Η σχέση μ ένα διπολικο

[George64]

Θα το κάνω και σ ευχαριστω για την βοήθεια σου

[George64]

Μιλήσαμε στο τηλεφωνο.δεν σου κρύβω ότι δεν μπόρεσα να κρύψω τον συναισθηματισμο μου,αλλα κρατήθηκα όσο μπορούσα. Μου είπε ότι μ αγαπάει,αλλα δεν μπορει να με δει ακόμα. Έχει ακόμα θυμό μεσα του.χαρηκα που τον άκουσα καλα,αν και φοβάμαι ότι δεν θέλησε να μου δείξει την αλήθεια.

[ΒΕΤΗ1]

Θα ήθελα να καταθέσω και γω την εμπειρία μου με έναν διπολικό...το σύζυγό μου.Τα τελευταία 5 χρόνια η κατάσταση μέσα στο σπίτι ήταν αφόρητη όχι μόνο για μένα, αλλά και για τα παιδια:καυγάδες, θυμοί, παραλογισμοί...κυρίως δι ασήμαντον αφορμήν.. και για να μην τα πολυλογώ υποψιασμένη ότι κάτι... συμβαίνει απευθυνθήκαμε σε ψυχίατρο πριν 3 χρόνια και διέγνωσε διπολική διαταραχή.Αυτό όμως δεν το παραδέχεται... αλλά ότι έχει μόνο κατάθλιψη και φυσικά....ότι του την προκάλεσα εγώ...και γενικά ότι ενεργώ προσπαθώντας να τον "ξεκάνω", ενώ έχει επιθετική συμπεριφορά λεκτική κυρίως. Με έδιωχνε από ιτο σπίτι, με απειλούσε. .. Αυτή η στάση του παρόλη τη δική μου προσπάθεια να τον βοηθήσω (τον συνόδευα στις επισκέψεις στο ψυχίατρο,ενημερώθηκα γα την ασθένεια σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό) δείχνοντας κατανόηση , τρυφερότητα....μου δημιούργησε προβλήματα υγείας με το στομάχι μου και αισθανόμουνα μέρα με τη μέρα ότι οι αντοχές μου μειώνονταν στο ελάχιστο δυνατο:οιβρισιές,οι καχυποψίες, οι ζήλειες ήταν σε ημερήσια διάταξη.
Αποτέλεσμα;
Δεν άντεξα ...και έφυγα από το σπίτι.Πικρό .....οδυνηρό....αλλά το έκανα. Άλλωστε όλοι έχουμε δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια, πράγμα που το είχα ξεχάσει τελευταία.Ίσως είναι καλύτερα και για τους δύο...Αναζητούσα απεγνωσμένα βοήθεια...από ειδικούς και φίλους...αλλά όλοι μου δήλωναν ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι....παρα μόνο ο όδιος....και ο ίδιος δεν έκανε τίποτα...( αντίθετα διέκοπτε...τροποποιούσε τη θεραπεία κατά βούληση...και έλεγε ότι ένιωθε πολύ καλά και ότι το πρόβλημα το έχω εγώ).Ας είναι καλά, μόνο αυτό εύχομαι.Η αλήθεια είναι ότι τον αγαπώ,αλλά δεν α ν τ 'ε χ ω ά λ λ ο. Έτσι αποφάσισα να εξαγοράσω την ψυχική μου ηρεμία με την μοναξιά....Ο Θεός να τον έχει καλά και να αποδεχτεί κάποτε την κατάστασή του και να βρεθεί στην πολυπόθητη νορμοθυμία.

[George64]

Beth , μου ειναι τόσο γνωστά αυτα που περιγράφεις. Σε νοιώθω για την αγάπη που αισθάνεσαι γι αυτόν τον άνθρωπο,αλλα πίστεψε με οτι δεν μπορείς να κανεις πολλά πράγματα,γι αυτόν,ειδικά αν βρισκεται σε κατάσταση άρνησης. Το γεγονός οτι σου δημιουργεί ενοχές,ειναι κατανοητό,γι αυτο θα ηταν καλο ν απευθυνθεις σ ενα ψυχολόγο για την δικια σου ηρεμία ψυχής. Ειναι πολυ δύσκολο αυτο που περνάει,αλλα πρεπει να καταλάβεις οτι είσαι κι εσυ θύμα αυτής της κατάστασης του. Εγω ειμαι ήδη αρκετό καιρο σε ψυχαναλυση κι ακόμα οι ενοχές δεν έχουν εκλείψει. Βεβαια πρεπει να σου πω οτι απ αυτα που περιγράφεις μου βγάζει και κάτι οριακό,αλλα δεν ειμαι αυτός που θα βγάλω διάγνωση. Χρειάζεται αγάπη αλλα πρεπει να έχεις τη δύναμη να του την προσφέρεις.

[ΒΕΤΗ1]

George,αγάπη χρειαζόμαστε όλοι μας, πολύ περισσότερο ο ίδιος.Όμως την αγάπη που του έδινα επι σχεδόν -μην τρομάξεις- 28 χρόνια, δεν την εισέπραττε.Άλλωστε δεν εξέφραζε τα συναισθήματά του..Εγώ ήμουν η εκδηλωτική...και εγώ αντιμετώπιζα την αμφισβήτηση....την μη εμπιστοσύνη .... και ένα κενό, το οποίο πάλευα να γεμίσω με δικαιολογήσεις του τύπου"κι αυτό θα περάσει", "μπορεί να φταίω", "περνάει δυσκολίες, και ξεσπάει""κλπ.Μετά βέβαια την ιατρική διάγνωση τα πράγματα για μένα άλλαξαν.Τον πονούσα πιο πολύ, εκείνος όμως δεν έκανε καμια προσπάθεια ουσιαστική,αλλά τόσο...όσο, για στάχτη στα μάτια μου.Παρόλο που του εξήγησα τη στάση μου , τις ανάγκες μου και τις μηδανικές πια αντοχές μου , συνέχιζε τα ίδια και ακόμη χειρότερα...Δεν μπορώ να είμαι κοντά σε κάποιον που δεν με θέλει-έτσι νιώθω-όσο κι αν τον αγαπάω. Μόνο προσεύχομαι γι αυτόν

[George64]

Έχεις ζητήσει βοήθεια? το χρειάζεσαι Beth.με κάποιο τροπο πρεπει να καταλάβεις οτι αυτοί οι άνθρωποι δεν λειτουργούν οπως εσυ. Ο άντρας βρίσκεται σ αγωγή τωρα?

[ΒΕΤΗ1]

'Εχω επανειλημμένως απευθυνθεί στο γιατρό που τον παρακολουθεί, και σε κατ΄ιδίαν συνεδρίες, αλλά δεν μου προτείνεται κάτι, αφού ο ίδιος δεν έχει αποδεχθεί την κατάσταση,αντίθετα μεταθέτει το πρόβλημα σε άλλους έξω από τον εαυτό του.Δεν ξέρω άλλωστε τι συμβαίνει με την φαρμακευτική του αγωγή, αν είναι η ενδεικνυόμενη,και αν αυτα που του συνταγογραφούνται τα παίρνει, αφού τα κλειδώνει.Μάλλον όχι, παλιότερα μάλιστα τροποποιούσε τη θεραπεία κατά βούληση.Εξάλλου κάποιες φορές πίνειμε παρέα .και δεν τα παίρνει, ή μπορεί να πίνει για να μην τα παίρνει.Παίρνει μόνο την αντικαταθλιπτική αγωγή, γιατί μόνο την κατάθλιψη φοβάται.Τα αντιψυχωσικά όχι, από όσο 'ηξερα, γιατί τώρα δεν είμαι μαζι του και δεν ξέρω. Πήγα και σε Κέντρο Ψυχικής Υγείας, αναζητώντας απεγνωσμένα βοήθεια , την άνοιξη που μας πέρασε...και εκεί πάλι τα ίδια.Εσυ ,μου είπαν (ψυχίατρος και ψυχολόγος), δεν μπορείς να κάνεις απολύτως τίποτα, παρά μόνον αυτός.Συζήτησα και με καποιο άτομο που έχει διπολική, και αυτός μου επανάλαβε την αδιέξοδη πραγματικότητα....
Το "πρεπει να καταλάβεις οτι αυτοί οι άνθρωποι δεν λειτουργούν οπως εσυ"το έχω αντιληφθεί σ΄όλο του το εύρος ( με ενημέρωση και προσωπικές συνεδρίες) και γι αυτό υπέμενα τόσα χρόνια--ωστόσο δεν άντεξα...

[George64]

Βρίσκεται σε φάση άρνησης.το χω ζήσει . Χρειάζεσαι κι εσυ βοήθεια Beth.επισκεψου ενα ψυχολόγο.θα σε βοηθήσει να ισορροπησεις και θασου πει πως να το χειριστεις το θέμα.μην ξεχνάς οτι έχεις παιδιά μαζι του και τη χρειάζεσαι μια καλη σχεση μαυτον τον άνθρωπο.

[ΒΕΤΗ1]

Έχω ήδη ραντεβού με ψυχολόγο, George,τον επόμενο μήνα όμως σε Κέντρο Ψυχικής Υγείας, ελπίζω να βοηθηθώ.Η σχέση όμως δε νομίζω ότι μπορεί εύκολα να αποκατασταθεί....έχουν ειπωθεί πολλά και άσχημα...και μάλιστα σε φίλους και γνωστούς.Δεν μπορώ πια να τον βοηθήσω.Όσο για τα παιδιά είναι αφενός ενήλικα και αφετέρου έχουν και αυτά υποστεί πολλά σε δύσκολες περιόδους μανίας, μόνο που τότε δεν γνωρίζαμε τίποτα για την ψυχοπαθολογία του.Φαίνεται πώε δε θέλει να είναι καλά...φτιάχνεται με τη μιζέρια του και δεν αντέχει οι άλλοι να περνάν καλά....Εύχομαι να είναι μόνο καλά χωρίς πολλές εντάσεις και εξάρσεις, για κεινον τον ίδιο.

[George64]

Ελπιζω να βοηθηθεις. Εμενα ,μου έχει πάρει πολυ χρόνο για να πω οτι εχω ξεφύγει ,έν μέρει, απο τις ενοχές που μου δημιούργησε. Ειμαι σε τέτοιο σημείο που δεν μπορω να συνεχίσω τη ζωη μου. Προσπαθω να με ξαναγαπησω ,γιατι αυτο το είχα χάσει. Οι ισορροπίες μου έχουν κλονιστεί με συνέπεια να φοβάμαι τους ανθρώπους γύρω μου, πόσο μαλλον ν αφεθω σε μια καινουρια σχεση. Δεν μετανοιωνω γι αυτα που έζησα αλλα στεναχωριεμαι γι αυτα που βιώνω τωρα. Απλα ...ζω.
Εχετε επαφές?

[arktos]

μπεθ κ γιωργο εχετε προσωπικο μηνυμα...

[ΒΕΤΗ1]

Δεν εχουμε επαφές καθόλου, αντίθετα κάποιο email με τόσο τυπικό τρόπο που θαρρεις και μιλούσε στον πιο άγνωστο άνθρωπο του κόσμου.Δεν πειράζει όμως...Αυτή τη στιγμή και εγώ δε θέλω επαφές , γιατί η ιδέα και μόνο με αναστατώνει.Ευτυχώς είμαι σε διαφορετική πόληκαι νομίζω πως αυτό με βοηθάει πολύ.Τέλος πάντων... η ζωή συνεχίζεται...Υπάρχει φως που βρίσκεται μάλλον μέσα μας...Ας είναι καλά μόνο...γιατί κάποιες φορές φοβάμαι για κείνον.Ο καιρός και ο Θεός θα δείξει!!!

[ΒΕΤΗ1]

Άρκτος, σου έστειλα προσωπικό μήνυμα...και σε ευχαριστώ .Να είσαι καλά...

[George64]

Ολα μεσα στις ανθρώπινες σχέσεις ειναι.καποια στιγμη πρεπει να μάθουμε να οχυρονομαστε.