ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[Κύκνος]

Θέλω να σε πιάσω αλλά πώς;
Χάνεσαι όπως χάνεται στο φως
άστρο που ΄χει πάει ν' ακουμπήσει
πάνω στην πυρπολημένη δύση...
Η αγάπη ήρθε από μακριά
σαν γιορτή, σα φόβος, σαν σκιά
έχει ο κίνδυνος την ομορφιά του
της ζωής φωτιά ή του θανάτου...
Θέλω ν' ανεβώ στον ουρανό
άγγελος σε βράδυ γιορτινό
δίνω το ρυθμό κι εσύ τραγούδα
ποιός θα πει τον έρωτα Ιούδα;
Σαν αγάπη θέλω να κρυφτώ
μέσα στης ζωής σου το βυθό
και μια νύχτα να χαθώ μαζί σου
στις αστροφεγγιές του Παραδείσου...
Εδώ η ζωή μου αμάρτησε
γιατί η καρδιά μου αγάπησε,
την σκοτεινή ματιά σου... ♥
Εδώ η ζωή μου άγιασε
που ο έρωτας μου βράδιασε
δίπλα στον έρωτα σου... ♥

Η αγάπη ήρθε από μακριά - Γλυκερία

[ALIA]

[Κύκνος]

Εσύ να λείπεις κάθε βράδυ από δω
κι εγώ πλανήτης σε τροχιά που δεν τελειώνει,
να κλέβω κάτι απ΄τ' απέραντο κενό
και ν' αγαπώ ότι δικό σου με πληγώνει...
Να με ξεχνάς και να με σβήνεις το ανέχομαι,
δεν ονειρεύομαι, δε ζω, δεν παραδέχομαι,
μόνο δέχομαι...

http://www.youtube.com/watch?v=6T0wrToCQnY

[betelgeuse]

So after all those one night stands
You've ended up with heart in hand
A child alone
On your own
Retreating

Regretful for the things you're not
And all the things you haven't got
Without a home
A heart of stone
Lies bleeding

And for all the roads you followed
And for all you did not find
And for all the things you had to leave behind

I am the way
I am the light
I am the dark inside the night
I hear your hopes
I feel your dreams
And in the dark I hear your screams
Don't turn away
Just take my hand
And when you make your final stand
I'll be right there
I'll never leave
All I ask of you
Believe

Your childhood eyes were so intense
While bartering your innocence
For bits of string
The grown-up wings
You needed

But when you had to add them up
You found that there were not enough
To get you in
Pay for sins
Repeated

And for all the years you borrowed
And for all the tears you cried
And for all the fears you had to keep inside
Yeah

I am the way
I am the light
I am the dark inside the night
I hear your hopes
I feel your dreams
And in the dark I hear your screams
Don't turn away
Just take my hand
And when you make your final stand
I'll be right there
I'll never leave
And all I ask of you
Believe, yeah

I never wanted to know
Never wanted to see
I wasted my time
Till time wasted me
Never wanted to go
Always wanted to stay
'Cause the persons I am
Are the parts that I play
So I plot and I plan
Hope and I scheme
To the lure of a night
Filled with unfinished dreams
And I'm holding on tight
To a world gone astray
As they charge me for years
I can't pay

I am the way
I am the light
I am the dark inside the night
I hear your hopes
I feel your dreams
And in the dark I hear your screams
Don't turn away
Just take my hand
And when you make your final stand
I'll be right there
I'll never leave
All I ask of you
Believe
Believe

[betelgeuse]

Strange Reality

Who's this before me
Dressed in rags soaked in gin
A sign or a warning
Am I now where he's been

Am I losing my way
This strange insanity
An illusion away
Is this reality

Could that be me

Wake every morning
I don't know where I've been
All my excuses
Showing strain wearing thin

Am I losing my way
This strange insanity
An illusion away
Is this reality

Could that be me

Another day
Another night
Another drink another fight
Somehow it's all the same
And so I wake in my gin
Never knowing if I'll win
And still I play the game

Look to the future
With the eyes of the blind
Can't see much further
Than this haze
In my mind

Am I losing my way
This strange insanity
An illusion away
Is this reality

Could that be me

[betelgeuse]

Man In The Mirror

There's a man that I used to know
And sometimes he still visits with me
When it's late and the alcohol's glow
Is nearly gone
And it's time to awaken

And he looks and he laughs at the sight
And he asks what has happened to me
And I blame it all on the lights
But he smiles and says I'm mistaken

And there is no use in disguising
What the eye can so clearly see
That I've spent my whole life denying
That the man in the mirror is me

Give me one second chance
Give me one final dance
Give me one magic line
Take a minute off my time

Give me one final bow
If the moment allows
While he stares at the scars
Saying just who you are
Just who you are
Just who you are

In a child like illusion of life
He imagined the things yet to be
But they all disappeared on this night
Carry on among the foresaken

For there is no use in denying
What the eye can so clearly see
That one day I too will be dying
And the man in the mirror agrees

Give me one second chance
Give me one final dance
Give me one magic line
Take a minute off my time

Give me one final bow
If the moment allows
While he stares at the scars
Saying just who you are
Just who you are
Just who you are
Just who you...

[alenxaderkontin]

Muse: "Hysteria"

It's bugging me, grating me
And twisting me around
Yeah I'm endlessly caving in
And turning inside out

'cause I want it now
I want it now
Give me your heart and your soul
And I'm breaking out
I'm breaking out
Last chance to lose control

It's holding me, morphing me
And forcing me to strive
To be endlessly cold within
And dreaming I'm alive

'cause I want it now
I want it now
Give me your heart and your soul
And I'm not breaking down
I'm breaking out
Last chance to lose control

And I want you now
I want you now
I'll feel my heart implode
And I'm breaking out
Escaping now
Feeling my faith erode

[Κύκνος]

Αυτό δεν είναι πια ζωή,
είναι φορτίο
βαρύ και για τους δύο,
αντίο, αντίο...

Αντίο - Δημήτρης Μητροπάνος

[Κύκνος]

Ακούγονται τώρα,
σειρήνες, μεταγωγικά κι ασθενοφόρα...

Δεν λες κουβέντα - Δημήτρης Μητροπάνος

[sikelos69]

Περπάτησα πάρα πολύ
και τα φτερά μου τα 'χω χάσει.
Μα εσύ που δεν πατάς στη γη
καν' την ψυχή μου να πετάξει...
Μ' ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι,
ένα αεράκι να μας πάρει...
Φωτιά κι αέρας να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Είναι η καρδιά μου μια αυλή
σ' ένα κελί που όλο μικραίνει.
Μα εσύ που έχεις το κλειδί
έλα και πες μου το "γιατί"...
Σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει,
το όνειρό μου ξαποσταίνει...
Νερό κι αρμύρα να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

Έχω ένα κόμπο στο λαιμό
και μια θηλιά που όλο στενεύει.
Έλα και κάνε μουσική
την τρέλα που με διαφεντεύει...
Κι αν είναι οι νότες και οι λέξεις αφελείς,
τραγούδησέ τες να χαρείς...
Μ' ένα τραγούδι να κάνουμε δική μας
τη μικρή ζωή μας...

[deleted-member30-03]

Και παλι μονος
μα δε γαμιεται
αλλαζουν οι καιροι
ηρθες και επαιξες μαζι μου την χειροτερη στιγμη
πες μου ποσο να διαρκει
η αγαπη σου ητανε το μονο σιγουρο πως ητανε τυφλη
τυχαινει
κατασταση γνωστη
κοντρα με την θυληκοτητα σου να σε προκαλει τι φταιει
παρε μια αναπνοη
κοιταξου στον καθρεφτη ολο και καποιος αποψε θ'ασχοληθει
ειναι τα βλεμματα τροφη
το ξερω και το ξερεις
μα το ρουχο θα φθαρει
αλλο ειναι αυτο που αξιζει
τροχος ειναι γυριζει
ο χρονος θα δειξει
προσπαθησα αρκετα μα εσυ καθολου για να βρεθει καποια λυση
το δυσκολο ειναι απλο
ολοι κανουμε λαθη μα τουλαχιστον οτι σου'χω πει το εννοω
αν κατι εχω να πω στα ματια σε κοιτω
και δεν κρυβομαι πισω απο τροπους αυτο ειναι το χειροτερο
το τι ζητας προσπαθησα μα δεν το ξερω
αν αγαπας το νομιζα πια δεν το ξερω
ποιους ακουμπας φανταζομαι να μην το ξερω
κατι που ξερω ειναι πως δεν θελω να σε ξερω
το τι ζητας προσπαθησα μα δεν το ξερω
αν αγαπας το νομιζα πια δεν το ξερω
ποιους ακουμπας φανταζομαι να μην το ξερω
κατι που ξερω ειναι πως δεν ξερω αμα σε θελω
αλλαξαν οι καιροι
ηρθες και επαιξες μαζι μου την χειροτερη στιγμη
δεν ξερω πια ποσο να διαρκει
η αγαπη σου το μονο σιγουρο πως δεν ηταν αληθινη
τυχαινει
κατασταση γνωστη
στην κοντρα με την θυληκοτητα νικησε,ημουν εκει τι φταιει
πηρες μια αναπνοη
την πορτα του σπιτιου σου περασες καποιος τωρα θα σε χαρει
μα ειναι τα βλεμματα τροφη
το ξερω και το ξερεις πως το ρουχο εχει φθαρει
αλλο ειναι αυτο που αξιζει
τροχος ειναι γυριζει
ο χρονος εχει δειξει
προσπαθησα αρκετα μα εσυ καθολου και ετσι δε βρεθηκε η λυση
το δυσκολο ειναι απλο
ολοι κανουμε λαθη μα τουλαχιστον οτι σου'χω πει το εννοω
αν κατι εχω να πω στα ματια σε κοιτω
και δεν κρυβομαι πισω απο αλλους αυτο ειναι το χειροτερο
το τι ζητας προσπαθησα μα δεν το ξερω
αν αγαπας το νομιζα πια δεν το ξερω
ποιους ακουμπας φανταζομαι να μην το ξερω
κατι που ξερω ειναι πως δεν θελω να σε ξερω
το τι ζητας προσπαθησα μα δεν το ξερω
αν αγαπας το νομιζα πια δεν το ξερω
ποιους ακουμπας φανταζομαι να μην το ξερω
κατι που ξερω ειναι πως δεν ξερω αμα σε θελω
πες μου ακριβως τι θελεις
μια δευτερη ευκαιρια μη μ'αρρωσταινεις
δε σ'εμπιστευομαι σταματα σου ειπα να με περνεις
οτι απ΄τα λαθη σου εμαθες δε μ'ενδιαφερει
απολυτως τιποτα απο μενα πια μην μεριμενεις
ακουσε με να σου πω γιατι προτρεχεις
συγγνωμη δεν το εννοουσα σ'αγαπαω το ξερεις
μα δε πιστευω λεξη σου σταματα να επιμενεις
θελω να προχωρησω μα ολο πισω με πηγαινεις

[carry]

...και δεν υπαρχει ελευθερια, ζητημα αν ποτε υπηρξε εδω...

Κι'εγώ γενικά αναφερόμουν...



Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη :
Ειρήνη
σα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ΄την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν΄ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Τάσος Λειβαδίτης

[Κύκνος]

Θα σου χαρίσω τους πύργους μου,
τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου
έχουν πεθάνει από καιρό, πριν από 'μένα...
Γελώντας μπρος τις τόσες πανοπλίες σου,
μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις...

Το σκάκι - Γεράσιμος Ανδρεάτος
Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης

[Κύκνος]

Ποιά στιγμή θα γίνουν τα θαύματα,
ποιά ζωή δεν θα υποφέρω;
Ποιά στιγμή θ' αλλάξουν τα πράγματα,
ποιά στιγμή;
Ποιό πρωϊ θ' ανοίξω τα μάτια μου
κι ότι πω θα το καταφέρω,
με φιλί τα χίλια κομμάτια μου να γίνουν ένα;
Ποιά στιγμή θα έρθεις στην πόρτα μου,
ποιό κορμί θ' αρχίσει να τρέμει;
Ποιά στιγμή θ' ανάψω τα φώτα μου,
ποιά στιγμή;
Ποιά στιγμή θα πιάσεις το χέρι μου,
ποιά φωνή θα πει "σ' αγαπάω",
ποιά στιγμή θα γίνεις τ' αστέρι μου
ποιά στιγμή;
Ποιά στιγμή θα γίνουν τ' αδύνατα,
ποιά καρδιά στα δύο θα σπάσει
ποιά στιγμή δε θα ΄χω διλήμματα,
ποιά στιγμή;

Ποια στιγμή - Στέλιος Μάξιμος

[Κύκνος]

Through our joy, through our pain,
we can move worlds again...
Though we Know
we will never come again
where there is love
life begins
over and over again...
Save the night, save the day
save the love, come what may
love is worth everything we pay...

I want to spend my lifetime loving you - Marc Anthony & Tina Arena