ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[arktos]

Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.

Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα

Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.



Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου

Αφού ιδέες έχουν δικές τους.

Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους

Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο

που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.

Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις

αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα

Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες



Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου

ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.

Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο

και κομπάζει ότι με τη δύναμή του

τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.

Άς χαροποιεί τον τοξοτή ο κομπασμός του

Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει

έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο.

χαλίλ γκιμπράν

[crazy_diamond]

άρκτε, υπέροχος ο Χαλίλ Γκιμπράν!
Από τους αγαπημένους της μητέρας μου, λίγο μετά την εφηβεία μου χάρισε τις όμορφες γραφές του..



Να μου χάριζαν

όλους τους θησαυρούς του κόσμου,

δε θα 'δινα σ' αντάλλαγμα το γέλιο της καρδιάς μου.

Μήτε θα 'θελα, σπρωγμένος απ' την αγωνία μου,

να χάσω τα δάκρυά μου για μιαν άγονη ηρεμία.

Κι ελπίζω, ολάκερη η ζωή μου πάνω στη γη αυτή, να 'ναι Δάκρυα και Γέλιο..

[oboro]

Empire of Dreams


On the first page of my dreambook
It’s always evening
In an occupied country.
Hour before the curfew.
A small provincial city.
The houses all dark.
The storefronts gutted.

I am on a street corner
Where I shouldn’t be.
Alone and coatless
I have gone out to look
For a black dog who answers to my whistle.
I have a kind of Halloween mask
Which I am afraid to put on.


CHARLES SIMIC

[crazy_diamond]

Πάρε τη λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου.




Ανδρέας Εμπειρίκος

[alexandros3]

[QUOTE=crazy_diamond;229190]άρκτε, υπέροχος ο Χαλίλ Γκιμπράν!


Μήτε θα 'θελα, σπρωγμένος απ' την αγωνία μου,

να χάσω τα δάκρυά μου για μιαν άγονη ηρεμία.
[QUOTE]

Ουάου.

[carrie]

Light up light up
As if you had a choice

[crazy_diamond]

Δεν τραγουδούσα

- μίλαγα

δεν έκλαιγα

- κοιτούσα

ώσπου με χτύπησε δριμύς

αέρας της αγάπης

κι ολόκληρο με τίναξε

σαν δέντρο ανθισμένο.



Μιχάλης Γκανάς

[researcher]

[rock]

πολυυυυ ωραιο το απο πανω ^^
----------------------------------------------
Goodbye's the saddest word i'll ever hear
Goodbye's the last time i will hold you near
Someday you'll say that word and i will cry
It'll break my heart to hear you say goodbye

[soft]

Μα Εσύ ποιος είσαι; Ακούω τα βήματά σου

Στους ήχους των βημάτων μου Ποιος είσαι;

Ακούω το βάθος τής σιωπής σου ως ένα

Πηγάδι σκοτεινό ή ανάσα δέντρου

Ακούω την ύπαρξή σου σαν αγνώστου

Κι απόμακρου ουρανού το κατακρήμνισμα

Κι όμως το ξέρω, μ’ έχεις προσαρτήσει

Με κατοικείς, είμαι το σπίτι σου, έλα

Να ζεσταθείς, σου ανάβω την καρδιά μου

Δεν θέλω ανταμοιβή, δεν σου γυρεύω

Να μου φανερωθείς, σου ανοίγω κιόλας

Τη μυστική καταπακτή βαθιά μου

Να κρύψεις μέσα εκεί τα αινίγματά σου

Δεν σου ζητώ σημάδι παρουσίας

Δέχομαι τον πικρό καρπό τής λήθης

Τη μοναξιά – την ερημιά των κόσμων

Σωπαίνω μέσα σ’ όλες τις σιωπές σου

Θα ‘μαι το κάστρο σου ως στην έσχατη ώρα.


Ορέστης Αλεξάκης

[crazy_diamond]

Δε γράφω λέξεις

Φωνάζω με μέταλλα

μ’ αράχνες με ομόχρονα

Από βαθιά σ’ ένα χρώμα χειρονομώ

Και πλάστηκα

να ερωτεύομαι τη σύμπτωση



Δ.Π. Παπαδίτσας

[arktos]

Αφού το συναίσθημα έρχεται

πρώτο

αυτός που προσέχει έστω και

λίγο

τη σύνταξη των πραγμάτων

απόλυτα ποτέ του δεν θα σε

φιλήσει



απόλυτα να ‘μια τρελός

τώρα που η άνοιξη είναι εδώ



το αίμα μου αποδέχεται,

και τα φιλιά είναι καλύτερη

μοίρα

απ’ τη σοφία

στ’ ορκίζομαι κυρία σ’ όλα τα

λουλούδια. Μην κλαις

- η καλύτερη χειρονομία του

μυαλού μου αξίζει λιγότερο απ’

το

πετάρισμα των βλεφάρων σου

που λέει



είμαστε ο ένας για τον άλλο:

ύστερα

γέλασε, γέρνοντας στα χέρια

μου

γιατί η ζωή δεν είναι

παράγραφος



Κι ο θάνατος νομίζω δεν είναι

παρένθεση


συλβια πλαθ

[crazy_diamond]

Οι λέξεις φταίνε…

Αυτές ενθάρρυναν τα πράγματα ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν.


Κική Δημουλά



θα προσθέσω: και οι μουσικές.. Επειδή όταν τα 24 του αλφαβητου δε φτάνουν, ίσως 7 νότες να αρκούν

[alexandros3]

Αφού το συναίσθημα έρχεται

πρώτο

αυτός που προσέχει έστω και

λίγο

τη σύνταξη των πραγμάτων

απόλυτα ποτέ του δεν θα σε

φιλήσει



απόλυτα να ‘μια τρελός

τώρα που η άνοιξη είναι εδώ



το αίμα μου αποδέχεται,

και τα φιλιά είναι καλύτερη

μοίρα

απ’ τη σοφία

στ’ ορκίζομαι κυρία σ’ όλα τα

λουλούδια. Μην κλαις

- η καλύτερη χειρονομία του

μυαλού μου αξίζει λιγότερο απ’

το

πετάρισμα των βλεφάρων σου

που λέει



είμαστε ο ένας για τον άλλο:

ύστερα

γέλασε, γέρνοντας στα χέρια

μου

γιατί η ζωή δεν είναι

παράγραφος



Κι ο θάνατος νομίζω δεν είναι

παρένθεση


συλβια πλαθ

Αυτό το κείμενο ήταν... επιμελώς ατειμέλητο!
Ωραίο όμως

[crazy_diamond]

Μη με γυρέψεις αλλού

μονάχα εδώ να με γυρέψεις

μόνο σε μένα.




Τίτος Πατρίκιος