φοβάμαι να μη πέσω σε κατάθλιψη πάλι..

[arktos]

Σήμερα κατάλαβα έντονα πως έχω πέσει..Δεν έχω καμιά διάθεση να πάω για δουλειά.Ευτυχώς ακόμη κάνω δουλειές στο σπίτι και ευχάριστα μάλιστα.Ελπίζω να είναι παροδικό και να θέλω να επιστρέψω στο γραφείο.Δε θα αντέξω κι άλλη κατάθλιψη τόσο σύντομα..

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

Μη φοβάσαι arktos δεν θα πέσεις. Έχεις όλους εμάς που σε στηρίζουμε...
φιλιά

[alexandros3]

Παλιά κι εγώ το είχα... αλλά από τότε που βλέπω τον ειδικό σαν να με τινάζει ελατήριο και ενώ μπορεί να πέσω σε «κατάθλιψη» μία δύο μέρες μετά ξανασηκώνομαι. Κι αυτό γιατί εκεί που θα με παρέσυραν οι μαύρες σκέψεις σκέφτομαι αυτά που μου έχει πει ο ειδικός, οι μαύρες σκέψεις σαν να φιλτράρονται και τελικά δεν με βαραίνουν... Μάλλον διαλύονται εντελώς.

Έχω κι ένα κόλπο!
Όταν βλέπω να πηγαίνει να με πέρνει από κάτω βάζω εγώ επίτηδες τον εαυτό μου σε δύκολη θέση. Πάντα όταν βρίσκομαι σε δύσκολη θέση «ξυπνάω». Συνήθως κατάθλιψη με πιάνει όταν έχω την «πολυτέλεια» να με πιάσει. Συνήθως είναι πολυτέλεια χρόνου και συνθηκών. Οπότε αλλάζω τις συνθήκες. Μπορεί ας πούμε να μεθοδεύσω τη δουλειά μου ώστε να μην στριμώχνομαι. Αν βλέπω να με πέρνει από κάτω το κανονίζω έτσι που θα στριμωχτώ. Άρα και θα «ξυπνήσω» (για να τα βγάλω εις πέρας). Το ωραίο είναι ότι δεν ξυπνάω μόνο για τη δουλειά αλλά το ξύπνημα έχει προεκτάσεις σχεδόν σε όλες τις δραστηριότητες.
Γενικά όταν τα πράγματα μένουν στάσιμα, τότε φοβάμαι...

[olga_soul]

arktos μου.......όταν με έπιασε και εμένα αυτή η διάθεση και μετά από 5 χρόνια παρακαλώ!!!!!! ........οπότε καταλαβαίνεις πως μου φάνηκε το όλο θέμα (όχι μόνο σαν να πηγαίνω απότομα προς τα πίσω, αλλά και ξαφνική απογοήτευση τη στιγμή που είχα μπει σε μια ομαλή πορεία...) , δέχτηκα την όλη κατάσταση- με σχετική δυσκολία σου ομολογώ , σαν μια φυσιολογική μετάπτωση , η οποία είναι φυσιολογικό ακόμα και να με ξαναβρεί μετά από καιρό.......μιας και η ψυχολογία μας ανα τακτά χρονικά διαστήματα δεν είναι απίθανο να παρουσιάσει προσωρινές διακυμάνσεις.........

Άλλωστε άτομα που δεν υποφέρουν από χρόνια κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, αγοραφοβία κτλ..... δεν έχουν πάντα την ίδια διάθεση κατά καιρούς.......γιατί λοιπόν εσύ......ή εγώ???

Δέξου την όλη <<ψυχολογική σου αδιαθεσία.......>> ώς προσωρινή κατάσταση και κάτι που μπορεί να δικαιολογείται όσων αφορά την εμφάνισή της - βάση σοβαρών καταστάσεων που μπορεί να βίωσες το τελευταίο χρονικό διάστημα.........

Έτσι θα περάσεις την όλη φάση πιο χαλαρά και σύντομα θα ισορροπίσεις!!!!!!!

Και εγώ το πέρασα και επανήλθα στην πορεία μου.......
Συμβαίνει...........
Δεν είσαι η μόνη..........ούτε η τελευταία.......πιστεψέ με!

Χαλάρωσε και ασχολήσου με ευχάριστα πράγματα και συναντήσου με ευχάριστους ανθρώπους για να δημιουργήσεις θετικά ψυχολογικά αντίβαρα..........
Παροδικό είναι θα δεις..........

[Lenaki]

arktos μου βαλε μπρος τα συστηματα αμυνας!

Απασχολησου με κατι που να σε ευχαριστει. Μην αφησεις την καταθλιψη να σε κυριευσει. Ειναι κριμα μετα απο τοσες προσπαθειες.

Σου μιλαω εκ πειρας κι ας μη διαννυω και την καλυτερη περιοδο της ασθενειας μου. Γεματη πανικους, φοβιες, ενοχες, αποφυγες...Και ολα αυτα με οδηγουν καθημερινα με μαθηματικη ακριβεια σε καταθλιψη. Τη νιωθω να με ακουμπα και ανατριχιαζω. Την παλευω αλυπητα κι ας νιωθω το στομαχι μου σφιγμενο σαν κομπο στο τελος καθε μερας. Προσπαθω να βρισκω \"τεχνικες\" που με βοηθουν να απασχολουμαι μεχρι βλακειας. Αποφευγω οτιδηποτε με στενοχωρει ακομη και αν αυτο σημαινει να κρατω σε αποσταση οτι με στενοχωρει ακομη και με καυγα! Κανονικη bitch!!!

Πολλες φορες τα καταφερνω, αλλες παλι οχι. Ομως δεν αφηνω τον εαυτο μου να γυρισει πισω. Δε θελω!!!

Καλο κουραγιο κοριτσι μου και να μην ξεχνας πως ειμαστε ολοι στο πλευρο σου !

[arktos]

Σας ευχαριστώ όλους για αυτά που μου λέτε...δυστυχώς όταν αρχίσω να πέφτω δεν έχω επιστροφή...ξέρω πότε συμβαίνει αυτό και δεν είναι στο χέρι μου να κάνω κάτι.Είναι σαν να κοροιδεύω τον ευατό μου, να παριστάνω πως όλα είναι καλά.Έτσι απλά...

[ΜΙΧΑΛΗΣ]

arktos, τηλεφώνησες στο γιατρό σου? Μήπως πρέπει να τροποποιήσεις την αγωγή σου?

[Appolllon]

Γεια σου άρκτε,

πρώτα απ\'όλα είσαι άρρεν ή θήλυ και πόσο χρονών αν επιτρέπεται;
Με ποιούς τρόπους έχεις αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα αυτό που παθαίνεις (αν το έχεις αντιμετωπίσει)?
Εχεις πάει σε γιατρό, κάνεις κάτι μόνη σου, ξέρεις έτσι λίγο πιο τεκμηριωμένα τί έχεις?
Άντε γιατί σήμερα οι πιο πολλές μορφές κατάθλιψης αντιμετωπίζονται αρκετά εύκολα με φυτικά και όχι μαστουροφάρμακα που γράφουν οι ασυνείδητη επαγγελματίες εδώ στην μπανανία και είναι κρίμα να κάθεται κάποιος και να πάσχει απ\'αυτήν. Σου ομιλεί παθών και μαθών.

[Appolllon]

Ά και κάτι ακόμα Άρκτε,

έχεις απόλυτο δίκιο να λες ότι δεν μπορείς να κάνεις από μόνη σου κάτι γι\'αυτό.
ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΘΛΙΨΗ.
Αν μπορούσαμε με ευχάριστες σκέψεις και καλή θέληση να την καταπολεμήσουμε δεν θα την ονόμαζαν οι επιστήμονες κλινική κατάθλιψη, άλλα κακή διάθεση.
Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΟΒΑΡΗ - ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΕΦΙΑ!
Χωρίς αγωγή ή πολύ πολύ τύχη δεν μπορείς να την καταπολεμήσεις, απλώς την αφήνεις να χειροτερεύει όσο μεγαλώνεις και πέφτουν οι αντιστάσεις και οι αντοχές σου.

I just wanna help

[olga_soul]

Φίλε μου Apollon , η arktos σίγουρα θα εκτιμήσει και τη δική σου υποστηρικτική παρέμβαση που έκανες!!!

Σίγουρα όμως να ξέρεις ότι η προσπάθεια για να ασχοληθείς έστω και με το ζόρι με ευχάριστες συνήθειες , βοηθάει σημαντικά σε οποιαδήποτε μορφή κατάθλιψης, ιδιαίτερα αν ξεκινάς ή είσαι ήδη σε κάποια αγωγή για αυτήν! Άλλωστε από μόνη της οποιαδήποτε αγωγή δεν έχει θετικά αποτελέσματα , αν παράλληλα δεν αλλάξεις κάποιες συνήθειες ή καταστάσεις που την πυροδωτούν - συχνά σε συνάρτηση με ψυχολογική υποστήριξη από ειδικό........

Σχετικά με τις αγωγές που αναφέρεις .......έχω να σου πω τα εξής: Υπάρχουν άτομα που έχουν όντως δοκιμάσει πολλαπλές μεθόδους προσέγγισης (όπως πχ τα φυτικά σκευάσματα που ανέφερες) για την θεραπεία της κατάθλιψης και δεν είδαν κανένα απολύτως αποτέλεσμα, ενώ άλλα σαν εσένα που είδαν. Αν άλλωστε υπήρχε για την κατάθλιψη ένας φυτικός οδηγός πανάκειας θα είχε ήδη δημοσιευτεί και αναγνωριστεί ώς η μόνη θεραπευτική οδός παγκοσμίως.......
Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο απλά όσο τα αναφέρεις.......

Από την άλλη όπως σωστά είπες ...ασυνείδητοι <<επαγγελματίες>> υπάρχουν σε κάθε χώρο..........όλοι το ξέρουμε.........δυστυχώς!!!!!!!!!!!

Apollon μου όταν η κατάθλιψη συνυπάρχει με άλλα προβλήματα όπως τα δικά μου (κρίσεις πανικού, αγοραφοβία, κοινωνική φοβία....) το πράγμα περιπλέκεται αρκετά και αναζητάς την καλύτερη δυνατή προσέγγιση βάση της ξεχωριστής ψυχοσύνθεσης του καθενός........

Φυτικά τα δοκίμασα και δεν μου έκαναν τίποτε, αλλά εκτός των άλλων <<μαστουροφάρμακα>> δεν είναι και ο πιο συγγενικός τίτλος που θα μπορούσες να δώσεις στις αγωγές, ιδιαίτερα αν το άτομο που τις υιοθετεί στην πράξη επανέρχεται στις καθημερινές του συνήθειες και απαλλάσεται από τα αίτια που τον απομάκρυναν απο αυτές....... Εγώ π.χ που είμαι 8 χρόνια σε αγωγή έχω αυξήσει τις δραστηριότητές μου...παρά τις μείωσα μπορώ να σου πω....... και μόνο μαστουρωμένη δεν δείχνω....

Μπορεί όντως με κάποιαν άλλη οδό να βρήκες σημαντική βελτίωση και να έχεις θετικές εντυπώσεις από αυτή.......αλλά εδώ υπάρχουν και άλλοι που μέσο της χημικά θεραπευτικής οδού και της ψυχανάλυσης , οδηγήθηκαν στο ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα χωρίς να έχουν μαστουρώσει.....


Στη φάση της φίλης μας arktou έχουν βρεθεί πολλοί........Η αλήθεια απογοητεύσαι πολύ αν η κατάθλιψη σε γυρίσει πίσω..........αλλά η η ενίσχυση της διάθεσης με παράλληλη συνδρομή του γιατρού, μπορεί να βοηθήσει τη ψυχολογία καλύτερα!!!

ΦΙΛΙΑ

[arktos]

Με το γιατρό δε μίλησα, Μιχάλη.Τη Δευτέρα θα τηλεφωνήσω για να κλείσω ραντεβού. Απόλλωνα, πάσχω από μανιοκατάθλιψη και ακολουθώ αγωγή 2 χρόνια τώρα.Είμαι 37 ετών και διέγνωσαν την ασθένεια το Δεκέμβρη του 2004, όταν μπήκα σε ψυχιατρείο.Από τότε που βγήκα από την κλινική, έχω ψάξει τα πάντα για αυτή την ασθένεια.Ωστόσο όταν έχεις υποτροπές, είναι σαν να ξεχνάς ό,τι έχεις διαβάσει και αναρωτιέσαι πολλά.Όλγα με κάλυψες στα περισσότερα.Φιλιά!

[dimitriskai]

arktos:Ακριβως επειδη ξερεις τοσα πολλα για την δ.δ. πρεπει να μην την αφησεις να προχωρησει ,ξερεις οτι δεν πρεπει να ξεχνας,για αυτο κρατα γερα μεχρι να μιλησεις με τον γιατρο σου ΥΠΟΜΟΝΗ!

[Appolllon]

Γειά και χαρά,

Ναι το φυτικό δούλεψε σε μένα. Αλλά μπορεί να δουλέψει και σε όσους δεν το εχουν δοκιμάσει ακόμα...

Στην Γερμανία απ\'όσο ξέρω, το SJW (φυτικό) συνταγογραφείται από τους ψυχιάτρους επίσημα ως αντικαταθλιπτικό για ήπιας έως μέτριας μορφής κατάθλιψη ή διπολική διαταραχή.

Νομίζω ακόμη πως τα φυτικά συστατικά ΔΕΝ ΠΑΤΕΝΤΑΡΟΝΤΑΙ (αφού υπάρχουν ήδη έτοιμα στη φύση). Αυτό σημαίνει ότι οι φαρμακοβιομηχνίες δεν μπορούν να κερδίσουν χρήματα από αυτά, όπως από τα δικά τους χημικά σκευάσματα που πατεντάρουν. Αυτός μήπως είναι ένας προβληματισμός για ποιό λόγο δεν κατακλύζεται η αγορά από φυτικά και δεν προωθείται η έρευνά τους;

Τα φυτικά θα συμφωνήσω ότι ασφαλώς και δεν δουλεύουν για όλους και για όλες τις παθήσεις. Δουλεύουν όμως με πολύ λιγότερες και ηπιότερες παρενέργειες για πάρα πολλούς από όσους τα δοκιμάζουν με τον σωστό τρόπο, εφ\'όσον φυσικά αυτά ενδείκνυνται για την πάθησή τους. Το μαστούρωμα λοιπόν ως όρος που χρησιμοποίησα αναφέρεται (αν και θα συμφωνήσω με αδόκιμο τρόπο) στις παρενέργειες, τις οποίες τυχαίνει να έχω γνωρίσει και από ιδία εμπειρία και από γνωστών ατόμων.

Τώρα αν στα χημικά φάρμακα που τυχαίνει να παίρνετε εσείς, δεν υπάρχουν παρενέργειες, ζητώ συγγνώμη που τα έθιξα!
Επίσης ζητώ συγγνώμη για την άστοχη παρέμβασή μου, που απ\'ό,τι φαίνεται δεν έχει να προσθέσει κάτι στον τρόπο που αλληλοβοηθούνται οι άνθρωποι σε αυτό forum.

Σημασία έχει να είστε καλά.

[olga_soul]

Δεν πειράζει φίλε Apollon......
Όπως και νά\'χει χαίρομαι που βρήκες ψυχική ισορροπία διαμέσου της οδού που διάλεξες........ Ίσως όντως η πρότασή σου ως λύση να ταιριάζει και σε άλλους......
You never know........

Δεν έθιξες κανέναν (προσωπικά πάντως όχι εμένα........). Απλώς δημοσίευσες με θέρμη και έντονο ύφος κάτι που σε άγγιξε θετικά. Συμβαίνει αυτό.........

ΦΙΛΙΑ και μείνε μαζί μας!!!!!!!

[arktos]

Τελικά δε κατάφερα να πείσω τον ευατό μου να πάει στη δουλειά.Νιώθω άγχος και άρχισα να πίνω αλκοόλ.Με χαλάει όμως...Θα ζητήσω από το γιατρό να μου δώσει αναρρωτική άδεια για ένα διάστημα.Νιώθω κατά ένα τρόπο να χάνω την αυτοπεποίθηση μου.Και μόλις τώρα δέχτηκα και τη μουρμούρα της μάνας μου!Για να σε κάνουν χειρότερα, ανοίγουν το στόμα τους?Τι θέλει τώρα να της πω << γιατί όταν ήμουν στα 23 μου και με είδες χάλια για ένα 6μηνο δε με πήγες σε ένα γιατρό? >>.Έψαξα μόνη μου ύστερα από 10 ολόκληρα χρόνια τι έχω και πως αν έκανα θεραπεία από τότε, τώρα ίσως να ήμουν καλύτερα?Μια ζωή με έκρινε για τα πάντα, με κατηγορούσε και με σύγκρινε!Και στη τελική εγώ φταίω για την αρρώστεια μου?