Πως συνεχίζει κανείς όταν έχει χάσει και τα "ρέστα" και τα δανεικά σε μια σχέση ;

[MakeItSo]

Καλησπέρα σε όλους...

Όταν έχεις κάνει το λάθος επειδή δεν ήξερες και όταν το συνέχισες γιατί δεν απομακρύνθηκες και η τροπή των πραγμάτων παίρνει το πρόσωπο του κινδύνου και του ολέθρου συχνότερα και μόνο μια στο τόσο αυτό της με το στανιό και για το γαμώτο ευδαιμονίας φτάνεις -σαν το τζογαδόρο που χάνει τα πάντα στη προσπάθεια να πάρει πίσω αυτά τα πρώτα 300 ευρώ- και έχεις χάσει το δρόμο της ζωής σου. Με το κεφάλι κάτω κυνηγώντας το διαβολεμένο άπιαστο που η εσωτερική σου ανωμαλία το ακολουθεί μαγνητισμένη ξαφνικά μένεις απο δυνάμεις και σηκώνεις το κεφάλι και έισαι σαν μέσα σε σώμα άλλου. Για να ξεπληρώνεις τις φορτίσεις και τα ζόρια του τώρα δανείζεσαι αντοχές από το μέλλον. Το μέλλον μια μέρα φτάνει και νά μαι. Συνασισθηματικά ακρωτηριασμένος. Ψυχικά νεκρός. Τυπικά ζωντανός. Για μια κούβέντα σοβάρη.. μια κουβέντα φαιδρή... μια έμπνευση κάποιου είδους όχι μια λύση ή ένα τρόπο... Βέβαια δεν ήξερες μικρέ (στα μισά παρα κάτι του προσδόκιμου ζωής είμαι) θα μου πείτε... Τι να πώ ...

Μάλλον το "σύρμα" και η σειρήνα βαράει όταν ο κίνδυνος είναι εξωτερικός. Όταν κατασκευάζεις ο ίδιος τον κίνδυνό σου σωπαίνει.

... από τους έμπειρους αυτοί που από τις εμπειρίες τους μάθαν πολλά θα μου στείλουν δυό γραμμές αληθινές και αυτοί που μάθαν λίγα θα μου αδειάσουν τα κλισέ όμως όποια και να είναι, μπροστά σε αυτά που σούρνω εγώ στον εαυτό μου δεν θα με ενοχλήσουν. Έτσι αν δεν κάνω κάποιο λάθος στο μέτρημα μόνο κέρδος μπορώ να έχω.

Καλησπέρα

[Θεοφανία]

...εγώ που δεν κατάλαβα τίποτα, ανήκω στους άπειρους?

[IRENEMARINA]

Ούτε κι εγώ κατάλαβα τι ακριβώς θέλεις να πεις εκτός του ότι τα έκανες χάλια με κάποια σχέση σου;;;

[Boltseed]

/μεταφραση στην γλωσσα των ανθρωπων?

[Remedy]

εγω καταλαβα, αλλα δεν προκειται να σας πω :)

[s.popi]

Τον πόλεμο τον αρχίζεις γιατί θέλεις και τον σταματάς όταν μπορείς.(είπε κάποιος...όχι εγώ!!!)

[MakeItSo]

Ούτε κι εγώ κατάλαβα τι ακριβώς θέλεις να πεις εκτός του ότι τα έκανες χάλια με κάποια σχέση σου;;;

Εκτιμώ την ερώτηση και απορία... δεν έχεις άδικο αλλά....

...μάλλον δε τα έκανα χάλια με τη σχέση μου... Μάλλον είναι πιό πολύ ότι τα έκανα χάλια με τον εαυτό μου μέσα στη σχέση. Λάθος αποφάσεις. Ο χρόνος ποτέ δεν είναι σχετικός όταν έχει να κάνει με το είναι μας. Ο χρόνος στην περίπτωση αυτή είναι απόλυτος και αν και πανδαμάτωρ δεν γιατρεύει πάντα. Η αυτοϊαση μέσω του χρόνου επέρχεται στην περίπτωση που ο χρόνος είναι σύμμαχός σου. Όταν ο χρόνος και οι ελπίδες σου τοποθετούνται λανθασμένα μπερδεύοντας το τι πιστεύεις με το τί ελπίζεις, ο χρόνος γίνεται εχθρός και οι άμυνες μας εξασθενούν με το πέρασμά του.

Εθισμός να ήταν η αιτία; Εγωϊσμός του να καταφέρω το δύσκολο ;
Έπρεπε να έφευγα...

[marian_m]

Ε τώρα μάλιστα! Όλα γίναν ξεκάθαρα!

[babel]

Ε τώρα μάλιστα! Όλα γίναν ξεκάθαρα!

αχαχαχαχαχαχα

[Clown]

Καμιά εμπειρία δεν είναι χαμένη.Σκέψου πως γράφεις όλ'αυτά εκ των υστέρων.Αν δεν έκανες έτσι δε θα είχες την αμφιβολία πως δε συνέχισες;Τα γεγονότα υπάρχουν για να δοκιμάζουν τις σχέσεις,τις αντιδράσεις και τη δύναμη μας.Μετά επιλέγουμε καλύτερα αυτό που μας ταιριάζει.

[Empneustns]

σταματας να γραφεις ποιητικα,μαζευεις τον εγωισμο σου και ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ αποφαση πως με αυτη τη γυναικα δεν μπορεις να κανεις τιποτα,ΤΟ ΔΕΧΕΣΑΙ....
και πας να βρεις κατι καλυτερο που ειμαι σιγουρος πως υπαρχει εκει εξω....και μετα βαρας το κεφαλι σου για την βλακεια τοσων χρονων που αφιερωσες σε κατι που δεν αξιζει....
αλλα καλιο αργα παρα ποτε :)

[RainAndWind]

Γιατί να σταματήσει να γράφει ποιητικά? Απόλαυσα τα κειμενάκια όσο δεν παίρνει, καταπληκτική γραφή. Κοίτα να δεις φίλε μου, ακόμη και το ξέρασμα των εσώψυχων του άλλου μπορεί εκτός από ταύτιση με το συναίσθημα, τις σκέψεις, τις προσωπικές απορίες, τις εμπειρίες ή τις φαντασίες, να περιλαμβάνει και το θαυμασμό για την ικανότητα αυτή, την εξαίσια, της επιλογής των κατάλληλων λέξεων, που μερικές φορές σε κάποιους ανθρώπους είναι ένα δικό τους, μοναδικό χάρισμα. Ο op το κατέχει νομίζω.

Στην ταμπακιέρα. Οι σειρήνες είναι όχι πάντα έξω από τον Οδυσσέα, αλλά μέσα στο μυαλό του. Δικές του κατασκευές, που προβάλλει στον εξωτερικό κόσμο. Δοκιμάζεις. Την επόμενη φορά μπορεί να ηχούν λιγότερο έντονα. Έτσι νομίζω. Πως για να αντισταθείς στον πειρασμό, προυπόθεση είναι να τον γνωρίζεις και λιγάκι. Και για να πάψεις να πεινάς πολύ για πόνο, να σ' έχει και λιγάκι σημαδέψει. Τότε αρχίζεις να τον αποφεύγεις. Αλλιώς σε τραβάει κι η μυρωδιά κι η γεύση του και η αίσθησή του κι η μνήμη του ακόμη κι η ονειροπλασιά του. Αααχ, το χάρηκα το ρημάδι το ποιητικό. λολ

[despoina26]

Γραφεις πολυ ωραια τουλαχιστον ταξιδεψες... εφτασες μεχρι τα ακρα...

[Vagabond]

Για να ξεπληρώνεις τις φορτίσεις και τα ζόρια του τώρα δανείζεσαι αντοχές από το μέλλον. Το μέλλον μια μέρα φτάνει και νά μαι. Συνασισθηματικά ακρωτηριασμένος. Ψυχικά νεκρός. Τυπικά ζωντανός. Για μια κούβέντα σοβάρη.. μια κουβέντα φαιδρή... μια έμπνευση κάποιου είδους όχι μια λύση ή ένα τρόπο... Βέβαια δεν ήξερες μικρέ (στα μισά παρα κάτι του προσδόκιμου ζωής είμαι) θα μου πείτε... Τι να πώ ...

Μάλλον το "σύρμα" και η σειρήνα βαράει όταν ο κίνδυνος είναι εξωτερικός. Όταν κατασκευάζεις ο ίδιος τον κίνδυνό σου σωπαίνει.

Είχα την κρυφή ελπίδα ότι δεν βρίσκεται άλλος σε αυτό το συγκεκριμένο πηγάδι. Ότι έπεσα μέσα μόνο εγώ. Λυπάμαι που έχω παρέα, ειλικρινά.

Όσο για το διαβολεμένο το άπιαστο... εγώ δεν το κυνήγησα ποτέ... και αυτό θα με στοιχειώνει πάντα.

[Chemistry]

Οι παραπομπες του εγω μου ειχαν ενα μονοπατι παρεα με ενα χαρτι και ενα στυλο,δεν υπηρχε δυσβατος δρομος αλλα καποια στιγμη επεφταν τα ματια του ανθρωπου
εκεινου που οταν πονουσε πονουσα,εκεινου που εδινα και νομιζα πως επαιρνα,εκεινου που του ελεγα μην φωναζεις αλλα εκανε το δικο της,
Εβλεπα αλλα ειμουν τυφλος,ακουγα αλλα εκανα πως δεν ακουγα,πληγωνομουν ομως επρεπε να χαμογελαω για να νιωσω ζωντανος..
Τα χαρτια πλεον δεν τα κραταω τα πεταξα λογου του οτι επλαθα με την καρδια μου συναισθηματα που απο μεριας της εγιναν σταχτες που τα πηρε ο αερας