ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[deleted-member30-03]

In the shadows of the world's ambitions
I see life and death, in an enormous collision
Light destroys, what dark creates

Forever floating, the dark rivers of the heart.
Lifeless drifting, in an orbital decay.
A vicious circle of extinction
The soul reaches the state oblivion

In blackness of sorrow, the sin is immortal.
The diamond of the heart, is pure nocturnal.

In the deep pitch black halls of darkness.
The cruel high-council of evil, demands self destruction.
All the aspects of love, must be undone.
Only then one can feel, the emptiness,
As the cold heart reaches beyond.

Tyrant in soul and flesh, pain is the unholy mistress.
Rites in earthly death, for darkness you confess.
Follow the voices of the night, in endless sleep you'll hide from light.

Dark was the day you were born, even darker on that eve you were torn.
(From life)
Die in martyrium, for darkness endless mysterium.
Die in silent spasms of screaming.
Life is infected by no meaning.

[koinomystiko]

Thorn-What I am

Why do you call me when you are alone in bed
Why do you blame me for all the tears you shed
Why can't you see that i just don't give a damn
You are the one who made me what i am

[crazy_diamond]

Ελευθερία Έκφρασης


Τη πρώτη νύχτα πλησιάζουνε

και κλέβουν ένα λουλούδι

από τον κήπο μας

και δε λέμε τίποτα.


Τη δεύτερη νύχτα δε κρύβονται πλέον

περπατούνε στα λουλούδια,

σκοτώνουν το σκυλί μας

και δε λέμε τίποτα.


Ώσπου μια μέρα

-τη πιο διάφανη απ' όλες-

μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας

ληστεύουν το φεγγάρι μας

γιατί ξέρουνε το φόβο μας

που πνίγει τη φωνή στο λαιμό μας.


Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα

πλέον δε μπορούμε να πούμε τίποτα.



Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι

[carrot]

Your father made fetuses with flesh licking ladies,
While you and your mother were asleep in the trailer park.
Thunderous sparks from the dark of the stadiums,
The music and medicine you needed for comforting.
So make all your fat fleshy fingers to moving,
And pluck all your silly strings, bend all your notes for me.
Soft silly music is meaningful magical,
The movements were beautiful, all in your ovaries.
All of them milking with green fleshy flowers,
While powerful pistons were sugary sweet machines.
Smelling of semen all under the garden
Was all you were needing when you still believed in me

[Alone_In_The_Dark]

The Shoelace

it’s not the large things that
send a man to the
madhouse. death he’s ready for, or
murder, incest, robbery, fire, flood…
no, it’s the continuing series of small tragedies
that send a man to the
madhouse…
not the death of his love
but a shoelace that snaps
with no time left …

with each broken shoelace
out of one hundred broken shoelaces,
one man, one woman, one
thing
enters a
madhouse.

so be careful
when you
bend over.

Charles Bukowski (δεν το έβαλα ολόκληρο γιατί είναι μεγάλο.)

Κι εδώ το απαγγέλει ο ίδιος

[carrot]

The Shoelace

it’s not the large things that
send a man to the
madhouse. death he’s ready for, or
murder, incest, robbery, fire, flood…
no, it’s the continuing series of small tragedies
that send a man to the
madhouse…
not the death of his love
but a shoelace that snaps
with no time left …

with each broken shoelace
out of one hundred broken shoelaces,
one man, one woman, one
thing
enters a
madhouse.

so be careful
when you
bend over.

Charles Bukowski

Πολύ καλό και εύστοχο

[Alone_In_The_Dark]

Πολύ καλό και εύστοχο

Χαίρομαι που σου άρεσε.

Άλλο ένα του ιδίου λοιπόν που εύχομαι να δώσει σε όλους την ίδια δύναμη που δίνει σε εμένα κάθε φορά που το διαβάζω.

Roll The Dice

if you’re going to try, go all the
way.
otherwise, don’t even start.

if you’re going to try, go all the
way. this could mean losing girlfriends,
wives, relatives, jobs and
maybe your mind.

go all the way.
it could mean not eating for 3 or
4 days.
it could mean freezing on a
park bench.
it could mean jail,
it could mean derision,
mockery,
isolation.
isolation is the gift,
all the others are a test of your
endurance, of
how much you really want to
do it.
and you’ll do it
despite rejection and the
worst odds
and it will be better than
anything else
you can imagine.

if you’re going to try,
go all the way.
there is no other feeling like
that.
you will be alone with the
gods
and the nights will flame with
fire.

do it, do it, do it.
do it.

all the way
all the way.
you will ride life straight to
perfect laughter,
it’s the only good fight
there is.

Charles Bukowski

Και η απαγγελία από τον Ματ Ντίλον στην ταίνια Factotum

[ram]

ενας ομορφος κοσμος που απεχει ενα βημα μην αναβεις το φως τραβα απλα τη κουρινα..............

[crazy_diamond]

LOTTA CONTINUA


Με κάποιον άνθρωπο που

Ήταν

Το άλλο μου παπούτσι


Περπατήσαμε, η δημοσιά

Έτρεξε σαν μια μαντόνα

Διαλυμένη

Στο τέρμα του ορίζοντα και

Σ’ ερωτεύθηκε

Απουσία μου


Μέχρι να φανερώσεις

Τους εαυτούς σου

Το ονείρο μου δεν παύει


Εκεί ψηλά που

Το σύννεφο είναι

Οι ιστοί κάποιου φωτοστέφανου

Που θρυμμάτιζε μια γροθιά


Του τραγουδιού

Που κατέβηκε

Από το βουνό


Κι έβαλε το γυμνό του

Πρόσωπο στο νερό

Και υψώθηκε φορώντας

Το δικό σου.



Τζακ Χίρσμαν (μτφ. Γιάννης Λειβαδάς)

[crazy_diamond]

Τρελοί που λέγατε

Ποτέ πια

Μπρος

Ξαναπείτε το



Σάμουελ Μπέκετ

[Alone_In_The_Dark]

ΟΥΛΑΛΟΥΜ . . .

Ήταν σα να σε πρόσμενα Κερά
απόψε που δεν έπνεε έξω ανάσα,
κι έλεγα: Θάρθει απόψε απ' τα νερά
κι από τα δάσα.

Θάρθει, αφού φλετράει μου η ψυχή,
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι
και θα μυρίζει ήλιο και βροχή
και νειό φεγγάρι . . .

Και να, το κάθισμά σου σιγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μας αγριομέντα,
και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα:

. . . Πως – να, θα μείνει ο κόσμος με το "μπά"
που μ' έλεγε τρελόν πως είχες γίνει
καπνός και - τάχας - σύγνεφα θαμπά
προς τη Σελήνη . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ·
κίνησα να σε βρω στο δρόμο - ωιμένα -
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα) χρυσή
κι εσύ με μένα.

Τόσο πολύ σ' αγάπησα Κερά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
Πάταγα γω - στραβός - μεσ' τα νερά;
κι εσύ κοντά μου . . .

Γιάννης Σκαρίμπας.

Το έχει μελοποιήσει ο Νικόλας Άσιμος

[crazy_diamond]

Πιάνο βυθού


Αυτές οι νότες
που σας στέλνω με την άνωση
δεν έχουν πια κανένα μουσικό ενδιαφέρον.
Απ’ τον καιρό του ναυαγίου
που αργά μας σώριασε τους δυo
ως κάτω στον βυθό
σαν βάρος έκπληκτο
το πιάνο του ολόφωτου υπερωκεανίου κι εγώ
έχουμε γίνει μάλλον μια διακόσμηση πυθμένος
μια υπόκωφη επίπλωση βυθού
ένα λουλούδι εξωτικό
ή ένα τεράστιο όστρακο
φωλιά ιπποκάμπων
διάδρομος ψαριών που όλο απορούν
μπρος στην ασπρόμαυρη αυτή μνήμη
του παπιγιόν των πλήκτρων του κολάρου.
Κι αν σε καμιά βαρκάδα σας
διακρίνετε στην ήρεμη επιφάνεια
τρεις πέντε δέκα φυσαλίδες
σαν ντο και σολ και μι
μη φανταστείτε μουσική
είναι λίγη σκουριά που όταν θυμάται
πιέζει κι ανεβαίνει.

Γι’ αυτό να μην ανησυχείτε.
το πιάνο μου κι εγώ
είμαστ’ εδώ πολύ καλά
εκπνέοντας ίσως πότε πότε νότες άσχετες
αλλά μες στην ασφάλεια πλήρους ναυαγίου
και ιδίως
μακριά επιτέλους
από κάθε προοπτική πνιγμού



Γιάννης Βαρβέρης ~ ~ ~

[deleted-member30-03]

Dear everything.
Today I witnessed a crucifixion in pink and lavender and gold.
I've heard people say that beauty is in details,
but I don't think they have ever seen you.
There were mortal wounds inflicted on the sky
and incriminating blue stains on my shirt.
The shirt you bought for me.
Christ it hurts.
Like stars in my belly going supernova.
I feel like a zombie that refuses to live.
Haunting the junkyards and cutting myself on scraps of you.
The other day I masturbated to pictures of you at your birthday party.
They were the only ones I still had.
It felt so wrong, just like my life.
I hope I'm dead by the time you read this. I love you.

[crazy_diamond]

Μαύρη Σοκολάτα - χαϊκού


Ακροβατώντας
διέκρινα το δίχτυ
όχι το σουγιά

~

Μας δυναστεύουν
εκείνοι που ξεχνάνε
πως θα πεθάνουν

~

Πριν πέσω μπαίνω
στη φωτογραφία σου.
Βγάζει στον κήπο.

~

Άλλοι φυλάνε
το κρίμα σε θυρίδες
Εγώ σε λέξεις.


Χάρης Μελιτάς

[ALIA]

Μπαγάσας

Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Πρώτη εκτέλεση: Νικόλας Άσιμος

Άλλες ερμηνείες:
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Ενδελέχεια


Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει

και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'

Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω
'κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου 'ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις

γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'.