τη γνωμη σας για το πως φτασαμε εδω

[ioannis2]

Ο Σικμουντ Φροηντ είπε:

Before you diagnose yourself with depression or low self esteem, first make sure you are not in fact, just surrounded by assholes.

Θα θελα τις δικες σας απόψεις μεσα από τα δικα σας βιωματα.

[RainAndWind]

Καλημέρα Γιάννη! Μου αρέσει αυτή η οπτική, φαίνεται να σε αλαφρώνει από βάρη και ευθύνες. Χτες διάβαζα από άλλο μέλος θέμα που υποστήριζε το τελείως αντίθετο, ένα κείμενο που λέει ο "ασθενής" να αναλαμβάνει τις ευθύνες για την κατάστασή του. Μα, γαμώτο, ένας άνθρωπος που παθαίνει κατάθλιψη το τελευταίο που του χρειάζεται είναι να σκεφτεί τις ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ!!!
Το αντίθετο, αφού από τις πολλές ευθύνες τις περισσότερες φορές που μας φορτώνουμε τσακίζουμε τον ψυχικό μας κόσμο, οι λιγότερες είναι το πρέπον στην περίσταση, έλεος δηλαδή.

Τέσπα, εγώ έφτασα ως εδώ από μαλακίες των γονιών μου, είμαι βέβαιη γι αυτό. Έζησα μέσα σε ένα πολεμικό τοπίο, με συνεχείς καβγάδες, ξύλο, ματωμένα κεφάλια και μύτες που άνοιγαν. Βία. Ειρωνεία. Υποτίμηση. Ξεχώρισμα, σκόρπισμά μας, ο καθένας στο κουκούλι του, δεν είχαμε καμιά απολύτως επικοινωνία. Ένα σύμπαν με κλειστά δωμάτια, με σκοτάδι, κυριολεκτικά πολλές φορές το σκοτάδι. Και έμαθα να μη ζητάω βοήθεια, να μην ανοίγω τον πόνο,να κρατάω τα πάντα για μένα. Αυτά.

[betelgeuse]

Θα συμφωνησω πανω κατω με την Rainandwind.
Σιγουρα κοινωνικοι και περιβαλλοντικοι παραγοντες παιζουν μεγαλο ρολο στην εμφανιση ή μη της οποιας ψυχικης ασθενειας.
Αλλα πιστευω οτι υπαρχει και προσωπικη ευθυνη.
Στην δικη μου περιπτωση τουλαχιστον,οταν ηρθε η δευτερη καταθλιψη,το ενιωθα αλλα δεν εκανα κατι για να το αποφυγω,απλα ειχα αφεθει τελειως.Αρα εχω και εγω καποια ευθυνη.

Τον λογο για τον οποιο εμφανισα αγχωδεις διαταραχες δεν τον ξερω,αλλα φανταζομαι πως το γεγονος οτι ειχαμε μετακομισει 4 φορες (και αλλαγη χωρας αναμεσα σε αυτες),
το οτι ειχα εναν πατερα τελειως αδιαφορο, η αλλαγη πατρικου προτυπου(απο τον πατερα μου στον πατριο μου),πριν καν κλεισω τα 6 ,καποιο ρολο θα επαιξε στην εμφανιση τους.

Tο συμπερασμα μου ειναι πως μπορει να μην υπαρχει προσωπικη ευθυνη στην εμφανιση της νοσου αλλα σιγουρα εχουμε ευθυνη στην εξελιξη της και στην θεραπεια της.

[sheldon]

Το δίχως άλλο, η ανατροφή μου έχει συντελέσει τα μέγιστα στη διάπλαση του παρόντος χαρακτήρα μου. Ας πούμε, είχα μια υπερπροστατευτική, αγχώδη και αδύναμη μητέρα, έναν αυστηρό και δύστροπο πατέρα, αδιάφορα και νευρωτικά αδέρφια και συγγενείς που ήταν απλά σαν να μην υπήρχαν. Αργότερα, στο Δημοτικό δεχόμουν πολλά πειράγματα από συμμαθητές μου και στο Γυμνάσιο μια παρατεταμένη απόρριψη που με τσάκισε και με γονάτισε ψυχικά. Βέβαια, αρχίζω να επεξεργάζομαι την ιδέα μήπως οι τάσεις να είμαι κοινωνικά απροσάρμοστος κρύβονται εντέλει στα γονίδια. Αλλά, εφόσον κανένας βιολογικός συγγενής μου δε συμμερίζεται την αδυναμία αυτή, μάλλον θα πρέπει να απορριφθεί η θεωρία.

[ioannis2]

Βρίσκω αρκετα κοινα με τα δικά σας. Σ εμενα οφειλεται στους παράγοντες, σπίτι πρώτα, μετα γειτονια και σχολείο, από τα 6 μέχρι τα 15 μου, λες και δεχομουν τριπλη επίθεση, επαιρνα ότι πιο αρνητικό, διερωτουμε πως ειμαι τωρα εδω που ειμαι...., στα 16 συνηδητοποίησα τη ζημια και ξεκινησε ο δύσκολος αγωνας. Sheldom, ειχα παρόμοια βιωματα με σενα στο σχολείο, ελπίζω να σαι καλα. Άμα συναναστραφεις με ρεμαλια τότε χανεις την αυτοεκτιμηση σου και χανεις τα ταλεντα και τις δυναμεις σου.
Στους προλαλίσαντες εντοπίζω τη γενεσιουργο αιτια των κακων στους ιδιους χωρους, όπως και σε μενα. Και πιστευω πως οι αποτυχίες μετεπειτα στη ζωή έχουν τη ρίζα τους εκεί, λάθος εφοδια ή χωρις εφοδια για το μετα.
Θα θελα να ακουσω κι απο αλλους..

[lavie]

Και εγώ έζησα κακά παιδικά χρόνια με τραυματικές εμπειρίες,με αποτέλεσμα να μη μπορώ να σταθώ βράχος στον αγώνα της ζωής μετά τα 19, να λέω γιατί σε μένα,να φτάσω στη διπολική διαταραχή , να τα κάνω θάλασσα στο γάμο μου αλλά όλοι είναι απόντες, ο καθένας ευχαριστιέται με το κακό που παθαίνει ο άλλος και εγώ χαίρομαι που σας βρήκα και μιλάμε γιατί λέω δεν είμαι μόνη πια,απλά φοβάμαι ότι το καλοκαίρι που λέει ο άντρας μου να χωρίσουμε τα παιδιά μου που βίωσαν 18 χρόνια τα τέλεια θα σοκαριστούν άσχημα και πρέπει εγώ με τη βοηθειά σας να είμαι δυνατή.

[RainAndWind]

γεια σου έμυ.:)
χαίρομαι που νιώθεις έτσι, πως δεν είσαι πια μόνη.
μα πόσες είμαστε που έχουμε περάσει τέτοια λούκια επιτέλους?
Και αυτή η οικογένεια που τόσο δοξάστηκε στην κοινωνία μας την ελληνική, ανδροπρεπή, καθώς πρέπει, φιλήσυχη, νομοταγή, λολ, τι σαπίλα!

[lavie]

Άστα και αυτοί όλοι οι καλοί θρησκόληπτοι που κάνουν μεγάλους σταυρούς, τι σου λέει αυτό,κοινωνούν, σταυροκοπιούνται και μετά κουτσομπολεύουν και δε συγχωρούν, άσε μετά τη περιπέτειά μου με τη διπολική με ένα χειρουργείο πέρυσι με τον άντρα μου να μου λέει ότι είμαι για λύπηση για τα παιδικά μου χρόνια για ότι τον απάτησα(ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΙ ΕΠΑΘΑ) τώρα βγαίνει εκείνος με άλλη ,ότι είμαι άνεργη κ να παω να δουλέψω σε μ...με μια πεθερά που με τρέλλανε με τη κόρη της αλλά εκκλησία πάνε αλλά δε συγχωρούν και εκδικούνται, ούτε τις ψυχικές νόσους αναγνωρίζουν όχι μόνο σαπίλα, βρώμα δεν υπάρχουν λόγια, αφού φοβάμαι για τις κόρες μου γιατί είναι καλόψυχες σα και μένα η μία βγάζει και μερικά πραγματάκια αφού υπάρχουν και γονίδια τα οποία τα κοροιδεύουμε και αυτά και ανησυχώ περισσότερο

[keep_walking]

Εγω δεν ξερω πως απεκτησα ψυχωση , οι γιατροι δεν ξερουν και παει λεγοντας. Ημουν "περιεργος" βεβαια απο παιδι και δεν ειχα και την καλυτερη μεταχειριση σχολειο απο τα αλλα παιδια. Τεσπα.

Για μενα ειναι αυτο που ειπε ο path , οσο ριχνεις ολα τα στραβα της μοιρας σε μια ασθενεια και στο περιγυρο δεν θα παρεις ποτε τα νηματα της ζωης στα χερια σου.

[lavie]

Θα είσαι καλός , ευαίσθητος πιθανόν με κάποιες ιδιαιτερότητες, με άλλες απόψεις ίσως ,το σχολείο ούτως ή άλλως δε μεταχειρίζεται τα παιδιά το ίδιο( έχω κάνει κοινωνιολογία της εκπαίδευσης-κλασσικό ερώτημα είναι το τι επάγγελμα κάνουν οι γονείς σου,είμαστε ρατσιστές και μεταξύ μας),πιθανόν κάποιο γονίδιο αλλά μη το βάλεις κάτω τώρα χαίρομαι και εγώ που σας βρήκα τουλάχιστον να μοιραζόμαστε τα δικά μας γιατί οι άλλοι πέρα βρέχει Για Keep_Walking

[ioannis2]

Θα είσαι καλός , ευαίσθητος ......... αλλά μη το βάλεις κάτω τώρα χαίρομαι και εγώ που σας βρήκα τουλάχιστον να μοιραζόμαστε τα δικά μας γιατί οι άλλοι πέρα βρέχει

Γι αυτό έβαλα το θέμα.
Μέχρι τωρα διαπιστωνω ότι όλοι μας εδω λίγο πολύ απ τα ιδια σημεια ξεκινήσαμε και παρομοιοι ειμαστε ως προς τον πυρηνα του χαρακτηρα.
Και για σενα, το νου σου στα παιδια σου, παρα τις δυσκολίες σου μην τα αφησεις ποτε πάθουν αυτα που έπαθες εσύ, κρατα τα προβληματα σου όσο πιο μακρια τους γινεται!

[Chemistry]

Πως εφτασα εδω
Καταλαβα πως οι περισσοτεροι ανθρωποι που εχω συναντησει,ειχαν εναν σκοπο με " το ενα χερι να μου δωσουν αλλα με το αλλο να μου παρουν "
Στο συγκεκριμενο σιτε μπηκα λογω ερωτικης απογοητευσης,πλεον ομως ειμαι παρα πολυ καλα και εχω βρει τον εαυτο μου και τον προσεχω..
Ακομα ομως και να τον βρηκα δεν εφυγα,εμεινα εδω γιατι βλεπω την ανθρωπια εκει που πραγματικα πρεπει να ειναι και εκει εξω
Ποια ειναι αυτη?
Οτι δεν εχω να κερδισω κατι παρα μονο χαρα οταν θα ακουσω πως εισαι καλα.....!!!!

[ioannis2]

Πως εφτασα εδω
Καταλαβα πως οι περισσοτεροι ανθρωποι που εχω συναντησει,ειχαν εναν σκοπο με " το ενα χερι να μου δωσουν αλλα με το αλλο να μου παρουν "
Στο συγκεκριμενο σιτε μπηκα λογω ερωτικης απογοητευσης,πλεον ομως ειμαι παρα πολυ καλα και εχω βρει τον εαυτο μου και τον προσεχω..
Ακομα ομως και να τον βρηκα δεν εφυγα,εμεινα εδω γιατι βλεπω την ανθρωπια εκει που πραγματικα πρεπει να ειναι και εκει εξω
Ποια ειναι αυτη?
Οτι δεν εχω να κερδισω κατι παρα μονο χαρα οταν θα ακουσω πως εισαι καλα.....!!!!

εσύ είσαι καλα!, και μπραβο σου που έχεις ανθρωπια και για το ενδιαφερον σου να μας δεις καλα!, εσενα η ατυχια σου ήταν ένα περιστατικο! και όχι μια ζωη, που ξεκινησε και μπηκε σε στραβο δρομο! πολλοί εδω παλεύουμαι για χρονια και δεν ξερουμε πότε θα πουμε επιτελους το είμαι καλα. στο στραβο δρομο άλλοι μας έβαλαν και τωρα πληρώνουμε. να ξεκινήσουμε αγωνα εκδίκησης? μακαρι να ταν και μας ενα περιστατικο όπως εσενα! παλευουμε για να αποκτησουμε αυτα που για τους άλλους είναι αυτονόητα.

[Chemistry]

Γιαννη σε καταλαβαινω αν και δεν το εχω ζησει,καταλαβαινω πως ειναι να λες τελικα ειναι " βασανο " η ζωη...
Ενα πραγμα ευχομαι να γινεται ολοι καλα και με το χαμογελο στα χειλη να σας βλεπω καθε μερα,εξ'αλλου μια ζωη την εχουμε ας γλεντησουμε οπως μπορουμε καλυτερα!!!!!!
Συγκεκριμενα και εγω ειμουν να πεσω σε καταθλιψη καποιο διαστημα,οχι για γκομενικο θεμα ομως ...
αλλα καταλαβα πως αν δεν τα γραφεις στα παλια σου τα παπουτσια και τα βαζεις στην ψυχη σου,εκει ειναι που σε βρισκει αδυναμο και σε ριχνει...
Συμμεριζομαι αυτο που ειπες με τον αγωνα...Γιατι ξερεις και ξερω πως ενας ανθρωπος μπορει να πιασει πατο απο την μια στιγμη στην αλλη ενω για να υψωθει θελει κοπο....
Μακαρι να ηταν αντιθετα....

[Instant]

Ο Σικμουντ Φροηντ είπε:

Before you diagnose yourself with depression or low self esteem, first make sure you are not in fact, just surrounded by assholes.

Θα θελα τις δικες σας απόψεις μεσα από τα δικα σας βιωματα.

Είμαι εντελώς μόνος και θλιμμένος και παντοτινά χαμενος.

Σόρρυ αλλά να ρωτήσω κάτι, που κολάει ο τίτλος με το κείμενο; που φτάσαμε δηλαδή; κάποιοι είναι καλά κάποιοι δεν είναι, έτσι δεν είναι;