ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[BloodyKate]

And through it all she offers me protection
A lot of love and affection
Whether I'm right or wrong
And down the waterfall
Wherever it may take me
I know that life won't break me
When I come to call, she won't forsake me
I'm loving angels instead

[Κύκνος]

Μην ξημερώνεις ουρανέ...

[deleted-member30-03]

J'ai toujours vécu ici pourtant
Tel un étranger errant
Sur cette terre, esseulé,
En perpétuel détachment,
J'entends en moi l'appel d'un autre univers
Qui résonne amèrement.

Les yeux rivés vers le ciel,
Portant le fardeau de mon corps,
Je perçois ma demeure
Perdue dans les nuées.
Trop de pesanteur ici, de bras obstinés
Retenant les esprits voyageurs
Sur le point de s'échapper.

D'ici bas je perçois ma demeure,
Ses prairies éternelles
Perdues dans les nuées.
Là où naissent les couleurs nouvelles,
Là où mon coeur et mon âme sont restés.

[Joann]

ΧΑΛΚΙΔΑ

Νάν' σπασμένοι οι δρόμοι, νά φυσάει ο νότος
κι εγώ καταμονάχος καί νά λέω: τί πόλη!
νά μήν ξέρω άν είμαι –μέσα στήν ασβόλη–
ένας λυπημένος πιερότος!

Φύσαε –είπα– ο νότος κι έλεγα: Η Χαλκίδα,
ώ Χαλκίδα –πόλη (έλεγα) καί φέτος
ήμουν –στ' όνειρό μου είδα– Περικλέτος,
πάλι Περικλέτος ήμουν –είδα…

Έτσι έλεγα! Ήσαν μάταιοι μου οι κόποι
πάν' σέ ξύλο κούφιο, πρόστυχο, ανάρια,
Ως θερία, ως δέντρα –αναγλυμένοι– ως ψάρια
τά όνειρά μου (μούμιες) κι οι ανθρώποι.

Τώρα; Πόλη, τρέμω τά γητέματά σου
κι είμαι ακόμα ωραίος σάν τό Μάη μήνα,
κρίμα, λέω, θλιμμένη νάσαι κολομπίνα
καί νά κλαίω εγώ στά γόνατά σου.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Έτσι νάν' σπασμένοι, νά φυσά απ' τό νότο
καί μέ πίλο κλόουν νά γελάς, Χαλκίδα:
Άχ, νεκρόν στό χώμα –νά φωνάζεις– είδα
έναν μου ακόμη πιερότο!

(από τη συλλογή ΟΥΛΑΛΟΥΜ)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ

[Joann]

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θέ ν’ απλώσει σα χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

[deleted-member30-03]

Warlocks are writhing
In the long summer grass
Making shapes of horns
On their heads with their hands
Human dragons dream
Through the joy in their smiles
Hypnotising jackals
Of love and desire

Heart of the mind-world
Fictions on fire
Magic forest ghost home
Heaven is here forever

They rode the eagle screams
To the universe edge
Where spiders steal the sunlight
With their crystalline thread
The tales that they tell
Have a life of their own
And drink from the wells
In the shadows of the moon

If it's here where I die
I will not mind
Home sweet home
And love is all we know

[kuxumuxu]

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια.

[mariaanna0]

ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ, ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΚΥΝΗΓΑ, ΠΑΝΤΑ, ΠΑΝΤΑ ΘΑ΄ΝΑΙ ΑΡΓΑ...
ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ....

[Κύκνος]

Here I am before you,
naked in your eyes
hoping with each kiss
you will never see through my disguish...
I have been made to beleive
that no one could love me for me...
The good and the bad
no matter the cost, no matter the past...

Through all the lies, chasing a dream
finding at last the woman in me...

Loving you more than I do myself,
revealing the things I would never tell
daring to risk even life itself
you can't walk away from love...

[deleted-member30-03]

- Εσύ, παιδί μου, τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
- Θέλω να γίνω πτώμα και να ζω σε ένα φέρετρο με πισίνα.

Μ’ ένα ποδήλατο γυρνάω όλη μέρα, τίποτα δεν με νοιάζει
Τον κόσμο πειράζω και κάνω χάζι
Τρέχω στις πλατείες, πέφτω κάτω και χτυπάω
Σηκώνομαι αμέσως, στα γέλια σκάω
Συνεχίζω τη βόλτα μου και έχω μαζί τα όπλα μου
Ένα πλαστικό σπαθί, αρκεί, πού είν’ οι κακοί
Αν τους βρω, θα τους καρφώσω και τον κόσμο θα γλιτώσω
Όλοι θα ζουν καλά με μένα σούπερ ήρωα
Ωχ! Πέρασε η ώρα, γρήγορα, πάω στο σπίτι
πάλι θα φωνάζουν: «Πού γύρναγες, βρ’ αλήτη;»
Τρέχω στο κρεβάτι να με κρύψουν τα σκεπάσματα
Ύπνος γρήγορα πριν να βγούνε τα φαντάσματα
Το ξυπνητήρι χτυπάει ώρα 9
Σηκώνομαι και ψάχνω μα δεν βρίσκω το σπαθί μου πουθενά
Κοιτάω στον καθρέφτη και δεν κάνω γκριμάτσες, απλά
βλέπω μια φάτσα παγωμένη, με κοιτά
Κατεβαίνω τις σκάλες και μπουρδουκλώνομαι
Πέφτω κάτω χτυπάω, ωχ, κάπως αγχώνομαι
Τηλέφωνο αμέσως στο γιατρό, μήπως είναι σοβαρό
Πρέπει να πάρω κάποιο φάρμακο;
Τρέχω έξω να καβαλήσω το ποδήλατό μου
Όμως στην απέναντι πλευρά του δρόμου
Μια κοπέλα κλαίει, τη χτύπησε το αφεντικό της
Λέει πως δεν έβγαλε το νυχτοκάματό της
Σκύβω το κεφάλι, έχω χάσει το σπαθί μου
και τι ψάχνω, το ποδήλατο το έθαψα μαζί
Με ’κείνο το κωλόπαιδο που ήξερε να ζει

Κι όσο περνάν τα χρόνια,
τόσο βρομάει το πτώμα
Πού είναι η νοσοκόμα;
Μην κρύβεσαι στο χώμα

Πού είναι το παιδί, ποιος το ’χει και γιατί
το κρύβει ώσπου μια για πάντα να εξαφανιστεί (να χαθεί)
Κοιτάω στην τηλεόραση, στο δρόμο, στις εφημερίδες
στο ραδιόφωνο, στο σινεμά και στις βιτρίνες
Ψάχνω στα καφέ, στα κλαμπ, στις αγγελίες
Στα θέατρα, στα φέρετρα και σ’ όλες τις κηδείες
Όπου κι άμα πάω όμως όλοι είναι σε άμυνα
Δεν απαντάν στις ερωτήσεις μου, λέν’ νιώθουν άσχημα
Πολύ προσωπικό ή πολύ ρομαντικό
ή πολύ δραματικό και ενοχλητικό
Το στήνουμε στον τοίχο, ξερνάμε όλους τους φόβους
και, όταν πια ξεδώσουμε, ζητάμε και το λόγο
Μετά στο κρατητήριο για δέκα λέει γραμμάρια
Αντί να τ’ αγκαλιάσεις, που ’χεις ζήσει τα τριπλάσια
Και όταν αστοχήσει, το δείχνεις με το δάχτυλο
καθώς σκοτώνεις κάθε πιθανό εύστοχο αύριο
Και ψάχνω σαν τον άγριο, τον άθλιο, τον ξεπεσμένο
το παιδί που έθαψα κάτω από το τσιμέντο
Γιατί κάποτε απέτυχε, πληγώθηκε κι αγχώθηκε
κι εκεί που λίγο κρύφτηκε, για πάντα καταπλακώθηκε
Τέρας είσαι σαν πατέρας, τέρας είσαι σαν μητέρα
Συγκεντρώσου τώρα, δώσε λίγο αέρα
Μην έρθεις μαζί μου για να ψάξεις το παιδί
είναι αργά κι έχει καεί και είναι στάχτη

[kuxumuxu]

Γιατί βρε γατί να 'σαι ακόμα ένας βλάκας;
Γιατί όσα είπες να ήταν λόγια της πλάκας;
Ωιμε, δε σε καταλαβαίνω
Κι έτσι μόνη μου πια στο κρεβάτι μου και τα πόδια μου τώρα ζεσταίνω

Μα πού 'σαι τώρα να με δεις που επιτέλους...

Πήρα το "Breakfast at Tiffany's"
Έμαθα ποια είναι η Dana
ADSL έβαλα και σερφάρω σε μια άδεια δική σου σελίδα
Πήρα ιπτάμενο ιππόγρυπα και έφτασα στο εβδομήντα
Τώρα έμαθα την "Blind Guardian" μπλούζα σου να πλένω στους διακόσιους εξήντα

Γιατί βρε γατί να 'σαι τόσο βλαμμένος;
Και με όλες τις πρώην σου εις αεί κολλημένος;
Διάβολε, δε σε καταλαβαίνω
Κι έτσι μόνη μου πια με δικά μου κουπιά τραβάω και σε βλέπω σαν ξένο

Μα πού 'σαι τώρα να με δεις που επιτέλους...

Έμαθα να μακιγιάρομαι, έμαθα και να σφουγγαρίζω
Μα είναι άδειο το σπίτι και μόνη γυρίζω
Και σε σκέφτομαι ενώ ξεσκονίζω
Έχω απεριόριστη κάλυψη και βγάζω βόλτα τη Μπόλα
Έχω Nirvana πάντα μες στη κατάψυξη και στο ψυγείο coca cola

Γιατί βρε γατί να 'σαι τόσο ό,τι να 'ναι;
Και τα χρόνια που μ' είχες τα χάσαμε, πάνε;
Ειλικρινά, δε σε καταλαβαίνω
Κι έτσι μόνη μου εγώ στο δικό μου πνιγμό εστιάζω και δεν ανασαίνω

Πώς τα όρια μου αναρωτιέμαι...

Ποιος θα γελάει με τη μύτη μου;
Ποιος τώρα θα με κοροϊδεύει;
Συχνά- πυκνά ποιόν θα διώχνω απ' το σπίτι μου;
Για να μετανιώνω που φεύγει
Ποιος θα ακούει τα τραγούδια μου;
Θα αποκαλεί το σπίτι τσαντίρι;
Θα 'χει πάντα ένα σχόλιο για τα μαλλιά μου
Και ρέπλικα για ξυπνητήρι
Με ποιόν θα πηγαίνουμε Όστρια;
Στο τάβλι ποιος θα με κερδίζει;
Ποιος θα ψάχνει μαζί μου για καφέ στο ξημέρωμα
Τρεις φορές ενώ γύρω χιονίζει
Με ποιόν θα μοιράζομαι το κρύο νερό χαλασμένου θερμοσίφωνα
Ποιος θα 'ναι άλλος καλύτερος
Συνένοχος στην κρέπα...;



Συνένοχος στην κρέπα

Στίχοι: Μάρω Μαρκέλλου
Μουσική: Mάρω Μαρκέλλου

[retroG]

All of my life I've tried so hard
Doing my best with what I had
Nothing much happened all the same

Something about me stood apart
A whisper of hope that seemed to fail
Maybe I'm born right out of my time
Breaking my life in two



Thursday's Child
David Bowie

[Frini]

This is not an illusion, this is not a temptation
people always died, people always
trying to feel something different
breathing in to the good times, breathing out to the bad times..
Everything is a light
everything is inspiring for human poetry!
Is not enough...you were made of an angel, you were made of embracements
but i am too old in flames like the others
Now i hope i could be loved , now i need to get more love
Turning to my left turning to my right i see tears on your face

Monica
Όμορφοι στίχοι

[Deleted-member171215]

So mysterious is your world,
Concealed beyond the stars
Far away from the earth,
It flows one with time and dark as the night
Million shapes and colours
Are storming inside your mind
Creating endless dimensions
Forming universes without walls

Let go! of the stars, the stars that fell into the sea
Let go! of your thoughts and dreams,
What can you see now

You cannot save them anymore
- Wanderer of time -
It's too late now
- Creator of Dimensions -
Destroy the walls of time
Hands of the blind are holding your fate
Tides of life will take you away, will take you away

Starchild!
Visions are born from the unknown force
It dominates the way of time
The dream only ends, when the worlds come to an end
Starchild!
You cannot escape to the dark streams of the sea,
To suppress your dreams
Nothing can keep you away from the need to create
'cause your path is free...

[Part II (Burning Star)]

I've hold the fire within myself
Years I've walked in the coldest winds
Through the deserts of sand and snow
The time is passing and I know;
That I'm wasting my life, destroying my dreams
I'm diving into the bottomless sea
From sorrow and pain I find my strength
The more pain I feel, the more I see
Now I'm watching my life flowing in the dark
Like streams of fear running through my heart
And it's wearing me down until I'm gone
Soon I'll join the endless whirls of stars
And I fall (something is dying, yet something is born)
deeper into the unknown voids
And I fall (when will I find my silent dawn)
into infinity like a burning star
I fall like a burning star!

[Part III (The Creation)]

The curtains of mist are fading
And the veils of star clouds are revealed
Storms of new energy
Flows in the depths of my mind
New constellations are born
In total harmony of perfection
And the dissonant unbalance was broken
As the colours fell straight from the light

[Part IV (The Sea of Stars)]

I'm floating in the sea of stars,
I'm drifting away from the shore
I will be lost in the dream when the dark days come
But I will make the time run backwards and
I'll make the stars shine again
I will light up the sky to a bright crimson nights
... And they'll shine together forever
With brilliant silver colours they'll shine forever

[Part V (Finale)]

The whirls of stars takes you now far away
Away from the cold nightmare
Let go of you thoughts and dreams
And you will feel the warmth once again
Starchild! in the Sea of Stars you fall
You fall like a burning star!
Starchild! in the Sea of Stars you fall
... But there is no end to creation

[~Lucy~]

FEELING GOOD, Nina Simone

Birds flying high
You know how I feel
Sun in the sky
You know how I feel
Breeze driftin' on by
You know how I feel
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me..
And I'm feeling good

Fish in the sea
You know how I feel
River running free
You know how I feel
Blossom in the trees
You know how I feel
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me...
And I'm feeling good

Dragonfly out in the sun
You know what I mean, don't you know
Butterflies all out having fun
You know what I mean
Sleep in peace
When, the this day is done
And this old world
Is a new world
And a bold world
For me...

Stars when you shine
You know how I feel
Scent of the pine
You know how I feel
yeah, freedom is mine
When you know how I feel
It's a new dawn
It's a new day
It's a new life
For me...

yeah, ooh
Oh, ooh...

Oooh, ooh..free, free loving you...
Oooh, oooh
Feeling good