ΤΟ ΣΕΞ ΒΡΩΜΙΖΕΙ!

[Θεοφανία]

ξερεις Ξωτικό, μερικές φορές ο χωρισμός μπορεί να γίνει πιο σημαντικός και από τη σχέση, ή να ήταν πιο σημαντικός και από τη σχέση και γι αυτό να μας πονάει τόσο πολύ.
Και όταν εννοώ σημαντικός, μιλάω για την προδοσία του πράγματος.
Εύχομαι να είσαι καλά και να μη χαραμίζεις για καιρό τη ζωή σου κλαίγοντας πάνω σε στάχτες.

[Θεοφανία]

θεοφανια μου, κατ εμε τιποτα πιο μεγαλο απο την αγαπη και την αληθεια. Εγω ημουν λιγη για να μπορω να το δω.
και το ποδι το σαπισμενο οταν μας λεν πως πρεπει να το χασουμε για να ζησουμε, και παλι ποναει και υποφερουμε...γιατι απλα θα θελαμε να ηταν αλλιως τα πραγματα.
Μα συνηθως μας αγαπαμε αρκετα ωστε να δουμε πως ειμαστε κατι παραπανω απο το ποδι εκεινο..

δεν μπορεί όμως η αγάπη και η αλήθεια που ένιωσες για 4 χρόνια να σε καταδίκασαν σε 5 σπαραγμού.
εκεί κάτι συμβαίνει, γιατί δεν δικαιολογείται τέτοιος θρήνος όταν ο άλλος σε πρόδωσε τόσο ξεκάθαρα ώστε να παντρευτεί στα δυο χρόνια.
τότε η αγάπη και η αλήθεια ήταν δικά σου, εσύ τα βίωσες όχι εκείνος και απορώ που σπατάλησες και σπαταλάς τόσα από σενα για μια τέτοια περίπτωση...:)

[Κύκνος]

Εγώ πάντως ξωτικό, πάντα φροντίζω να τα κρύβω τα κοψίματα και μια φορά που πρόσεξε κάποιος κάτι και με ρώτησε είπα ότι κάηκα...είχα βάλει χανζαπλάστ οπότε μπορούσα να πω ψέματα...

[Κύκνος]

θεοφανια, λεω στο αρχικο μου ποστ για λαθος χαρτες γνωσιολογικους που ειχα χαραξει...

Κυκνος, δεν λεω οτι το κανεις επιδεικτικα... η αναγκη για φροντιδα ειναι αλλη, αφανης...οταν με το καλο βρεις θεραπευτη, θα σου τα πει κι εκεινος...

Ότι χρειάζομαι φροντίδα χρειάζομαι, δεν το αρνούμαι...απλά αρνούμαι αυτό που υποστηρίζουν κάποιοι για τους ανθρώπους που κάνουν ότι κι εγώ ότι δηλαδή το κάνουμε για να τραβήξουμε την προσοχή...κάτι τέτοιο είναι τρομερά παιδιάστικο κατά τη γνώμη μου, άντε να το καταλάβαινα για έναν έφηβο ή ένα πολύ νέο παιδί αλλά όχι για ενήλικα άνω των 20 ετών...

[ioannis2]

Όχι, δεν είναι ο χωρισμός η αιτία που είμαι έτσι, η αιτία βρίσκεται πιο παλιά στο παρελθόν και φταίει άλλος άντρας γι' αυτό κι εν μέρει ήταν ένας από τους λόγους του χωρισμού...εξαιτίας του έχασα ότι αγάπησα πιο πολύ στη ζωή μου και τον μισώ! Απλά ο χωρισμός επιδείνωσε την κατάσταση μου επειδή τον αγαπούσα και τον έχασα και μαζί του και την ασφάλεια που ένιωθα που ήταν απαραίτητη για μένα...δεν αντέχω τον φόβο...33 είμαι, εσύ; Και όχι, δεν υπάρχει κανείς που να με καταλαβαίνει αρκετά...και γενικά δεν ανοίγομαι εύκολα αλλά επίσης δεν μπορούνε οι φίλοι να με κάνουν να νιώσω ασφαλής...

Κύκνε, το ερώτημα, είναι μόνο αυτόν θελεις στη ζωή σου και η ζωή σου τελείωσε με το που τον έχασες? ή είναι ότι δεν πιστευεις ότι υπάρχουν αλλοι άντρες σαν αυτόν και αυτοί που γνωρισες ήταν υποδεέστεροι σ αυτα που σου προσφερε αυτός? αναντικατάστατος ή πιστευεις ότι δεν υπάρχει άλλος?
αν καταλαβα καλά όλη σου η σκέψη, όλο σου το είναι εφτασε στο σημειο να περιστρεφεται γυρω από την υπαρξη του, χρωματισες καθε πλευρα της ζωής σου με την υπαρξη του και χωρίς την υπαρξη του στο καθε κομματι της ζωης σου αυτα υπολειτουργουν, πχ φοβος, ανασφαλεια. προσπάθησες με καποιο τροπο να τον ξεπεράσεις?
αν είσαι βεβαιη ότι ο χωρισμος είναι τελεσίδικος δεν εχεις παρα να μπεις στη διαδικασία να προχωρήσεις τη ζωη σου παρακάτω με σωστες κινησεις ωστε να μην απογοητευθείς ξανα. τα χρονια περνάνε, καλήτερα ο ανθρωπος αυτος να σου ειναι απλα μια αναμνηση, έστω δυσαρεστη, όταν θα χεις συζυγο και οικογενεια και θα βιωνεις ευτυχια μαζί τους, παρά να μεινεις παντα μονη με τη σκεψη ακομα προσκολλημένη σ αυτον.
κι εγω 33 ειμαι αλλά έχω τη δικη μου ιστορια

[Κύκνος]

Κύκνε, το ερώτημα, είναι μόνο αυτόν θελεις στη ζωή σου και η ζωή σου τελείωσε με το που τον έχασες? ή είναι ότι δεν πιστευεις ότι υπάρχουν αλλοι άντρες σαν αυτόν και αυτοί που γνωρισες ήταν υποδεέστεροι σ αυτα που σου προσφερε αυτός? αναντικατάστατος ή πιστευεις ότι δεν υπάρχει άλλος?
αν καταλαβα καλά όλη σου η σκέψη, όλο σου το είναι εφτασε στο σημειο να περιστρεφεται γυρω από την υπαρξη του, χρωματισες καθε πλευρα της ζωής σου με την υπαρξη του και χωρίς την υπαρξη του στο καθε κομματι της ζωης σου αυτα υπολειτουργουν, πχ φοβος, ανασφαλεια. προσπάθησες με καποιο τροπο να τον ξεπεράσεις?
αν είσαι βεβαιη ότι ο χωρισμος είναι τελεσίδικος δεν εχεις παρα να μπεις στη διαδικασία να προχωρήσεις τη ζωη σου παρακάτω με σωστες κινησεις ωστε να μην απογοητευθείς ξανα. τα χρονια περνάνε, καλήτερα ο ανθρωπος αυτος να σου ειναι απλα μια αναμνηση, έστω δυσαρεστη, όταν θα χεις συζυγο και οικογενεια και θα βιωνεις ευτυχια μαζί τους, παρά να μεινεις παντα μονη με τη σκεψη ακομα προσκολλημένη σ αυτον.
κι εγω 33 ειμαι αλλά έχω τη δικη μου ιστορια

Είναι και τα δύο Γιάννη, ένας συνδυασμός τους...σίγουρα τον αγαπάω πάρα πάρα πολύ κι είναι η πρώτη μου επιλογή αν μπορώ να το πω έτσι (αλλά ναι, δεν έχουμε πια ελπίδα να είμαστε ξανά μαζί), θα ήθελα να μείνω μαζί του για πάντα αλλά εκτός αυτού ναι, πιστεύω ότι δεν υπάρχουν άλλοι άντρες σαν αυτόν...που θα έχουν την υπομονή του και που δεν θα εκμεταλλευτούν την σωματική τους υπεροχή εναντίον μου...γι' αυτό και μένω μόνη μου για να είμαι ασφαλής...μαζί του θα ήμουν αλλά αφού δεν μπορώ να τον έχω... :(

[ioannis2]

Είναι και τα δύο Γιάννη, ένας συνδυασμός τους...σίγουρα τον αγαπάω πάρα πάρα πολύ κι είναι η πρώτη μου επιλογή αν μπορώ να το πω έτσι (αλλά ναι, δεν έχουμε πια ελπίδα να είμαστε ξανά μαζί), θα ήθελα να μείνω μαζί του για πάντα αλλά εκτός αυτού ναι, πιστεύω ότι δεν υπάρχουν άλλοι άντρες σαν αυτόν...που θα έχουν την υπομονή του και που δεν θα εκμεταλλευτούν την σωματική τους υπεροχή εναντίον μου...γι' αυτό και μένω μόνη μου για να είμαι ασφαλής...μαζί του θα ήμουν αλλά αφού δεν μπορώ να τον έχω... :(

Δηλαδή αν έβρισκες κάποιον άλλο που θα ήταν αποδεδειγμένα τόσο ωραίος σαν άνθρωπος απέναντι σου όσο αυτός ή και καλύτερος του τι θα έκανες? υπήρξες καθόλου θύμα εκμετάλλευσης από κάποιους και γι αυτό μιλάς για εκμετάλλευση της σωματικής υπεροχής τους και ότι δεν είχαν υπομονή απέναντι σου? προσπάθησες το χωρισμό αυτό να τον βιώνεις στη σκέψη σου με λιγότερη ένταση ώστε να μην σου δημιουργεί αυτά τα συναισθήματα?
ίσως να ήταν και η πρώτη σου σχέση που πέτυχες να είναι μαι σχέση που όλοι θα ζήλευαν να έχουν. Πάντα οι αναμνήσεις της πρώτης σχέσης είναι πολύ έντονες όσα χρονια κι αν περάσουν.

Ξεκινώντας από το τελευταίο που έχεις πει, ότι "αφού δεν μπορώ να τον έχω", μου φαίνεται πως κάπου έστιο ασυναίσθητα άρχισες να σκέφτεσαι να προχωρήσεις παρακατω στη ζωή σου, κάτι που αυτή τη στιγμή στη σκέψη σου μπορεί να φαντάζει σαν συμβιβασμός που όμως αυτό το είδος συμβιβασμού άμα το αφήσεις να δουλέψει μπορεί στο τέλος με προσεκτικές κινήσεις από μέρους σου να σου βγει σε καλό, δλδ στο τέλος, παρά την τόσο έντονη απογοήτευση και την έλλειψη του που τη νοιώθεις, να ανακαλύψεις ότι δεν ήταν αναντικατάστατος αλλά μπορούσαν και άλλοι τα τόσα ωραία που σου έδωσε αυτός να σου τα δώσουν ίσως και περισσότερα και αυτός να είναι πια μια ανάμνηση. Αν ο χωρισμός είναι τελειωτικός και έχει κλείσει για πάντα το θέμα επιστροφής, το να αναμοχλεύεις και να βιώνεις έντονα στο νου σου την παρουσία του και το να τον αυτοεπιβάλλεις στη σκέψη σου ως αναντικατάστατο, δεν αλλάζει σε κάτι τη ζωή σου, σε κρατά μόνο στάσιμη, δε σε αφήνει να προχωρήσεις, και αυτό θα το καταλάβεις χρόνια μετά, όταν τότε ίσως θα ναι αργά για νεο ξεκίνημα. Δυστυχώς όλοι βιώνουμε απογοητεύσεις στη ζωή μας για καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούμε πλεον να αλλάξουμε, το θέμα είναι πως βρίσκουμε το κουράγιο για να πάμε μπροστά, γι αυτό και είμαστε εδώ.
Σε τετοιες καταστάσεις παλά φοβόμαστε να προχωρήσουμε παρα κάτω, γιατι το παρακατω φαντάζει περιπου καταστροφή όμως άμα παρουμε το θαρρος και προχωρήσουμε ανακαλύπτουμε πόσο πολύ διαφορετικά είναι τα πράγματα.

[Κύκνος]

Δηλαδή αν έβρισκες κάποιον άλλο που θα ήταν αποδεδειγμένα τόσο ωραίος σαν άνθρωπος απέναντι σου όσο αυτός ή και καλύτερος του τι θα έκανες? υπήρξες καθόλου θύμα εκμετάλλευσης από κάποιους και γι αυτό μιλάς για εκμετάλλευση της σωματικής υπεροχής τους και ότι δεν είχαν υπομονή απέναντι σου? προσπάθησες το χωρισμό αυτό να τον βιώνεις στη σκέψη σου με λιγότερη ένταση ώστε να μην σου δημιουργεί αυτά τα συναισθήματα?
ίσως να ήταν και η πρώτη σου σχέση που πέτυχες να είναι μαι σχέση που όλοι θα ζήλευαν να έχουν. Πάντα οι αναμνήσεις της πρώτης σχέσης είναι πολύ έντονες όσα χρονια κι αν περάσουν.

Ξεκινώντας από το τελευταίο που έχεις πει, ότι "αφού δεν μπορώ να τον έχω", μου φαίνεται πως κάπου έστιο ασυναίσθητα άρχισες να σκέφτεσαι να προχωρήσεις παρακατω στη ζωή σου, κάτι που αυτή τη στιγμή στη σκέψη σου μπορεί να φαντάζει σαν συμβιβασμός που όμως αυτό το είδος συμβιβασμού άμα το αφήσεις να δουλέψει μπορεί στο τέλος με προσεκτικές κινήσεις από μέρους σου να σου βγει σε καλό, δλδ στο τέλος, παρά την τόσο έντονη απογοήτευση και την έλλειψη του που τη νοιώθεις, να ανακαλύψεις ότι δεν ήταν αναντικατάστατος αλλά μπορούσαν και άλλοι τα τόσα ωραία που σου έδωσε αυτός να σου τα δώσουν ίσως και περισσότερα και αυτός να είναι πια μια ανάμνηση. Αν ο χωρισμός είναι τελειωτικός και έχει κλείσει για πάντα το θέμα επιστροφής, το να αναμοχλεύεις και να βιώνεις έντονα στο νου σου την παρουσία του και το να τον αυτοεπιβάλλεις στη σκέψη σου ως αναντικατάστατο, δεν αλλάζει σε κάτι τη ζωή σου, σε κρατά μόνο στάσιμη, δε σε αφήνει να προχωρήσεις, και αυτό θα το καταλάβεις χρόνια μετά, όταν τότε ίσως θα ναι αργά για νεο ξεκίνημα. Δυστυχώς όλοι βιώνουμε απογοητεύσεις στη ζωή μας για καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούμε πλεον να αλλάξουμε, το θέμα είναι πως βρίσκουμε το κουράγιο για να πάμε μπροστά, γι αυτό και είμαστε εδώ.
Σε τετοιες καταστάσεις παλά φοβόμαστε να προχωρήσουμε παρα κάτω, γιατι το παρακατω φαντάζει περιπου καταστροφή όμως άμα παρουμε το θαρρος και προχωρήσουμε ανακαλύπτουμε πόσο πολύ διαφορετικά είναι τα πράγματα.

Αν έβρισκα κάποιον που να είναι τόσο καλός μαζί μου όσο εκείνος μάλλον θα προσπαθούσα να μείνω μαζί του...όσο για την εκμετάλλευση, ναι αλλά όχι από σχέση μου...όσον αφορά το χωρισμό, όχι, δεν μπορώ να μην πονάω αφού ούτε καν μιλάμε πια...έστω αυτό αν είχα δεν θα ήταν τόσο μεγάλο το πλήγμα, θα το περνούσα πιο ανώδυνα...όσο για το να προχωρήσω, ναι, θα το ήθελε ένα μέρος μου αλλά δεν μπορώ να το κάνω, φοβάμαι πάρα πάρα πολύ...δεν έχω ελπίδα γι΄αυτό θέλω να πεθάνω, δεν θα γίνω ποτέ ευτυχισμένη...θέλω να γλυτώσω απ' αυτό το μαρτύριο αλλά όλο αποτυγχάνω, δεν έχω και τα κότσια να πηδήξω από το 10ο που είναι σίγουρος τρόπος θανάτου γιατί φοβάμαι τα ύψη και μετά σκέφτομαι τον αδελφό μου που θα τον πληγώσω και είμαι τόσο απελπισμένη και μπερδεμένη...

[ioannis2]

Αν έβρισκα κάποιον που να είναι τόσο καλός μαζί μου όσο εκείνος μάλλον θα προσπαθούσα να μείνω μαζί του...όσο για την εκμετάλλευση, ναι αλλά όχι από σχέση μου...όσον αφορά το χωρισμό, όχι, δεν μπορώ να μην πονάω αφού ούτε καν μιλάμε πια...έστω αυτό αν είχα δεν θα ήταν τόσο μεγάλο το πλήγμα, θα το περνούσα πιο ανώδυνα...όσο για το να προχωρήσω, ναι, θα το ήθελε ένα μέρος μου αλλά δεν μπορώ να το κάνω, φοβάμαι πάρα πάρα πολύ...δεν έχω ελπίδα γι΄αυτό θέλω να πεθάνω, δεν θα γίνω ποτέ ευτυχισμένη...θέλω να γλυτώσω απ' αυτό το μαρτύριο αλλά όλο αποτυγχάνω, δεν έχω και τα κότσια να πηδήξω από το 10ο που είναι σίγουρος τρόπος θανάτου γιατί φοβάμαι τα ύψη και μετά σκέφτομαι τον αδελφό μου που θα τον πληγώσω και είμαι τόσο απελπισμένη και μπερδεμένη...

Η απογοήτευση με όλα τα αρνητικά συναισθήματα και συμπεριφορές που τη συνοδεύουν σου έχουν κλείσει το δρόμο. Δε σε αφήνουν να προχωρήσεις. Παρά το ότι, απ αυτα που μου λες τώρα, εμμέσως πλην σαφώς λες ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένα πολύ ωραίο αύριο, ίσως και πιο ωραίο από το παρελθόν. Πρέπει να βρεις τον τρόπο να αποδεσμευτείς από αυτά τα αρνητικά Κύκνε, στη σκέψη σου υπάρχει η ελπίδα. Βρες τρόπο να την αφήσεις να εκδηλωθεί σε πράξη και το αποτέλεσμα να ναι μαι ευτυχισμένη σχέση που θα βάλει στο περιθώριο του νου τις απογοητεύσεις του παρελθόντος. Η σκέψη σου θεωρεί πολύ πιθανό το να βρεθεί κάποιος καλός σαν κι αυτόν, κι αυτό είναι πολύ θετικό. Μην κλείνεσαι στο σπίτι και στις σκέψεις σου.

[Iridanos]

η λεξη σεξ οταν την ακουω και οταν την σκεφτομαι (αποφευγω να την λεω) με γεμιζει αηδια και ειναι βρωμικη! η λεξη ''ερωτας'' μου φερνει στο μυαλο χαζοεννοια και κοριδια. προστιχη και ανουσια πραξη γεματη απο υγρα και σιχαμερο ιδρωτα και τριχες........

θελω να μαι με καποιον που να μην χρειαζεται να το κανουμε τακτικα. ειναι αισχρο. απορω πως δεν το βλεπουν αλλοι

Ψαξε και κάτι θα βρείς. Τα πάντα στην ζωή ειναι υποκειμενικά οποτε αναζήτησε κάποιον που ταυτίζεται η ποψη του περι του θέματος με την δική σου.
Μην θετεις την άποψη σου ως αξίωμα όμως, σαφώς και άλλοι το πιθανοτερο είναι να έχουν διαφορετική άποψη επι του θέματος..

[Κύκνος]

Η απογοήτευση με όλα τα αρνητικά συναισθήματα και συμπεριφορές που τη συνοδεύουν σου έχουν κλείσει το δρόμο. Δε σε αφήνουν να προχωρήσεις. Παρά το ότι, απ αυτα που μου λες τώρα, εμμέσως πλην σαφώς λες ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένα πολύ ωραίο αύριο, ίσως και πιο ωραίο από το παρελθόν. Πρέπει να βρεις τον τρόπο να αποδεσμευτείς από αυτά τα αρνητικά Κύκνε, στη σκέψη σου υπάρχει η ελπίδα. Βρες τρόπο να την αφήσεις να εκδηλωθεί σε πράξη και το αποτέλεσμα να ναι μαι ευτυχισμένη σχέση που θα βάλει στο περιθώριο του νου τις απογοητεύσεις του παρελθόντος. Η σκέψη σου θεωρεί πολύ πιθανό το να βρεθεί κάποιος καλός σαν κι αυτόν, κι αυτό είναι πολύ θετικό. Μην κλείνεσαι στο σπίτι και στις σκέψεις σου.

Λάθος κατάλαβες :( Θα μπορούσε να υπάρξει ένα πολύ ωραίο αύριο αν θα μπορούσε να υπάρξει κάποιος που θα μου φερόταν σαν κι εκείνον...αφού όμως δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρξει κι ωραίο αύριο...απορώ, πού την είδες την ελπίδα στα λεγόμενα μου; Και πώς να αποδεσμευτώ από αυτά τα αρνητικά; Δεν ξέρω...

[ioannis2]

Λάθος κατάλαβες :( Θα μπορούσε να υπάρξει ένα πολύ ωραίο αύριο αν θα μπορούσε να υπάρξει κάποιος που θα μου φερόταν σαν κι εκείνον...αφού όμως δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρξει κι ωραίο αύριο...απορώ, πού την είδες την ελπίδα στα λεγόμενα μου; Και πώς να αποδεσμευτώ από αυτά τα αρνητικά; Δεν ξέρω...

Πολύ καλά κατάλαβα, ίσως δεν το διατύπωσα σωστά. Θέλεις πολύ κάποιον άντρα στη ζωή σου. Αυτός σου φέρθηκε πολύ ωραία, τον έχεις σαν πρότυπο. Κάποιος που θα ναι σαν κι αυτόν θα ναι για σενα ο ιδανικός άντρας. Λες ότι δεν υπάρχει.......έψαξες και εξάντλησες όλα τα περιθώρια για να βρεις και τελικά δεν βρήκες? μόνο τοτε μπορείς να λες ότι δεν υπάρχει.
Θες κάποιον που να ναι αληθινά δίπλα σου και να σε γνοίαζεται, που θα σε κάνει ευτυχισμένη, δεν θες εφημερες επιφανειακές σχέσεις.
Από τα αρνητικά θα αποδεσμευτείς άμα δίνεις στον εαυτό σου λίγη ελπίδα για το αυριο, άμα ανακαλείς στη σκέψη σου και όμορφες στιγμές της ζωής σου που σίγουρα υπάρχουν, άμα κάνεις πράγματα όπως χόμπι που σε βοηθούν να χαλαρώσεις και κάνουν τη σκέψη σου να ξεφεύγει, όταν ξανοίγεσαι με ανθρώπους που σε αγαπούν.

[Κύκνος]

Πολύ καλά κατάλαβα, ίσως δεν το διατύπωσα σωστά. Θέλεις πολύ κάποιον άντρα στη ζωή σου. Αυτός σου φέρθηκε πολύ ωραία, τον έχεις σαν πρότυπο. Κάποιος που θα ναι σαν κι αυτόν θα ναι για σενα ο ιδανικός άντρας. Λες ότι δεν υπάρχει.......έψαξες και εξάντλησες όλα τα περιθώρια για να βρεις και τελικά δεν βρήκες? μόνο τοτε μπορείς να λες ότι δεν υπάρχει.
Θες κάποιον που να ναι αληθινά δίπλα σου και να σε γνοίαζεται, που θα σε κάνει ευτυχισμένη, δεν θες εφημερες επιφανειακές σχέσεις.
Από τα αρνητικά θα αποδεσμευτείς άμα δίνεις στον εαυτό σου λίγη ελπίδα για το αυριο, άμα ανακαλείς στη σκέψη σου και όμορφες στιγμές της ζωής σου που σίγουρα υπάρχουν, άμα κάνεις πράγματα όπως χόμπι που σε βοηθούν να χαλαρώσεις και κάνουν τη σκέψη σου να ξεφεύγει, όταν ξανοίγεσαι με ανθρώπους που σε αγαπούν.

Όχι, δεν έψαξα γιατί φοβάμαι πολύ αλλά πιστεύω πως δεν υπάρχει...και δεν θέλω μόνο αυτά που είπες, θέλω να ξέρω κι ότι δεν θα μου κάνει ποτέ του κακό κι ας μπορεί...

[Gypsy Cello]

Όχι, δεν έψαξα γιατί φοβάμαι πολύ αλλά πιστεύω πως δεν υπάρχει...και δεν θέλω μόνο αυτά που είπες, θέλω να ξέρω κι ότι δεν θα μου κάνει ποτέ του κακό κι ας μπορεί...

πολύ σημαντικό κι αυτό.

[Κύκνος]

πολύ σημαντικό κι αυτό.

Τί ακριβώς εννοείς Gypsy;