ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[Alucard]

Θα 'ρθει καιρός που θα σπάσω την πόρτα
κι η καρδιά μου στο φως θα χυμήξει
θα φύγω μακριά
θα πετάξω ψηλά
θα πετάω σε ασύλληπτα ύψη
και τότε πια δε μπορεί αυτή η φτηνή,
αυτή η χλωμή,
η τιποτένια μου θλίψη
θα μείνει ορφανή
θα γυρνάει σα τρελή,
θα ζητάει να με βρει
και δε θα με βρίσκει
κι ούτε πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει
δεν πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει

[αλεξανδρος_77]

[1-555-Confide]

ρίξε κάτι μες στο ποτό του
μπας και ξαναβρει τον εαυτό του
πρώτα ήταν σατανάς
τώρα είναι τραχανάς

[1-555-Confide]

Ride the tides of blood
Illumination
Beauties sudden hand
Shattered crown
Stretching arms up high
We're on our way now
Leave the Czar to die
~Mastodon

[deleted-member30-03]

Ride the tides of blood
Illumination
Beauties sudden hand
Shattered crown
Stretching arms up high
We're on our way now
Leave the Czar to die
~Mastodon

γαμανε μεταλλαδες οι Mastodon, για να δουμε θα βγαλουν φετος νεο αλμπουμ.

[Joann]

Mozart & samba, Carlos Jobim & bossa nova

Bobby McFerrin - Mozart
http://www.youtube.com/watch?NR=1&fe...&v=OIkhDElvRJ0



Philip Glass - Truman Sleeps (Extended Version)
http://www.youtube.com/watch?v=FySi6...endscreen&NR=1

[giorgos panou]

Ποτέ δε θα μ’ αφήσεις(αφηνες) – Κίτρινα Ποδήλατα

Μες στον αέρα σαν καπνό
θέλω απόψε να σε δω
Σαν κάποιο κύμα στη στεριά
θέλω απλά να θυμηθώ όσα περάσαμε…
όσα περάσαμε…

Σαν ένας ήλιος σκοτεινός
έφυγες, χάθηκε το φως
Αχ, να γυρνούσα στα παλιά
ξανά να σ’ είχα αγκαλιά και να γιορτάζαμε…
και να γιορτάζαμε…

Κάτι μέσα μου λέει
πως ποτέ δεν θα μ’ αφήσεις
Μα το ξέρω με καίει
πως ποτέ δεν θα γυρίσεις

Κάτι μέσα μου λέει
πως περάσανε οι μπόρες
Κάτι μέσα μου λέει
πως τελειώσανε οι ώρες

[deleted-member30-03]

Στο μυαλό μου τριγυρνάνε τόσα
αυτά που πέρασα εδώ και χρόνια
αυτά με κάνανε να είμαι έτσι τώρα
μία ανηφόρα μία κατηφόρα.

Σαν τρελός τριγυρνώ τα βράδια
ψάχνοντας για δράση
κάνα σκηνικό ή ότι κάτσει
όποιος έχει δει ότι είδα με νιώθει
η ελπίδα μέσα μου έχει πεθάνει πρώτη
λάθος κόσμος λάθος εποχή
λάθος όλα λάθος έχω γεννηθεί
εδώ μες τη βρώμα
κολυμπάμε όλοι στα σκατά εδώ και χρόνια
δωσ'μου φράγκα για να κάνω ψώνια
θέλω μεγάλη plasma ωραία αμάξια
τα καλύτερα ναρκωτικά μέσα στη πιάτσα
καμία βίλλα μες τη χλίδα με πισίνα
κι ας είναι μες τη πείνα όλη η Αθήνα
έτσι είναι όλοι μόνο για το πάτο τους
δίπλα τους πεθαίνεις κι αυτοί στα παπάρια τους
αναρωτήσου είσαι άνθρωπος ακόμα ρε
βγάλτη γραβάτα δεν ψαρώσαμε ρε σοβαρέ.

[howtodream8]

Δώσε με ακριβή μου αγάπη
Πούλησε με κομμάτι –κομμάτι
Κάνε με συνεργό στην απάτη
Μα φίλα με μόνο εσύ
Πάρε μου τη ζωή στο φιλί σου
Δώσε μου όμως πια την ψυχή σου
Κοίτα με είμαι η όψη η καλή σου
Φίλα με μόνο εσύ...

[1-555-Confide]

Πράττω
Κατά τον Δαίμονα Εαυτού
.-

[1-555-Confide]

Five Pointed Star

Your Pythagorian sign, five angles put in line
Symmetry, a door through Chaos
You try to use the laws, emotions stir your words
Your thoughts are reaching me.

You call me by my name
a non forgotten name
Earth, Fire, Air, Water,
Exalted Idea
Divine the Star of the Elements
Pentagrammon

The path to all directions
The Star of Elements

[Deleted-member-18-05-2015]

Μεγάλωσα
Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέματα
Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω
Κορόιδεψα τη δίψα μου να δω… γιατί είμαι εδώ
Μεγάλωσα
Με αισθήματα χημείας, με στυλ δοσοληψίας
Με βλέμματα συμπάθειας
Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς;
Άλλο εμείς, άλλοι εμείς
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε – Πάντα γι’ άλλους μιλάμε

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα
Τέρας της οικογένειας
Ανούσιας ευγένειας με ψευτο – υποταγή
Ηθοποιός παιδί στο ρόλο του μεγάλου
Δεν σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό
Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο
Σε μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ
Ενήλικας μετά νευρωτικός
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα
Σύνδεση ‘’otenet’’
Γλυκά απ’ το ‘’Palette’’
Μετά στα ‘’Silhouette”
Σκεπάζουμε τους πόνους με φαΐ
Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό
Πάμε γι’ άλλα μια ζωή πάμε γι΄άλλα
Βάλτο στα πόδια – πονάει πολύ
Σε φτύνω σε φιλώ – δε σε πάω μα σ’ αγαπώ
Παράνοια – διάνοια – επιφάνεια
Επιφάνεια – επιφάνεια – επιφάνεια
Στεριά – Πιάσαμε στεριά
Δάκρυα…καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει
Δάκρυα καλά μου δάκρυα – Βιολογικός καθαρισμός
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε – Πάντα γι’ άλλους μιλάμε

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα
Αγάπη πριν το Άλφα
Και κάτω απ’ το μηδέν το υποσυνείδητό μου
Το χώμα του λασπώνει
Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει
Μεγάλωσα
Μα το παιδάκι κλαίει
Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει πού να πάει
Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια
Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη
"Καλά να πάθει – Καλά να πάθει - Καλά να πάθει"
Η μάνα του φωνάζει
Του δίνει γάλα, το μαλώνει
Έτσι πια θα το μεγαλώνει

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε

Μεγάλωσα θα πει – να κάνεις το παπί
Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις μ’ αυτό που σ’ αρρωσταίνει
Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια
Να ρίχνεις σ’ άλλους τ’ άδικα
Να βλέπεις πρωϊνάδικα
Να ακούς πιστά τις αναλύσεις
Να αιμοδιψάς για ειδήσεις
Να λες και yes να λες και no
Να συνηθίζεις τα πορνό
Να πολεμάς στον καναπέ
παλικαράκι του φραπέ

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε

Μεγαλώνω θα πει
Να ‘ρχεται η ανατροπή
Οι καιροί να στη φέρνουν
Τα μυαλά να σου γδέρνουν
Να ζητάς να κουρνιάσεις
Και να βρίσκεις οάσεις
Στις ψυχώσεις των άλλων
Που έχουν για περιβάλλον
Ίδιες φάτσες με σένα
Γόνατα λυγισμένα
Όνειρα ξεχασμένα

Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε

Χαρις Αλεξιου

[Κύκνος]

Κλαίω κι ας μου βγει σε καλό μου...
Με τον εαυτό μου θυμώνω,
κλαίω και γι' αυτό μετανιώνω
κρίμα που σ' αγάπησα μόνο...
Σου χάρισα μια ολόκληρη ζωή,
χαράμι μια ζωή θυσία...
Το κορμί σου εξορία,
ξένος τόπος, ξένο χώμα...


Προδοσία - Γιάννης Κότσιρας

[Mercyless Fate]

Μέχρι και το τελευταίο "και" απο το "Για το καλό μου" του Μηλιώκα.

[howtodream8]

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι

Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...