ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[oboro]

I took my Power in my Hand —
And went against the World —
'Twas not so much as David — had —
But I — was twice as bold —


I aimed my Pebble — but Myself
Was all the one that fell —
Was it Goliath — was too large —
Or was myself — too small?



—Emily Dickinson

[deleted-member30-03]

Bruce Dickinson - Abduction

I wake in sweat
You've come to steal my life away
Some strange electric glow
Of artificial day
The power breakers closed
The grid of darkness falls
Shining gleaming black as night
Burning all the light

What do you want from me
I sense your mastery
There's something you won't ever find
So have your way with me
This prisoner is never free
Rip me up leave me behind

Are you the truth to sit in judgement on my sins
Evil laser gadgets come to penetrate my skin
The hanging judge is open
And I'm damned before his eyes
Another genesis has failed
And many more have tried
Masterplan moment

And so the story goes
I dreamt this long ago
Highways hidden in the sand
Reveal the troops I know
They took my worthless heart
And spat it through their eyes
Abduction means the end for me
A million years of misery

So have your way with me
This soldier's lost his victory
Rip me up...

[void]

"πλαϊ σου μόνο το χάος μέσα μου σωπαίνει
τα δάκρυα μου πια δεν είναι αρκετά
μόνο η φωτιά σου, μονάχα αυτή ξεπλένει,
τη λερωμένη, τη φτωχή μου την καρδιά"

[crazy_diamond]

Μονάχα το χαμόγελό σου

ένας ρόδινος κρίκος να πιαστώ.

Κράτησέ με.



Γιάννης Ρίτσος

[deleted-member30-03]

Kreator - Violent Revolution

Society failed to tolerate me
And I have failed to tolerate society
Still I can't find what you adore
Inside I hear the echoes of an inner war
Nothing can take the horror from me
Your sick world the loss of all morality
My hate has grown as strong as my confusion
My only hope my only solution
is a Violent Revolution

Violent Revolution, Violent Revolution
Reason for the people to destroy

I do not need a cause for my rage
I just despise the nature of the human race
When all I see is repulsion and hate
Violence becomes my only friend, my saving grace
When love is lost beyond your control
A pale shadow of lust can not enlight your soul
So keep your ice cold bitter illusions
I don't need your empty world my only solution
is a Violent Revolution

Violent Revolution, Violent Revolution
Reason for the people to destroy

Beauty is no more it's all gone
And utopia will not come
Trust I can not feel, only pain
And my burning mind has gone insane

[soft]

Θυμήσου, σώμα...


Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,

όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,

αλλά κ' εκείνες τες επιθυμίες που για σένα

γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,

κ' ετρέμανε μες στη φωνή -- και κάποιο

τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.

Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,

μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες

εκείνες σαν να δόθηκες -- πώς γυάλιζαν,

θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν·

πώς έτρεμαν μες στη φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα.


Καβαφης

[oboro]

Φίλος


'Ωρα έκτη πρωινή

Μοιάζει κάπως παράλογο

Μα έρχεται τούτο το αηδόνι

Και τινάζει απο πάνω του τη στιγμή.




-Γιάννης Λειβαδάς

[soft]

Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή
Μιαν άλλη που δε θα υπάρχω
Μη φοβηθείς
Και θα με βρείς είτε σαν άστρο
Όταν μονάχος περπατάς στην παγωμένη νύχτα
Είτε στο βλέμμα ενός παιδιού που θα σε προσπεράσει
Έιτε στη φλόγα ενός κεριού που θα κρατάς
Διαβαίνοντας το σκοτεινό το δάσος Γιατί ψηλά στον ουρανό που κατοικούνε τʼ άστρα
Μαζεύονται όλοι οι ποιητές
Και οι εραστές καπνίζουν σιωπηλοί πράσινα φύλλα
Μασάν χρυσόσκονη πηδάνε τα ποτάμια
Και περιμένουν
Να λιγωθούν οι αστερισμοί και να λιγοθυμήσουν
Να πέσουν μεσʼ στον ύπνο σου
Να γίνουν αναστεναγμός στην άκρη των χειλιών σου
Να σε ξυπνήσουν και να δεις απʼ το παραθυρό σου
Το προσωπό μου φωτεινό
Να σχηματίζει αστερισμό
Να σου χαμογελάει
Και να σου ψιθυρίζει
Καλή νύχτα…”

[deleted-member30-03]

Abyssaria - Architecture Of Chaos

When the sun at the horizon dies away
and the loneliness awakes
the whole world in its hour of death
I walk the stony path again.
Now I am my own leader
I wretch my life from you
Free from your herd, which follows blind and tries to devour me.

Guided by spirit
In my endless empire
Crawling into infinity
In this endless night

The way is my destination
away from you god of slaves
My sharpened instinct guides me
through this abyss of endless pain.
Only I can pronounce myself guilty, my judge - this is me
I've cutted the strings you hold out of my skin.

Entering the spheres of soul, discovering all secrets you may find
Feeling the despise of this deaf and blind mankind
Irrational created structures procced to hide
The architecture of chaos from inside

[carrot]

Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος
να 'ν' ήμερος να 'ναι άκακος
λίγο φαΐ λίγο κρασί
Χριστούγεννα κι Ανάσταση
κι όπου φωλιάσει και σταθεί
κανείς να μην του φτάνει εκεί

Μα 'ρθαν αλλιώς τα πράματα
τονε ξυπνάν χαράματα
τον παν τον φέρνουν πίσω μπρος
του τρώνε και το λίγο βίος
κι από το στόμα την μπουκιά
πάνω στην ώρα τη γλυκιά
του τηνε παίρνουνε κι αυτή

Χαρά στους που 'ναι οι Δυνατοί!

Οδυσσέας Ελύτης

[void]

Βούτηξα σε έναν ωκεανό από ανθρώπους
Κορμιά και λέξεις, ψυχές και μάτια
Κολλημένα, γεμάτος ο βυθός
Χέρια που με τραβούσαν, πότε από δω
πότε από κει.
Κύματα άγρια που μου άλλαζαν
κατευθύνσεις φορές πολλές
Μικρά ξεθωριασμένα μπαλόνια που
άρπαξα σαν τρελλή να μην πνιγώ
Ακούω τη σειρήνα, μου τρυπάει τ'αυτιά
Το πλοίο πλησιάζει
Βγάζω το σκουλαρίκι μου και σκάω
τα μπαλόνια
Δε θέλω να με πάρει..
Δε θέλω...
Μπήγω τα δάχτυλά μου στ'αυτιά..
Πέρασε..
Βουτάω στα μπλε, βαθιά νερά γυμνή..
..και δε φοβάμαι πια να κολυμπήσω..

[soft]

Μιλῶ...


Μιλῶ γιατὶ ὑπάρχει ἕνας οὐρανὸς ποὺ μὲ ἀκούει

Μιλῶ γιατὶ μιλοῦν τὰ μάτια σου

Καὶ δὲν ὑπάρχει θάλασσα δὲν ὑπάρχει χώρα

Ὅπου τὰ μάτια σου δὲ μιλοῦν

Τὰ μάτια σου μιλοῦν ἐγὼ χορεύω

Λίγη δροσιὰ μιλοῦν κι ἐγὼ χορεύω

Λίγη χλόη πατοῦν τὰ πόδια μου

Ὁ ἄνεμος φυσᾶ πού μᾶς ἀκούει


Σαραντάρης

εγω δεν τον ακουω,σημερα

[crazy_diamond]

Τώρα λοιπόν είναι που περισσότερο θα επιμένω, θα ουρλιάζω,
έστω κι αν μένω μόνος, μια ανίσχυρη μειοψηφία, έστω κι αποδιωγμένος, στιγματισμένος, ύποπτος.
Θα 'τανε βολικό να σώπαινα. Μα δεν μπορώ!

Το δρόμο, πρέπει να βρούμε το δρόμο
κάθε στιγμή να ξαναβρίσκουμε το δρόμο.



Τίτος Πατρίκιος

[crazy_diamond]

Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μας

Μέσα στη μέθη του παιχνιδιού σάς δώσαμε και τις γυναίκες μας

Τα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε

Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα.

Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ' το φως της ημέρας

Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτη

Δεν βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε χάναμε ολοένα

Πώς θα φύγουμε τώρα; πού θα πάμε; ποιος θα μας δεχτεί;



Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας δώστε μας πίσω τα χαρτιά μας

Κλέφτες!

Στα ψέματα παίζαμε!



Μανόλης Αναγνωστάκης

[crazy_diamond]

... Πάμε, πάμε σ' αυτήν την πόλη.

Σε κάθε πόρτο, αντί για διαβατήριο, θα δείχνουμε τα εργατικά μας πρόσωπα.

Σ 'όλες τις χώρες μας γνωρίζουν. Είμαστε απ' τους δικούς τους.

Φωτιά; Τσιγάρο; Εντάξει.

Τρεις λέξεις μόνο φτάνουν για ν' αγαπηθούν οι άνθρωποι.

Δυο χέρια για να ζήσουν. Μια σημαία για να νικήσουνε. Πάμε!

Μας υποδέχονται παντού - βουίζουν οι πλατείες - καίει μακριά ο ορίζοντας. Ξημερώνει.

Ό,τι κι αν κάνουν θα νικήσουμε - ο κόσμος μας ανήκει.

Το μέλλον είναι μες στην τσέπη μας σαν το κλειδί του σπιτιού μας.

Είμαστε μεθυσμένοι, απόψε, μα όχι από κρασί.

Απόψε είμαστε μεθυσμένοι απ' όλο το αύριο.

Πάμε, πάμε...




Τάσος Λειβαδίτης