Να συνεχίσω τη θεραπεία ή όχι?

[chr1986]

Είναι ένα θέμα που σκέφτομαι ένα μήνα τώρα και απόφαση δεν έχω πάρει. Θα σας παρουσιάσω όλη την κατάσταση, να μου πείτε και εσείς τη γνώμη σας. Κάνω δύο χρόνια θεραπεία και έχω κάνει μία 6μηνη στο παρελθόν (το 6μηνο με άλλο γιατρό). Με το γιατρό μου είμαι σε γενικές γραμμές ικανοποιημένη, κατάλαβε τη σοβαρότητα της κατάστασης όταν πήγα, έχει καταλάβει τον τρόπο που σκέφτομαι, πολλές φορές προλαβαίνει τη σκέψη μου. Όσον αφορά την κατάστασή μου, είμαι σαφώς καλύτερα από όταν πρωτοπήγα. Μπορώ να πω ότι έχω μελαγχολία, όχι κατάθλιψη τώρα πια. Οι πανικοί μου δε με έχουν εγκαταλείψει, ειδικά όταν στρεσσάρομαι επανέρχονται.

Τί γίνεται τώρα.. Πριν από 5 μήνες περίπου, λόγω έλλειψης χρημάτων, ζήτησα από το γιατρό μου να πηγαίνω κάθε δύο εβδομάδες και όχι κάθε έβδομάδα. Το δέχτηκε εφόσον το επιθυμούσα αλλά μου επισήμανε ότι το 15μερο δεν είναι θεραπεία, απλά βγάζω κάποια πράγματα από μέσα μου και ότι σωστή θεραπεία γίνεται σε εβδομαδιαία βάση. Του είπα πως δε γίνεται οικονομικά οπότε το αφήσαμε 15μερο. Εδώ να προσθέσω πως η άποψη του γιατρού μου είναι πως πρέπει να πληρώνει μόνος του τη θεραπεία ο ασθενής για να μη νιώθει ότι οφείλει τη θεραπεία του σε αυτόν που πληρώνει. Ένα διάστημα που εργαζόμουν τα πλήρωνα εγώ. Λόγω της τότε κατάστασής μου παραιτήθηκα και από τότε την πληρώνουν οι γονείς μου. Μου είχε προτείνει επίσης επειδή ξέρει τα οικονομικά μας να τον πληρώσω όταν θα μπορέσω να ξαναπιάσω δουλειά. Στο τελευταίο ραντεβού πριν τον Αύγουστο μου επανέλαβε ότι το 15μερο είναι χωρίς νόημα και ή να συνεχίσω εβδομαδιαία ή να κάνουμε έναν κύκλο κλεισίματος και να σταματήσω.

Μίλησα με τον πατέρα μου και μου είπε ότι θα μου δώσει τα χρήματα. Από τη μία θέλω να συνεχίσω, να γίνει σωστή δουλειά. Από την άλλη, κάθε φορά που τσακωνόμαστε με τον πατέρα μου είμαι συνέχεια με το άγχος αν θα φέρει τα χρήματα και γενικά πολλές φορές διστάζω να πω τη γνώμη μου επειδή ακριβώς μου πληρώνει τη θεραπεία. Οπότε ούτε αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι που μου κάνει καλό. Δε θέλω να μην πληρώνω το γιατρό γιατί θα αισθάνομαι άσχημα και θα αγχώνομαι πότε θα τον ξεχρεώσω.

Τί να κάνω? Να συνεχίσω τη θεραπεία με τα χρήματα του πατέρα μου και να κάνω υπομονή και τον μ...κα για να μου δίνει τα χρήματα ή να σταματήσω και να πάω ξανά όταν βγάλω τα δικά μου χρήματα?

[iberis]

Καλημέρα chris..
Ο γιατρός σου είναι και ψυχοθεραπευτής? Τι είδους ψυχοθεραπεία κάνεις?
Γνώμη μου είναι ότι προέχει η θεραπεία σου. Ίσως είναι καλύτερα να κάνεις λίγη υπομονή με τον πατέρα σου μέχρι να πιάσεις δική σου δουλειά. Απλά προσπάθησε να μην του δίνεις πολλή σημασία και να μην κάνεις συζητήσεις μαζί του που ξέρεις ότι η κατάληξή τους σε στεναχωρούν και σου προκαλούν άγχος.

[Sofia]

Μίλησα με τον πατέρα μου και μου είπε ότι θα μου δώσει τα χρήματα. Από τη μία θέλω να συνεχίσω, να γίνει σωστή δουλειά. Από την άλλη, κάθε φορά που τσακωνόμαστε με τον πατέρα μου είμαι συνέχεια με το άγχος αν θα φέρει τα χρήματα και γενικά πολλές φορές διστάζω να πω τη γνώμη μου επειδή ακριβώς μου πληρώνει τη θεραπεία. Οπότε ούτε αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι που μου κάνει καλό. Δε θέλω να μην πληρώνω το γιατρό γιατί θα αισθάνομαι άσχημα και θα αγχώνομαι πότε θα τον ξεχρεώσω.

Τί να κάνω? Να συνεχίσω τη θεραπεία με τα χρήματα του πατέρα μου και να κάνω υπομονή και τον μ...κα για να μου δίνει τα χρήματα ή να σταματήσω και να πάω ξανά όταν βγάλω τα δικά μου χρήματα?

Nομιζω οτι η οικονομικη εξουσια δινει το δικαιωμα σ αυτον που την εχει να ασκει εναν ελεγχο παραπανω ή να επιβαλλεται σε καθε τι. Γνωριζοντας το αυτο, προσπαθησε να μεινεις οσο πιο μακρυα γινεται απο συζητησεις με τον πατερα σου που εχεις δει πολλες φορες την καταληξη τους. Μπορεις λοιπον να μην εκφρασεις τη γνωμη σου, οχι λογω της εξουσιας που θα εχει αλλα για να προφυλαξεις τον εαυτο σου. Κ μαλιστα μπορεις να το πεις κ αυτο πολυ ηρεμα ή απλα σε περιπτωσεις που ο καβγας "περιμενει" στην γωνια εσυ να την "κανεις"....

Το αλλο που μπορεις να κανεις, αν νιωθεις καλα μ αυτο, ειναι να πεις στο πατερα σου οτι τα χρηματα της ψυχοθεραπειας, μπορεις να του τα επιστρεψεις σιγα σιγα, οταν βρεις μια δουλεια. Ισως αυτο να σε κανει να νιωθεις πιο ελευθερη κ πιο ενηλικη.

Ευχομαι καλη συνεχεια σε οτι κι αν αποφασισεις!

υγ. μπραβο σου παντως για την μεχρι τωρα προοδο:)

[NikosD.]

Το αλλο που μπορεις να κανεις, αν νιωθεις καλα μ αυτο, ειναι να πεις στο πατερα σου οτι τα χρηματα της ψυχοθεραπειας, μπορεις να του τα επιστρεψεις σιγα σιγα, οταν βρεις μια δουλεια. Ισως αυτο να σε κανει να νιωθεις πιο ελευθερη κ πιο ενηλικη.

Ευχομαι καλη συνεχεια σε οτι κι αν αποφασισεις!

Από το να διακόψεις την ψυχοθεραπεία σου, νομίζω πως η ιδέα της Σοφίας είναι εξαιρετική.
Μπορείς να ανακοινώσεις στον πατέρα σου πως η συμφωνία είναι να δεχτείς αυτά τα χρήματα αλλά να τα επιστρέψεις μόλις αυτό είναι δυνατό.

Να σε ρωτήσω όμως και κάτι άλλο. Αισθάνεσαι πίεση από τον ψυχοθεραπευτή σου πάνω στο θέμα της συχνότητας της θεραπείας?
Ακόμη, η υποκειμενική σου εκτίμηση είναι πως βλέπεις σημαντική διαφορά στην πορεία της θεραπείας, τον καιρό που πήγαινες σε εβδομαδιαία βάση σε σύγκριση με τον καιρό που πηγαίνεις σε δεκαπενθημερη βάση?

[chr1986]

Το σκέφτομαι από εδώ, το σκέφτομαι από εκεί, τελικά κατέληξα. Θα συνεχίσω παιδιά, αφού δεν είμαι τελείως καλά. Ιδιαίτερα με το θέμα του άγχους μου, τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Με τα χρήματα του πατέρα μου στην αρχή και θα προσπαθήσω να λέω τη γνώμη μου. Αν δω ότι εξαφανιστεί και με στρεσάρει μετά από καβγά, θα του πω ότι δε θέλω άλλο τα χρήματα αν είναι να συνεχίσει αυτό το πράγμα και μετά θα δω τί θα κάνω. Ίσως τα οφείλω στο γιατρό για ένα διάστημα.

Δεν ξέρω, έχω μία αναποφασιστικότητα που με έχει εξαντλήσει. Δεν είναι μόνο το θέμα του γιατρού, εμφανίζεται σε όλα. Δε μπορώ να πάρω μία απόφαση και να τη στηρίξω ρε παιδιά.. Στις σπουδές, στο γιατρό, στο σώμα μου, στη ζωή μου γενικότερα...

iberis, αν τα λέω σωστά, κάνω γνωσιακή με βάση την ψυχαναλυτική θεωρία. NikosD, ναι νιώθω να πιέζομαι. Τον εμπιστεύομαι όμως, για να το λέει κάτι παραπάνω θα ξέρει. Τον έχω τσεκάρει στο θέμα των χρημάτων, δε με εκμεταλλεύεται. Τον έχω τσεκάρει και με ασθενείς που του έχω στείλει. Επιμένει και λέει ότι το 15μερο δε συνιστά ψυχοθεραπεία. Προσωπικά στο 15μερο ένιωθα καλύτερα, ίσως γιατί δε σκεφτόμουν τόσο πολύ τα προβλήματα, τα απωθούσα κατά κάποιον τρόπο. Πήγαινα απλά και του έλεγα τα νέα μου. Με το να τα απωθώ όμως είδα που έφτασα, στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Θα συζητήσω μαζί του διάφορα πράγματα τώρα που θα πάω, θα το πάρω πιο σοβαρά φέτος το πράγμα.

[atomo]

με σκοτωνουν εδω και χρονια,
με τα δηκλητιρια φαρμακα τους
με τις πορνες τους
με τους γιους τους
κανουν πως δεν ακουνε
οτι πως δεν καταλαβαινω
ομως ειμαι ενα βημα πριν κατεβω εκει κατω
φιλε μου
καλε μου φιλε
παρε φορα και κλασε μου τα 22
αιντε τωρα
καντε με να χαρω
someboduy

[atomo]

εγω εναντιον πολυσιων σκαφων
ενας αργιεμενο παληκαρι για το κακο που σπειρθηκε
φωναζω τοσα χρονια
αλλα δεν με ακουγε κανεις

[chr1986]

Επιστρέφω με νεότερα παίδες, πήγα σήμερα, είμαι κάπως καλύτερα.. Έκλαψα ξεθύμανα. Του ανακοίνωσα και την απόφαση, όλα καλά. Πήρα και τα xanax μου, με τις υγείες μου.. Αποφάσισα να μη μαζοχίζομαι με το να κατηγορώ τον εαυτό μου που έχω ανάγκη από φαρμακευτική υποστήριξη, ειδικά αυτό το διάστημα. Έχω ανάγκη να κατεβάσω λίγο σφιγμούς, γιατί δεν την πάλευα και πολύ.. Για να δούμε πως θα πάει το πράγμα φέτος..

[iberis]

Επιστρέφω με νεότερα παίδες, πήγα σήμερα, είμαι κάπως καλύτερα.. Έκλαψα ξεθύμανα. Του ανακοίνωσα και την απόφαση, όλα καλά. Πήρα και τα xanax μου, με τις υγείες μου.. Αποφάσισα να μη μαζοχίζομαι με το να κατηγορώ τον εαυτό μου που έχω ανάγκη από φαρμακευτική υποστήριξη, ειδικά αυτό το διάστημα. Έχω ανάγκη να κατεβάσω λίγο σφιγμούς, γιατί δεν την πάλευα και πολύ.. Για να δούμε πως θα πάει το πράγμα φέτος..

Καλό μου δεν χρειάζεται να αυτομαστιγώνεσαι για την φαρμακευτική αγωγή. Εφόσον την έχεις ανάγκη, την παίρνεις! Τόσο απλά. Τα φάρμακα σου δίνουν την ανακούφιση και την "ανάσα" για να μπορείς να λειτουργείς στη ζωή σου χωρίς προβλήματα άγχους/πανικών. Το σημαντικό είναι παράλληλα να δουλέψεις το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις με τον ψυχοθεραπευτή σου, οπότε επικεντρώσου εκεί και προσπάθησε να μην σκέφτεσαι ενοχικά.
:)