ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[Lacrymosa]

Ότι και να πάρεις, ποτέ δεν θα με φτάσεις
Εγώ στροφάρω, μα δεν γελάω
Εγώ μικρός επήγαινα, και ύστερα εγύριζα
Εγώ μικρός το έπαιζα, μα δεν το έβαζα
Μπορεί να είναι ευστροφία, μπορεί να είναι μαλακία

Εε ?? Για πές, πως σου φάνηκε αυτό??

Sobara twra pes mas ti perneis!!
den yparxeis re sy poy ta vriskeis ayta ta eyfantasta!!

[Gypsy Cello]

Ότι και να πάρεις, ποτέ δεν θα με φτάσεις
Εγώ στροφάρω, μα δεν γελάω
Εγώ μικρός επήγαινα, και ύστερα εγύριζα
Εγώ μικρός το έπαιζα, μα δεν το έβαζα
Μπορεί να είναι ευστροφία, μπορεί να είναι μαλακία

Εε ?? Για πές, πως σου φάνηκε αυτό??

και αυτό δεν παίζεται φίλε! από τα καλύτερα!

[Haldol_Kills]

Charles Baudelaire - Spleen

When the low, heavy sky weighs like the giant lid
Of a great pot upon the spirit crushed by care,
And from the whole horizon encircling us is shed
A day blacker than night, and thicker with despair;

When Earth becomes a dungeon, where the timid bat
Called Confidence, against the damp and slippery walls
Goes beating his blind wings, goes feebly bumping at
The rotted, moldy ceiling, and the plaster falls;

When, dark and dropping straight, the long lines of the rain
Like prison-bars outside the window cage us in;
And silently, about the caught and helpless brain,
We feel the spider walk, and test the web, and spin;

Then all the bells at once ring out in furious clang,
Bombarding heaven with howling, horrible to hear,
Like lost and wandering souls, that whine in shrill harangue
Their obstinate complaints to an unlistening ear.

And a long line of hearses, with neither dirge nor drums,
Begins to cross my soul. Weeping, with steps that lag,
Hope walks in chains; and Anguish, after long wars, becomes
Tyrant at last, and plants on me his inky flag.

[Driver]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση

[soft]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση

Εγω ζητησα να το σβησει η η γλυκια σου Idella .. οπως και της Κυκνου ,η μουσικη ειναι σε αλλο θεμα καλη μου ,βαλε τους στιχους εδω ,και τα video στη μουσικη μαζι με τα σχολια σου ευχαριστω !

[ioannis2]

Η Πόλις
Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γή, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα,
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ' είν' η καρδιά μου -- σαν νεκρός -- θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.
Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910)

Αφιερωμένο στα μέλη του φόρουμ....ειδικά σ αυτούς που συχναζουν εδώ κάμποσο καιρό.

[Instant]

Δεν θέλω να ζω ρε, το καταλαβαίνεις, είμαι ήδη νεκρός πως το λένε.

[Instant]

Δες την υπογραφή μου συνάδελφε, ξέρεις τι σημαίνει.

Δείτε την φωτεινή πλευρά, μπορεί να είναι γρήγορο και χωρίς πόνο. Epstein (έχει αλλάξει η μετάφραση) ο μάντης.

[sheldon]

Εγώ γυμνός ξεκίνησα, εγώ πηγαίνω μόνος
σπίτι μου είναι ο δρόμος και τραγούδι μου ο πόνος
Διώξε με και μη λυπάσαι, τι θα γίνω μη φοβάσαι
κι αν χιονίζει και αν βρέχει, τ' αγριολούλουδο αντέχει.

[Gypsy Cello]

Η Πόλις
Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γή, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα,
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ' είν' η καρδιά μου -- σαν νεκρός -- θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.
Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910)

Αφιερωμένο στα μέλη του φόρουμ....ειδικά σ αυτούς που συχναζουν εδώ κάμποσο καιρό.

Γιάννη πολύ όμορφο! Σ' ευχαριστούμε!

[soft]

Με την αγάπη αντέχω
την μοναξιά
Αντέχω τον θάνατο
Ξεδοντιάζω το χάρο
Και σαν ακολουθήσει
η μεγάλη έκρηξη
Θα ξετυλιχθούν τα κουβάρια των ονείρων
Ώστε η αγάπη μου
να γίνει ύπαρξη
Έτσι για να πάρουν τα όνειρά μου εκδίκηση
Περιμένω να γίνω φως
ανέσπερο
στις γειτονιές του κόσμου

Γιάννης Ποταμιάνος

μερικες φορες δεν περισσευουν λογια .. ολα εδω ολοκληρα ,και αρκετα ..

[Driver]

προς το φιλαράκι μου

Απο τις χαζομάρες των ναρκωτικών βγήκα
και στης ζωής τα απλά ωραία ξαναμπήκα

(όχι εγώ....αλλά εσύ, σε ένα -σωστό- μέλλον...)

[Chemistry]

Για την ελευθερια πολεμησαν λαοι και λαοι
εγω παω να το παιξω ηρωας?

[Joann]

[Instant]

-Μαμά, μαμά, υπάρχει ένας μπλε σκαντζόχοιρος στο τρένο
-Μην τον κοιτάς, Τιμόθεε