ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[Dalia]

\"PEACE WILL COME\"
DIANA GURTSKAYA (EUROVISION-GEORGIA)

http://www.youtube.com/watch?v=t4aO2LIX6xY

Look, the sky is crying cold bitter tears
Weeping for the people lost in fear
While we fight for nothing, my eyes run dry
Are you still so blind to ask me why?
Why?

Say it out loud: peace will come
Everybody, shout: peace will come
When you stop and tame your rage
Something\'s gotta change
Something\'s gotta change

Say it out loud: peace will come
Everybody, shout: peace will come
Blow the trumpet, beat the drum
Peace will come

Sometimes words kill faster than bullets do
But the face of war is never true
Kids with guns are always too young to die
Are you still so deaf to ask me why?
Why?

My land is still crying, torn in half
My world is slowly dying
My heart is only crying
Peace and love
Oh no, no, no

Blow the trumpet, beat the drum
Peace will come

[Lef]

(Καράβι μικρό- Φίλιππος Πλιάτσικας)
http://www.youtube.com/watch?v=S7INfbiRtnk


Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας & Γιώργος Μαλαμούσης
Μουσική: Λευτέρης Πλιάτσικας
Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας

Θα φύγει κι αυτό
θα δεις θα περάσει
σαν καράβι μικρό
που λιμάνι θα πιάσει

Στου άγριους καιρούς
πόσα είδες ναυάγια
πόσες ζωές
και θαύματα άγια

Λιμάνια λευκά
κουκκίδες στο χάρτη
που θέλεις να βγεις
μα κανείς δεν υπάρχει

Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι
Πως σου μοιάζω και γω
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι

Θα φύγει κι αυτό
θα δεις θα περάσει
σαν καράβι μικρό
που λιμάνι θα πιάσει

Στην πλώρη μπροστά
κι αν είδες ναυάγια
θα δεις και στεριές
και θαύματα άγια

Λιμάνια λευκά
κουκκίδες στο χάρτη
που θέλεις να βγεις
μα κανείς δεν υπάρχει

Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι
Πως σου μοιάζω και γω
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω
Καράβι μικρό
που κανείς δε σε ξέρει
και καμία στεριά
δε σου απλώνει το χέρι

Πως σου μοιάζω και γω
όλο όνειρα κάνω
μα τα παίρνει ο Βοριάς
και ποτέ δε τα φτάνω

Καράβι μικρό
για που ταξιδεύεις
και πόσες φορές
στεριά αγναντεύεις

[Lef]

( Tania Tsanaklidou - Patoma )

http://www.youtube.com/watch?v=Ft6800SfkmM&feature=related

ά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτες
μ\' αλυσίδες και παγώνια
Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες
μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω
ποιος σου το\' πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα

[Sofia]

Is it getting better
Or do you feel the same
Will it make it easier on you now
You got someone to blame
You say...

One love
One life
When it\'s one need
In the night
One love
We get to share it
Leaves you baby if you
Don\'t care for it

Did I disappoint you
Or leave a bad taste in your mouth
You act like you never had love
And you want me to go without
Well it\'s...

Too late
Tonight
To drag the past out into the light
We\'re one, but we\'re not the same
We get to
Carry each other
Carry each other
One...

Have you come here for forgiveness
Have you come to raise the dead
Have you come here to play Jesus
To the lepers in your head

Did I ask too much
More than a lot
You gave me nothing
Now it\'s all I got
We\'re one
But we\'re not the same
Well we
Hurt each other
Then we do it again
You say
Love is a temple
Love a higher law
Love is a temple
Love the higher law
You ask me to enter
But then you make me crawl
And I can\'t be holding on
To what you got
When all you got is hurt

One love
One blood
One life
You got to do what you should
One life
With each other
Sisters
Brothers
One life
But we\'re not the same
We get to
Carry each other
Carry each other

One...life

One

[Sofia]

Χρυσός και ασήμι αγρίμι μεσ\' στη νύχτα
ουρλιάζεις δυνατά
δάκρυά σου στα μαλλιά μου τα γέλια σου χαρά μου
μα μου στερείς κι αυτά
ποιος να \'ναι ο λόγος που ένας θαρραλέος να κλαίει τόσο πολύ
ποια να \' ναι η αιτία που αντί να λες αστεία
ξεσπάς παντού μ\' οργή

Δείξε μου τον τρόπο
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ
μόνο θέλω ακόμα απ\' το δικό σου στόμα
ν\' ακούσω σ\' αγαπώ

Πιάνω ένα τόνο ίσως να \'ναι το μόνο
που με πάει μακρυά
λέω μια λέξη χιονίσει είτε βρέξει
το μέλλον με κοιτά
θέλω να ζήσω μα αν δεν σ\' αγαπήσω
δεν ξέρω αν θα μπορώ
θέλω να υπάρχω φιλία μαζί σου να\' χω
για πολύ καιρό

Δείξε μου τον τρόπο
κι αν θέλει κι άλλο κόπο
εγώ θα προσπαθώ
μόνο θέλω ακόμα απ\' το δικό σου στόμα
ν\' ακούσω σ\' αγαπώ

[Sofia]

Γεννιέσαι την έχεις μητέρα
πηδάς στον αέρα σκας στο πάτωμα
εκείνη σε βάζει στην κούνια
στα μάτια σαπούνια και γαλάκτωμα

Σου δείχνει πώς κάνει η πάπια
και μοιάζει με κάποια που \'χες γκόμενα
στο μέλλον με τ\' άσπρα φωτάκια
και με τ\' αστεράκια τα φλεγόμενα

Μετά που σε στέλνουν σχολείο
στο δίπλα θρανίο εκείνη κάθεται
μικρή με τα ροζ κοκαλάκια
και τα ποιηματάκια που θα μάθετε

Για να σε προσέξει ρεψίματα κάνεις
χτυπιέσαι στους δρόμους πλακώνεσαι
της σπας με νεράντζια τα τζάμια
κι από την ταράτσα πηδάς και σκοτώνεσαι

Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι
βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα
το στήθος της θέλει να σπάσει
κυλιέται στα δάση και στα κύματα

Ποιος στίχος σου θα τη χωρέσει
που θέλει να αρέσει στους ακέφαλους
που δίνει φιλιά μες στα δόντια
κι ανοίγει τα πόδια σ\' άγνωστους φαλλούς

Την ψάχνεις το σκας απ\' το σπίτι
σε σέρνει απ\' τη μύτη αυτό το βάλσαμο
αυτή η μυρωδιά από γαζία
αυτή η τυραννία σε τραβά ενώ

Κανένας βοηθός δεν υπάρχει
να πει τι έχεις πάθει τι σε πόνεσε
κι εκείνη δε λέει να κοιτάξει
γκαζώνεις τ\' αμάξι χτυπάς και σκοτώνεσαι

Λοιπόν έχω βγάλει και δίσκο
και πάλι δε βρίσκω εκείνο που \'θελα
πριν βγω στη σκηνή νιώθω χάλια
αδειάζω μπουκάλια με θολά νερά

Μα σαν το συγκρότημα βγαίνει
μπροστά φωτισμένη εκείνη κάθεται
χωρίς στα μαλλιά κοκαλάκια
χωρίς ποιηματάκια που θα μάθετε

Περνάω την κιθάρα στο βύσμα
με πιάνει ένα πείσμα απογειώνομαι
αρχίζω τον πρώτο μου στίχο
τρυπάω τον τοίχο και σκοτώνομαι

[Guardian]

Dream Theater--Space-dye vest


Falling through pages of Martens on angels
Feeling my heart pull west
I saw the future dressed as a stranger
love in a space-dye vest

Love is an act of blood and I\'m bleeding
a pool in the shape of a heart
Beauty projection in the reflection
Always the worst way to start

\"But he\'s the sort who can\'t know
anyone intimately, least of all a
woman. He doesn\'t know what a woman
is. He wants you for a possession,
something to look at like a painting or an ivory box.
Something to own and to display. He doesn\'t want you to be real,
or to think or to live. He doesn\'t love you, but I love you.
I want you to have your own thoughts and ideas and feelings, even when
I hold you in my arms. It\'s our last chance... It\'s our last chance...\"

Now that you\'re gone I\'m trying to take it
Learning to swallow the rage
Found a new girl I think we can make it
as long as she stays on the page

This is not how I want it to end
And I\'ll never be open again

\"...I was gonna move out...ummm...get,
get a job, get my own place, ummm,
but... I go into the mall where I
want to work and they tell me, I\'m,
I was too young...\"

\"Some people, gave advice before,
about facing the facts, about
facing reality. And this is, this
without a doubt, is his biggest
challenge ever. He\'s going to have to face it.
You\'re gonna have to try, he\'s gonna to have to try and,
uh, and, and, and get some help here. I mean no one can
say they know how he feels.\"

\"That, so they say that, in ya know
like, Houston or something, you\'d
say it\'s a hundred and eighty degrees,
but it\'s a dry heat
. In Houston they say that?
Oh, maybe not. I\'m all mixed up.
Dry until they hit the swimming pool.\"

\"...I get up with the sun... Listen.
You have your own room to sleep in,
I don\'t care what you do. I don\'t
care when. That door gets locked,
that door gets locked at night by nine o\'clock.
If you\'re not in this house by nine o\'clock, then you\'d better find some
place to sleep. Because you\'re not going to be a bum in this house.
Supper is ready...\"

There\'s no one to take my blame
if they wanted to
There\'s nothing to keep me sane
and it\'s all the same to you
There\'s nowhere to set my aim
so I\'m everywhere
Never come near me again
do you really think I need you

I\'ll never be open again, I could never be open again.
I\'ll never be open again, I could never be open again.

And I\'ll smile and I\'ll learn to pretend
And I\'ll never be open again
And I\'ll have no more dreams to defend
And I\'ll never be open again

[anwnimi]

Πολύ με πίκρανες ζωή
Μακριά θα φύγω ένα πρωί
Θα ανέβω σ\' ένα αεροπλάνο
Να δω τον κόσμο από κει πάνω

Όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η γη με ζωγραφιά
και συ την πήρες σοβαρά, και συ την πήρες σοβαρά

Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα
Μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι
Το μεγαλύτερο ανάκτορο
μοιάζει μ\' ένα μικρούλι τόπι

Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά αν τους κοιτάξεις
θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τούς ξεχάσεις

Αγαπημένη μου, μην κλαις, πάμε μαζί ψηλά, αν θες
Να δεις τη γη απ\' τη σελήνη, ένα φεγγάρι είναι και κείνη

Όταν κοιτάς από ψηλά...

Μοιάζουν οι πύργοι με κουκλόσπιτα
και τα κανόνια με παιχνίδια
Από ψηλά δεν ξεχωρίζουνε
οι ομορφιές και τα στολίδια

Κι ό,τι σε πλήγωσε ή σε θάμπωσε, από ψηλά αν το κοιτάξεις
θα σου φανεί τόσο ασήμαντο, που στη στιγμή θα το ξεχάσεις

Αγαπημένη μου μην κλαις...

[anwnimi]

Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ\' τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.

Και σκέφτομαι που πίνω κόκα-κόλα
για να \'ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το \"έλα\" και το \"αντίο\" σου
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ\' όλα.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να \'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.

Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα \'χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.

Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες.
Και κοίτα, ένα μυστήριο
του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες.

Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να \'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.

[anwnimi]

«Λοιπόν, για να τελειώνουμε
Το τράβηξα ως την άκρη
Μα είναι από λάστιχο
Δε σπάει αν τεντωθεί.
Όσα με ξημερώνουνε
Πετιούνται απ’ το κρεβάτι
Φτιάχνουν μεσάνυχτα καφέ
Και βάζουν μουσική
Ετών τριάντα αισίως πάντα
Μοιάζει με γέφυρα που ενώνει δυο εποχές
Ό,τι έχει γίνει δε ρίχνει ευθύνη
Ρίχνει ένα κλάμα και ποτίζει αντοχές
Λοιπόν, για να τελειώνουμε
Όταν δεν έχει ήλιο
Αφήνω σπίτι τα γυαλιά
Λοιπόν για να τελειώνουμε
Με τράβηξα ως την άκρη
Μα είμαι από λάστιχο
Δε σπάω αν τεντωθώ
Και φτάνει ως εκεί»

[psychangel]

Κοντά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτες
μ\' αλυσίδες και παγώνια
Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες
μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω
ποιος σου το\' πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια.







----------------------------------------------

(Για \"ΣΕΝΑ\" ....
.... από το διπλανό \"βράχο\" ... εδω στο βυθό -(ΜΟΥ/ΜΑΣ ) .. !!

[weird]

Γι\' αυτούς που λησμονήθηκαν

Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός

Αυτούς που λησμονήθηκαν θυμάμαι πιο πολύ,
εκείνους που νικήθηκαν κρατάω από το χέρι,
μαζί κι όσους φοβήθηκαν και στάθηκαν δειλοί
στης μοναξιάς το πέρασμα, στης μοίρας το καρτέρι.

Αυτούς που χάθηκαν τους βλέπω πιο συχνά
από τα πέρατα του χρόνου να μου γνέφουν,
πέφτουν στο δρόμο μου σαν άστρα πρωινά,
από της νύχτας το ταξίδι επιστρέφουν.

Αυτούς που χαραμίστηκαν πονάω πιο πολύ,
που κάψανε τα χρόνια τους σε μια φωτιά σβησμένη,
μαζί με όσους πάτησαν αόρατο γυαλί
μπορεί να μην το σπάσανε, μα βγήκαν ματωμένοι.

[picker]

I don\'t know where I\'m going

but I sure know where I\'ve been

hanging on the promises in songs of yesterday.

An\' I\'ve made up my mind, I ain\'t wasting no more time

but here I go again, here I go again.



Tho\' I keep searching for an answer

I never seem to find what I\'m looking for.

Oh Lord, I pray you give me strength to carry on

\'cos I know what it means to walk along the lonely street of dreams.



Here I go again on my own

goin\' down the only road I\'ve ever known.

Like a drifter I was born to walk alone.

An\' I\'ve made up my mind, I ain\'t wasting no more time.



Just another heart in need of rescue

waiting on love\'s sweet charity

an\' I\'m gonna hold on for the rest of my days

\'cos I know what it means to walk along the lonely street of dreams.



Here I go again on my own

goin\' down the only road I\'ve ever known.

Like a hobo I was born to walk alone.

An\' I\'ve made up my mind, I ain\'t wasting no more time

but here I go again, here I go again,

here I go again, here I go.



An\' I\'ve made up my mind, I ain\'t wasting no more time.



Here I go again on my own

goin\' down the only road I\'ve ever known.

Like a drifter I was born to walk alone

\'cos I know what it means to walk along the lonely street of dreams.



Here I go again on my own

goin\' down the only road I\'ve ever known.

Like a drifter I was born to walk alone.

An\' I\'ve made up my mind, I ain\'t wasting no more time

but here I go again, here I go again,

here I go again, here I go,

here I go again

[Sofia]

So, so you think you can tell
Heaven from Hell,
Blue skys from pain.
Can you tell a green field
From a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?

And did they get you to trade
Your heros for ghosts?
Hot ashes for trees?
Hot air for a cool breeze?
Cold comfort for change?
And did you exchange
A walk on part in the war
For a lead role in a cage?

How I wish, how I wish you were here.
We\'re just two lost souls
Swimming in a fish bowl,
Year after year,
Running over the same old ground.
What have we found?
The same old fears.
Wish you were here.

[anwnimi]

That\'s why he goes there for, to unlock the door
While those around him criticize and sleep
And trough a fractal on a breaking wall,
I see you my friend, and touch you\'re face again
Miracles will happen as we dream

But we\'re never gonna survive, unless
We get a little [b]crazy;/b]
No we\'re never gonna survive, unless
We are a little crazy

Crazy yellow people walking trough my head
One of them\'s got a gun, shoot the other one
And yet together they were friends at school
Ohh, get it, get it, get it, no no no
If I were there when we first took the pill,
Then maybe, then maybe, then maybe, then maybe...
Miracles will happen as we speak

But we\'re never gonna survive, unless
We get a little crazy
No we\'re never gonna survive, unless
We are a little crazy

No no, we\'ll never survive unless we get a little bit

In a sky full of people, only some want to fly,
Isn\'t that crazy?
In a world full of people, only some want to fly,
Isn\'t that crazy?
Crazy
In a heaven of people, only some want to fly,
Isn\'t that crazy?
In a world full of people, only some want to fly,
Ain\'t that crazy, crazy, crazy?

But we\'re never gonna survive, unless
We get a little crazy
No we\'re never gonna survive, unless
We are a little crazy

No no we\'ll never survive unless we get a little bit