ερωτηση

[cocomero]

Γεια σας..
Θελω να σας ρωτησω κατι που μου τριβελιζει συνεχως το μυαλο τα τελευταια χρονια.. Πιστευετε ή γνωριζετε αν ειναι δυνατον καποιος ανθρωπος να αδυνατει να αγαπησει/ερωτευτει? Επισης να μη μπορει να δημιουργησει στενη σχεση με το αλλο φυλο? Αν δικαιολογειται τελοσπαντων κατι τετοιο ιατρικα ή ψυχολογικα...

[~Lucy~]

σου συμβαιανει κατι τετοιο; προσωπικα εχω περασει μια περιοδο που μου ηταν αδυνατο να αγαπησω, να ερωτευτω η να νιωσω το ο,τιδηποτε, ακομα και για την ιδια μου την οικογενεια. αλλα ηταν μια περιοδος, μια δυσκολη περιοδος... πιστευω συμβαινει θα σε πολλους..

[cocomero]

Παροτι εχω ενθουσιαστει με αγορια, εχω κολλησει για καποιο διαστημα παρολο που με φτυνανε ..ξερω οτι ποτε δεν εχω ερωτευτει κ αγαπησει αντρα φυσικα ποτε δεν εκανα κ σχεση. Ειμαι 22 χρονων και ποτε δεν εχω κανει φυσιολογικη σχεση. Πριν λιγο καιρο γνωρισα ενα παιδι που ειναι συμπαθητικος και εξυπνος αλλα δεν με τραβηξε με τον τροπο π με εχουν τραβηξει αγορια παλιοτερα (κυριως λογω εξ εμφανισης,...δεν τον βρισκω πολυ ωραιο αλλα δε τον λες κ ασχημο). Ειναι ωστοσο ενα παιδι που αν εδειχνε ενδιαφερον προς εμενα θα μ αρεζε θεωρητικα να κανω κατι μαζι του. Στη σκεψη ομως ενος τετοιου σεναριου νιωθω πολυ εντονα οτι ποτε δε θα τον ερωτευομουν κ δε θα μπορουσα να εχω σχεση μαζι του..οτι δε θα υπαρξει ποτε απ την πλευρα μ η αναγκη να ειμαι μαζι του συνεχεια. Οχι οτι μ αναγκαζει κανεις!!! απλα ειναι κατι που πρεπει να κανω...θελω να κανω σχεση, θελω να εχω ερωτικη ζωη οπως ολοι κ απο ολους ακουω οτι βγαινουν πχ ραντεβου χωρις αναγκαστικα να ειναι ενθουσιασμενοι μ καποιον, κανουν σχεση χωρις να ειναι κολλημενοι..κ οτι στην πορεια ερωτευονται. Αυτο ειναι το συνηθες. Εχω φιλες ας πουμε που γνωρισαν καποια παιδια κ ενω στην αρχη ηταν φιλικο μετα εγινε ερωτικο ξαφνικα κ αυτο εμενα δε μ εχει συμβει ποτε...γι αυτο σκεφτομαι πως ισως πρεπει να το πιεσω.
Κι αυτο το ολο σκεπτικο υπαρχει παντα οταν γνωριζω καποιον που δεν τον λες κακο κ που θα μπορουσα να κανω κατι μαζι του... Ειναι σαν να αδυνατω να αγαπησω καποιον. Σαν να μην υπαρχει η αναγκη σ μενα να ειμαι σε στενη σχεση με αλλον ανθρωπο παρολο που νιωθω μεγαλη μοναξια. Υπερτερει το αγχος οπως καταλαβαινει κ μετα κανω σεναρια πανω στα σεναρια...Ειναι μονο στο μυαλο μου?
Σε φιλικες σχεσεις, που ειναι ελαχιστες, νιωθω ας πουμε οτι τις εχω αναγκη, οτι θελω να αγκαλιασω αυθορμητα μια φιλη μου...οτι ειναι ατομα που αξιζουν κ που δε θελω να χασω. Αλλα παντα οι φιλες κανουν σχεσεις, ενω εγω οχι...το αγορι μπαινει πανω απο μενα κι απογοητευομαι νιωθω προδομενη, ζηλευω και αρχιζουν οι ανασφαλειες.

Τα ενδεχομενα ειναι δυο...ή εκ των πραγματων ειμαι προβληματικη στον συναισθηματικο τομεα κ ισως ειναι καποιο συνδρομο ή δε ξερω κ εγω τι αλλο...είτε ειναι θεματα π υπαρχουν αλυτα στο υποσυνειδητο μου κ που χρειαζονται επιλυση..με ψυχολογο...κι ομως νιωθω κ φοβαμαι οτι ουτε ψυχολογος μπορει να με βοηθησει κι οτι παντα θα εχω μια αδιαφορια μεσα μου κ παγωμενα συναισθηματα...παρολο που δε θελω να ειμαι ετσι....δε ξερω αν βγαζουν νοημα οσα ειπα

[~Lucy~]

σε καταλαβαινω απολυτα...κι εγω το ιδιο ασεξουαλ νιωθω!! δε με τραβαει καποιος ωστε να κανω κατι μαζι του και νιωθω προβληματικη...γιατι ολοι οι υπολοιποι κανουν σχεσεις με ελαφρα τη καρδια και δεν το κανουν τοσο μεγαλο θεμα... εγω θελω να νιωθω κατι.. το οποιο δε νιωθω.. εχεις περασει καποια καταθλιψη; πχ μου λενε "αυτος ενδιαφερεται κανε κατι μαζι του", μπορει να μου ψιλοαρεσει, αλλα αυτο το "ψιλο" στο λαιμο μου καθεται. δε μπορω να ενθουσιαστω. και νιωθω κι εγω μονη. ειμαι κι εγω 22. ισως πρεπει να το πιεσουμε κ θα μας βγει στην πορεια, δεν ξερω...απ'την αλλη ισως πρεπει να περιμενουμε τον καταλληλο...; αλλα ως ποτε;;; και ποιος ειναι ο καταλληλος; εσυ γενικα εισαι ανοιχτη στις σχεσεις σου με αλλο φυλο; γιατι εγω ειμαι και δε μπορω να πω οτι εχω περαση, δε με πλησιαζουν ευκολα, δεν ξερω τι φταιει.. αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα.

[cocomero]

Ναι εχω περασει καταθλιψη πριν 1,5 χρονο πανω κατω ακριβως για την απουσια καποιας σχεσης απ την ζωη μ..και την αδυναμια να την αποκτησω.
Οσα λες ισχυουν κ για μενα. Και το γεγονος οτι στα 22 μου δεν εχω κανει σχεση ουτε σεξ μου προσθετει μεγαλες ανασφαλειες κ κομπλεξ.
Αυτο ακριβως λεω, οτι πρεπει να το πιεσω αλλιω θα συνεχισω να ειμαι μονη, να ακουω τα σχολια των αλλων κ να νιωθω χαλια ολη την ωρα...αλλα εχω προσπαθησει να το πιεσω κ το μονο π καταφερα ηταν αγχος πιεση...ως κ πυρετος!μ βγαινουν ψυχοσωματικα..πως τοσοι ανθρωποι ερωτευονται κ μια και 2 και 3 φορες κι εγω τιποτα? τι προβλημα εχω?γιατι να το εχω?
Κοιτα ειμαι αρκετα συντηρητικη κ αγχωδης στις σχεσεις μ με το αλλο φυλο αλλα προσπαθω να το ξεπερασω κ να λεω στον εαυτο μ οτι δεν υπαρχει λογος να αγχωνομαι..

[Aloha]

Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποιο σύνδρομο και δεν νομίζω να είσαι προβληματική στον συναισθηματικό τομέα. Εξάλλου λες ότι αγαπάς τις φίλες σου και δεν θέλεις να τις χάσεις. Το ότι δεν έχεις αγαπήσει κάποιον είναι λογικό, αφού λες ότι δεν έχεις κάνει σχέση. Πως θα τον αγαπήσεις; Απλά με το να τον βλέπεις και να λέτε τα τυπικά; Και όλες οι σκέψεις και αναλύσεις που κάνεις "ποτε δε θα τον ερωτευομουν" "δε θα υπαρξει ποτε απ την πλευρα μ η αναγκη να ειμαι μαζι του συνεχεια" μένουν απλά σενάρια στο μυαλό σου αφού δεν υπάρχει πρακτική, δηλαδή να προσπαθήσεις να κάνεις κάτι με κάποιον. Επειδή είμαι σε παρόμοια φάση, δεν ξέρω τι να σου απαντήσω στην ερώτησή σου. Τα τελευταία δύο χρόνια έχω αλλάξει πολλές "δικαιολογίες" γι' αυτό.

Μήπως το ότι έχετε περάσει κατάθλιψη σας επηρεάζει;

[cocomero]

Θα επιστρεψω σε λιγο να σου απαντησω γτ πρεπει να κλεισω αυτη τη στιγμη! ευχαριστω για τις απαντησεις παντως

[marian_m]

Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν αγαπήσει ή ερωτευτεί ποτέ. Για διάφορους λόγους. Πιστεύω όμως ότι στα 22 είναι πολύ νωρίς για να καταλήξεις ότι δεν μπορείς να αγαπήσεις ή να ερωτευτείς. Πιθανόν ακόμη δεν σου έχει τύχει.
Ανάμεσα στο να μη μας αρέσει καθόλου κάποιος και να είμαστε τρελοί μαζί τους υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις. Επίσης, το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας τον έρωτα και την αγάπη, είναι εντελώς υποκειμενικό.
Για κάποιους είναι αρκετό να τους τραβάει λίγο ο άλλος, για να μπουν σε μια σχέση και άλλοι πρέπει να νιώσουν φουλ ερωτευμένοι για να το κάνουν. Τίποτα από τα δύο δεν εγγυάται το πώς θα εξελιχθεί μια σχέση. Μπορεί στην πρώτη περίπτωση, στην πορεία να προκύψει μεγάλος έρωτας και στη δεύτερη ο έρωτας να ξεφουσκώσει γρήγορα.
Η αγάπη όμως είναι κάτι διαφορετικό και πιο βαθύ και τις πιο πολλές φορές χρειάζεται να γνωρίσουμε καλά τον άλλον, για να πούμε ότι τον αγαπάμε.
Θα έλεγα ότι δεν πρέπει να ανησυχείς, ούτε να ζορίζεις τον εαυτό σου να κάνεις σχέση με κάποιον που δεν σε τραβάει ιδιαίτερα, επειδή οι φίλες σου έχουν σχέση. Είναι απαραίτητο να υπάρχει χημεία με κάποιον αρχικά για να προκύψει στην πορεία έρωτας. Αλλά αυτό θα το νιώσεις πιστεύω, οπότε δεν υπάρχει λόγος να προβληματίζεσαι.

[~Lucy~]

απλα αν το πιεσεις και μετα δεις οτι το ατομο που διαλεξες εντελει δεν ειναι το καταλληλο, γιατι βιαστηκες να κανεις κατι μαζι του για τους λογους που λεμε, δε θα σε κανει να νιωσεις χειροτερα; ισως πρεπει να χαλαρωσουμε και να το δουμε αλλιως.. να περιμενουμε καποιον που να μας αρεσει οντως περισσοτερο.. τι στο καλο, καπου δε θα υπαρχει;;
εχεις χαμηλη αυτοεκτιμηση γενικα; γιατι βλεπω κατι κοπελες με φουλ αυτοπεποιθηση που εχουν τη μια σχεση μετα την αλλη.. ουτε αυτο θα το ηθελα βεβαια. αλλα αυτο που βγαζεις προς τα εξω μετραει πολυ τελικα. οχι οτι θα γινουμε κατι αλλο απο αυτο που ειμαστε για να αρεσουμε στους αλλους φυσικα..
προβλημα δεν εχουμε, απλα λιγο η καταθλιψη σε σενα, λιγο τα αλλα θεματα που ειχα εγω ηταν αρκετα ωστε να κλειδωθουν τα αισθηματα μας.. θελει το χρονο του πιστευω. παιρνεις καποια φαρμακα τωρα; πχ τα φαρμακα που παιρνω εγω μειωνουν τη σεξουαλικη επιθυμια..οσο για το σεξ να ειναι το τελευταιο που θα σε απασχολει! κρατα το για τον καταλληλο! κι εγω τι καταλαβα που εμπλεξα με μ@λ@κα...σε ψυχολογο εχεις παει για το αγχος;

[cocomero]

Εγω παντως αν δεν ειμαι τρελα ενθουσιασμενη με τον αλλον δε μπορω να συμπεριφερομαι οπως συμπεριφερεται στις σχεσεις ο κοσμος..δε μπορω να καταλαβω πως φιλας καποιον κ κοιμασαι μαζι του χωρις να τον βλεπεις και να πεταριζει το στομαχι σου. Ομως αυτο π με προβληματιζει μετα ειναι οτι οι μονες φορες π ενιωσα ενθουσιασμενη ηταν για ατομα π με τραβηξαν λογω ομορφιας..κ που δεν ηταν τιποτα το ιδιαιτερο ως ανθρωποι. Ενας μαλιστα με ειχε γραμμενη κανονικα κι εγω ετρεχα απο πισω του. Δηλαδη ενθουσιαστηκα εντελως επιφανειακα..πως ερχεται η αγαπη οταν δυσκολευεσαι να εισαι ουσιαστικα κοντα με τον αλλον?και για τι θα αγαπησω καποιον? ειναι ενα μπαχαλο στο κεφαλι μου...κυριαρχει ο φοβος, ο αρνητισμος, η ανασφαλεια...
Εχω πολυ χαμηλη αυτοεκτιμηση, αυτο ειναι κατι π το εχω συνειδητοποιησει αλλα δε ξερω πως να το διορθωσω...ειχα παρει φαρμακα οταν ειχα καταθλιψη (σ συνδυασμο μ ελαφρυ ψυχαναγκασμο μ εδωσε λαντοζ)...
Ειχα παει σ ψυχιατρο αλλα δε βοηθησε, δεν ειναι οτι ο ψυχολογος υποθετω. Σε ψυχολογο θελω αλλα δεν εχω χρηματα..

[Aloha]

Πιστεύω το πρόβλημα είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση.

[cocomero]

αυτο ειναι και το πιθανοτερο αν κ απορω πως συνδεεται το ενα μ το αλλο τοσο στενα....το θεμα ειναι οτι παρολο π το συνειδητοποιω συνηθως χανομαι σε πιο αμεσες αρνητικες σκεψεις κ ψαχνω συνεχεια τι δε παει καλα με μενα κ γινομαι χειροτερα. Σαν να χανω οτι η ουσια ειναι η αυτοεκτιμηση. πιστευεις οτι ενας ψυχολογος θα μπορουσε να βοηθησει?? κ οταν δεν εχεις τα λεφτα τι κανεις?

[~Lucy~]

μπορεις να επισκεφθεις τον ψυχιατρο του ταμειου σου! εμενα παντως ο δικος μου με βοηθησε αρκετα, σε αλλα θεματα βεβαια, αυτο ακομη το δουλευουμε.. θελει να ειναι και ψυχοθεραπευτης ταυτοχρονα, μονο ψυχιατρος δεν αρκει. σε ψυχολογο δεν εχω παει για να σου πω..

[Aloha]

Εγώ το συνδέω με το ότι δεν εμπιστεύομαι εύκολα και φοβάμαι ότι θα πληγωθώ. Δεν ξέρω αν ισχύει το ίδιο σε σένα. Μπορεί να λειτουργεί διαφορετικά.

Πιστεύω ένας καλός ψυχολόγος βοηθάει και νομίζω προσφέρεται δωρεάν υποστήριξη, μάλλον πρέπει να το ψάξεις.

[~Lucy~]

τα φαρμακα τα ειχες παρει κανονικα; θελω να παω δεν τα εκοψες μονη σου, ετσι; γιατι στις ανεπιθυμητες οταν τα κοβει κανεις αποτομα εμφανιζονται καποια παρομοια συμπτωματα..