Gay

[Joho]

Παιρνω αποφαση να γραψω την δικη μου ιστορια γιατι δυστυχως αυτη η διαδικτυακη μορφη επικοινωνιας για μενα ειναι η μοναδικη. Ειμαι γκει (ετσι νομιζω τουλαχιστον) και αυτο ειναι το τεραστιο υπαρξιακο μου προβλημα, εχω αμφιβολιες για την σεξουαλιη μου ταυτοτητα και αυτη ειναι ο λογος που αισθανομαι συχνα τυψεις.Δεν εχω κανει σεξ με κοπελα γιατι δεν εχω αισθανθει ποτε αυτη την ελξη που και που ομως κανω κανα φλερτ. Αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι αν ειμαι γκει που δεν μπορει να το αποδεχθει ή αν ειμαι str8 που νομιζει οτι ειναι γκει. Για μενα η σεξουαλικη επαφη ειναι ενα τεραστιο ζητημα. Πριν την επαφη αισθανομαι οπως ενας τοξικομανης που δεν μπορει να αντισταθει στη οποιαδιποτε ναρκωτικη ουσια, μετα την πραξη αφου εχουν φυγει οι ορμες και το μυαλο καθαριζει, στο 90% των περιπτωσεων αισθανομαι απαισια, χαλια και τυψεις. Τα πρωτα χρονια οταν με επιανε αυτο μετα την επαφη ειχα ενα συναισθημα πολυ ασχημο και πολυ εντονο, αισθανομουν ενα με το πατωμα σαν καταραμενος δεν μπορω να το εξηγησω πολυ ταπεινομενος. Οι τυψεις αυτες δημιουργουνται οταν πηγαινω με ατομα που αν δεν ειχα ορμες και σκεφτομουν καθαρα δεν θα πηγαινα μαζι τους. Αλλα αυτο ειναι κατι που το εχω κανει πολλες φορες καθε φορα αισθανομαι τοσο χαλια αλλα δεν μπορω να σταματησω να συμβαινει. Το τελευταιο καιρο ομως παρ'οτι δεν μπορω να κοψω την κακη αυτη συνηθεια δεν αισθανομαι τιποτα μετα τη πραξη, υπαρχει η αισθηση οτι εχω μετανιωσει αλλα γενικα επικρατει ενα κενο, ή σαν να το εχω συνηθισει το ολο πραγμα ή σαν να εχω γυρισει ενα διακοπτη μεσα μου και δεν αισθανομαι τιποτα. Εγω ως γκει αυτο που υποτιθεται οτι ψαχνω και ειναι ιδανικο για μενα ειναι μια σχεση με ενα αγορι κοντα στην ηλικια μου. Και ειναι κατι που δεν μπορω με τιποτα να το καταφερω, παρολο που ειμαι αρκετα εμφανισημος (απ οτι λενε) δεν τα εχω καταφερει...Δεν ξερω αν εχω υψηλα στανταρς αλλα μερικες φορες που ετυχε να μου αρεσει καποιος δεν αρεσα εγω σε εκεινον. Πιθανο να ξερετε οτι συνηθως οι γκει γνωριμιες γινονται μεσω διαδυκτυου, εγω χρησημοποιω κατα κορον αυτον τον τροπο και αυτο ειναι κατι που επισης δεν μπορω να κοψω. Παρ ολο που βρισκω ατομα να μ αρεσουν απο το περιβαλον της καθημερινοτητας μου ειναι δυσκολο να γινει κατι με αυτον τον τροπο. Πολλες φορες εχει τυχει να κανω φλερτ με ατομα που γνωριζω στην κανονικη ζωη ή να νομιζω εγω οτι κανω φλερτ, κι ετσι γινεται στο μυαλο μου ενα τεραστιο μπερδεμα, γιατι θελω κατι τοσο πολυ και ολους τους βλεπω σαν ευκαιριες και αρχιζω να υπεραναλυω συμπεριφορες για να καταλαβω τι ειναι ο αλλος και αυτο ειλικρινα με τρελενει και με σκοτωνει...Γενικα αυτο που με κανει να απορρω για την σεξουαλικοτητα μου ειναι οτι η γκει ζωη μου δεν με εχει οδηγησει ποτε σε κατι καλο αντιθετως εδω και παρα πολλα χρονια με στοιχειωνει και επιδη της δινω πρωτο ρολο στη ζωη μου εχω καταφερει να ειμαι σχεδον σε μια διαρκη θλιψη... Ειμαι 20 και απο τα 10 μου (οταν το καταλαβα τι ειμαι) η ζωη μου μπορω να πω οτι ηταν στο μεγαλυτερο μερος της απαισια,θλιβερη,κενη. Αισθανομαι οτι ειμαι ενα παιδι που παιζει το ρολο του μεγαλου, οτι σταματησα να μεγαλωνω ψυχικα σε καποια μικρη ηλικια και εχω μεινει εκει. Ισως να καταλαβαινεται κ εσεις απο αυτα που γραφω οτι παντου για μενα υπαρχει ενας διχασμος για το καθε τι και εχω δυο ισχυρες γνωμες που δεν με αφηνουν να καταληξω καπου. Δεν μπορω να εχω την ζωη και την αξιοπρεπεια που θα θελα να ειχα, απο την αλλη η μεχρι τωρα ιστορια μου με κανει αν σκεφτομαι οτι ακομα κ οταν τα σταματησω ολα αυτα θα εχω ενα τεραστιο και ασχημο παρελθον που θα με κυνηγαει παντα, αλλα αυτο ου δεν ξερω ειναι το τι ειναι αυτο που πραγματικα με κυνηγαει και με ριχνει εκει που δεν θελω, ειναι αυτο που λεμε οτι ο μεγαλυτερος εχθρος μας ειναι ο εαυτος μας. Αυτο που ειμαι πραγματικα ειναι αυτο που σας περιγραφω τοση ωρα, δηλαδη ενα παιδι-γκει-σεξομανης-μπερδεμενος εφηβος που γινεται(έγινε πλεον) ενηλικας-, αυτο που θα θελα να ειμαι ειναι ενα σοβαρο παιδι (ακομα να συνιθησω το ενηλικας) με καλη ερωτικη ζωη που να με σεβονται οι αλλοι (γιατι κι αυτο ειναι ενα ζητημα οτι δεν με παιρνουν στα σοβαρα οι αλλοι αλλα ουτε κ εγω), αυτο που πιστευω οτι επισης θα ταν καλο να ειμαι ειναι να ημουν str8 και να χα μια str8 ερωτικη ζωη (βεβαια σκεφτομαι οτι αν μου βγει ποτε κατι να κανω με κοπελες αντα θα αποζηταω το αντρικο σεξ αρα ουτε str8 θα μπορω να ειμαι ποτε), με λιγα λογια κινουμε σε ολους αυτους τους χαρακτηρς που σας ανεφερα και δεν μπορω να αποφασησω ποιον εαυτο θα εχω πια....Κι αυτο μου δημιουργει τεραστιο προβλημα και στις φιλιες (που ειναι ανυπαρκτες και τις αλλαζω συχνα) ισως γιατι απλα δεν συστηνομαι με ενα συγκεκριμενο εαυτο... Δεν ξερω αν ολο αυτο το προβλημα προκυπτει απο δικες μου εσωτερικες αμφιβολιες ή ειναι εμφυτευματα απο τις αμφιβολιες και τις δυσαρεσκειες των αλλων...

[elis]

ψαχνεισ την αποδοχη οταν την βρεισ θα ηρεμησεισ γι αυτο και πριν το κονε εισαι σαν τοξικομανησ γτ νομιζεισ οτι θα παρεισ την αποδοχη που θελεισ κ μολισ παρεισ την επιβεβαιωση τα ξεχνασ ολα απλα καποιεσ σκεψεισ μη δινεισ σημασια