ερωτικη απογοητευση

[egge]

Γεια σας. Παρακολουθω τις συζητησεις σας εδω και λιγο καιρο και θελω να σας χαιρετησω ολους και να παραθεσω και την δικη μου περιπτωση.Παραθετω αρχικα το "προφιλ" μου και στη συνεχεια το προβλημα.

Ειμαι 27 ετων. Γενικα εχω προβλημα με το αγχος. Αγχωνομαι με το παραμικρο και παρα πολυ. Ολα ξεκινησαν οταν πιεστηκα πριν 4 χρονια στη σχολη μου. Εκτοτε παθαινω κρισεις αγχους οποτε συμβαινει αλλαγη στη ζωη μου. Ακομα και οταν ειναι ευχαριστη. Το μυαλο μου κολλαει στην αλλαγη, την σκεφτομαι συνεχεια, δε μπορω να κοιμηθω καλα, δε μπορω να φαω και ειμαι κακοδιαθετη.Επισης ειμαι πολυ ευαισθητη, εχω χαμηλη αυτοκετιμηση και υποβιβαζω τον εαυτο μου.

Ειχα μια σχεση 6 χρονια που τερματιστηκε περσυ. Πονεσα πολυ αλλα δεν επαθα καποιο "αμοκ" ποτε. Ειχα εναν συνεχη συναισθηματικο πονο επι μηνες που αρχισε να φθινει σιγα σιγα ωσπου γνωρισα καποιον...Στο ενδιαμεσο οι φιλες μου συμπαρασταθηκαν οσο μπορουσαν αλλα αυτο για μενα δεν ηταν αρκετο και αρχισα να ερχομαι σε συγκρουση με πολλα ατομα.
Οταν γνωρισα το παιδι νομιζα οτι θα ημουν απολυτα ευτυχισμενη μαζι του αλλα παροτι ειναι καλο παιδι με καλες προθεσεις εμενα δε μου εφτανε τιποτα και δεν ενιωθα καλα. Αρχισα να τον πιεζω να βρεθουμε γιατι ειχε πολυ βαρυ προγραμμα και δε βρισκομασταν και στο τελος δεν αντεξε...απο το πουθενα και χωρις να ξερω τιποτα μου ειπε οτι εσβησαν ολα τα συναισθηματα του για μενα...και οτι δεν ξερει αν θελει να μαστε μαζι..αλλα τοσο καιρο δεν εχει κανει καμια κινηση προσεγγισης.
Παροτι η σχεση μας ηταν πολυ συντομη, πονεσα πολυ. Επαθα αμοκ, επι μερες κλαιω, δε μπορω να δουλεψω, δε μπορω να φαω, δε μπορω να κοιμηθω. Δεν υπαρχω. Υπαρχω μονο για εκεινον. Αυτα δεν τα περασα ουτε με την μεγαλη μου σχεση οταν χωρισα. Τωρα που τον χανω ειναι σα να χανω τον κοσμο. Το ξερω οτι η αντιδραση μου ειναι υπερβολικη αλλα δε μπορω να το ελεγξω. Δε μπορω να σταματησω να κλαιω, κλαιω ακομα και στη δουλεια. Καθε μερα ειμαι και χειροτερα, δε θελω να μιλησω σε κανεναν, δε θελω να κανω τιποτα...και το παιδι παροτι του εχω πει οτι δε θα επαναλαβω τα λαθη μου, μου απανταει πως δεν εχει νοημα πλεον...αλλα οταν τον ρωταω αν εληξε οριστικα, μου απανταει πως το σκεφτεται...
Θα τρελαθω! Δεν ειναι φυσιολογικο να κανω ετσι! Αλλα καθε μερα ειμαι και πιο χαλια.

[egge]

Ολη μερα νιωθω εξαντληση και τα βραδια δε μπορω να κοιμηθω...και οι βαλεριανες δεν κανουν τιποτα. Δεν ξερω μηπως εχω καταθλιπτικο επεισοδιο. Δεν ξερω αν υπαρχει και γεννετικη προδιαθεση, επασχε μελος της οικογενειας μου απο καταθλιψη. Δεν ξερω τι ειναι αυτο που νιωθω, θλιψη ή καταθλιψη? Ποναω στο στηθος, νιωθω ενα βαρος λες και καποια στιγμη θα γινει ενα παφ και θα σκασει η καρδια μου...Επι 2 χρονια νιωθω δυστυχισμενη, πρωτα ηταν τα θεματα της σχολης μου, μετα η ανεργια, μετα ο πρωτος χωρισμος, μετα προβληματα με φιλους, τωρα ο δευτερος χωρισμος...και καθε φορα αντιδρω και πιο χαλια και νιωθω και πιο χαλια. Δεν αντεχω τη ζωη μου ωρες ωρες

[WeakbutPowerfull]

Προς Θεου κοπελα μου μην το ξαναπεις αυτο δεν αντεχω τη ζωη μου ωρες ωρες.Τωρα επειδη εχω περασει και εγω παρομοιες καταστασεις πιστευω οτι εχεις αποθηκευσει ηδη αρκετο αγχος και αρκετα απο τα συμπτωματα ειναι της καταθλιψης.Μην πανικοβαλεσαι αντιμετωπιζεται υπομονη και χρονο θελει.Πιστεψε με καταλαβαινουμε ολοι τον πονο σου.Ελπιζω να σου εδωσα λιγο θαρος και να μην σε παιρνει απο κατω τωρα που ειναι στην αρχη το προβλημα πρεπει να το αντιμετωπισεις.

[Θεοφανία]

Originally posted by egge

Επαθα αμοκ, επι μερες κλαιω, δε μπορω να δουλεψω, δε μπορω να φαω, δε μπορω να κοιμηθω. Δεν υπαρχω. Υπαρχω μονο για εκεινον. Αυτα δεν τα περασα ουτε με την μεγαλη μου σχεση οταν χωρισα. Τωρα που τον χανω ειναι σα να χανω τον κοσμο. Το ξερω οτι η αντιδραση μου ειναι υπερβολικη αλλα δε μπορω να το ελεγξω. Δε μπορω να σταματησω να κλαιω, κλαιω ακομα και στη δουλεια. Καθε μερα ειμαι και χειροτερα, δε θελω να μιλησω σε κανεναν, δε θελω να κανω τιποτα...και το παιδι παροτι του εχω πει οτι δε θα επαναλαβω τα λαθη μου, μου απανταει πως δεν εχει νοημα πλεον...αλλα οταν τον ρωταω αν εληξε οριστικα, μου απανταει πως το σκεφτεται...
Θα τρελαθω! Δεν ειναι φυσιολογικο να κανω ετσι! Αλλα καθε μερα ειμαι και πιο χαλια.

Το λες και μόνη σου πως δεν είναι φυσιολογικό.
Εγώ πιστεύω πως αυτή η σχέση τα φορτώθηκε όλα και το ξέσπασμα που ακολούθησε είχε να κάνει με όλα και όχι με τον χωρισμό.
Από τη στιγμή που σου λέει πως το σκέφτεται, δώστου χρόνο και αν με το καλό ξαναγυρίσει μη τα φορτώσεις όλα πάνω του.

[egge]

Πρωτον σας ευχαριστω που απαντησατε. Νιωθω καλα που βρισκω ατομα που με νιωθουν!
Η σχεση αυτη (ακομα και να ξαναγυρισει που το αποκλειω!) ειναι \"καμμενη\". Ουτε εκεινος ουτε εγω ειμαστε καλα. Ειμαστε πιεσμενοι. Μαλλον γνωριστηκαμε σε λαθος χρονο...Το προβλημα μου πιο πολυ εχει να κανει με το πως ΕΓΩ αντιμετωπιζω τις καταστασεις. Με παιρνει υπερβολικα απο κατω, δεν ειναι φυσιολογικο. Δε θα πρεπε να χαλιεμαι τοσο. Κι ομως χαλιεμαι. Σα να αποζητω να υποφερω ωρες ωρες. πχ τωρα νιωθω τυψεις που χαλασε η σχεση και πιστευω οτι μου αξιζει να υποφερω. Τι ανωμαλια ειναι αυτη? Σα να μη θελω να ειμαι καλα...γι αυτο χαλασα και την σχεση μου

[Θεοφανία]

Originally posted by egge
Πρωτον σας ευχαριστω που απαντησατε. Νιωθω καλα που βρισκω ατομα που με νιωθουν!
Η σχεση αυτη (ακομα και να ξαναγυρισει που το αποκλειω!) ειναι \"καμμενη\". Ουτε εκεινος ουτε εγω ειμαστε καλα. Ειμαστε πιεσμενοι. Μαλλον γνωριστηκαμε σε λαθος χρονο...Το προβλημα μου πιο πολυ εχει να κανει με το πως ΕΓΩ αντιμετωπιζω τις καταστασεις. Με παιρνει υπερβολικα απο κατω, δεν ειναι φυσιολογικο. Δε θα πρεπε να χαλιεμαι τοσο. Κι ομως χαλιεμαι. Σα να αποζητω να υποφερω ωρες ωρες. πχ τωρα νιωθω τυψεις που χαλασε η σχεση και πιστευω οτι μου αξιζει να υποφερω. Τι ανωμαλια ειναι αυτη? Σα να μη θελω να ειμαι καλα...γι αυτο χαλασα και την σχεση μου

Από αυτά που σου έγραψα παραπάνω, τι κατάλαβες?

[egge]

Και το θεμα ειναι τι κανω? Πως το αντιμετωπιζω ολο αυτο? Δε μου αρεσει ο εαυτος μου, ολο παραπονιεμαι αλλα δεν κανω τιποτα γι αυτο

[egge]

Originally posted by Θεοφανία

Originally posted by egge
Πρωτον σας ευχαριστω που απαντησατε. Νιωθω καλα που βρισκω ατομα που με νιωθουν!
Η σχεση αυτη (ακομα και να ξαναγυρισει που το αποκλειω!) ειναι \"καμμενη\". Ουτε εκεινος ουτε εγω ειμαστε καλα. Ειμαστε πιεσμενοι. Μαλλον γνωριστηκαμε σε λαθος χρονο...Το προβλημα μου πιο πολυ εχει να κανει με το πως ΕΓΩ αντιμετωπιζω τις καταστασεις. Με παιρνει υπερβολικα απο κατω, δεν ειναι φυσιολογικο. Δε θα πρεπε να χαλιεμαι τοσο. Κι ομως χαλιεμαι. Σα να αποζητω να υποφερω ωρες ωρες. πχ τωρα νιωθω τυψεις που χαλασε η σχεση και πιστευω οτι μου αξιζει να υποφερω. Τι ανωμαλια ειναι αυτη? Σα να μη θελω να ειμαι καλα...γι αυτο χαλασα και την σχεση μου

Από αυτά που σου έγραψα παραπάνω, τι κατάλαβες?

καταλαβα τι μου ειπες...οτι ξεσπασα πανω του προφανως και το ολο αμοκ τωρα εχει να κανει με συσσωρευμενες καταστασεις...αλλα που θα παει αυτο? Και την επομενη φορα θα χω να ξεσπαω για ολα αυτα + 1? Σα να ναι φαυλος κυκλος. Μου δοθηκε μια ευκαιρια να περασω καλα μια φαση της ζωης μου (γιατι θεωρω τις ερωτικες σχεσεις πολυ σημαντικες καλως η κακως) και εγω τα σκατωσα.

[WeakbutPowerfull]

Originally posted by egge
Και το θεμα ειναι τι κανω? Πως το αντιμετωπιζω ολο αυτο? Δε μου αρεσει ο εαυτος μου, ολο παραπονιεμαι αλλα δεν κανω τιποτα γι αυτο

Οχι να σου αρεσει ο εαυτος σου και μην αλλαζεις για κανεναν.Εγω που αλλαξα για αλλους κοντεψα να τρελαθω απο τη στεναχωρια.Φυσικα και αντιμετωπιζεται μην κολονεις στα δυσκολα εισαι πιο δυνατη απο οσο νομιζεις.

[Θεοφανία]

Από τη μια λοιπόν έχεις πλήρη συνείδηση τι σου συμβαίνει και από την άλλη λες πως δεν είναι καλή εποχή για σχέση όσο σας αφορά.
Οπότε?
Χτίζεις σιγά-σιγά ευτυχισμένες στιγμές ώστε να θωρακηθείς απέναντι στη θλίψη σου.
Ξεκίνα να κάνεις πράγματα που δεν έκανες ποτέ. Βρες ενδιαφέροντα, βγες έξω.
Μη καταδικάζεις τον εαυτό σου βάζοντας του ταμπέλες, (καάθλιψη κλπ).
Περνάς μια δύσκολη περίοδο και μόνο με τη δική σου βοήθεια μπορείς να βγεις από αυτή.

[egge]

Originally posted by Θεοφανία
Από τη μια λοιπόν έχεις πλήρη συνείδηση τι σου συμβαίνει και από την άλλη λες πως δεν είναι καλή εποχή για σχέση όσο σας αφορά.
Οπότε?
Χτίζεις σιγά-σιγά ευτυχισμένες στιγμές ώστε να θωρακηθείς απέναντι στη θλίψη σου.
Ξεκίνα να κάνεις πράγματα που δεν έκανες ποτέ. Βρες ενδιαφέροντα, βγες έξω.
Μη καταδικάζεις τον εαυτό σου βάζοντας του ταμπέλες, (καάθλιψη κλπ).
Περνάς μια δύσκολη περίοδο και μόνο με τη δική σου βοήθεια μπορείς να βγεις από αυτή.

Και με το παιδι ευκαιρια για ευτυχισμενες στιγμες ηταν αλλα τα θαλασσωσα. Σα να μη θελω να ειμαι καλα...σα να αποζητω τη δυστυχια μου...πρεπει να βρω ενδιαφεροντα, δεν εχω κανενα!

[dora-agxos]

Originally posted by egge

Originally posted by Θεοφανία
Από τη μια λοιπόν έχεις πλήρη συνείδηση τι σου συμβαίνει και από την άλλη λες πως δεν είναι καλή εποχή για σχέση όσο σας αφορά.
Οπότε?
Χτίζεις σιγά-σιγά ευτυχισμένες στιγμές ώστε να θωρακηθείς απέναντι στη θλίψη σου.
Ξεκίνα να κάνεις πράγματα που δεν έκανες ποτέ. Βρες ενδιαφέροντα, βγες έξω.
Μη καταδικάζεις τον εαυτό σου βάζοντας του ταμπέλες, (καάθλιψη κλπ).
Περνάς μια δύσκολη περίοδο και μόνο με τη δική σου βοήθεια μπορείς να βγεις από αυτή.

Και με το παιδι ευκαιρια για ευτυχισμενες στιγμες ηταν αλλα τα θαλασσωσα. Σα να μη θελω να ειμαι καλα...σα να αποζητω τη δυστυχια μου...πρεπει να βρω ενδιαφεροντα, δεν εχω κανενα!

μολις εντοπισες το προβλημα σου αγαπητη μου..ξαναδιαβασε την τελευταια σου προταση.

[dora-agxos]

οταν δεν εχουμε ενδιαφεροντα-στοχους ασχολουμαστε με οτι μπορεις να φανταστεις!επιλεγουμε να στεναχωριομαστε στον υπερβολικο βαθμο για το οτιδηποτε μικρο,για να δικαιολογουμε την αχαρη ζωη μας..
το εχω ζησει αυτο

[egge]

Και γι αυτο γατζωθηκα απο τη σχεση μου....

[egge]

Χτες με παρατησε οριστικα. Δε μπορεσα να κοιμηθω το βραδυ. Μονο σπαστα 2 ωρες. Σε καποια φαση ενιωσα στον υπνο μου να παραλυω. Μ επιασε ταχυπαλμια και κρυος ιδρωτας στην πλατη. Ξυπνησα απο το λαχανιασμα μου. Δε το χω ξαναπαθει. Δε μπορουσα να σταματησω να λαχανιαζω. Λες και ετρεχα...Ζητω βοηθεια. Οι γονεις μου δεν αντεχουν να με βλεπουν ετσι. Θελουν να φυγω απο το σπιτι