Results 16 to 30 of 97
Thread: Αντιμετώπιση αυτοκτονικών τάσεων
-
06-06-2021, 15:43 #16hlias1988Guest
Απλα κάνω πράγματα να μην σκεφτομαι τι λενε οι αλλοι..τι κανω βολτες με το.μηχανακι μου... λενε σιγουρα πραγματα αλλα προσπαθω να μην τα σκεφτομαι..
- 06-06-2021, 16:49 #17
- Join Date
- May 2021
- Posts
- 101
Είναι φυσιολογικό να απογοητεύεσαι και όσο και να θέλει να σε καταλάβει και να σε παρηγορήσει κάποιος, είναι πολύ διαφορετικό από το να το ζεις ο ίδιος. 30 μήνες ανεργίας δεν είναι και λίγοι.
Την ίδια δυσκολία αντιμετώπιζε μία κοπέλα απ' την πολυκατοικία η οποία ήταν σχεδόν 5 χρόνια άνεργη με μικρό παιδί. Ο άντρας της είχε σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και η κοπέλα ζούσε ουσιαστικά με τη βοήθεια των γονιών της. Όπου χτυπούσε αντίκριζε κλειστές πόρτες. Τελικά ξεκίνησε να δουλεύει ως καθαρίστρια στον παιδικό σταθμό που πήγαινε το παιδάκι της. Τώρα είναι πολύ καλύτερα από ότι παλιότερα.
Νιώθω περήφανος που την έχω γνωρίσει. Ποτέ δεν το έβαλε κάτω αν και πέρασε από μία πολύ δύσκολη περίοδο. Την έχω ρωτήσει πώς έχει αντέξει τόσο πόνο κι εκείνη μου απάντησε «δεν είμαι από σίδερο αλλά ξέρεις κάποιον που η ζωή του τα έχει φέρει όπως τα είχε σχεδιάσει;». Από τότε μου έχει μείνει. Μακάρι να είχαμε όλοι τη δύναμη της.
Στη δική σου ζωή τι αλλαγές έχουν συμβεί; Πόσο συχνά τα σκέφτεσαι όλα αυτά; Σε βοηθάει το να τα σκέφτεσαι ή σε κάνει χειρότερα; Υπάρχει κάτι καλό που να συμβαίνει στη ζωή σου;
06-06-2021, 20:09 #18
- Join Date
- May 2007
- Location
- στη φωλιά μου...
- Posts
- 12,751
Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...
06-06-2021, 22:44 #19
- Join Date
- Jun 2021
- Posts
- 34
ελπίζω κι εγώ να τα καταφέρω να μπορέσω κάποια στιγμή να νιώσω και στον τόπο μου κάπως άνετα...
Θαυμάζω πραγματικά αυτά τα άτομα και σκέφτομαι συνεχώς πως στη θέση τους δεν θα τα κατάφερνα..οι αλλαγές ειναι αρκετές...επιστροφη στο πατρικό για οικονομικούς λόγους και παντελής στέρηση οποιασδήποτε πρωτοβουλίας και ελεύθερης έκφρασης των συμπτωμάτων μου μιας που εδώ δεν μπορώ να είμαι ο εαυτός μου..καταπιέζω το κλάμα, τα νεύρα, τα ξεσπάσματα για ευνόητους λόγους..και το χειρότερο ότι κρύβω το τι μου συμβαίνει γιατί ''θα γίνουμε ρεντίκολο'' όπως μου λένε...ακόμη και τη λέξη ψυχολόγος τις προάλλες δικό μου άτομο την ψιθύρισε..δυστυχώς αν και έχω πολλά γνωστά μου άτομα με θέματα ψυχικής υγείας σχεδόν κανείς δεν μιλάει για αυτό κι επίσης επειδή έλειπα για πολύ μεγάλο διάστημα προσπαθώ να δίνω την εντύπωση προς τα έξω ότι όλα είναι καλά και να μην αντιληφθούν ότι έχει επιδεινωθει πολύ η κατάσταση..στην ουσία καταπιέζομαι σε όλα..προσπαθώ να βρίσκω ασχολίες για να μην τα σκέφτομαι γιατί τα σκέφτομαι καθημερινά επειδή έθεσες το ερώτημα και γενικά όλα στη ζωή μου υπό το πρίσμα αυτό τα βλέπω,δεν ξεχνιέμαι ποτέ...οι ασχολίες μου είναι βασικά δουλειές του σπιτιού που με εκτονώνουν (και για να προσφέρω και κάτι) και να περνάω όσο περισσότερο χρόνο γίνεται μέσα, να αντιληφθούν όσο το δυνατόν λιγότεροι ότι ζω εδώ και σε τι κατάσταση είμαι..τέλος, όχι, πέρα από τον ερχομό ενός μωρού στην οικογένειά μου που αναφέρω και παραπάνω όχι, δεν έχω τίποτε καλό..αν εξαιρέσεις ότι έχω υγιή τα 4-5 άτομα του οικογενειακού μου περιβάλλοντος αυτό (όχι ότι αυτό δεν είναι σημαντικό εννοείται).
Ευχαριστώ πάρα πολύ για την κατανόηση και τα εμψυχωτικά λόγια.. προσπαθώ..μου είπε δικός μου άνθρωπος καλά χρόνια το ακούω ότι θα αυτοκτονήσεις..για να καταλάβεις πόσα χρόνια κάνω πολλή υπομονή παρόλες τις τάσεις που δεν με εγκαταλείπουν ποτέ..και δεν είμαι από τα άτομα που εξωτερικεύονται γενικά ούτε χρησιμοποιώ αυτές τις τάσεις ελαφριά σε συζητήσεις ή για να εκβιάσω καταστάσεις κλπ. Απλώς είχε τύχει να ανοιχτώ σε αυτό το άτομο 5-6 φορές στα 8 χρόνια ότι ακόμα νιώθω έτσι και ότι με δυσκολία συνεχίζω και το πήρε ότι το λέω έτσι..γενικά ένα θέμα που έχω και έχει συμβάλλει στην όλη μου κατάσταση είναι ότι κανείς δεν αναγνωρίζει την κατάσταση μου -είναι όλοι σε άρνηση- και συνεχώς απαιτούν από μένα να λειτουργώ σαν να είναι όλα καλά.. γενικά μου φορτώνουν ευθύνες για την κατάστασή μου και διαφωνούν ότι υπάρχει κάτι που με εμποδίζει -δηλαδή τα φάρμακα γιατί υπάρχουν αν δεν υπάρχει τίποτα να θεραπευτεί;; Απλά είχαν πάντα μια εικόνα για μένα που δεν συνάδει με αυτά που περνάω (γιατί το αντιμετωπίζουν σαν αδυναμία) και επειδή από τα 19 και μετά έχασα δυναμισμό, κίνητρα, όλα, μου τα χρεώνουν ως αποτυχίες όλα. Κι εγώ η ίδια το έκανα αυτό και άργησα να καταλάβω τι μου συνέβαινε.. αλλά από τη στιγμή που υπάρχουν διαγνώσεις κλπ και πάλι είναι σε άρνηση από εκεί και πέρα παίζω κι εγώ το θέατρο της Δευτέρας και καταπνίγω τα πάντα μέχρι να κάνω το μπαμ..σήμερα για να φανταστείς μου πέρασε ξανά από το μυαλό και σκεφτόμουν ότι είμαι ηλίθια που πάλι δείλιασα...πφφφ.. αύριο το πρωί γιατρό..επειγόντως..
06-06-2021, 23:38 #20hlias1988GuestΠεριγραφεις τον ευατο μου! και εγω καταπινω πολλα μεσα στην οικογενεια γενικα καταπινω πολλα για να μην δημιουργω προβληματα...να ειμαι οσο το δυνατον ανωδυνος για τους αλλους... μεχρι που ερχετε μια στιγμη που λες και εσυ και μπαμ! σκαει η βομβα!
παντως θελει γερο στομαχι να αντεξεις τι λεει η κοινωνια και οι ανθρωποι..!
Και εγω ανοιγομαι σε ατομα... νομιζω οτι μου κανει καλο... αλλα απο την αλλη παιρνω το ρισκο και εκτιθομαι...
ξαλαφρωνω για λιγο αλλα μετα το μετανιωνω που βγαζω την προσωπικη μου ζωη σε οχι και τοσο εμπιστα ατομα.
αυτα απο μενα! ζουμε δυσκολες εποχες τι να πω...
06-06-2021, 23:56 #21hlias1988GuestΚαι εδω που μενω πολλα παιδια εχουν καταθλιψη... αλλα δεν το λενε...
Μερικες φορες νομιζω οτι τελικα τα καταφερνω μια χαρα...τεσπα δεν θελω να μου λυσεις τα προβληματα σκεψεις κανω....
07-06-2021, 00:19 #22
- Join Date
- Jun 2021
- Posts
- 34
Μην ανησυχείς, σε καταλαβαίνω απόλυτα..εδώ για μένα 4 άτομα γνωρίζουν και όχι τα πάντα και πάλι εκτεθειμένη νιώθω...είναι δύσκολο να βρεις έμπιστα άτομα με ανοιχτά μυαλά που να μην σε κρίνουν..μένεις κι εσύ με την οικογένειά σου; Πώς την παλεύεις με το να καταπίνεις συνέχεια πράγματα και να μην εκφράζεσαι ελεύθερα;
07-06-2021, 00:25 #23
- Join Date
- May 2021
- Posts
- 123
σε καποιες περιπτωσεις ανθρωπων ου θελουν να δωσουν τελος.. λενε οτι στην πραγματικωτητα θελουν να εξαφανιστουν απλα... δλδ αν φευγαν για την αλλη μερια της γης δεν θα θελαν μτα τοσο να πεθανουν... εσενα θα σε επανέπαυε κατι τετοιο? σκεψουτο ενοω φαντασουτο.. τι λες?
07-06-2021, 00:27 #24hlias1988GuestΠως να νιωθω τρελαμενος νιωθω που δεν εχω δουλεια, που ζω με τα λεφτα τους.. και απο μονο του αυτο το πραγμα μου δημιουργει προβληματα καταλαβαινεις τι σου λεω..
Καταπινω πραγματα... δεν γινετε αλλιως για να υπαρχει μια σχετικη ηρεμια και λειτουργικοτητα μεσα στο σπιτι καταπινω πραγματα....δεν μπορω να λεω συνεχεια "δεν μπορω" . δεν οδηγει πουθενα ... ουτε σε μενα κανει καλο αλλα ουτε οι αλλοι μπορουν να το αντεξουν...
μεχρι οπως λες και εσυ ερχετε η ωρα του μπαμ!
Ασχετο αλλα μπορει και σχετικο... ειμαι τις αποψης οτι πρεπει να μοιραζομαστε τα συναισθηματα μας... ειτε απο εδω στο φορουμ ειτε οικογενειακα, ειτε φιλικα, και στην τελικη με εναν αγνωστο!! γιατι?! γιατι σου φευγει ενα βαρος.. ενταξη δεν λεω να γινει συνηθεια αλλα ελπιζω να με καταλαβαινεις τι εννοω...
Κανω βολτες με το μηχανακι μου ειμαι διπλα στην θαλασσα απο φιλους δεν εχω μονο γνωστους... παλια ημουν πολυ κοινωνικος δουλευα σε καφετερια κτλ! ενταξη δεν κραταει μια ζωη το παρτυ... μετα μενεις με τον ευατο σου και τα συναισθηματα σου! και σε αυτο το σταδιο ειμαι τωρα... να κατανοησω τις αναγκες και τον ευατο μου ωστε να παω παρακατω! και ναι! με ψυχιατρο γιατι οχι...
Ημουν κατα των ψυχιατρων και φαρμακων... αλλα μερικες φορες ειναι μονη λυση τελικα!
07-06-2021, 00:56 #25
- Join Date
- Jun 2021
- Posts
- 34
Καλησπέρα Ιάκωβε,ζούσα έτσι μέχρι πριν 6 μήνες για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα πέρα από τους συγγενείς πρώτου βαθμού κανείς δεν είχε ιδέα πού είμαι..αναγκάστηκα να γυρίσω για οικονομικούς λόγους και να αρχίσω το θεατράκι ότι όλα καλα...να σου πω θα ήταν μια κάποια ανακούφιση γιατί θα απελευθερωνόμουν από πολλή καταπίεση, απλά δεν νιώθω έτοιμη για άλλες αλλαγές ακόμη...έχω σκεφτεί τη μετανάστευση..αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω έξω μόνη μου.. είμαι 3 χρόνια κλεισμένη σε ένα σπίτι χωρίς σχεδόν καθόλου επαφές..βγαίνω μόνο για καμιά συνέντευξη (όταν προκύπτει και όπως φάνηκε όλες αποτυχημένες) και για να ψωνίσω τίποτα από το σούπερ (κι αυτό με βαριά καρδιά γτ με πιάνει πανικός όταν συναντάω γνωστούς και πρέπει να δίνω εξηγήσεις)..
Μια από τα ίδια ακριβώς..ειδικα αυτό που λες ότι το πάρτυ δεν κρατάει μια ζωή και μένεις μόνος..μέχρι τα 19 ήμουνα πολύ ενεργή είχα μία πολύ γεμάτη ζωή από τα 20 και μετά ήρθε η κατρακύλα..και σκέψου τότε δεν το αναγνώριζα ότι είχα μια σχετικά καλή ζωή με όλες τις κρίσεις μου κυρίως του άγχους,αλλά και πάλι ποιοτική σχετικά..τα τελευταία 3 χρόνια που είμαι σχεδόν ζωντανή - νεκρή (3 χρόνια μέσα , δίχως κίνητρα και με μόνη σκέψη ποια μέρα θα βρω το θάρρος να αυτοκτονήσω) το κατάλαβα και θλίβομαι γιατί πήγα χαμένη...όσο για την κατάσταση στο σπίτι τον τελευταίο μήνα έχω ένα πενιχρό εισόδημα από μια εξυπηρέτηση που κάνω λόγω γνώσεων σε κάποιο γνωστό (από το σπίτι φυσικά) και επειδή γενικά έχω ρίξει τα έξοδά μου στο μηδέν (δεν παίρνω το αμάξι να πάω βόλτα για να μην βάλω βενζίνη, δεν αγόραζα τίποτα και δεν βγαίνω) δεν έχει χρειαστεί να ζητήσω καθόλου χρήματα..εννοείται βέβαια ότι δεν συμβάλλω πουθενά όμως...παρακαλάω να βρω κάτι, μια δουλειά κι ας παίζω θέατρο ότι όλα είναι καλά και ας καταπιέζομαι όπως στην παλιά μου δουλειά..εννοείται ότι δν θέλω να δουλέψω για να κάνω έξοδα, αλλα για να επιστρέψω ότι έχουν χαλάσει για μένα (έχω τύψεις γιατί επένδυσαν σε μένα κι εγώ απέτυχα παταγωδώς)...οι δικοί μου με παρακαλάνε να βγω με μια φιλη και δεν θα με αφηναν χωρις χαρτζιλικι αλλά εγώ φρίττω και μόνο στην ιδέα, οπότε το να είχα λεφτά στην παρούσα φάση δεν θα άλλαζε κάτι...άσε..πώς να το συγκρατήσεις αυτό το μπαμ άμα έρθει..
07-06-2021, 01:12 #26hlias1988GuestΟυτε και εγω.. τα βασικα... χαλαω τσιγαρα καφε και λιγη βενζινη στο μηχανακι τιποτα αλλο... εστω και αυτα μπορει να ειναι λιγα αλλα μαζευοντε το μηνα... και λογω του οτι δεν μπορω να κατσω σπιτι πληττω αφανταστα βγαινω εξω...αυτην την βολτα εξω και τα λεφτα την πληρωνω οικτρα.. με γκρινιες κτλ...
Εχουν αποδεχθει το γεγονος οτι δεν δουλευω... αλλα δεν ειναι ετσι θελω να βρω μια δουλεια να ειμαι ενταξη με αυτην να βγαζω τα δικα μου λεφτα και μετα ουτε ψυχοφαρμακα ουτε μιζερια ουτε αυτοκτονιες...
Εχω κανει πολλα λαθοι στην ζωη μου! ειχα την καλυτερη δουλεια... αλλα δεν ειχα μυαλο...
07-06-2021, 01:30 #27
- Join Date
- Jun 2021
- Posts
- 34
Ναι το ξέρω,μαζεύονται τα άτιμα..κάνε υπομονή ...δεν πιστεύω να πάμε χαμένοι..όλοι μας έχουμε κανει λάθος επιλογές! Είχα κι εγώ πολλές προοπτικές,δυστυχώς απαιτεί πολύ κυνηγητό..και δεν έχω αντοχές ούτε υπομονή..οπότε πρέπει να συμβιβαστώ με συντηρητική αγωγή και ό,τι προκύψει από δουλειά..θα δείξει! Να σου πω ξέρω άτομα που είναι σε τέτοια φάση και δεν τους ενδιαφέρει κι έχουν καραβολευτεί,άνεργοι εννοώ και δεν ψάχνονται καν..οπότε εμείς που προβληματιζόμαστε μάλλον καλύτερα το παμε τι να πω..
07-06-2021, 01:34 #28hlias1988GuestΕιπες οτι δεν παιρνεις λεφτα απο τους δικους σου απο εγωισμο? η απο τυψεις?
Γιατι και εγω νιωθω τυψεις που παιρνω αλλα ειναι και ηθικο το θεμα δεν γινετε 32 χρονων αντρας να τον ζουν οι δικοι του..!
07-06-2021, 01:45 #29
- Join Date
- Jun 2021
- Posts
- 34
Κυρίως από τύψεις..χάλασαν πολλά για τα χρόνια των σπουδών μου για ένα πτυχίο που δεν πήρα ποτέ..βέβαια είχα δηλώσει από τα 20 ότι δεν θα τα καταφέρω κ καλύτερα να σταματήσω ή να κάνω κάτι άλλο..αλλά είχαν άρνηση..δεν είναι δλδ ότι τους εκμεταλλεύτηκα εν αγνοία τους..απλά μου το χρεώνουν σε αποτυχία και είναι φανερό..είχα πάντα επιτυχίες σε όλα και τους κακοφάνηκε λογικό.. όχι ότι με το συγκεκριμένο πτυχίο θα είχα αποκατάσταση σίγουρη ή άμεση.. κ έχω αρκετά άλλα εφόδια..όρεξη για ζωή δεν υπάρχει..και όταν έχω πάει από το μάρτιο σε 7 συνεντεύξεις και τζίφος δεν την παλεύω άλλο..θα μου πει κανείς θα πας και σε 17 και σε 27..απλά είναι και η κατάστασή μου που δεν ξεσπάω και υποφέρω.. γτ κι εγώ 27 πίσω πάω..άλλοι συντηρούνται από τα 15..με φάγανε οι αποτυχημένες σπουδές..
07-06-2021, 01:47 #30
- Join Date
- Jun 2021
- Posts
- 34
Similar Threads
-
Αντιμετώπιση Ψυχωσωματικων
By meletis in forum Άλλες Ειδικές ΦοβίεςReplies: 1Last Post: 14-07-2020, 17:15 -
αντιμετωπιση διαταραχης
By gamder11 in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική ΔιαταραχήReplies: 32Last Post: 05-08-2019, 18:23 -
αντιμετωπιση δυσκολιών
By Macgyver in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 30Last Post: 04-06-2016, 13:19 -
Αντιμετώπιση ΙΔΨ με αυτοβοήθεια?
By anemos_thir_13 in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική ΔιαταραχήReplies: 7Last Post: 04-08-2011, 09:03 -
αντιμετωπιση αγχους
By αγωνια in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 4Last Post: 24-07-2010, 22:34
μελλον...
21-09-2024, 03:12 in Κατάθλιψη - Δυσθυμία