Χρειάζομαι την γνώμη σας... Να χωρίσω ή να ζήσω?

[elirene]

οταν εμπαινες στην σχεση δεν ειχεσ ενδιασμους?εγω ρε παιδι μ θα το σκεφτομουν πολυ καλα να μπλε3ς με φοιτητη, δεν ειναι σε φαση να προσφερουν κ πολλα..

[lazy]

Καλησπερα κ παλι...
Όλες αυτες τις μερες ημουν καλα αλλα ξαφνικα σημερα παλι ολα βγηκαν στην επιφανεια... ολο αυτό το αγχος μου κ η ηρεμια μου μετα με εκαναν να ξενερωσω με την ολη υποθεση κ με την ιδια μου την σχεση...
Νιωθω απεγνωσμενα οτι θελω να φυγω απο αυτη την σχεση κ οτι δεν με κραταει απολυτως τιποτα..
Υπαρχουν καποιες εξελιξεις που με εκαναν να αναθεωρησω ολα τα πραγματα.. Λογω δουλεια κ μεγαλης πιεσης τον τελευταιο καιρο εχω αλλαξει.. Εχω πιεστει πολυ στη δουλεια κ νιωθω οτι δεν με καταλαβαινει.. Γυριζω σπιτι μου το βραδυ κ τον βρισκω να καθεται ολη μερα.. Δεν λεω καλα κανει αφου ετσι ειναι η ζωη του αλλα δεν με καταλαβαινει στο ποσο κουρασμενη νιωθω κ αυτο μας κανει να εχουμε τις μικρες γκρινιτσες που αρχιζουν κ με κουραζουν...
Κ παω σε ενα αλλο θεμα που με προβληματιζει... Τον τελευταιο καιρο κ λογω της πιεσης στη δουλεια εχω αρχισει κ βγαινω με ατομα απο την δουλεια.. Το εχουμε ολοι μας αναγκη εκει μεσα γιατι μας χαλαρωνει..Το θεμα μου ειναι οτι πλεον περναω πιο καλα μαζι τους παρα μαζι του.. Δεν εχω καν την αναγκη να του πω να ερθει μαζι μου... Ουτε αυτος νομιζω θελει γιατι τους θεωρει απο οσο λεει ''μεγαλους'' αλλα δεν θα το χαλαγε να ερθει κιολας...
Δεν ξερω αν τελικα φταιει που ειμαι κουρασμενη η αν τελικα εσβησε ολο αυτο κ θελω να παω παρακατω..
Αν ηθελα πραγματικα να συνεχισω μαζι του δεν θα επρεπε να ειχα εστω κ λιγο την αναγκη να βγω μαζι του?? Δεν το νιωθω καθολου.. Αυριο θα βγουμε παλι κ σκεφτομουν να του πω να ερθει για να κανω ενα μικρο ''τεστ'' πως θα νιωσω..
Τι να κανω τελικα? Γιατι μου γυρισε ετσι ξαφνικα?? Να ηταν απλα ενθουσιασμος?? Απο την αλλη δεν θελω με τπτ να τον πληγωσω κ βλεπω οτι ηδη το κανω.....

[Deleted20082014]

lazy, αυτό το λες τώρα που τον έχεις δίπλα σου. Σκέψου όμως πώς θα ήσουν και χωρίς αυτόν, γιατί κι εγώ κάπως έτσι αισθανόμουν όταν τον είχα κοντά μου, αλλά τώρα που τον έχασα κλαίω με μαύρο δάκρυ... Σκέψου πολύ καλά πριν κάνεις οποιαδήποτε κίνηση! Σου μιλάω εκ πείρας.
Και βρε παιδιά, τη συμβουλεύατε να το ζήσει και να μην κοιτάζει το μετά. Σκέφτεστε όμως πόσο δύσκολο είναι αυτό το μετά αν έχεις ζήσει όμορφες στιγμές με έναν άνθρωπο και τις θυμάσαι?