ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[deleted_member]

Είσαι εκείνη που έψαχνα,
που χρόνια λαχταρούσα,
στην αγκαλιά σου θα \'θελα
για πάντοτε να ζούσα.

Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ\' είδες,
πως θα είμαστε μαζί.
Παραδόθηκα στο κοίταγμα σου,
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου,
έπεσα μες στη φωτιά.

Πόσο επιπόλαια
φέρθηκα μπροστά σου,
βιάστηκα να ξεδιπλώσω
όλα τα φύλλα της καρδιάς.

Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες
από κείνη τη στιγμή που μ\' είδες,
πως θα είμαστε μαζί.
Παραδόθηκα στο κοίταγμα σου,
πίστεψα στα λόγια τα δικά σου,
έπεσα μες στη φωτιά.

[deleted_member]

Καμιά φορά
λέω ν΄αλλάξω ουρανό
μα δεν υπάρχουν δρόμοι
κι άλλη φορά
σκέφτομαι πόσο σ΄ αγαπώ
και σου ζητώ συγγνώμη

Τώρα δεν είμαστε παιδιά
να ΄χουμε φως μες στην καρδιά
να μας σκεπάζει
μα σ΄αγαπώ σου το ΄χω πει
κι η αγάπη σου σαν κυριακή
με ξεκουράζει

Καμιά φορά
λέω ν΄ αλλάξω ουρανό
μα δεν υπάρχουν δρόμοι
κι άλλη φορά
σκέφτομαι πόσο σ΄ αγαπώ
και σου ζητώ συγγνώμη

Βλέπεις πως άλλαξε ο καιρός
και ΄γινε ο κόσμος βροχερός
όλο χαλάζι
μα σ΄αγαπώ σου το ΄χω πει
κι αν όλα μοιάζουν φυλακή
δε με πειράζει

[deleted_member]

Τα γαλάζια σου γράμματα
κάθομαι και διαβάζω
και με παίρνουν χαράματα
καθώς πίσω κοιτάζω

Τα γαλάζια σου γράμματα
τρυφερές αναμνήσεις
να μου λες χίλια πράματα
μα δε λες αν γυρίσεις

Μια ζωή περιμένω
μα δε γίνονται θάματα
μια ζωή σ\' ανασταίνω
στα γαλάζια σου γράμματα

Τα γαλάζια σου γράμματα
μαχαιριά κάθε λέξη
και με πιάνουν τα κλάματα
σε ρωτώ τι έχω φταίξει

Τα γαλάζια σου γράμματα
τρυφερές αναμνήσεις
να μου λες χίλια πράματα
μα δε λες αν γυρίσεις

Μια ζωή περιμένω
μα δε γίνονται θάματα
μια ζωή σ\' ανασταίνω
στα γαλάζια σου γράμματα

[deleted_member]

I can feel it coming in the air tonight, oh lord
Ive been waiting for this moment, all my life, oh lord
Can you feel it coming in the air tonight, oh lord, oh lord

Well, if you told me you were drowning
I would not lend a hand
Ive seen your face before my friend
But I dont know if you know who I am
Well, I was there and I saw what you did
I saw it with my own two eyes
So you can wipe off the grin, I know where youve been
Its all been a pack of lies

And I can feel it coming in the air tonight, oh lord
Ive been waiting for this moment for all my life, oh lord
I can feel it in the air tonight, oh lord, oh lord
And Ive been waiting for this moment all my life, oh lord, oh lord

Well I remember, I remember dont worry
How could I ever forget, its the first time, the last time we ever met
But I know the reason why you keep your silence up, no you dont fool me
The hurt doesnt show; but the pain still grows
Its no stranger to you or me

And I can feel it coming in the air tonight, oh lord...

[imagine]

Είναι τα μάτια σου
ένας διάδρομος παλιός
δάκρυα πνιγμένα
ξεφλουδίζουνε τους τοίχους
που ένας ένοικος αθόρυβος κρυφός
αντί συνθήματα
ζωγράφισε με στίχους

Και μέσα υπάρχουν τα σκαλιά
που οδηγούν
σ\' ένα υπόγειο με παιχνίδια χαλασμένα
όσα οι άνθρωποι βαριούνται και ξεχνούν
μετά τη χρήση
τα φορτώνουνε σε σένα

Μου λες τα μάτια σου
να μη τα αγαπώ
και να μη πάψω
να πιστεύω στα δικά μου
μα αυτά τα μάτια όπου χαθώ
κι όπου βρεθώ
τα έχω πίσω μου
και μέσα και μπροστά μου

Μέσα στην ίριδα ανάβει μια φωτιά
που κάθε άστεγο
και άνεργο ζεσταίνει
κι η καλοσύνη τους
απλώνει σαν λαδιά
να μαλακώσει μιαν ανάγκη
πετρωμένη

Σ΄αυτά τα μάτια δεν υπάρχει λογική
όσο βαθιά κι αν τα κοιτάζω
μ΄αγαπούνε
της ιστορίας πυρπολούν τη φυλακή
στα παραμύθια και στ\' αστέρια
να με βρούνε

[mairh]

θελω να ζησω να μην λυγισω, να ξαναδω τον εαυτο μου να γελα,μοιαζει η καρδια μου χωρισ εσενα με ενα ποταμι που μονοτονα κυλα.. θα σε καπνισω σ ενα τσιγαρο με λιγο παγο μονορουφι θα σε πιω και θα σφραγισω τα δυο μου χειλει να μην φωναξουν το ονομα σου και κοπω
θελω να ζησω, να ξεκινησω να ξαναχτισω απ το μηδεν οτι μπορω μοιαζει η καρδια μ χωρισ εσενα μ ενα παιδι που συνεχωσ το συνχωρω, συνεχωσ σε συνχωρω..
ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΠΟΛΛΑ? ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΖΟΡΙΚΗ ΤΑ ΠΗΡΕΣ ΟΛΑ ΠΙΣΩ ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ Κ ΕΓΩ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΟΛΑ ΝΑ ΤΑ ΖΗΣΩ...

[imagine]

Δυο φιλιά σου κι ένα χάδι
ένα πικραμένο βράδυ
μου ταράξαν της ψυχής μου τη γαλήνη.
Παραδόθηκα σε σένα,
δε λογάριασα κανένα
κι είπα τώρα ό,τι θέλει ας γίνει.

Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.

Πώς την έπαθα δεν ξέρω,
ξέρω μόνο ότι υποφέρω
όλη νύχτα πάνω στο κρεβάτι,
να ζητάω, για φαντάσου,
τα παράνομα φιλιά σου
και να μην μπορώ να κλείσω μάτι.

Όμως σκέπτομαι για λίγο
να καθίσω ή να φύγω,
αφού ξέρω απ\' τους δυο μας τι θα μείνει.
Να ποιο θα \'ναι το φινάλε,
πόνοι, δάκρυα και βάλε,
μα θα μείνω κι ό,τι θέλει ας γίνει.

[imagine]

Στην άκρη του απείρου, στιγμούλα του ονείρου
σταγόνα που στάζει, πόσο σου μοιάζει
φωτιά και αέρας, κι ο κόσμος φοβέρα
στη νύχτα που ουρλιάζει, πώς σε τρομάζει...

Σου μοιάζει η σελήνη
πού να \'βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω
πόσο σε θέλω...
Πόσο σε θέλω..

Κόντρα στους νόμους ερήμου προφήτης...
Σημάδια στην άμμο, που απόψε θα σβήσεις...

Ασπρόμαυρο μέλλον, σκυφτός μετανάστης
στάθμος στο ραδιόφωνο, που πρέπει ν\' αλλάξεις
Σου μοιάζει η σελήνη, πού να \'βρω γαλήνη
στον Άδη ανατέλλω, πόσο σε θέλω...

Πόσο σε θέλω...
Πόσο σε θέλω...
Πόσο σε θέλω...

[imagine]

Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω
σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο
κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ
πότε άστρα πότε άκρη της αβύσσου
κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό
τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω

Αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που 2 ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

Χάθηκα και γω κάποια βραδιά
πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη
πέφταν τ\'άστρα μες στην λασπουργιά
μαύρος μάγκας ο καιρός και μαύρο φίδι
μου\'γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά
το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι

Αυτή η νύχτα μένει
αιώνες παγωμένη
που 2 ψυχές δεν βρήκαν καταφύγιο
κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι
να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

[Helena]

ενα τραγουδακι που το ακουω συνεχως τελευταια

http://www.youtube.com/watch?v=77ey1aWDnyY

[deleted_member]

Τα δυο σου μάτια
μια κλειστή στροφή
που μποτιλιάρονται
οι σκέψεις μου τα βράδια

Νιώθω ακόμα των χειλιών σου την αφή
και στο κορμί μου του πόνου τα σημάδια

Μες στα ρολόγια τρέχει ο καιρός
σε ένα ποτήρι σε γυρεύω ραγισμένο
δεν έχει άστρα ο δικός μας ουρανός
άλλη μια νύχτα γεννιέμαι και πεθαίνω

Έχεις αλλάξει έχεις αλλάξει πρόστυχα φέρθηκες
κι αυτό μ\' έχει πειράξει
Έχεις αλλάξει έχεις αλλάξει
σ\' είχα πιστέψει μα δεν ήσουνα εντάξει

Τα δυο σου μάτια
της ζωής μου φως
σαν προβολέας
με τυφλώνει ο έρωτάς σου

Σαν μια βουβή ταινία μοιάζει προσεχώς
όλη η ζωή μου αφού δεν ζω κοντά σου

Έχεις αλλάξει έχεις αλλάξει πρόστυχα φέρθηκες
κι αυτό μ\' έχει πειράξει
Έχεις αλλάξει έχεις αλλάξει
σ\' είχα πιστέψει μα δεν ήσουνα εντάξει

[deleted_member]

A vacation in a forreign land
Uncle sam does the best he can
Youre in the army now
Oh, oh, youre in the army now

Now you remember what the draftman said
Nothing to do all day but stay in bed
Youre in the army now
Oh, oh, youre in the army now

You be the hero of thw neiborhood
Nobody knows that you left for good
Youre in the army now
Oh, oh, youre in the army now

Smiling faces as you wait to land
But once you get there no one gives a damn
Youre in the army now
Oh, oh, youre in the army now

Hand grenades flying over your head
Missiles flying over your head
If you want to survive get out of bed
Youre in the army now
Oh, oh, youre in the army now

Shots ring out in the dad of night
The sergant calls (stand up and fight)
Youre in the army now
Oh, oh, youre in the army now

Youve got your orders better shoot on sight
Your fingers on the trigger
But it dont seem right
Youre in the army now
Oh, oh, youre in the army now
Youre in the army now
Oh, oh, youre in the army now

Night is falling and you just cant see
Is this illusion or reality
Youre in the army now
Oh, oh, youre in the army now
Youre in the army now
Oh, oh, youre in the army now

Oh, oh, youre in the army now

[Δοδις]

Όπου να \'ναι θα \'ρθω να σε βρω
και το μυστικό μου να σου πω
το \'ψαξα πολύ για να το πω σε σένα
κι έχανα πολύτιμο καιρό

Μέσα απ\' τα σκοτάδια κι απ\' το φως
ξεπηδώ σαν γελωτοποιός
με τον εαυτό μου έχω γίνει ένα
και δεν είμαι πιόνι κανενός

Στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
για κανένα πούστη δε θυσιάζομαι
πώς να ξεγελάσετε μια χαμένη φάτσα
τρέξτε και προφτάστε δεν πλησιάζομαι

Ό,τι κι αν λέτε δε μ\' ακουμπάτε
αναμασάτε λόγια θολά και ψεύτικα
σπίτι δεν έχω ούτε πατρίδα
με διώξατε όλοι μα εσένα σε θέλω ζωντανή

Ειν\' η ζωή μια φυλακή και τα κλειδιά χαμένα

Έλα στο δικό μου τον παλμό
ζήταγα πολύ ν\' αγαπηθώ
έδωσα τα πάντα και τα ξαναδίνω
και γι\' αυτό μπορώ να σ\' αγαπώ

Δε θα με γνωρίσεις αν με δεις
είμαι κυνηγός κι ονειρευτής
μη σε παγιδέψουν σε καμιά βιτρίνα
και σε παραδείσους μου χαθείς

Στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
μα στην αγκαλιά σου εκστασιάζομαι
όσα σου φανέρωσαν στα χαρτιά και τα άστρα
όλα παραμύθια και σε χρειάζομαι

Παλιέ μου πόθε στο πέρα δώθε
μην σε χαλάσουν
φοβάμαι για εσένα πιο πολύ
όλα τα φτύνω τα καίω όλα
μπαίνω και βγαίνω
και δένω με εσένα απο την αρχή

[Δοδις]

Κρυφτήκανε στη μουσική να βρούνε τη γενιά τους
Τα ρούχα κόμποι ερωτικοί στα άλυτα κορμιά τους
Απ\' τα σχολεία βγήκανε και μπήκαν στα μπαράκια
Στους τοίχους χτυπηθήκανε τα έφηβα γεράκια
Απόψε ανοίξανε με το Θεό παρτίδες
Τα χέρια τους απλώσανε σα δίκοπες λεπίδες
Και στου ζεϊμπέκικου τον ανοικτό σταυρό τους
Απόψε παίρνουνε κεφάλια στο χορό τους

Κράτα ρε φίλε γερά
κράτα ρε φίλε γερά

Στον πρώτο τους τον έρωτα πήραν φωτιά καήκαν
Έναν Αχέροντα κολύμπησαν και βγήκαν
Στο πρώτο αίμα τους τη μάνα τους τρελάναν
Στην πρώτη αγάπη τους σαν ήρωες πεθάναν
Πονέσανε τα μάτια τους όνειρα να θυμούνται
Φωτιά στα τσιγαράκια τους γιατί τώρα φοβούνται
Ποιου τραγουδιού η μοναξιά μπορεί να σε γλιτώσει
Ποιου κοριτσιού η σκοτεινιά πάλι θα σε σκοτώσει

Κράτα ρε φίλε γερά
κράτα ρε φίλε γερά

[Δοδις]

Πώς βαριέμαι σε τούτη την ακτή
που ο ήλιος με ξεραίνει
δεν είμ\' έρημος, δεν είμαι νησί
μα ούτε κι η Ελένη
και το \'ξερες.

Πώς θα μοιάζω μετά από καιρό
πως μ\' έχεις σημαδέψει
με κρατάς και να φύγω δε μπορώ
κανείς μας δε θ\' αντέξει
και το \'ξερες.

Πέφτω στη θάλασσα και πάλι βρέχομαι
και πάλι έρχομαι κοντά.
Μέσα απ\' τα κύματα πιάνω τα σήματα
που με φωνάζουν στ\' ανοιχτά.

Πώς βαριέμαι σε τούτη την ακτή
που μ\' έχεις φυλακίσει
δεν είμ\' άνεμος, δεν είμαι πανί
δε λέει να φυσήξει
και το \'ξερες.

Πώς θα μοιάζουν μετά από καιρό
οράματα που ζούμε
στην ακτή με τ\' αθάνατο νερό
κι οι δυο μας θα χαθούμε
και το \'ξερες.