Μη αποδοχή της θηλυκής μου φύσης ή απλά ξινή?

[void]

Γεια σας παίδες, τι κάνουμε?
Υπάρχει κάτι που με προβληματίζει και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας και να ακούσω και γνώμες..
Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει ποτέ αλλά ασχολούμαι με το χορό και συγκεκριμένα με χορούς λάτιν και τάνγκο. Γενικά τον χορό τον λατρεύω, μου φτιάχνει απίστευτα τη διάθεση και επιδιώκω να γίνομαι συνεχώς καλύτερη...
Δυστυχώς όμως, παρόλο που ασχολούμαι χρόνια και τεχνικά κατέχω τη γνώση που λέμε, παρολαυτά το αποτέλεσμα με απογοητεύει, όταν το βλέπω σε βίντεο...
Με αφορμή το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα το λάτιν έχει διαδοθεί πολύ και ως εκ τούτου έχουν έρθουν αρκετοί άντρες στη σχολή, διαπιστώνω ότι έχει πέσει η απόδοσή μου, μερικές φορές δε θέλω καν να πάω.
Επίσης, άλλη σημαντική διαπίστωση είναι ότι όταν χορεύω με κορίτσια νιώθω πολύ πιο άνετα, και κάνω το ρόλο του καβαλιέρου πολύ καλύτερα από το ρόλο της ντάμας (στον οποίο εξασκούμαι)...οι κοπέλες μου λένε ότι λειτουργώ πολύ μπρουτάλ (!)...τις αρπάζω, τους κάνω όλες τις φιγούρες κλπ..άσε που μου βγαίνει πολύς ερωτισμός με το ρόλο του άντρα (άκουσον άκουσον)
Τέλος, το πιο βασικό όλων: όταν χορεύω με άντρες (εκτός από τον δάσκαλο που είναι γκεϋ κατά πάσα πιθανότητα) απλώς δεν μπορώ να χορέψω. Λέω από μέσα μου να τελειώσει η ώρα. Η αίσθηση του χεριού του καβαλιέρου στη μέση μου και αυτή η τριβή των σωμάτων μου προκαλεί φοβερό εκνευρισμό και αμηχανία, δεν μπορώ ούτε καν να κοιτάξω τον καβαλιέρο, ενώ ουσιαστικά το λάτιν από μόνο του, σε όλα τα είδη, έχει ερωτισμό. Και ο ερωτισμός αυτός πρέπει να εκδηλώνεται μέσω του κοιτάγματος, του αγγίγματος ακόμα και αν ο άλλος σου είναι αδιάφορος.
Είναι ερωτισμός που ξεπηδάει από μέσα σου, ανεξάρτητα από αυτόν που έχεις απέναντί σου. Εγώ όμως δε νιώθω καθόλου άνετα έτσι, στην προσπάθειά μου δε να μη βγάζω καθόλου ερωτισμό, φοράω πάντα φόρμες και αθλητικά παπούτσια, τα οποία βέβαια δε βολεύουν καθόλου στο συγκεκριμένο είδος χορού.
Όλα αυτά με κάνουν να πιστεύω ότι προφανώς δεν έχω καθόλου καλή επαφή με τη θηλυκή μου πλευρά. Μια περίοδο που έκανα ψυχοθεραπεία, ο ψυχολόγος μου είχε πει χαριτολογώντας ότι αν μπορούσα να φοράω μπούργκα για να βγαίνω έξω, θα ήταν το καλύτερό μου! και δεν έχει άδικο...
Πάντα ντρεπόμουν τους άντρες και δεν ένιωθα άνετα απέναντί τους - παρά μόνο στο επίπεδο φιλίας όπου πάντα γινόμουν ο βοιντ ο παλιόφιλος. Αλλά και φίλους άντρες δεν επιδιώκω να έχω αφού δεν πιστεύω στη φιλία μεταξύ άντρα γυναίκας.
Τώρα σε ερωτικό επίπεδο δεν παίζει να έχω ποτέ ρόλο γάτας αφού μπορώ να γίνω απίστευτα είρων και να τον ξενερώσω τον άλλον ακόμα κι αν με γουστάρει. Δε μου αρέσει αυτό το κυριαρχικό που βγάζουν οι άντρες και γίνομαι πολύ bitch...μπορώ δηλαδή τον άλλον να τον ισοπεδώσω αν νιώσω ότι μου την πέφτει ή τίποτα αντίστοιχο ( με τρόπο που δε με βρίσκει σύμφωνη)...
από την άλλη όμως πιάνω τον εαυτό μου να κοκκινίζει (!!!) ή να με πιάνει ταχυπαλμία στο θέμα του χορού που εξήγησα πιο πάνω και φυσικά νιώθω πολύ κομπλεξική.
Σημειωτέον, οι άντρες μου αρέσουν πολύ, δεν έχω ζητήματα ομοφυλοφιλίας αν υπάρχει τέτοια σκέψη.
Τι σκατά μου συμβαίνει?
Είμαι 28, έχω σεξουαλικές εμπειρίες, πως γίνεται αυτό?
Μπορεί να συνυπάρχει στον ίδιο άνθρωπο η σεξουαλική απελευθέρωση με την ανάγκη να μη φαίνεται προς τα έξω η γυναικεία φύση? Ή μήπως είμαι απλά ξινή?
Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή...
Περιμένω γνώμες :-)

[void]

α ωραίο σεντονάκι έφτιαξα...

[πιεσμενη]

Γεια σας παίδες, τι κάνουμε?
Υπάρχει κάτι που με προβληματίζει και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας και να ακούσω και γνώμες..
Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει ποτέ αλλά ασχολούμαι με το χορό και συγκεκριμένα με χορούς λάτιν και τάνγκο. Γενικά τον χορό τον λατρεύω, μου φτιάχνει απίστευτα τη διάθεση και επιδιώκω να γίνομαι συνεχώς καλύτερη...
Δυστυχώς όμως, παρόλο που ασχολούμαι χρόνια και τεχνικά κατέχω τη γνώση που λέμε, παρολαυτά το αποτέλεσμα με απογοητεύει, όταν το βλέπω σε βίντεο...
Με αφορμή το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα το λάτιν έχει διαδοθεί πολύ και ως εκ τούτου έχουν έρθουν αρκετοί άντρες στη σχολή, διαπιστώνω ότι έχει πέσει η απόδοσή μου, μερικές φορές δε θέλω καν να πάω.
Επίσης, άλλη σημαντική διαπίστωση είναι ότι όταν χορεύω με κορίτσια νιώθω πολύ πιο άνετα, και κάνω το ρόλο του καβαλιέρου πολύ καλύτερα από το ρόλο της ντάμας (στον οποίο εξασκούμαι)...οι κοπέλες μου λένε ότι λειτουργώ πολύ μπρουτάλ (!)...τις αρπάζω, τους κάνω όλες τις φιγούρες κλπ..άσε που μου βγαίνει πολύς ερωτισμός με το ρόλο του άντρα (άκουσον άκουσον)
Τέλος, το πιο βασικό όλων: όταν χορεύω με άντρες (εκτός από τον δάσκαλο που είναι γκεϋ κατά πάσα πιθανότητα) απλώς δεν μπορώ να χορέψω. Λέω από μέσα μου να τελειώσει η ώρα. Η αίσθηση του χεριού του καβαλιέρου στη μέση μου και αυτή η τριβή των σωμάτων μου προκαλεί φοβερό εκνευρισμό και αμηχανία, δεν μπορώ ούτε καν να κοιτάξω τον καβαλιέρο, ενώ ουσιαστικά το λάτιν από μόνο του, σε όλα τα είδη, έχει ερωτισμό. Και ο ερωτισμός αυτός πρέπει να εκδηλώνεται μέσω του κοιτάγματος, του αγγίγματος ακόμα και αν ο άλλος σου είναι αδιάφορος.
Είναι ερωτισμός που ξεπηδάει από μέσα σου, ανεξάρτητα από αυτόν που έχεις απέναντί σου. Εγώ όμως δε νιώθω καθόλου άνετα έτσι, στην προσπάθειά μου δε να μη βγάζω καθόλου ερωτισμό, φοράω πάντα φόρμες και αθλητικά παπούτσια, τα οποία βέβαια δε βολεύουν καθόλου στο συγκεκριμένο είδος χορού.
Όλα αυτά με κάνουν να πιστεύω ότι προφανώς δεν έχω καθόλου καλή επαφή με τη θηλυκή μου πλευρά. Μια περίοδο που έκανα ψυχοθεραπεία, ο ψυχολόγος μου είχε πει χαριτολογώντας ότι αν μπορούσα να φοράω μπούργκα για να βγαίνω έξω, θα ήταν το καλύτερό μου! και δεν έχει άδικο...
Πάντα ντρεπόμουν τους άντρες και δεν ένιωθα άνετα απέναντί τους - παρά μόνο στο επίπεδο φιλίας όπου πάντα γινόμουν ο βοιντ ο παλιόφιλος. Αλλά και φίλους άντρες δεν επιδιώκω να έχω αφού δεν πιστεύω στη φιλία μεταξύ άντρα γυναίκας.
Τώρα σε ερωτικό επίπεδο δεν παίζει να έχω ποτέ ρόλο γάτας αφού μπορώ να γίνω απίστευτα είρων και να τον ξενερώσω τον άλλον ακόμα κι αν με γουστάρει. Δε μου αρέσει αυτό το κυριαρχικό που βγάζουν οι άντρες και γίνομαι πολύ bitch...μπορώ δηλαδή τον άλλον να τον ισοπεδώσω αν νιώσω ότι μου την πέφτει ή τίποτα αντίστοιχο ( με τρόπο που δε με βρίσκει σύμφωνη)...
από την άλλη όμως πιάνω τον εαυτό μου να κοκκινίζει (!!!) ή να με πιάνει ταχυπαλμία στο θέμα του χορού που εξήγησα πιο πάνω και φυσικά νιώθω πολύ κομπλεξική.
Σημειωτέον, οι άντρες μου αρέσουν πολύ, δεν έχω ζητήματα ομοφυλοφιλίας αν υπάρχει τέτοια σκέψη.
Τι σκατά μου συμβαίνει?
Είμαι 28, έχω σεξουαλικές εμπειρίες, πως γίνεται αυτό?
Μπορεί να συνυπάρχει στον ίδιο άνθρωπο η σεξουαλική απελευθέρωση με την ανάγκη να μη φαίνεται προς τα έξω η γυναικεία φύση? Ή μήπως είμαι απλά ξινή?
Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή...
Περιμένω γνώμες :-)

Καλησπερες... Αυτο με το χορο μου θυμησες εμενα !!χαχαχαχα!! Πριν κατι αιωνες που πηγαινα γυμναστηριο ειχαν αρχισει μαθηματα λατιν.. τις 2 πρωτες φορες ειμασταν ολο γυναικες.. κανενα προβλημα.. οταν στο επομενο εμφανιστηκαν κ αντρες κατευθειαν πηγα κ αρπαξα μια κοπελα που μιλουσαμε στο γυμναστηριο για ζευγαρι μου.. Φοβηθηκα μη βγαλει ερωτισμο ο καβαλιερος κ δεν θα ηξερα πως να το διαχειριστω.. μηπως σου συμβαινει κατι τετοιο? Νομιζω οτι αλλες γυναικες τους βγαινει αυθορμητα ο ερωτισμος κ σε αλλες φοβουνται 'η ντρεπονται.. ισως να φταιει κ το περιβαλλον που μεγαλωσε ο καθε ανθρωπος.. (α..κ δεν ξαναπατησα στα μαθηματα!!χαχαχαχχχ)

[void]

join the club λοιπόν darling!!
μα εμένα μου αρέσει πολύ το λάτιν και μια αντίδραση σαν τη δική μου ή τη δική σου , τη θεωρώ φοβερά καταπιεστική...
εντάξει ανεξάρτητα από την πρόθεση του καβαλιέρου, που δε νομίζω ότι θα κάτσει ας πούμε να τριφτεί κανείς πάνω σου σαν το σκύλο, σημασία έχει εσύ να κάνεις αυτό που σ'αρέσει...
και όταν βλέπεις ότι αυτό που σου αρέσει όχι μόνο κωλύεται λόγω αυτού του κόμπλεξ αλλά ότι συνολικά στην καθημερινότητά σου έχεις θέματα με το άλλο φύλο, τότε πως θα γίνει ρε φιλενάδα? :-)

[πιεσμενη]

join the club λοιπόν darling!!
μα εμένα μου αρέσει πολύ το λάτιν και μια αντίδραση σαν τη δική μου ή τη δική σου , τη θεωρώ φοβερά καταπιεστική...
εντάξει ανεξάρτητα από την πρόθεση του καβαλιέρου, που δε νομίζω ότι θα κάτσει ας πούμε να τριφτεί κανείς πάνω σου σαν το σκύλο, σημασία έχει εσύ να κάνεις αυτό που σ'αρέσει...
και όταν βλέπεις ότι αυτό που σου αρέσει όχι μόνο κωλύεται λόγω αυτού του κόμπλεξ αλλά ότι συνολικά στην καθημερινότητά σου έχεις θέματα με το άλλο φύλο, τότε πως θα γίνει ρε φιλενάδα? :-)

Αμα το ανακαλυψεις πες το κ σε μενα!!! χαχαχαχαχα! Τον ποσο αντρικο πληθυσμο εχω παγωσει σχεδον με το καλημερα σας δεν λεγεται( μην φανει ψωνιστικο... εχω κ μια αλφα ηλικια) γι αυτο κ ειμαι μονη κ θα παραμεινω μονη.. αχαχαχαχαχαχαχα... :)

[Θεοφανία]

...βοιντ, αν χόρευες με κάποιον που σου άρεσε, το ίδιο θα ένιωθες?
Επίσης, νιώθεις καλά με το σώμα σου?

[Palabra]

Και γω πιστεύω το ίδιο με την πιεσμένη. Ίσως είχες συνηθίσει να είσαι ζευγάρι με γυναίκες με τις οποίες ναι μεν υπάρχει ένας "υποκριτικός" ερωτισμός την ώρα του χορού αλλά αυτό δεν σημαίνει και κάτι. Και δεν σημαίνει κάτι επειδή είστε το ίδιο φύλο. Όταν όμως καλείσαι να χορέψεις με άντρα πιθανόν να σκέφτεσαι πως αν δείξεις ερωτισμό ο άλλος μπορεί να το παρεξηγήσει λιγάκι. Όμως δεν είναι έτσι. Οι χορευτές κάνουν μία συγκεκριμένη δουλειά και γνωρίζουν πως αυτή προϋποθέτει την στενή σωματική επαφή και τα θεατρικά στοιχεία του ερωτισμού. Επομένως, δεν παρεξηγούν τίποτα.
Είχα δει σε μία συνέντευξη έναν ηθοποιό, Έλληνα, ο οποίος είχε ερωτηθεί για το πώς αισθάνεται στις ερωτικές σκηνές που γυρίζει. Και έλεγε πως εκτός του ότι είναι πολύ κουραστικό, εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί να νιώσει και να δει ερωτικά την συμπρωταγωνίστριά του. Έλεγε πως την ώρα του γυρίσματος οι απαιτήσεις είναι πολλές, ο κόσμος μέσα στο στούντιο είναι επίσης πολύς και ο σκηνοθέτης τους βγάζει το λάδι, έτσι όταν σε μία ερωτική σκηνή πιάνει το στήθος της συμπρωταγωνίστριας είναι σα να πιάνει τον τοίχο. Την ίδια αίσθηση έχει. Νομίζω πως αυτό το είχε πει ο Απόστολος Γκλέτσος αλλά δεν είμαι απόλυτα σίγουρη.

[Instant]

Πιστεύω ότι έχεις θέματα με μοναξιά όπως εγώ, ότι νιώθεις ότι θέλεις να βρείς το ιδανικό ταίρι. Εγώ θα ήθελα να παραδωθεί μια γυναίκα στα χάδια μου αλλά είστε πολύ δυναμικές και πιο σκληρές θα έλεγα σε μια σχέση το αρσενικό μπορεί να παίζει το ρόλο του "σκλάβου" και το θυληκό το ρόλο του "αφέντη" για μένα είναι πιο δύσκολο να παίξω το ρόλο του αφέντη, γενικά πρέπει να υπάρχει ποικιλία και αλλαγές σε μια σχέση αλλά τι λέω αυτά έχουν παγώσει βρες κάποιον να μην ξέρει χορό σαν εμένα λολ τι λέω με έχει πιάσει η επιθυμία τώρα συγνώμη.

[void]

...βοιντ, αν χόρευες με κάποιον που σου άρεσε, το ίδιο θα ένιωθες?
Επίσης, νιώθεις καλά με το σώμα σου?

Κοίτα δεν έχω χορέψει ποτέ με κάποιον που μου αρέσει χωρίς να έχω πιει 1, 2, 5, 10 ποτά (!!) . Όταν έχω πιει, είμαι πολύ πιο χαλαρή, δεν ντρέπομαι να χορέψω...εννοείται όμως ότι άπιωτη δεν υπάρχει περίπτωση να χορέψω με κάποιον, ειδικά αν μου αρέσει.
Καταρχάς, αν μου αρέσει ο άλλος, τον διώχνω με τον τρόπο μου..αφού γίνομαι σκύλα! αλλά να γίνω αλκοολική μόνο και μόνο για να ξεπεράσω την αντρο-φοβία μου...δεν ξέρω..πρέπει να ζυγίσω τα υπέρ και τα κατά..:-)

όσον αφορά τη σχέση με το σώμα μου, δεν ξέρω ούτε μία που να μην έχει παράπονα ..η μία θα έχει με το στήθος, η άλλη με τον ποπο..σε τέτοια φάση είμαι κι εγώ. Άλλες κοπέλες, έχουν πολύ μεγαλύτερο κόλλημα και δεν ντρέπονται τους άντρες..

[void]

Και γω πιστεύω το ίδιο με την πιεσμένη. Ίσως είχες συνηθίσει να είσαι ζευγάρι με γυναίκες με τις οποίες ναι μεν υπάρχει ένας "υποκριτικός" ερωτισμός την ώρα του χορού αλλά αυτό δεν σημαίνει και κάτι. Και δεν σημαίνει κάτι επειδή είστε το ίδιο φύλο. Όταν όμως καλείσαι να χορέψεις με άντρα πιθανόν να σκέφτεσαι πως αν δείξεις ερωτισμό ο άλλος μπορεί να το παρεξηγήσει λιγάκι. Όμως δεν είναι έτσι. Οι χορευτές κάνουν μία συγκεκριμένη δουλειά και γνωρίζουν πως αυτή προϋποθέτει την στενή σωματική επαφή και τα θεατρικά στοιχεία του ερωτισμού. Επομένως, δεν παρεξηγούν τίποτα.
Είχα δει σε μία συνέντευξη έναν ηθοποιό, Έλληνα, ο οποίος είχε ερωτηθεί για το πώς αισθάνεται στις ερωτικές σκηνές που γυρίζει. Και έλεγε πως εκτός του ότι είναι πολύ κουραστικό, εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί να νιώσει και να δει ερωτικά την συμπρωταγωνίστριά του. Έλεγε πως την ώρα του γυρίσματος οι απαιτήσεις είναι πολλές, ο κόσμος μέσα στο στούντιο είναι επίσης πολύς και ο σκηνοθέτης τους βγάζει το λάδι, έτσι όταν σε μία ερωτική σκηνή πιάνει το στήθος της συμπρωταγωνίστριας είναι σα να πιάνει τον τοίχο. Την ίδια αίσθηση έχει. Νομίζω πως αυτό το είχε πει ο Απόστολος Γκλέτσος αλλά δεν είμαι απόλυτα σίγουρη.

θα σου πω..δεν έχω θέμα πως να χειριστώ μια τέτοια κατάσταση..αρχίζω το μπινελίκι και είμαι οκ :-)
οι επαγγελματίες εννοείται ότι το έχουν απομυθοποιημένο, αλλά και πάλι αν ο δάσκαλος μου δεν ήταν γκεϋ (όπως ψυχανεμίζομαι) θα είχα θέμα να χορεύω μαζί του. Βέβαια σε αυτόν λειτουργεί και ο παράγοντας του να μη φανώ άσχετη...
Το θέμα μου δεν εστιάζεται μόνο στο χορό, αλλά συνολικά στη σχέση μου με τους άνδρες..φαντάσου αν δω άντρα πχ στο δρόμο, ή παρέα αντρών, στρίβω κυριολεκτικά..πάω από αλλού.

[void]

Πιστεύω ότι έχεις θέματα με μοναξιά όπως εγώ, ότι νιώθεις ότι θέλεις να βρείς το ιδανικό ταίρι. Εγώ θα ήθελα να παραδωθεί μια γυναίκα στα χάδια μου αλλά είστε πολύ δυναμικές και πιο σκληρές θα έλεγα σε μια σχέση το αρσενικό μπορεί να παίζει το ρόλο του "σκλάβου" και το θυληκό το ρόλο του "αφέντη" για μένα είναι πιο δύσκολο να παίξω το ρόλο του αφέντη, γενικά πρέπει να υπάρχει ποικιλία και αλλαγές σε μια σχέση αλλά τι λέω αυτά έχουν παγώσει βρες κάποιον να μην ξέρει χορό σαν εμένα λολ τι λέω με έχει πιάσει η επιθυμία τώρα συγνώμη.

Νταρλινγκ δε θέλω να σε απογοητεύσω αλλά ιδανικό ταίρι δεν υπάρχει...
υπάρχουν παρα πολλοί άντρες και γυναίκες εκεί έξω και 100 ολόκληρα χρόνια ζωής- πάρα πολλά για να ξοδευτούν σε ένα μόνο άτομο. Καλώς ή κακώς...αυτή είναι η αλήθεια.

[Driver]

Γεια σας παίδες, τι κάνουμε?
Υπάρχει κάτι που με προβληματίζει και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας και να ακούσω και γνώμες..
Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει ποτέ αλλά ασχολούμαι με το χορό και συγκεκριμένα με χορούς λάτιν και τάνγκο. Γενικά τον χορό τον λατρεύω, μου φτιάχνει απίστευτα τη διάθεση και επιδιώκω να γίνομαι συνεχώς καλύτερη...
Δυστυχώς όμως, παρόλο που ασχολούμαι χρόνια και τεχνικά κατέχω τη γνώση που λέμε, παρολαυτά το αποτέλεσμα με απογοητεύει, όταν το βλέπω σε βίντεο...
Με αφορμή το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα το λάτιν έχει διαδοθεί πολύ και ως εκ τούτου έχουν έρθουν αρκετοί άντρες στη σχολή, διαπιστώνω ότι έχει πέσει η απόδοσή μου, μερικές φορές δε θέλω καν να πάω.
Επίσης, άλλη σημαντική διαπίστωση είναι ότι όταν χορεύω με κορίτσια νιώθω πολύ πιο άνετα, και κάνω το ρόλο του καβαλιέρου πολύ καλύτερα από το ρόλο της ντάμας (στον οποίο εξασκούμαι)...οι κοπέλες μου λένε ότι λειτουργώ πολύ μπρουτάλ (!)...τις αρπάζω, τους κάνω όλες τις φιγούρες κλπ..άσε που μου βγαίνει πολύς ερωτισμός με το ρόλο του άντρα (άκουσον άκουσον)
Τέλος, το πιο βασικό όλων: όταν χορεύω με άντρες (εκτός από τον δάσκαλο που είναι γκεϋ κατά πάσα πιθανότητα) απλώς δεν μπορώ να χορέψω. Λέω από μέσα μου να τελειώσει η ώρα. Η αίσθηση του χεριού του καβαλιέρου στη μέση μου και αυτή η τριβή των σωμάτων μου προκαλεί φοβερό εκνευρισμό και αμηχανία, δεν μπορώ ούτε καν να κοιτάξω τον καβαλιέρο, ενώ ουσιαστικά το λάτιν από μόνο του, σε όλα τα είδη, έχει ερωτισμό. Και ο ερωτισμός αυτός πρέπει να εκδηλώνεται μέσω του κοιτάγματος, του αγγίγματος ακόμα και αν ο άλλος σου είναι αδιάφορος.
Είναι ερωτισμός που ξεπηδάει από μέσα σου, ανεξάρτητα από αυτόν που έχεις απέναντί σου. Εγώ όμως δε νιώθω καθόλου άνετα έτσι, στην προσπάθειά μου δε να μη βγάζω καθόλου ερωτισμό, φοράω πάντα φόρμες και αθλητικά παπούτσια, τα οποία βέβαια δε βολεύουν καθόλου στο συγκεκριμένο είδος χορού.
Όλα αυτά με κάνουν να πιστεύω ότι προφανώς δεν έχω καθόλου καλή επαφή με τη θηλυκή μου πλευρά. Μια περίοδο που έκανα ψυχοθεραπεία, ο ψυχολόγος μου είχε πει χαριτολογώντας ότι αν μπορούσα να φοράω μπούργκα για να βγαίνω έξω, θα ήταν το καλύτερό μου! και δεν έχει άδικο...
Πάντα ντρεπόμουν τους άντρες και δεν ένιωθα άνετα απέναντί τους - παρά μόνο στο επίπεδο φιλίας όπου πάντα γινόμουν ο βοιντ ο παλιόφιλος. Αλλά και φίλους άντρες δεν επιδιώκω να έχω αφού δεν πιστεύω στη φιλία μεταξύ άντρα γυναίκας.
Τώρα σε ερωτικό επίπεδο δεν παίζει να έχω ποτέ ρόλο γάτας αφού μπορώ να γίνω απίστευτα είρων και να τον ξενερώσω τον άλλον ακόμα κι αν με γουστάρει. Δε μου αρέσει αυτό το κυριαρχικό που βγάζουν οι άντρες και γίνομαι πολύ bitch...μπορώ δηλαδή τον άλλον να τον ισοπεδώσω αν νιώσω ότι μου την πέφτει ή τίποτα αντίστοιχο ( με τρόπο που δε με βρίσκει σύμφωνη)...

έλα ρε...σοβαρά? τι, τόσο καλή είσαι? ποιος/ποια σου μεταβίβασε αυτές τις deadly moves?

από την άλλη όμως πιάνω τον εαυτό μου να κοκκινίζει (!!!) ή να με πιάνει ταχυπαλμία στο θέμα του χορού που εξήγησα πιο πάνω και φυσικά νιώθω πολύ κομπλεξική.
Σημειωτέον, οι άντρες μου αρέσουν πολύ, δεν έχω ζητήματα ομοφυλοφιλίας αν υπάρχει τέτοια σκέψη.
Τι σκατά μου συμβαίνει?
Είμαι 28, έχω σεξουαλικές εμπειρίες, πως γίνεται αυτό?
Μπορεί να συνυπάρχει στον ίδιο άνθρωπο η σεξουαλική απελευθέρωση με την ανάγκη να μη φαίνεται προς τα έξω η γυναικεία φύση? Ή μήπως είμαι απλά ξινή?
Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή...
Περιμένω γνώμες :-)

έλα ντε....ποίος ξέρει? μήπως είσαι σαν το ξινό-μηλο? ''ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα''...ΟΡΙΣΤΕ.....μέχρι και οι παλιοί το λέγαν...ΟΧΙ στα φάρμακα!!!

[void]

έλα ρε...σοβαρά? τι, τόσο καλή είσαι? ποιος/ποια σου μεταβίβασε αυτές τις deadly moves?

ναι είμαι πάρα πολύ καλή στο να διώχνω τους άντρες..τουλάχιστον δε θα παραπονεθώ ποτέ για τη συνήθη γυναικεία αίσθηση του μαλακομαγνητισμού..μέχρι και η κατηγορία των μαλάκων δε με πλησιάζει (αλλά καλύτερα)..
Από ποιον κληρονομησα τις deadly moves...μικρή σημασία έχει..
πως θα αντιμετωπίσω είναι το θέμα..μήπως έχεις κάποια ιδέα να προτείνεις? (πέρα από την κριτική καλό είναι να αντιπροτείνουμε και λύσεις)

έλα ντε....ποίος ξέρει? μήπως είσαι σαν το ξινό-μηλο? ''ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα''...ΟΡΙΣΤΕ.....μέχρι και οι παλιοί το λέγαν...ΟΧΙ στα φάρμακα!!!

τρώω και ξινόμηλα, ειδικά μετά το φαγητό, κάνουν πολύ καλό στα δόντια. Αλλά και με τα φάρμακα δεν έχω πρόβλημα, όταν τα έχω ανάγκη, απλώς τα παίρνω.

τραλαλαλαλαλαλλαλαλαλαλα

[Driver]

void: Νταρλινγκ δε θέλω να σε απογοητεύσω αλλά ιδανικό ταίρι δεν υπάρχει...
υπάρχουν παρα πολλοί άντρες και γυναίκες εκεί έξω και 100 ολόκληρα χρόνια ζωής- πάρα πολλά για να ξοδευτούν σε ένα μόνο άτομο. Καλώς ή κακώς...αυτή είναι η αλήθεια.

Αρχικά καταχωρημένο από Driver Εμφάνιση Μηνύματος
έλα ρε...σοβαρά? τι, τόσο καλή είσαι? ποιος/ποια σου μεταβίβασε αυτές τις deadly moves?

ναι είμαι πάρα πολύ καλή στο να διώχνω τους άντρες..τουλάχιστον δε θα παραπονεθώ ποτέ για τη συνήθη γυναικεία αίσθηση του μαλακομαγνητισμού..μέχρι και η κατηγορία των μαλάκων δε με πλησιάζει (αλλά καλύτερα)..
Από ποιον κληρονομησα τις deadly moves...μικρή σημασία έχει..
πως θα αντιμετωπίσω είναι το θέμα..μήπως έχεις κάποια ιδέα να προτείνεις? (πέρα από την κριτική καλό είναι να αντιπροτείνουμε και λύσεις)

έλα ντε....ποίος ξέρει? μήπως είσαι σαν το ξινό-μηλο? ''ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα''...ΟΡΙΣΤΕ.....μέχρι και οι παλιοί το λέγαν...ΟΧΙ στα φάρμακα!!!

τρώω και ξινόμηλα, ειδικά μετά το φαγητό, κάνουν πολύ καλό στα δόντια. Αλλά και με τα φάρμακα δεν έχω πρόβλημα, όταν τα έχω ανάγκη, απλώς τα παίρνω.
τραλαλαλαλαλαλλαλαλαλαλα

δηλαδή μιλάς για τα ψυχοφάρμακα? ή είσαι άσχετη επι του θέματος ή το παίζεις άσχετη.....υπό την επίρρεια των φάρμακων δεν υπάρχει ούτε ΕΝΑ ταίρι..αφου ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΕΙΣ....

..και με τα φάρμακα δεν έχεις 100 χρόνια ζωής...αμά ο μέσος όρος του γενικού πληθυσμού είναι 70 έτη ζωής...με τα αντιψυχωτικά παίζει να είναι και 60....

''πως θα αντιμετωπίσω είναι το θέμα..μήπως έχεις κάποια ιδέα να προτείνεις? (πέρα από την κριτική καλό είναι να αντιπροτείνουμε και λύσεις)''....ναί βάλε μια ταμπέλα στην πλάτη σου που να λέει ''ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΚΥΛΟΣ''

[πιεσμενη]

void: Νταρλινγκ δε θέλω να σε απογοητεύσω αλλά ιδανικό ταίρι δεν υπάρχει...
υπάρχουν παρα πολλοί άντρες και γυναίκες εκεί έξω και 100 ολόκληρα χρόνια ζωής- πάρα πολλά για να ξοδευτούν σε ένα μόνο άτομο. Καλώς ή κακώς...αυτή είναι η αλήθεια.



δηλαδή μιλάς για τα ψυχοφάρμακα? ή είσαι άσχετη επι του θέματος ή το παίζεις άσχετη.....υπό την επίρρεια των φάρμακων δεν υπάρχει ούτε ΕΝΑ ταίρι..αφου ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΕΙΣ....

..και με τα φάρμακα δεν έχεις 100 χρόνια ζωής...αμά ο μέσος όρος του γενικού πληθυσμού είναι 70 έτη ζωής...με τα αντιψυχωτικά παίζει να είναι και 60....

''πως θα αντιμετωπίσω είναι το θέμα..μήπως έχεις κάποια ιδέα να προτείνεις? (πέρα από την κριτική καλό είναι να αντιπροτείνουμε και λύσεις)''....ναί βάλε μια ταμπέλα στην πλάτη σου που να λέει ''ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΚΥΛΟΣ''

Αν δεν εχεις κατι ουσιαστικο να γραψεις ,να προτεινεις, να συμβουλεψεις... μη γραφεις.... εκτος κ αν αυτοσκοπος σου ειναι να γινεσαι αντιπαθης, οπου ομολογω, οτι τα καταφερνεις μια χαρα.....