ο πατερας αρχισε παλι να με χτυπαει

[Gypsy Cello]

Σε κάποιον; Τί ακριβώς εννοείς; Σε φίλο, ειδικό, τί; Επίσης, τί; Για παράδειγμα ένα χαστούκι κι αυτό κακοποίηση θεωρείται; Δεν νομίζω...

Σε οποιονδήποτε εμπιστεύεσαι. Σημασία δεν έχει αν είναι ένα ή πολλά αλλά τι αντίκτυπο έχουν επάνω σου γλυκιά μου. Αν νιώθεις ότι αυτό σε πληγώνει ή νιώθεις ταπεινωμένη πρέπει να το αναφέρεις απαραίτητα. Εξάλλου η ανοχή είναι αυτή που δίνει στον άλλο το πάτημα για να συνεχίσει. Απ' ότι βλέπω στα ποστ σου έχεις έντονες τάσεις αυτοκτονίας, δεν ξέρω τι είναι αυτό που σε απασχολεί και σε κάνει να θέλεις να θέσεις τέρμα στην ζωή σου αλλά πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσεις σε κάποιον και να φροντίσεις τον εαυτό σου. Ζητώ συγγνώμη από την Μαρκέλα που κλέβουμε χώρο από το θέμα της.

[Κύκνος]

Σε οποιονδήποτε εμπιστεύεσαι. Σημασία δεν έχει αν είναι ένα ή πολλά αλλά τι αντίκτυπο έχουν επάνω σου γλυκιά μου. Αν νιώθεις ότι αυτό σε πληγώνει ή νιώθεις ταπεινωμένη πρέπει να το αναφέρεις απαραίτητα. Εξάλλου η ανοχή είναι αυτή που δίνει στον άλλο το πάτημα για να συνεχίσει. Απ' ότι βλέπω στα ποστ σου έχεις έντονες τάσεις αυτοκτονίας, δεν ξέρω τι είναι αυτό που σε απασχολεί και σε κάνει να θέλεις να θέσεις τέρμα στην ζωή σου αλλά πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσεις σε κάποιον και να φροντίσεις τον εαυτό σου. Ζητώ συγγνώμη από την Μαρκέλα που κλέβουμε χώρο από το θέμα της.

Αυτά που νιώθω όταν συμβαίνει είναι τα εξής: καταρχήν φυσικά φόβο. Και φυσικά με πληγώνει, είναι δυνατόν να μη με πληγώνει; Αν κι έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια ακόμα δεν έχω ξεχάσει εκείνη τη φορά που χρειάστηκα νοσοκομείο...όταν με χτύπησε, σηκώθηκα κι έφυγα και πήγα στο σπίτι της γιαγιάς μου...ήταν νωρίς το βράδυ. Το χέρι μου πονούσε πολύ οπότε πήγα στο εφημερεύον νοσοκομείο μόνη μου γιατί που να τη σέρνω ηλικιωμένη γυναίκα να την ταλαιπωρώ και μάλιστα βραδιάτικα; Ποτέ δεν θα την ξεχάσω εκείνη τη νύχτα...τη νοσοκόμα που με ρώτησε τι έπαθα κι όταν της είπα ότι πονάει πολύ το χέρι μου με ρώτησε πως έγινε κι είπα πως έπεσα (κι αναρωτιέμαι αν με πίστεψε), την αναμονή, το όταν φώναξαν το όνομα μου, ότι είπαν ότι δεν βρήκαν τίποτα στην ακτινογραφία κι έφυγα αλλά ο πόνος συνεχιζόταν τις επόμενες μέρες οπότε και πήγα στον ορθοπεδικό μου που είπε ότι ήταν θλάση ή κάταγμα, δεν είμαι απολύτως σίγουρη τι είπε ούτε αν είναι το ίδιο πράγμα αυτά τα δύο και μου έβαλε νάρθηκα στο δάχτυλο. Και λόγω αυτού αναγκάστηκα να λείψω 2 βδομάδες από τη δουλειά γιατί 1ον δεν έκανε να το βγάζω καθόλου, με σακούλα στο ένα χέρι πλενόμουν για να μη βραχεί ο επίδεσμος και 2ον γιατί δεν μπορούσα να δουλέψω στον υπολογιστή...
Όσο για τους λόγους που θέλω να πεθάνω είναι οι εξής:
1ον ότι δεν μπορώ να ξεπεράσω κάτι κακό που μου συνέβη και μου έχει καταστρέψει τη ζωή. Δεν μπορώ να κάνω μια φυσιολογική σχέση, δεν θα κάνω ποτέ μου οικογένεια και παιδιά που είναι απαραίτητο πράγμα για να είμαι ευτυχισμένη.
2ον ξέρω ότι δεν θα γίνω ποτέ καλά και δεν αντέχω να υποφέρω άλλο. Ποιός ο λόγος να ζω; Για να υποφέρω άλλα 30 χρόνια μέχρι να πεθάνω από φυσικό θάνατο; Δεν την θέλω τέτοια ζωή μέσα στη δυστυχία, να μου λείπει! Αλλά όλες μου οι προσπάθειες έχουν αποτύχει...
3ον πρόσφατα έχασα κάποιο πρόσωπο που αγαπάω πολύ (δεν πέθανε αλλά το έχασα με άλλο τρόπο)
Ζητώ κι εγώ συγγνώμη από τη Μαρκέλλα κι αν μου πει να σταματήσω να μιλάω σχετικά εδώ, θα το κάνω φυσικά...

[Gypsy Cello]

Έφτασες μέχρι το νοσοκομείο και δεν το θεωρείς κακοποίηση? Μάλλον προσπαθείς να δικαιολογήσεις τ' αδικαιολόγητα...Πρέπει να μιλήσεις σε ειδικό. Επιβάλλεται! Είσαι πολυ μελαγχολική και είναι κρίμα να βασανίζεσαι

[γιώτα2]

κακοποιηση θεωρειται και η ψυχολογικη πιεση που ασκει καποιος σ΄εναν ανθρωπο.το να φτασεις στο νοσοκομειο με ενα χερι στο ναρθηκα επειδη σε χτυπησε ο πατερας σου πως λες να λεγεται;

[Κύκνος]

Έφτασες μέχρι το νοσοκομείο και δεν το θεωρείς κακοποίηση? Μάλλον προσπαθείς να δικαιολογήσεις τ' αδικαιολόγητα...Πρέπει να μιλήσεις σε ειδικό. Επιβάλλεται! Είσαι πολυ μελαγχολική και είναι κρίμα να βασανίζεσαι

κακοποιηση θεωρειται και η ψυχολογικη πιεση που ασκει καποιος σ΄εναν ανθρωπο.το να φτασεις στο νοσοκομειο με ενα χερι στο ναρθηκα επειδη σε χτυπησε ο πατερας σου πως λες να λεγεται;

Κορίτσια, δεν πιστεύω ότι ήθελε να μου προκαλέσει αυτή τη ζημιά...ατύχημα ήταν, επειδή έβαλα το χέρι μου μπροστά από το πρόσωπο μου...αν δεν το είχα κάνει αυτό λογικά θα είχα φάει απλά ένα χαστούκι που δεν θα είχε συνέπειες...τί λέτε γι' αυτό; Αν είχε γίνει εσκεμμένα για να με τραυματίσει τότε δεν θα ήταν κακοποίηση;
Γιώτα, τί ακριβώς εννοείς όταν λες ψυχολογική πίεση; Δώσε κανένα παράδειγμα για να καταλάβω πως αυτό συνιστά κακοποίηση...

[Κύκνος]

Επίσης, βλέπω κάποιον ειδικό, αύριο μάλιστα έχω και ραντεβού μαζί του αλλά φοβάμαι να μιλήσω απολύτως ελεύθερα για τις τάσεις αυτοκτονίας και για τις προσπάθειες μου γιατί φοβάμαι μήπως διατάξει να με κλείσουν σε ψυχιατρείο, μόνο νεκρή θα με πάνε εκεί! Προτιμώ να πεθάνω, παρά να μου το κάνουν αυτό...

[Gypsy Cello]

Επίσης, βλέπω κάποιον ειδικό, αύριο μάλιστα έχω και ραντεβού μαζί του αλλά φοβάμαι να μιλήσω απολύτως ελεύθερα για τις τάσεις αυτοκτονίας και για τις προσπάθειες μου γιατί φοβάμαι μήπως διατάξει να με κλείσουν σε ψυχιατρείο, μόνο νεκρή θα με πάνε εκεί! Προτιμώ να πεθάνω, παρά να μου το κάνουν αυτό...

Αν έκλειναν στο ψυχιατρείο όποιον έχει αυτοκτονικές τάσεις, τότε δεν θα είχε μείνει κανένας ζωντανός. Πως σου κόλλησε αυτό?
Μίλησε σε κάποιον θα σου κάνει πολύ καλό.

[γιώτα2]

αν και δεν ειμαι ψυχολογος πιστευω οτι η διαφορα της σωματικης κακοποιησης απο την ψυχολογικη ειναι τα σημαδια στο σωμα που ειναι ορατα ενω στην ψυχη δεν φαινονται.
ο γονιος υποτιμα το παιδι του,το πιεζει ασφυκτικα,δεν το αφηνει να αναπτυχθει ψυχοκοινωνικα,αδιαφορει για τις αναγκες του, να μην προσπαθει να δημιουργησει ενοχες στο παιδι του,να μην του καλλιεργει τον φοβο προκειμενου να εχει ησυχο το κεφαλι του και χιλια αλλα ακομη.να σεβεται βασικα το παιδι του και να μαθει να ακουει τις αναγκες του.
ξερεις μεγαλωσα σ΄ενα υπερπροστατευτικο περιβαλλον και το μονο που ακουγα ειναι το πρεπει, το μη και το εσυ φταις.ετσι εγινα ενας ενοχικος ανθρωπος.περιμενα οταν ηλθε η στιγμη βοηθεια και τοτε εμεινα να παλευω μονη γιατι εκανα ενα λαθος. να κανω εκπτωσεις στα ονειρα μου για να αποφυγω ορισμενες καταστασεις σε ηλικια 20 χρονων.οταν επεξεργαστηκα τι εκανα, ζητησα βοηθεια αλλα επεσα σένα τοιχο γιατι ηταν αργα πια, εστω κι αν ειχαν περασει λιγες ωρες απο την χαζη αποφαση μου.καθως δεν ειχα την τολμη και το θαρρος να πω ενα οχι.ξερεις ποσες ενοχες ενοιωθα οταν μαλωναν οι γονεις μου;ετσι ηθελα να τους απαλλαξω απο την παρουσια μου που το θεωρουσα βαρος.
το να κανουμε το παιδι φοβικο, ενοχικο δεν νομιζεις οτι ειναι ενα ειδος ψυχολογικης βιας;ακομη και τωρα που βρισκομαι σε μεγαλη ηλικια το θεμα των ενοχων δεν μπορω να το διαχειριστω, εστω κι αν βλεπω ποσα εχασα απο την ζωη.το σιγουρο ειναι οτι στην σημερινη εποχη θα αντιμετωπιζα αλλιως τα πραγματα και δεν θα εκανα κατι που δεν ηθελα.

[Gypsy Cello]

Κορίτσια, δεν πιστεύω ότι ήθελε να μου προκαλέσει αυτή τη ζημιά...ατύχημα ήταν, επειδή έβαλα το χέρι μου μπροστά από το πρόσωπο μου...αν δεν το είχα κάνει αυτό λογικά θα είχα φάει απλά ένα χαστούκι που δεν θα είχε συνέπειες...τί λέτε γι' αυτό; Αν είχε γίνει εσκεμμένα για να με τραυματίσει τότε δεν θα ήταν κακοποίηση;
Γιώτα, τί ακριβώς εννοείς όταν λες ψυχολογική πίεση; Δώσε κανένα παράδειγμα για να καταλάβω πως αυτό συνιστά κακοποίηση...

Kαι φυσικά δεν θα ήθελα να καταφερθώ εναντίον του πατέρα σου. Δεν αμφισβητώ το γεγονός ότι ήταν ατύχημα.

[Κύκνος]

Αν έκλειναν στο ψυχιατρείο όποιον έχει αυτοκτονικές τάσεις, τότε δεν θα είχε μείνει κανένας ζωντανός. Πως σου κόλλησε αυτό?
Μίλησε σε κάποιον θα σου κάνει πολύ καλό.

Μου κόλλησε για δυο λόγους: 1ον πριν πολύ καιρό που είχα κοπεί επειδή δεν άντεχα τον πόνο στη δουλειά πήγα στο νοσοκομείο που έχει κοντά μήπως μου δώσουν κάτι για να τον πόνο και δεν με άφηναν να φύγω αν δεν έδινα τηλέφωνο συγγενή πρώτου βαθμού αλλά επειδή αρνιόμουν αρκέστηκαν στο τηλέφωνο μιας (πρώην πια) φίλης. Εγώ όμως τρόμαξα πολύ που δεν με άφηναν να φύγω...και που μίλησαν για νοσηλεία την οποία φυσικά αρνήθηκα...
2ον σε περιπτώσεις απόπειρας αυτοκτονίας άρεται το ιατρικό απόρρητο κι εγώ δεν θέλω να μάθουν τίποτα οι γονείς μου. Σ' αυτόν τον ειδικό έχω ψιλομιλήσει σχετικά αλλά φοβάμαι να ανοιχτώ πλήρως για τους λόγους που ανέφερα...θέλω αλλά φοβάμαι...

[Κύκνος]

αν και δεν ειμαι ψυχολογος πιστευω οτι η διαφορα της σωματικης κακοποιησης απο την ψυχολογικη ειναι τα σημαδια στο σωμα που ειναι ορατα ενω στην ψυχη δεν φαινονται.
ο γονιος υποτιμα το παιδι του,το πιεζει ασφυκτικα,δεν το αφηνει να αναπτυχθει ψυχοκοινωνικα,αδιαφορει για τις αναγκες του, να μην προσπαθει να δημιουργησει ενοχες στο παιδι του,να μην του καλλιεργει τον φοβο προκειμενου να εχει ησυχο το κεφαλι του και χιλια αλλα ακομη.να σεβεται βασικα το παιδι του και να μαθει να ακουει τις αναγκες του.
ξερεις μεγαλωσα σ΄ενα υπερπροστατευτικο περιβαλλον και το μονο που ακουγα ειναι το πρεπει, το μη και το εσυ φταις.ετσι εγινα ενας ενοχικος ανθρωπος.περιμενα οταν ηλθε η στιγμη βοηθεια και τοτε εμεινα να παλευω μονη γιατι εκανα ενα λαθος. να κανω εκπτωσεις στα ονειρα μου για να αποφυγω ορισμενες καταστασεις σε ηλικια 20 χρονων.οταν επεξεργαστηκα τι εκανα, ζητησα βοηθεια αλλα επεσα σένα τοιχο γιατι ηταν αργα πια, εστω κι αν ειχαν περασει λιγες ωρες απο την χαζη αποφαση μου.καθως δεν ειχα την τολμη και το θαρρος να πω ενα οχι.ξερεις ποσες ενοχες ενοιωθα οταν μαλωναν οι γονεις μου;ετσι ηθελα να τους απαλλαξω απο την παρουσια μου που το θεωρουσα βαρος.
το να κανουμε το παιδι φοβικο, ενοχικο δεν νομιζεις οτι ειναι ενα ειδος ψυχολογικης βιας;ακομη και τωρα που βρισκομαι σε μεγαλη ηλικια το θεμα των ενοχων δεν μπορω να το διαχειριστω, εστω κι αν βλεπω ποσα εχασα απο την ζωη.το σιγουρο ειναι οτι στην σημερινη εποχη θα αντιμετωπιζα αλλιως τα πραγματα και δεν θα εκανα κατι που δεν ηθελα.

Κι εγώ σε υπερπροστατευτικό περιβάλλον μεγάλωσα, κυρίως λόγω της μητέρας μου κι αυτό δεν με άφησε να αναπτυχθώ και να μάθω να στέκομαι στα πόδια μου...όσο για τις ενοχές κι αυτό το κάνει και με τρελαίνει με φράσεις του στυλ "αν πάθει κάτι ο πατέρας σου θα φταις εσύ", με έχει κατηγορήσει ότι εγώ φταίω αν π.χ. του ανέβει το ζάχαρο επειδή διαφωνούμε σε κάτι και την τελευταία φορά μέχρι κι ο πατέρας μου που ως τώρα δεν το είχε κάνει ποτέ μου είπε "ναι, αν πάθω κάτι να το έχεις τύψεις"...

[γιώτα2]

επειδη ακομη τα ακουω αυτα,σκεψου πως δεν θα αλλαξουν ποτε.απλα φροντισε να αλλαξεις εσυ.αν ειναι να παθουν γιατι τους λες οτι δεν αντεχεις δεν φερεις ευθυνη καμμια.εγω ειμαι σαν τον βρυκολακα τωρα η μανα μου βρισκεται στο 8ο ονειρο αλλα αυτο δεν βλεπω να της δημιουργει προβλημα.
τελικα η αγαπη ειναι εγωϊστικη και δεν αξιζει να υποφερεις,δυστυχως δεν εχω χρονικα περιθωρια για ριζικες αλλαγες.ειναι κριμα αυτα που γινονταν πριν 30 χρονια να τα ακουω ακομη σε νεα παιδια.

[Κύκνος]

επειδη ακομη τα ακουω αυτα,σκεψου πως δεν θα αλλαξουν ποτε.απλα φροντισε να αλλαξεις εσυ.αν ειναι να παθουν γιατι τους λες οτι δεν αντεχεις δεν φερεις ευθυνη καμμια.εγω ειμαι σαν τον βρυκολακα τωρα η μανα μου βρισκεται στο 8ο ονειρο αλλα αυτο δεν βλεπω να της δημιουργει προβλημα.
τελικα η αγαπη ειναι εγωϊστικη και δεν αξιζει να υποφερεις,δυστυχως δεν εχω χρονικα περιθωρια για ριζικες αλλαγες.ειναι κριμα αυτα που γινονταν πριν 30 χρονια να τα ακουω ακομη σε νεα παιδια.

Οι λόγοι για τους οποίους λένε ότι θα πάθουν κάτι είναι 1ον επειδή στεναχωριούνται λέει γιατί εγώ δεν είμαι καλά κι όταν τους λέω ότι εγώ δεν τους απασχολώ η μητέρα μου (γιατί αυτή είναι κυρίως που το κάνει αυτό, ο μπαμπάς σπάνια έως ποτέ) λέει ότι ακόμα και να μην λέω τίποτα εκείνη το ξέρει ότι δεν είμαι καλά, ότι ξέρει πως νιώθω την κάθε στιγμή κι ότι στεναχωριέται. Ε κι εγώ τι φταίω δηλαδή; Να την ενοχλούσα άντε να της έδινες ένα δίκιο…αλλά αν αυτή είναι μάντισσα θα φορτωθώ εγώ ενοχή για τα συναισθήματα μου; 2ον η μεγάλη φασαρία που μέχρι κι ο πατέρας μου γύρισε να μου πει «ναι, αν πάθω κάτι να έχεις τύψεις» ενώ του είχα πει πολλές φορές ότι όταν το κάνει αυτό η μητέρα μου με τρελαίνει και το έλεγα κλαίγοντας ήταν επειδή ήθελα να πάω να μείνω σε έναν φίλο μου στην Αθήνα λίγες μέρες…ποια η γνώμη σας γι’ αυτό; Μου άξιζε;
Πάντως χθες επειδή ήμουν χάλια σωματικά από μόνος του προσφέρθηκε να με πάει στη δουλειά…τρόμαξα πολύ προχθες το βράδυ, είχα αιμορραγία κι όταν πήρα τη γυναικολόγο μου είπε ότι αν συνεχιστεί να πάω στο νοσοκομείο κι ήταν σχεδόν μεσάνυχτα…και νιώθω εξαντλημένη λόγω αυτού…και σήμερα η μαμά μου μου φτιάχνει πορτοκαλάδες για να ανέβει ο αιματοκρίτης μου γιατί χθες ο γιατρός είπε ότι αν συνεχίσω να ζαλίζομαι τόσο να πάω να μου πάρουν αίμα για να ελέγξουμε πόσο έχει πέσει κι αν αυτό είναι επικίνδυνο...ήταν κανονισμένο ραντεβού γι' αυτό και πήγα κι ας ήμουν χάλια, δεν ήθελα να το ακυρώσω κι ευτυχώς γιατί μου έκανε καλό αλλά σε συζήτηση για το πόσο πολύ ζαλίζομαι μου το είπε...πραγματικά φοβόμουν, ζαλιζόμουν πάρα πολύ, ποτέ μου δεν το έχω πάθει αυτό και νόμιζα ότι θα πάθω κάτι όσο είμαι έξω...ότι θα λιποθυμήσω από τη ζαλάδα π.χ.

[γιώτα2]

..................................................

[IRENEMARINA]

Θα συμφωνήσω με όσα λέει η βόιντ!!!! Και βέβαια πρέπει να το καταγγείλεις κάπου ή στην αστυνομία ή σε κάποια κοινωνική λειτουργό ή σε κάποια από τις οργανώσεις για την ενδοοικογενειακή βία!!! Είναι απαράδεκτο ένας πατέρας να χτυπάει το παιδί του για οποιοδήποτε λόγο.... και η μάνα απλώς να το ανέχεται.... και στο μικρό σπίτι στο λιβάδι ζούνε όσοι πιστεύουν ότι τέτοια βάρβαρα ανθρωπόμορφα κτήνη συμμορφώνονται με το διάλογο.... και μόλις τώρα συνειδητοποίησα τι ψυχολογική (σε κάποιες περιπτώσεις παραλίγο και σωματική) βία έχω δεχτεί από την οικογενειά μου επειδή ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική και το τραγούδι..... και λέω να πάω να φουντάρω μια ώρα αρχίτερα....