Αρρωστημένη Σχέση
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 7 of 7
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    3

    Αρρωστημένη Σχέση

    Καλησπέρα σε όλους σας

    Πριν απο 2 περίπου μήνες τελείωσε οριστικά η σχέση που διατηρούσα με έναν άνδρα για περίπου 3 χρόνια. Συνοπτικά, θα μπορούσα να πω ότι ήταν μία πάρα πολύ έντονη σχέση, με πολλές διακυμάνσεις, πολύ πάθος αλλά και πολλούς καυγάδες. Άρχισε να παίρνει άσχημη τροπή από τότε που εγώ έχασα τον αδερφό μου και μετά (πριν από 2,5 χρόνια) διότι ενώ τα γεγονότα ήταν ακόμη πρόσφατα, στους 2 μήνες δηλαδή κι ενώ μέσα στην οικογένειά μου υπήρχε βαρύτατο πένθος, ο φίλος μου με κατηγορούσε ότι είχα συμπτώματα μανιοκατάθλιψης (???) επειδή απλά ήμουν θλιμμένη και δεν είχα τη διάθεση για αστεία ή να βγω έξω. Εγώ προσπαθούσα να σταθώ στα πόδια μου κ να συνειδητοποιήσω τι είχε γίνει μέσα στο σπίτι μου κι εκείνος προσπαθούσε να με πείσει ότι είμαι μανιοκαταθλιπτική.
    Αυτή η κατάσταση συνεχίστηκε διότι εκείνος την δούλευε μέσα στο μυαλό του ώσπου κάποια στιγμή, κι ενώ είχε προηγηθεί ένας μεγάλος καυγάς μεταξύ μας την προηγούμενη μέρα, με κατηγόρησε ότι είχα στείλει στο γραφείο του ανώνυμη κακοπροαίρετη επιστολή κι ότι μετά είχα κενά μνήμης και δεν την θυμόμουν. Εγώ φυσικά το αρνήθηκα, διότι όντως δεν ίσχυε κάτι τέτοιο. Μολονότι αυτό με έθιγε σε μεγάλο βαθμό, συνεχίσαμε να βρισκόμαστε, αν και οι εντάσεις πια είχαν κορυφωθεί. Σχεδόν κάθε μέρα τσακωνόμαστε κλπ.
    Εκείνος εν τω μεταξύ άρχισε να επισκέπτεται έναν ψυχίατρο με τη δικαιολογία ότι "δεν μπορούσε να διαχειριστεί τη σχέση μας και χρειαζόταν βοήθεια" ενώ παράλληλα προσπαθούσε να με πείσει να κάνω το ίδιο "διότι αντιμετώπιζα ψυχολογικά προβλήματα", όπως διατεινόταν.
    Εγώ δεν συμφωνούσα, όχι γιατί έχω προκαταλήψεις ή φοβόμουν, αλλά γιατί τα μόνα προβλήματα που αντιμετώπιζα ήταν αυτά που εκείνος δημιουργούσε με τη συμπεριφορά του μέσα στη σχέση μας, ενώ προσωπικά τον αγαπούσα πάρα πολύ, ακόμη κι αν είχαμε διαφορές, και προσπαθούσα να βρούμε κάποιο τρόπο να είμαστε μαζί.
    Το αποτέλεσμα ήταν ότι στα τέλη Ιανουαρίου, ξαφνικά από τη μια στιγμή στην άλλη, μου είπε ότι δεν θέλει να έχω οποιαδήποτε επαφή μαζί του, δεν θέλει να γατζώνομαι από πάνω του (??? - δεν το ζήτησα ποτέ) κι ότι δεν πρέπει να του μιλάω καν. Το να τον βλέπω να με πετάει έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη μου ήταν πολύ οδυνηρό αλλά εκείνος επέμεινε. Φεύγοντας από το σπίτι του, μαζί με τα πράγματά μου πήρα και κάποια cd που είχαν αρχεία από τον υπολογιστή του, πράγμα που δεν το γνώριζα εκείνη τη στιγμή.
    Όταν τα άνοιξα και τα είδα, βρήκα μέσα αρχείο ασφαλείας της ηλεκτρονικής του αλληλογραφίας: επί 3 χρόνια που είμαστε μαζί, κι ενώ εκείνος διατεινόταν ότι με λατρεύει, και ιδίως την περίοδο που εγώ είχα χάσει τον αδερφό μου, είχε επαφές με την πρώην του, την οποία και φλέρταρε κανονικά αλλά και συναντούσε, παρουσίαζε τη σχέση του ως προβληματική από δικό μου σφάλμα σε τρίτους και ιδίως σε γυναίκες συναδέλφους του, αναζητώντας "παρηγοριά", με παρουσίαζε σε φίλους του ως ορμονικά και ψυχολογικά διαταραγμένη, χαρακτήριζε τη σχέση μας ως "ΚΑΒΑΛΑ ΔΡΑΜΑ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙ" και γενικότερα με εξευτέλιζε κ με εξέθετε παντού και ανεξαιρέτως.
    Όταν τα έμαθα αυτά, προσπάθησα να επικοινωνήσω μαζί του για να μου δώσει εξηγήσεις αλλά εκείνος με απέφευγε. Στο τέλος, άυπνη και νηστική για 2 ημέρες, του χτύπησα την πόρτα στο σπίτι του. Εκείνος όχι μόνο δεν μου άνοιξε ενώ χτυπούσα επίμονα, αλλά τηλεφώνησε στους γονείς μου να έρθουν να με πάρουν τάχα "γιατί τον ενοχλούσα". Οι γονείς μου με βρήκαν λιπόθυμη έξω από την πόρτα του, κι εκείνος δεν είχε ανοίξει να με βοηθήσει μολονότι με είδε να λιποθυμάω.
    Έχουν περάσει πλέον 2 μήνες από τότε, όπως ανέφερα και στην αρχή, αλλά η πικρία και η απογοήτευση δεν παύουν να υπάρχουν.
    Σίγουρα νιώθω οργή μέσα μου γι αυτόν τον άνθρωπο, διότι με κορόιδεψε και με εκμεταλλεύτηκε στην πιο ευάλωτη στιγμή στιγμή της ζωής μου.
    Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνω είναι το γιατί μία τέτοια συμπεριφορά? Τι σήμαινε όλη αυτή η συμπεριφορά? Γιατί να φερθεί με αυτόν τον τρόπο? Πώς είναι δυνατόν να κατηγορεί εμένα ότι χρήζω βοηθείας τη στιγμή που εκείνος κρατούσε μία τόσο ανισόρροπη στάση όχι μόνο απέναντί μου αλλά, κυρίως, απέναντι στον εαυτό του?
    Δεν μπορώ να τα καταλάβω όλα αυτά, κι όσο δεν τα καταλαβαίνω, δεν μπορώ να τα βάλω και πίσω μου. Και αυτό είναι πάρα πολύ οδυνηρό, γιατί εγώ τον αγάπησα και την τίμησα αυτή τη σχέση.
    Σας παρακαλώ, πείτε μου τη γνώμη σας.
    Ευχαριστώ
    null
    [img]null[/img]

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    1
    Τα έκανε όλα αυτά γιατι ο ίδιος είχε πρόβλημα!!Αλλα δυστυχώς εμεις οι γυναίκες βάζουμε μπροστα τον ρομαντισμό και αρνούμαστε να δούμε την αλήθεια όσο ακόμη είναι νωρίς.Πραγματικά αυτός ο ανθρωπος δεν αξίζει και να ξέρεις ότι οποια και να είναι δίπλα του θα υποφέρει έκτος αν είναι το ίδιο χοντροπετση και απάνθρωπη με εκείνον.Και αφού πραγματικα σε θεωρούσε προβληματική γιατι δεν την έκνε πιο νωρίς;Γιατι απλα εσυ ήσουν νορμαλ και η αντικαταστατρια δεν είχε ωριμάσει αρκετα ωστε να πέσει....!Συγνώμη που σου τα λέω τοσο σκληρα αλλα έτσι φαίνεται να είναι.Καταλαβαίνω πως νιώθεις ομως ο χρόνος και συ η ίδια μονο θα μπορεσεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου.Σύνελθε και ξαναερωτευσου αλλα πιο προσεκτικα αυτη τη φορά καλη τυχη και μην στενοχωριεσαι ολα περνανε!

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    310
    πω πω΄..
    τι να σου πω! για μένα ο τύπος είχε πρόβλημα: δεν ένιωθε καλά με το αντρικό του κομμάτι, κι ενόσο ήταν μαζί σου φλέρταρε την πρώην ή την επόμενη για να επιβεβαιωθεί, γιατί με σένα, που ήσουνα η κύρια σχέση του, δεν μπορούσε προφανώς να τη βρει, πιεζόταν, εξ ου και οι καβγάδες...
    ζήλευε την αγάπη που αυτός καταβάθος ήξερε ότι δεν άξιζε, και γι αυτό και τη στεναχώρια σου, -που μπορεί να είχε και δίκιο,-να σου χρειαζόταν βοήθεια, γιατί εδώ που τα λέμε, δεν είναι λίγο να χάσεις αδελφό!- τη ζήλευε...
    η ζήλεια έγινε κακία σιγά-σιγά....
    αλλά, που λένε, \'αγαπάει ο θεός τον κλεφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη\'! για φαντάσου ότι τα έμαθες όλα αυτά! φαντάσου να μην τον ήξερες! μπορεί να τον αγάπαγες ακόμη!
    τώρα φαντάζομαι ότι ούτε να φτύσεις δε θα θες προς τη μεριά του!
    άκου κει!

    συγγνώμη για την υπερβολή μου.
    σου εύχομαι από δω και πέρα πιο καλές στιγμές στη ζωή σου. να ζεις να θυμάσαι και τον αδελφούλη σου, και να βρεις την ευτυχία σύντομα!

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    3
    τι-ποτε,

    Νομίζω ότι έχεις δίκιο. Όσο το σκέφτομαι, και ομολογώ ότι τους τελευταίους 2 μήνες το δουλεύω συνέχεια στο μυαλό μου, τόσο πιο βέβαιη νιώθω ότι κάτι τέτοιο συνέβαινε. Βλέπεις, ακόμη και εμφανισιακά, είχαμε πολύ μεγάλη διαφορά (κατά γενική ομολογία υπερτερούσα εγώ). Όμως εμένα δεν με ένοιαζε. Τον αγαπούσα πάρα πολύ κι έβλεπα (νόμιζα τουλάχιστον ότι έβλεπα) σ\'εκείνον άλλα στοιχεία που για μένα είχαν σημασία.

    Νομίζω ότι με ζήλευε και με φοβόταν και γι\'αυτό προσπαθούσε να επιβεβαιωθεί μέσω άλλων γνωριμιών. Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνω είναι η εμμονή του να με παρουσιάσει ως διπολική. Είχε μπει μέσα στο ιντερνετ, είχε διαβάσει 2-3 πράγματα κι είχε αποφασίσει ότι πάσχω απο μανιοκατάθλιψη (!!!!!), πράγμα το οποίο δεν ντράπηκε όχι απλά να το ισχυριστεί στην καλύτερή μου φίλη κ μάλιστα κρυφά από εμένα, αλλά και στους ίδιους μου τους γονείς (!!!!)

    Κι όταν φυσικά οι γονείς μου τον ρώτησαν γιατί εξακολουθούσε να βγαίνει μαζί μου ενώ πίστευε ότι του είχα κάνει κακό κι ότι τάχα αντιμετώπισα τόσο σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, έπεφτε σε αντιφάσεις κ τελικά έσκυβε το κεφάλι και σιωπούσε.

    Οπωσδήποτε νιώθω ιδιαίτερα ανακουφισμένη που έμαθα, έστω κ μετά από 3 χρόνια την αλήθεια. Θα μπορούσα να την μάθαινα αργότερα, όταν θα ήταν πολύ αργά, ή και ποτέ και να ζούσα στον κόσμο μου. Όμως, δεν παύω να νιώθω οργή, γιατί για να νιώσει εκείνος καλύτερα, έπαιξε με τον δικό μου ψυχισμό, και μάλιστα στην πιο ευάλωττη, στην πιο τρωτή στιγμή της ζωής μου. Και μετά, όταν κατάλαβε ότι σιγά σιγά τα μάθαινα όλα, επέλεξε το να κρύβεται, να μην απαντάει στις παρακλήσεις μου να μου πει την αλήθεια και στο να μου επιτίθεται κατηγορώντας με ότι δεν είμαι καλά.

    Φυσικά κι εκείνη την περίοδο, όταν έμαθα την αλήθεια δεν ήμουν καλά: είδα να καταρρέει η σχέση μου, στην οποία είχα επενδύσει όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά είχα δώσει και 3 ολόκληρα χρόνια από τη ζωή μου. Ποιος θα ένιωθε τέλεια ανακαλύπτοντας όλα αυτά? Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι ήμουν μανιοκαταθλιπτική. Έλεος.

    Ομολογώ ότι αυτή η ιστορία μου έχει κοστίσει πάρα πολύ. Υπάρχουν στιγμές, όταν είμαι μόνη μου, που κλαίω, οργίζομαι, απελπίζομαι, αναρωτιέμαι πόσο αρρωστημένος πρέπει να είναι ένας άνθρωπος για να βρίσκει ικανοποίηση μέσω τέτοιων πράξεων? Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να σε παίρνει αγκαλιά, να ακούει την ανάσα σου το βράδυ, να σου λέει ότι σε λατρεύει και την επόμενη μέρα να φλερτάρει ό,τι θηλυκό υπάρχει δίπλα του, να σε διαβάλει, να σε εξευτελίζει, να σε εκθέτει και να προσπαθεί να σε πλήξει ακόμη και στην ίδια σου την οικογένεια?

    Και, πώς είναι δυνατόν, ο άνθρωπος που διατηρούσα μία σχέση μαζί του για 3 χρόνια, να με αφήσει λιπόθυμη εξω από την πόρτα του, σαν το σκυλί, αδιαφορώντας για το αν χρειάζομαι βοήθεια, περιμένοντας να με μαζέψουν οι γονείς μου. Τι ήμουν? εγκληματίας? κλέφτης? ναρκωμανής? τι?

    Αν ένιωθε ότι δεν ταιριάζαμε, αν ένιωθε ανασφαλής δίπλα μου, δεν θα μπορούσε απλά να διακόψει τη σχέση του μαζί μου? Προς τι όλα αυτά? Δεν μπορώ να τα καταλάβω. Δεν μπορώ να τα τακτοποιήσω μέσα στο μυαλό μου. Προσπαθώ να μην τα σκέφτομαι, αλλά δεν το καταφέρνω, κι όσο δεν το καταφέρνω, τόσο πιο δυστυχισμένη νιώθω.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2006
    Posts
    2,456
    _Και, πώς είναι δυνατόν, ο άνθρωπος που διατηρούσα μία σχέση μαζί του για 3 χρόνια, να με αφήσει λιπόθυμη εξω από την πόρτα του, σαν το σκυλί, αδιαφορώντας για το αν χρειάζομαι βοήθεια, περιμένοντας να με μαζέψουν οι γονείς μου. Τι ήμουν? εγκληματίας? κλέφτης? ναρκωμανής? τι?


    Απίστευτη αναισθησία. Αδιάφορο από που πηγάζει. Από αυτό και μόνο δεν αξίζει ν\' ασχολήσε.

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    9
    Η ιστορία σου αγγίζει πολλές πτυχές. Εγώ θα σταθώ μόνο σε μία, χωρίς να θέλω να σε δυσαρεστήσω. Πώς βρέθηκαν τα αρχεία της αλληλογραφίας του στα χέρια σου? Τα αντέγραψες σκόπιμα? κι αν όχι, τότε πώς γίνεται να τα αντέγραψες κατά λάθος?

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    3
    Facilitator,
    Όπως αναφέρω και στο post, \"Φεύγοντας από το σπίτι του, μαζί με τα πράγματά μου πήρα και κάποια cd που είχαν αρχεία από τον υπολογιστή του, πράγμα που δεν το γνώριζα εκείνη τη στιγμή\".

    Δεν αναφέρω πουθενά ότι αντέγραψα. Ούτε αντέγραψα ούτε πήρα σκόπιμα αρχεία. Μαζί με τα δικά μου cd πήρα κ κάποια δικά του. Και δυστυχώς για εκείνον, τα cd αυτά περιείχαν backup από τον υπολογιστή του. Κι αυτό το κατάλαβα πολύ αργότερα, στο σπίτι μου πλέον. Μόνο τότε κατάλαβα το περιεχόμενό τους. Αλλά κ πάλι \"δεν αντέγραψα\" κ για να είμαι ειλικρινής δεν καταλαβαίνω από που βγάζεις ένα τέτοιο συμπέρασμα ή απορία, γιατί εγώ πουθενά δεν αναφέρω κάτι τέτοιο.
    Ξέρεις, όταν χωρίζει ένα ζευγάρι δεν είναι παράξενο μαζί με τα πράγματα του ενός να μπερδευτούν κ του άλλου. Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί από μία τέτοια ιστορία, εσύ το μόνο στο οποίο στάθηκες είναι αυτή η λεπτομέρεια, και μάλιστα βγάζοντάς την από το μυαλό σου ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, υποθέτοντάς την.
    Κοίτα να δεις σύμπτωση, και ο πρώην μου, ό,τι του έλεγα, πιανόταν από μία λεπτομέρεια και πατώντας πάνω σε αυτήν προσπαθούσε να στρέψει τα πάντα εναντίον μου, και μάλιστα από μία λεπτομέρεια που αλλιώς του την είχα πει εγώ και αλλιώς την είχε καταχωρήσει εκείνος στο μυαλό του. Όπως κάνεις κι εσύ τώρα.

    Τέλος πάντων, όπως και να έχει, σε ευχαριστώ για τον χρόνο που διέθεσες να διαβάσεις το post μου, εάν έχεις κάποια άλλη απορία, προτού την εκφράσεις, θα σε παρακαλούσα να διαβάσεις πρώτα προσεκτικά αυτά που έγραψα.

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •