O σύντροφος μου δεν θέλει παιδί?

[nantia2]

Ρε παιδιά ξέρω οτι θα πέσετε να με φάτε αλλά δεν πειράζει, ίσως και να αξίζει τον κόπο.
Είμαι με τον σύντροφο μου πολλά χρόνια και είμαι 34, αυτός είναι 41. Εδώ και δύο χρόνια θέλω να κάνω παιδί επειδή βασικά πάντα ήθελα (όχι απο πολύ μικρή). Τον τελευταίο χρόνο για κάποιο λόγο με ρωτάνε και όλοι πότε θα κάνουμε και πότε θα κάνουμε αλλά προσπαθώ να μην το λαμβάνω τόσο υπόψην (βοηθάει και η άμμεση οικογένεια που είναι λίγο... άλλου στύλ). Το θέμα μου είναι ότι το έχουμε συζητήσει απο τον δεύτερο - τρίτο χρόνο που είμαστε μαζί. Πάντα μου λέει ότι θέλει αλλά πχ μου είχε πει οτι θα αρχίσουμε τις προσπάθειες αυτό το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι μου είπε ότι εγώ τον πίεσα και μου το είπε. Τον Αύγουστο άλλαξα δουλειά και είναι λίγο το μυαλό μου φούλ εκεί και αυτός έχει τα δικά του με τη δουλειά (περνάει πολύ άσχημη φάση στη δουλειά και πραγματικά προσπαθώ να του συμπαρασταθώ). Αλλά ρε παιδιά με πιάνει το παράπονο. Ότι συνέχεια περιμένω πότε θα είναι έτοιμος, πότε θα θελήσει, αν θα θελήσει και γενικά μήπως αυτά που λέει (συζητάμε συχνά για αυτό και πάντα μου λέει οτι θέλει πολύ αλλά τον αγχώνει) τα λέει για να σταματήσω τη γκρίνια. Νιώθω ότι τον πιέζω λίγο με αυτό το θέμα και αισθάνομαι άσχημα αλλά απο την άλλη άμα απλά το αφήσω στην τύχη του ξέρω ότι δεν θα γίνει ποτέ.
Συγνώμη για το μεγάλο μήνυμα και περιμένω καμια άποψη μπας και ξεμπλοκάρω.
ΥΣ. Μην μου προτείνετε ψυχολόγο, είναι στα άμμεσα σχέδια μου.

[Νοσηρή φαντασία]

Ρε παιδιά ξέρω οτι θα πέσετε να με φάτε αλλά δεν πειράζει, ίσως και να αξίζει τον κόπο.
Είμαι με τον σύντροφο μου πολλά χρόνια και είμαι 34, αυτός είναι 41. Εδώ και δύο χρόνια θέλω να κάνω παιδί επειδή βασικά πάντα ήθελα (όχι απο πολύ μικρή). Τον τελευταίο χρόνο για κάποιο λόγο με ρωτάνε και όλοι πότε θα κάνουμε και πότε θα κάνουμε αλλά προσπαθώ να μην το λαμβάνω τόσο υπόψην (βοηθάει και η άμμεση οικογένεια που είναι λίγο... άλλου στύλ). Το θέμα μου είναι ότι το έχουμε συζητήσει απο τον δεύτερο - τρίτο χρόνο που είμαστε μαζί. Πάντα μου λέει ότι θέλει αλλά πχ μου είχε πει οτι θα αρχίσουμε τις προσπάθειες αυτό το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι μου είπε ότι εγώ τον πίεσα και μου το είπε. Τον Αύγουστο άλλαξα δουλειά και είναι λίγο το μυαλό μου φούλ εκεί και αυτός έχει τα δικά του με τη δουλειά (περνάει πολύ άσχημη φάση στη δουλειά και πραγματικά προσπαθώ να του συμπαρασταθώ). Αλλά ρε παιδιά με πιάνει το παράπονο. Ότι συνέχεια περιμένω πότε θα είναι έτοιμος, πότε θα θελήσει, αν θα θελήσει και γενικά μήπως αυτά που λέει (συζητάμε συχνά για αυτό και πάντα μου λέει οτι θέλει πολύ αλλά τον αγχώνει) τα λέει για να σταματήσω τη γκρίνια. Νιώθω ότι τον πιέζω λίγο με αυτό το θέμα και αισθάνομαι άσχημα αλλά απο την άλλη άμα απλά το αφήσω στην τύχη του ξέρω ότι δεν θα γίνει ποτέ.
Συγνώμη για το μεγάλο μήνυμα και περιμένω καμια άποψη μπας και ξεμπλοκάρω.
ΥΣ. Μην μου προτείνετε ψυχολόγο, είναι στα άμμεσα σχέδια μου.

Εγω απο αυτα που μου λες καταλαβαινω ότι δεν θελει παιδι πράγμα που ειναι δικαίωμα του.Λαθος του βέβαια που σε κραταει πισω και σε αφηνει με την ελπίδα.Αν μια στο εκατομμύριο ηθελε παιδι και ήταν αμοιβαίο θα το είχε κυνηγησει και εκεινος απο τη στιγμή που ξέρει οτι θες.τωρα και κουβέντα να του κανεις πως θα εισαι σίγουρη οτι δε θα σου πει ΠΑΛΙ αυτα που θες να ακούσεις;Μη σε παει απο αναβολή σε αναβολή για παντα σκέφτομαι εγώ και θα πρεπει να το σκεφτείς και εσυ.

[nicolina]

Υπαρχουν πολλες γυναικες που την πατησαν ετσι.Περιμεναν να ετοιμαστει ο πριγκιπας και να θελησει παιδι.Καποια στιγμη συνειδητοποιησαν οτι πλεον δεν μπορουν να κανουν παιδι .Και τωρα κλαινε και οδυρονται.Θελεις να γινεις μια απο αυτες?Αν δε θελεις απλα φευγεις.Συγγνωμη που ακουγομαι ετσι αλλα δε χρειαζεσαι κανενα ψυχολογο.Εναν αντρα να σε σεβεται και να σε αγαπαει χρειαζεσαι.Μη γινεσαι υποχειριο κανενος.Ο τυπος δε θα θελησει ποτε παιδι στο υπογραφω .Ακομα και αν κανετε παιδι ετοιμασου να τα φορτωθεις ολα πανω σου.

[Remedy]

Ρε παιδιά ξέρω οτι θα πέσετε να με φάτε αλλά δεν πειράζει, ίσως και να αξίζει τον κόπο.
Είμαι με τον σύντροφο μου πολλά χρόνια και είμαι 34, αυτός είναι 41. Εδώ και δύο χρόνια θέλω να κάνω παιδί επειδή βασικά πάντα ήθελα (όχι απο πολύ μικρή). Τον τελευταίο χρόνο για κάποιο λόγο με ρωτάνε και όλοι πότε θα κάνουμε και πότε θα κάνουμε αλλά προσπαθώ να μην το λαμβάνω τόσο υπόψην (βοηθάει και η άμμεση οικογένεια που είναι λίγο... άλλου στύλ). Το θέμα μου είναι ότι το έχουμε συζητήσει απο τον δεύτερο - τρίτο χρόνο που είμαστε μαζί. Πάντα μου λέει ότι θέλει αλλά πχ μου είχε πει οτι θα αρχίσουμε τις προσπάθειες αυτό το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι μου είπε ότι εγώ τον πίεσα και μου το είπε. Τον Αύγουστο άλλαξα δουλειά και είναι λίγο το μυαλό μου φούλ εκεί και αυτός έχει τα δικά του με τη δουλειά (περνάει πολύ άσχημη φάση στη δουλειά και πραγματικά προσπαθώ να του συμπαρασταθώ). Αλλά ρε παιδιά με πιάνει το παράπονο. Ότι συνέχεια περιμένω πότε θα είναι έτοιμος, πότε θα θελήσει, αν θα θελήσει και γενικά μήπως αυτά που λέει (συζητάμε συχνά για αυτό και πάντα μου λέει οτι θέλει πολύ αλλά τον αγχώνει) τα λέει για να σταματήσω τη γκρίνια. Νιώθω ότι τον πιέζω λίγο με αυτό το θέμα και αισθάνομαι άσχημα αλλά απο την άλλη άμα απλά το αφήσω στην τύχη του ξέρω ότι δεν θα γίνει ποτέ.
Συγνώμη για το μεγάλο μήνυμα και περιμένω καμια άποψη μπας και ξεμπλοκάρω.
ΥΣ. Μην μου προτείνετε ψυχολόγο, είναι στα άμμεσα σχέδια μου.

καλημερα.
ποσο πολλα χρονια ειστε μαζι;;; θα υποθεσω 5-8..
ειναι 41, δεν ειναι 21. αν δεν ειναι τωρα ετοιμος, τι σου λεει οτι θα ειναι ετοιμος στα 45;;;
προφανως και δεν θα επρεπε να σε νοιαζει τι λεει η κυρια κατινα απο απεναντι για το αν θα κανεις εσυ παιδι. δεν θα το μεγαλωσει η κυρια κατινα... θεωρω ομως, οτι ξερεις τι σου γινεται κι οτι θες συνειδητα παιδι εδω και τοσο καιρο.
το ερωτημα που πρεπει να θεσεις στον εαυτο σου ειναι αν θα εμενες με αυτον τον ανθρωπο ακομα κι αν σου ελεγε ξεκαθαρα οτι δεν θελει παιδι (μαζι σου). διοτι οταν μετα απο τοσα χρονια σχεσης σου αναβαλει το θεμα του παιδιου, ειναι σαν να λεει οτι δεν θελει μαζι σου παιδι, και ωραιοποιησε το εσυ, οσο θελεις...
αν θες ετσι κι αλλιως παιδι και θα εφτανες και στον χωρισμο ωστε να βρεις καποτε μια αλλη σχεση και να κανεις παιδι, τοτε πρεπει να βαλεις τα ορια σου. δεν κερδιζεις τπτ με το να τον πρηζεις. βαλε δικα σου ορια και ακολουθησε τα . οτι αν πχ με χρι "τοτε" δεν θελησει, θα φυγεις..

η ασχημη φαση στην δουλεια , μπορει και να σημαινει οτι μπορει να μεινει χωρις δουλεια και δεν θα εχετε λεφτα να μεγαλωσετε το παιδι;;; γιατι αν δεν προκειται για απολυση αλλα για δυσκολιες, αυτες δεν σταματουν ΠΟΤΕ. τι περιμενει δηλαδη; να παρει συνταξη , ωστε να μην εχει προβληματα στην δουλεια;

για να ειμαι ειλικρινης, αυτο που υποψιαζομαι και θα επρεπε να σκεφτεις κι εσυ, ειναι μηπως αυτη ηα ρνηση για παιδι (ενω δεν ειναι εναντιον και θεωρητικα το θελει) , ειναι μια αρνηση να συνδεθει μαζι σου ΟΡΙΣΤΙΚΑ.... μηηηπως δεν βλεπει το μακρυτερο μελλον του μαζι σου και οι αναβολες ειναι μονο η κορυφη του παγοβουνου;;;

εκει που καταληγω, ειναι το οτι πρεπει να παρεις τις αποφασεις σου για εσενα, γιατι αυτος μπορει να το αναβαλει επ αοριστον , οπως και μπορει να χωρισετε σε ακποια φαση και να μην εχεις ΕΣΥ τον χρονο να ξαναβρεις μια καταλληλη σχεση ..

[Soniasonia80]

Και να του μιλήσεις τα ιδια θα σου πει..τις ιδιες δικαιολογίες..μπορεί να θέλει παιδί αλλά όχι μαζί σου..και Σορυ αν ακούγεται κάπως αυτό..αλλά υπάρχει και αυτή η εκδοχή…να μην σε βλέπει σαν μητέρα του παιδιού του
Το θέμα είναι τι θες εσυ..
Άποψη μου…από την στιγμή που το θες φύγε
Βρες καποιον που να θέλει
Τώρα που είναι νωρίς
Μην αφήνεις τον χρόνο να περνάει
Από μια στιγμή και μετά βάζουμε πρώτα τα δικά μας θέλω

[nantia2]

Γειά σε όλες σας και ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις.
Σχετικά με αυτά που μου λέτε τα έχω σκεφτεί και εγώ: ότι μπορεί να μην θέλει στην πραγματικότητα και συνεχίζει (ξέρετε πόσο μακριά μπορεί να φτιάξει ο ανθρώπινος εγκέφαλος). Επίσης, δεν με ενοχλεί να μου πείτε πράγματα που με στεναχωρούν γιατί σε αυτή τη φάση όλα μου περνάνε απο το μυαλό. Το θέμα είναι ότι το βλέπω οτι το θέλει, το συζητάει πολύ, κοιτάει τι άδειες θα έχω απο τη δουλειά (μητρική) και γενικά αυτό νιώθω. Μπορεί να πέφτω έξω φυσικά. Αλλά δεν είναι απο αυτά που λέει, αυτό μου βγάζει. Όταν το συζητάμε μου δίνει δίκιο και μου λέει ναι και εγώ θέλω αλλά αγχώνομαι, αλλά δεν κάνει και κάτι για αυτό. Κάνει όνειρα πως θα το βγάλουμε, πως θα τον/την πηγαίνει γήπεδο και άλλα τέτοια και δεν θεωρώ οτι είναι τόσο καλός στα ψέματα. Δυστηχώς τον αγαπάω πάρα πολυ και μου αρέσει ακόμα (9 χρόνια είμαστε μαζί) σαν την πρώτη φορά και μου είναι δύσκολο να το διαχειριστώ όλο αυτό. Δεν θέλω να θυσιάσω όμως και το όνειρο μου να γίνω μητέρα. Θεωρείτε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να δει και αυτός αυτό που βλέπω εγώ?

[nantia2]

Η άσχημη φάση στη δουλειά σημαίνει ότι μπορεί να χάσει την δουλειά του ναι. Αλλά έχω και εγώ μια καλή δουλειά. Βέβαια δικαιολογώ το άγχος του φουλ σε αυτή τη φάση. Άρνηση να συνδεθεί μαζί μου δύσκολο γιατί πέραν του οτι μένουμε μαζί και γενικά είμαστε φουλ σαν παντρεμένοι (απλά κανένας μας δεν θέλει να παντρευτεί) το βλέπω ότι μόνο σε μένα ανοίγεται. Είμαι η οικογένεια που δεν έχει μου λέει συνέχεια αλλά και σε επίπεδο σύνδεσης το νιώθω. Απλά νομίζω βολεύεται για αυτό του είπα και εγώ ότι επειδή είμαστε και οι δύο στον κόσμο μας και περνάμε τέλεια και μόνοι μας, αν δεν το προγραμματίσουμε δεν θα το κάνουμε ποτέ. Βέβαια είμαι και εγώ γκρινιάρα (μην σας τα παρουσιάζω και όλα τέλεια). Επίσης μου λέει μακάρι να μείνεις έγκυος τώρα να μας φύγει το άγχος.

[Remedy]

Η άσχημη φάση στη δουλειά σημαίνει ότι μπορεί να χάσει την δουλειά του ναι. Αλλά έχω και εγώ μια καλή δουλειά. Βέβαια δικαιολογώ το άγχος του φουλ σε αυτή τη φάση. Άρνηση να συνδεθεί μαζί μου δύσκολο γιατί πέραν του οτι μένουμε μαζί και γενικά είμαστε φουλ σαν παντρεμένοι (απλά κανένας μας δεν θέλει να παντρευτεί) το βλέπω ότι μόνο σε μένα ανοίγεται. Είμαι η οικογένεια που δεν έχει μου λέει συνέχεια αλλά και σε επίπεδο σύνδεσης το νιώθω. Απλά νομίζω βολεύεται για αυτό του είπα και εγώ ότι επειδή είμαστε και οι δύο στον κόσμο μας και περνάμε τέλεια και μόνοι μας, αν δεν το προγραμματίσουμε δεν θα το κάνουμε ποτέ. Βέβαια είμαι και εγώ γκρινιάρα (μην σας τα παρουσιάζω και όλα τέλεια). Επίσης μου λέει μακάρι να μείνεις έγκυος τώρα να μας φύγει το άγχος.

πως θα μεινεις; με τον κρινο; κανετε η δεν κανετε ελευθερα σεξ;

[nantia2]

Όχι ακριβώς άμα καταλαβαίνεις τι εννοώ. Ντρέπομαι να το αναλύσω τώρα αυτό σε ένα δημόσιο φόρουμ. Έτσι αντιδρώ και εγώ πάντως στις συζητήσεις μας :)

[nicolina]

Εγω σορρυ αλλα ενιοτε θετω και κανενα τελεσιγραφο στη ζωη μου.Και στον αντρα μου ειχα ξεκαθαρισει...στα 3 χρονια ή παντρευομαστε η γεια σας.9 χρονια σχεση και εισαστε σαν παντρεμενοι...δεν εισαστε σαν παντρεμενοι...Οσο μπορεις να ανοιξεις την πορτα σου και ν αφυγεις εισαι ελευθερη.Αν ερθει το παιδι και σφιξουν τα πραγματα τοτε θα καταλαβεις τι εστι το ειμαστε παντρεμενοι.Αυτο το δε θελουμε να παντρευτουμε δεν ξερω πως θα του φανει αν ερθει ενα παιδι το οποιο πλεον θα ειναι εκτος γαμου.Εχει βολευτει...πολυ καλα τα λες...εχει βολευετι να εισαι εκει μονο για εκεινον.

[Remedy]

Όχι ακριβώς άμα καταλαβαίνεις τι εννοώ. Ντρέπομαι να το αναλύσω τώρα αυτό σε ένα δημόσιο φόρουμ. Έτσι αντιδρώ και εγώ πάντως στις συζητήσεις μας :)

προσεχε.
δεν ειστε παντρεμενοι. δεν εχει "σαν" παντρεμενοι, οταν ο αλλος δεν αποφασιζει να κανετε παιδι, ενω σου ελεγε οτι το θελει.
οσο αφηνεις να περνανε τα χρονια, μην νομιζεις οτι του μεταθετεις καποια ευθυνη που δεν γινεται μονο του το παιδι.
μια μερα αυτη η σχεση μπορει να χαλασει κι εσυ να μηνε χεις χρονο να πραγματοποιησεις το ονειρο σου.
αυτα στα λεω γιατι ΕΙΝΑΙ ονειρο σου. αν αδιαφορουσες για παιδια, θα σου ελεγα προχωρα κι οπου παει...
αν περιμενεις να μεινεις εγκυος απο διακοπτομενη συνουσια, θα περιμενεις πολυ....
μπορει να εισαι νεωτατη, αλλα απο αποψη γονιμοτητας, αυτη φθινει μετα τα 30, σταδιακα.

παρε τις αποφασεις σου και βαλε συγκεκριμενα ορια. μην το αφησεις στην τυχη .

[Remedy]

Εγω σορρυ αλλα ενιοτε θετω και κανενα τελεσιγραφο στη ζωη μου.Και στον αντρα μου ειχα ξεκαθαρισει...στα 3 χρονια ή παντρευομαστε η γεια σας.9 χρονια σχεση και εισαστε σαν παντρεμενοι...δεν εισαστε σαν παντρεμενοι...Οσο μπορεις να ανοιξεις την πορτα σου και ν αφυγεις εισαι ελευθερη.Αν ερθει το παιδι και σφιξουν τα πραγματα τοτε θα καταλαβεις τι εστι το ειμαστε παντρεμενοι.Αυτο το δε θελουμε να παντρευτουμε δεν ξερω πως θα του φανει αν ερθει ενα παιδι το οποιο πλεον θα ειναι εκτος γαμου.Εχει βολευτει...πολυ καλα τα λες...εχει βολευετι να εισαι εκει μονο για εκεινον.

ετσι ακριβως.
η κατασταση αυτη εξυπηρετει μονο εκεινον και η φιλη εδω, πεταει αετο...

[nicolina]

Αν σε 1-2 χρονακια αποφασισει οτι ειναι ετοιμος να κανει παιδι...και τοτε προκυψει καποιο θεμα ιατρικο και δυσκολευεστε...μαντεψε ποιος θα αναγκαζεται να πηγαινοερχεται στους γιατρους?Ποιος θα αρχισει τις ορμονες?Ποιος θα μαμισει τον οργανισμο του με φαρμακα?Ε?Εσυ?Γιατι το ρισκαρεις?Γιατι ο καλος σου στα 41 του με 9 χρονια σχεσης δεν ειναι ετοιμος?

Δλδ τραβιεται και σου λεει οτι ευχεται να μεινεις εγκυος ενω τραβιεται ?Κι εσενα οι ελπιδες σου φουντωνουν οτι για να το λεει το εννοει?Ε αφου το εννοει γιατι δεν τελειωνει μεσα σου?

[nantia2]

Ρε παιδιά με δικάσατε. Οκ ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις αν και θα προτιμούσα αυτά τα σχόλια με το χαρταετό να τα σκέφτεστε λίγο πρίν. Για να γράφω εδώ σημαίνει οτι κάτι με προβληματίζει και είμαι και σε λίγο ευάλωτη περίοδο, δεν υπάρχει λόγος να ειρωνεύεστε. Τα σκέφτομαι και εγώ αυτά που λέτε αλλα εντάξει δεν τον ξέρετε τον άνθρωπο. Προφανώς και κρίνετε με βάση αυτά που σας λέω και αυτό ήθελα. Ευχαριστώ όλες σας για το χρόνο σας και για τις απαντήσεις.

[nantia2]

Όχι εγώ δεν θέλω να παντρευτούμε. Δεν είμαι υπέρ και δεν θα είμαι ποτέ. Ναι αυτό που λες στο τέλος συμφωνώ ρε γαμώτο.