η φιλη μου χρειαζεται βοηθεια

[alis]

καλημερα παιδια.θα ηθελα τη βοηθεια σας σας παρακαλω...με την κολλητη μου ειμαστε φιλες απο 1η δημοτικου.δυστυχως εχει περασει πολλες δυσκολες καταστασεις στην παιδικη της ηλικια εξαιτιας της οικογενειας της.εχει αρκετα ψυχολογικα προβληματα με αυτοκτονικες τασεις οταν της συμβαινει κατι που την πληγωνει πολυ.εχει κανει αρκετες αποπειρες οταν ειμασταν στην εφηβια αλλα η τελευταια ηταν πριν 2 χρονια περιπου.χθες χωρισε με τον φιλο της(εναν ανθρωπο ο οποιος της φεροταν απαισια αλλα η αναγκη της για σιγουρια και οικογενεια την εκαναν να τα ανεχεται ολα).τι μπορω να κανω για να την βοηθησω?την στηριζουν και οι αδερφες της αλλα φοβαμαι μηπως καποια στιγμη κανει καμια τρελα παλι την ωρα που ολοι κοιμομαστε και δεν μπορουμε να την "επιβλεπουμε".πως πρεπει να της συμπεριφερομαστε τωρα?δεν μπορει να παει σε ψυχολογο λογω ελειψης χρηματων.τι πρεπει να κανουμε για να την στηριξουμε πραγματικα?να μην μιλαμε γιαυτον καθολου?αν μιλαμε ασχημα για κεινον της κανουμε κακο η καλο?

[ρουλα 24]

κι εγω αντιμετωπιζω κατι παρομοιο με μια δικη μου φιλη καθως δε ξερω ουτε κι εγω τι να κανω μαζι της!στη περιπτωση τη δικη σου θα σου προτεινα να τη κανεις οσο μπορεις να αισθανεται ομορφα.να κανετε δηλαδη πλακες,να γελατε,να βγαινετε εξω,να διασκεδαζετε και να προσπαθησεις να της τονωνεις την αυτοπεποιθηση.να της δειξεις οτι καποια παργματα πρεπει να τα παιρνει πιο εγωιστικα,να χαλαρωνει και να μην απελπιζεται.να κανει πραγματα που την ευχαριστουν και τη βοηθανε..επεπλεον απο τη στιγμη που λες οτι ο πρωην φιλος της φεροταν απαισια,πρεπει να της δειξεις οτι ειναι καλυτερα που χωρισανε και οτι αυτος δε της αξιζε αλλα οτι καποια στιμη θα βρεθει κατι πολυ καλυτερο του.

[alis]

δυστυχως πριν λιγο που βρεθηκαμε μου ειπε οτι μιλησανε κι οτι σκεφτεται να τα ξαναβρουν...δεν ξερω τι να κανω με αυτο το κοριτσι.τη μια χαζομαρα μετα την αλλη... ειναι τοσο βλακας που θα την βρουμε σφαγμενη καμια μερα.αλλα αυτη δεν λεει να το καταλαβει μολις της αρχισει τις γλυκες νομιζει οτι ολα θα αλλαξουν αλλα μετα απο κανα 2 μηνες τα ιδια παλι.εκεινη ομως επιμενει.τι να κανω δεν μπορω να της αλλαξω γνωμη ουτε εγω ουτε κανενας.εμεις οι γυναικες ειμαστε πολυ χαζες οταν αγαπαμε...

[lavie]

Να μην τα ξαναβρεί με αυτόν , έχει ανασφάλεια, να πατήσει στα πόδια της κ να πάτε σε ΚΈΝΤΡΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΗΝΗΣ όπου δεν πληρώνεισ, που μένετε κ πόσο χρονών είστε;αν προχωρήσει μαζί του σε εγκυμοσύνη, γάμο οτιδήποτε θα καταστραφεί, δε χρειάζεται άντρα για να σταθεί κ προφανώς είστε μικρές δε φαντάζομαι ότι σας πήραν τα χρόνια κ σκέφτεστε ράφια αν κ πίστεψεμε καμιά φορά καλύτερα είναι το ΡΑΦΙ οι αγάπες φεύγουν πές της ακόμη κ από ανθρώπους που ήταν τέλειοι, τα λέω από πείρα δυστυχώς

[toosensible]

συμφωνω με τη κοπελια πιο πανω.το κεντρο ψυχικης υγειας είναι μια λύση.σου παρεχουν υποστιριξη μέχρι και 6 μήνες δωρεάν...δυστηχως γιατι υπαρχει πολυ αναμονη για να μπορέσουν να βοηθησουν περισσοτερο κοσμο αλλα είναι μια αρχή αυτη...αν της σταθεις και νιωσει καλύτερα δε θα έχεις να φοβασαι για τις στιγμες που δε μπορεις να εισαι κοντά της.
μπορεις να την ενθαρυνεις να γραφτεί εδω...να μιλησει με κόσμο που έχει τις ίδιες ανησυχιες... πιστευω θα νίωσει καλυτερα...