύχτα γόησσα και ισοβίτισσα,
βράδιασε και σ' αναζήτησα...
Τα ποτήρια μας θα τα γεμίσουμε,
ψέματα πάλι θα ζήσουμε...
Νύχτα μέθυσε τις αλήθειες πάλι με ψέματα...
Νύχτα γιάτρεψε με,
πονάει η μοναξιά
βοήθησε με,
το δυνατό ποτό σου κέρασε με,
λευτέρωσε με...
Αλκοόλ βάλε να πίνω,
παραίσθηση να γίνεις και να σβήνω
αγάπη αλκοολική δε σε αφήνω,
ξημέρωσε με...

[deleted-member09062017]

https://www.youtube.com/watch?v=ds4zKd3U_uk

Αν το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο θεός, εγώ τι φταίω;
Αντίς να φτιάξουνε σε μένα εκκλησίες
να με λατρέψουν σαν συμπέρασμα γυμνό
χωρίς θεόλογα και παπαδοπορδίες
παν και τις φτιάχνουνε στον ίδιο το θεό.