Θα ήθελα πραγματικά τις γνώμες σας...Πώς να το χειριστώ;

[Ashley]

Καλησπέρα σε όλους. Ανακάλυψα πολύ πρόσφατα αυτό το φόρουμ και πολύ χαίρομαι γιατί το θεωρώ πολύ καλό. Θα ήθελα πραγματικά τις γνώμες σας για ένα ζήτημα που με απασχολεί έντονα και αφορά στη σχέση με μια φίλη που αγαπώ πολύ και μέχρι πριν κάποιο καιρό τουλάχιστον - αν όχι ακόμα και τώρα - θεωρούσα πολύ αγαπημένη μου.
Θα προσπαθήσω να τα πω σύντομα και περιεκτικά: Η φιλία μου με την Κ. ξεκίνησε το 2000. Έχουμε μοιραστεί πολλές όμορφες στιγμές. Τα στοιχεία που πάντοτε εκτιμούσα σε αυτήν είναι: η ευγένεια, η κοινωνικότητα, η ζωντάνια, το κέφι, η συνέπειά της. Όλα αυτά τα χρόνια ήμουν πάντα εκεί γι'αυτήν.Τόσο για να περνάμε καλά όσο και για να την υποστηρίζω σε οποιοδήποτε πρόβλημα. Τα τελευταία 4 χρόνια όμως η κατάσταση έχει ως εξής: Λόγω δουλειάς τόσο εγώ όσο και αυτή δε μένουμε πλέον στην πόλη καταγωγής μας αλλά σε διαφορετικές πόλεις η καθεμία. Επίσης στο χρονικό αυτό διάστημα η Κ. έχει μία σχέση με ένα παιδί ύστερα από αρκετές σχέσεις που κατέληγαν σε επίπονους χωρισμούς. Από τότε που ξεκίνησε η τελευταία της σχέση λοιπόν, οι φορές που έχουμε βρεθεί έχουν λιγοστέψει σημαντικά. (Παλιά το απέδιδα στις αντικειμενικές δυσκολίες, τώρα πια όμως έχω καταλάβει πως μάλλον δεν είναι έτσι.) Το θέμα δυστυχώς δεν αφορά μόνο την ποσότητα αλλά κυρίως την ποιότητα του χρόνου που περνάμε μαζί. Τα 4 αυτά χρόνια λοιπόν ποτέ δεν έχουμε συναντηθεί μόνες μας. Ούτε για έναν καφέ. Όπου πάει είναι πάντοτε μαζί και το αγόρι της. Ακόμη και στο τηλέφωνο δεν υπάρχει φορά που να μιλήσουμε και αυτός να μην είναι δίπλα.Όπως καταλαβαίνετε δεν ένιωθα ποτέ άνετα να μιλάω μαζί της για ιδ. προσωπικά ζητήματα. Να σημειώσω ότι και αυτή έπαψε να μου ανοίγεται για πιο προσωπικά ζητήματα σε σχέση με παλαιότερα. Οι συζητήσεις μας κατέληξαν να είναι επιφανειακές. Ωστόσο η επαφή μας δεν κόπηκε. Κάτι ακόμα που σε εμένα (αλλά και σε άλλες χρόνια φίλες της) έγινε εμφανές είναι πως η Κ. δεν υπήρξε ποτέ ερωτευμένη με το συγκεκριμένο άτομο αλλά συνέχιζε να σκέφτεται κάποιον από τα παλιά ιδιαίτερα έντονα χωρίς να αποφασίζει να χωρίσει (ούτε να το παραδεχτεί με ειλικρίνεια). Και επειδή πιστεύω ότι ήδη σας κούρασα περνάω στο "δια ταύτα":
Πριν κάποιο διάστημα μου τηλεφωνεί μια κοινή μας φίλη και μου εμπιστεύεται πως η Κ. είναι έγκυος και ετοιμάζει μέσα στο καλοκαίρι πολιτικό γάμο. Περίμενα κι εγώ πως κάποια στιγμή θα μου το έλεγε και η ίδια αλλά τίποτα. Στο μεταξύ - όπως μάθαινα εμπιστευτικά από την κοινή μας φίλη - οι γονείς της δεν ήθελαν καθόλου το γάμο αυτό γιατί θεωρούσαν πως το αγόρι της δεν ήταν ο κατάλληλος για αυτήν(για πολλούς και διαφορετικούς λόγους). Η Κ. τσακώνεται μαζί τους - σταματούν να μιλάνε. (σε εμένα δε λέει τίποτα από όλα αυτά). Που θέλω να καταλήξω : όπως έμαθα από την κοινή μας φίλη ο γάμος γίνεται τέλος Αυγούστου, στην πόλη μας, παρουσία μόνο των κουμπάρων. Εμένα δε μου έχει πει τίποτα, παίζει θέατρο όποτε μιλάμε. Δεν ξέρω πώς σας φαίνονται όλα αυτά - μπορεί και αστεία - αλλά εγώ έχω θυμώσει. Θεωρώ πως είναι τουλάχιστον γελοίο να μου κρύβει πράγματα που έτσι κι αλλιώς θα αποκαλυφθούν και ότι η φιλία μας κατέληξε να είναι μια γνωριμία. Ζητώ λοιπόν τις γνώμες σας για το εξής : όταν τελικά μου τα αποκαλύψει όλα(εγκυμοσύνη και γάμο) πώς πρέπει να φερθώ; τι πρέπει να πω; έχει ελπίδες να σωθεί αυτή η φιλία; γιατί μου είναι πολύ δύσκολη η σύγκριση των παλιών καλών στιγμών με τα σημερινά χάλια... Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. Θα εκτιμήσω κάθε γνώμη που θα μου γράψετε.

[kokkinoskoufitsa]

Εγω πιστευω οτι δεν εχεις λογο να θυμωνεις τωρα. Η ''φιλη'' σου,ειναι εμφανες οτι επαψε εδω και καιρο να ειναι φιλη σου.
Ισως δε θελει να γινει γνωστη ακομα η εγκυμοσυνη και ο γαμος της,και δεδομενου οτι δεν σε θεωρει πλεον φιλη της και η σχεση σας οπως λες ειναι εντελως επιφανειακη,δεν θελησε να σου πει κατι γι'αυτα. Δες το και αλλιως για να το καταλαβεις! Αν εσυ ηθελες να μην γνωστοποιηθει η εγκυμοσυνη και ο γαμος σου,θα τα ελεγες ολα χαρτι και καλαμαρι σε καποιον παλιο συναδελφο πχ,που θα τον εβλεπες τυχαια και θα λεγατε ενα γεια? Δε νομιζω. Αν λοιπον η κοπελια σε αντιμετωπιζει κ σε εχει πλεον στο μυαλο της σαν μια γνωστη,λογικο να μην ειχε καμια διαθεση να σου μιλησει για τις εξελιξεις στην προσωπικη της ζωη! Και ακομη πιο λογικο,κατα την αποψη μου,να κοψεις περα. Δε θα παρακαλαμε κιολας για τη φιλια του καθενος. Αν δε θελει αυτη και ο γκομενος της μια,δε θες εσυ 10 ! Εχω βρεθει σε αναλογη θεση,και οχι μονο μια φορα,και αυτη ηταν η σταση που κρατησα. Τελικα,ειτε χανονται για παντα και μαθαινεις κανα νεο απο φιλους φιλων φιλων φιλων συγγενων τους,η εμφανιζονται μετα απο 10 χρονια για να σου πουν οτι εκεινος ο μαλακας γκομενος τους φταιει που εχασαν καθε επαφη με φιλους και γνωστους. Και εκει ειναι που ριχνεις μια μουτζα που την ευχαριστιεσαι μια ζωη... :P

[Ashley]

kokkinoskoufitsa σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Υποθέτω πως εγώ πονάω ακόμη αυτή τη φιλία. Δε θέλω ό,τι είχαμε να πεταχτεί έτσι. Έχω θυμώσει γιατί η Κ. σημαίνει ακόμα πράγματα για μένα, διαφορετικά, αν μπορούσα να σκεφτώ μόνο με τη λογική, δε θα άξιζε να με απασχολεί κάτι τέτοιο ούτε να ξενυχτάω να ανοίγω θέματα για να ζητήσω γνώμες...Βέβαια η φιλία,όπως κάθε σχέση, θέλει 2 και όχι 1. Πιστεύω μέσα μου πως η Κ. πραγματικά ίσως περνά δύσκολα και δε σκέφτεται καθαρά. Πιστεύω ακόμα πως ίσως ντρέπεται για όλα αυτά και κυρίως για το ότι δε θα παραστούν οι γονείς της στο γάμο και γι αυτό να μην το λέει σε μένα και σε κάποιους άλλους φίλους της, καθώς χαρακτηρίζεται από εγωισμό. Όταν μου το πει, πώς πιστεύεις ότι θα έπρεπε να αντιδράσω;;; εσύ τι θα έλεγες στη θέση μου; Ότι κάποια στιγμή ο γάμος της θα τελειώσει το θεωρώ σχεδόν βέβαιο. Στην πραγματικότητα δεν τον θέλει, απλώς έχει βολευτεί.

[kokkinoskoufitsa]

οταν σου το πει,να πεις αυτο που πραγματικα νιωθεις. εγω πχ θα της ευχομουν να ζησουν και αυτοι και το παιδακι τους,και θα της ελεγα ξεκαθαρα οτι μου κακοφανηκε και με στεναχωρησε το οτι μου εκρυψε κατι τοσο σημαντικο γι'αυτην,και κατι στο οποιο θα ηθελα να ειμαι διπλα της.
Αλλα απο κει και περα,δε θα εδινα σημασια. Ξερω πως νιωθεις,και το εχω νιωσει. Αλλα εχω συνηθισει πλεον. Καποτε μο ελεγαν οτι δεν υπαρχει φιλια και επεμενα οτι λενε μ@λ@κιες...Αλλα οταν εβλεπα οτι η μια φιλη μου δε μου ξαναμιλησε επειδη ειχα καλυτερους βαθμους στο σχολειο,η αλλη επειδη ειχε κομπλεξ κατωτεροτητας και ηθελε οι φιλες της να ειναι πιο ασχημες απ'αυτη,η αλλη επειδη περνουσα μια φαση και δεν ειχα ορεξη να τη συνοδευω σε ξεφρενα παρτι και μπεκρες καθε βραδυ,η αλλη επειδη νομιζε οτι ολες οι γυναικες θελουν να της φανε τον γκομενο, συνειδητοποιησα καποια πραγματα και πλεον ειμαι πολυ επιλεκτικη στις φιλιες μου. Ξερω ποτε κατι αξιζει,και οταν βλεπω οτι δεν αξιζει,το αφηνω ννα φυγει... Το διαστημα για το οποιο μιλας,και στο οποιο η σχεση σας δεν ειναι καν φιλικη,ειναι 4 χρονια. οχι 5 μερες,1 μηνα η 8 μηνες. 4 χρονια!!! αυτο δεν ειναι μια φαση !!! αν ειναι δυνατον να ειμαστε φιλοι με καποιους,οταν εχουν σχεση να χανονται για μια δεκαετια,κ οταν μενουν χωρις το σκυλακι τους,να αποφασιζουν οτι θελουν πολυ να παμε για καφε και να πουμε τα νεα μας!!!! εγω δεν το δεχομαι. γιατι μια τετοια ''φιλια'' δε νομιζω οτι μου προσφερει κατι.. σε τετοιο επιπεδο φιλιας,ουτε εσυ προσφερεις κατι σ'εκεινη,ουτε εκεινη σ'εσενα!!!

[Ashley]

Έχεις δίκιο. Απλώς ξέρεις, το ότι το διάστημα που η σχέση μας δεν είναι όπως πρώτα είναι 4 χρόνια, όσο περίεργο κι αν φανεί, το συνειδητοποίησα όταν έγινε αυτό το περιστατικό με το γάμο. Όσο χαζό κι αν ακούγεται. Πιστεύεις θα ήταν λάθος να της πω τα παράπονά μου για το πώς έχει καταλήξει πλέον η φιλία μας;

[kokkinoskoufitsa]

οχι,αν σε ενοχλει τοσο πολυ κ θελεις να προσπαθησεις για αυτη τη φιλια,το καλυτερο ειναι να της μιλησεις..
και μετα οτι ειναι να γινει,θα γινει....

[Ashley]

Παιδιά μόλις έμαθα την ακριβή ημερομηνία του γάμου!Είναι...αρκετά σύντομα!Θα' θελα να'ξερα αν περνούσα τυχαία εκείνη τη μέρα για βόλτα έξω από το δημαρχείο και την έβλεπα τι μούτρα θα είχε!!!Τι θα έλεγε!!!Ξέρω ότι μπορεί το θέμα να φαίνεται σε κάποιους αστείο, αλλά για μένα δεν είναι καθόλου...:-(

[kuxumuxu]

Αφού είναι τόσο σύντομα, μην της κάνεις καμία κουβέντα πριν το γάμο. Άστην να χαρεί την δική της στιγμή.

Όταν θα στο πει με το καλό, τότε ρώτα την γιατί άλλαξε η συμπεριφορά της σταδιακά. Αν και νομίζω ότι όταν κάποιος απομακρύνεται έται, δεν θέλει να ξαναγυρίσει.

[Ashley]

Αφού είναι τόσο σύντομα, μην της κάνεις καμία κουβέντα πριν το γάμο. Άστην να χαρεί την δική της στιγμή.

Όταν θα στο πει με το καλό, τότε ρώτα την γιατί άλλαξε η συμπεριφορά της σταδιακά. Αν και νομίζω ότι όταν κάποιος απομακρύνεται έται, δεν θέλει να ξαναγυρίσει.

Εννοείται πως δεν πρόκειται να πω το παραμικρό πριν το γάμο ούτε σκέφτηκα ποτέ (όσο καιρό γνωρίζω την κατάσταση) να το κάνω. Άλλωστε με αυτόν τον τρόπο θα προέδιδα και την κοινή μας φίλη που μου τα εμπιστεύτηκε, κάτι που δε θα επέτρεπα ποτέ να συμβεί. Θεωρώ πω η Κ. (χωρίς να της αφαιρώ εννοείται την ευθύνη για αυτό) έχει κυριολεκτικά αλλοτριωθεί όσον καιρό βρίσκεται σε αυτή τη σχέση. Πιστεύω ακόμα πως πιθανότατα αυτή η σταδιακή απομάκρυνση από εμένα είναι και προϊόν επιρροής από το μέλλοντα σύζυγό της. Δεν ξέρω αν θέλει ή όχι να "ξαναγυρίσει" πάντως στη σχέση αυτή που θα γίνει γάμος εντός ολίγου, ευτυχισμένη δε θα είναι ποτέ μα ποτέ...

[Θεοφανία]

ασλει, το θέμα έχει ως εξής: η πρώην φίλη σου ανήκει στη μερίδα των γυναικών που όταν κάνουν σχέση και δη γάμο εξαφανίζονται.
Είχαμε κάποτε μια τέτοια περίπτωση στην παρέα που όταν βρέθηκε κάποιος απομακρύνθηκε αρχικά και απ όταν παντρεύτηκε σχεδόν δεν την ξαναείδαμε.
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι που εσύ συνεχίζεις να θεωρείς φίλη σου κάποια που δεν έχει την ανάγκη να μοιραστεί μαζί σου γεγονότα τέτοιας σοβαρότητας και δεν αγχώνεται καθόλου για το πως θα το πάρεις όταν θα μαθευτεί.
Προφανώς δεν την ενδιαφέρει.
Το καταλαβαίνω πως είναι ένα σοκ για σένα, αλλά δεν έχεις και πολλές επιλογές πέρα από το να μην ξανα ασχοληθείς μαζί της...:)

[Ashley]

ασλει, το θέμα έχει ως εξής: η πρώην φίλη σου ανήκει στη μερίδα των γυναικών που όταν κάνουν σχέση και δη γάμο εξαφανίζονται.

Θεοφανία σε ευχαριστώ για την απάντησή σου. Έχω πολύ καλά υπόψη μου αυτή τη μερίδα γυναικών που αναφέρεις. Δεν είμαι σίγουρη αν η Κ. ανήκει σε αυτή τη μερίδα καθώς αυτή δεν είναι η 1η φορά που κάνει σχέση. Όπως έγραψα και στο αρχικό μου μήνυμα έχει κάνει πολλές σχέσεις όσα χρόνια τη γνωρίζω και μπορώ να πω ότι δε χανόταν ποτέ, κάτι το οποίο εκτιμούσα ιδιαίτερα. Από τότε που έκανε την τελευταία της σχέση δεν την αναγνωρίζω και δε θεωρώ αυτή την αλλαγή αυθεντικό κομμάτι της προσωπικότητάς της.
Ότι,όπως αναφέρεις, αυτό είναι σοκ για μένα είναι το μόνο σίγουρο. Είμαι πραγματικά σε κατάσταση σοκ παρόλο που το πρόβλημά μου,όπως ξαναείπα, μπορεί να φαίνεται από ασήμαντο έως και αστείο σε κάποιους. Για να γενικεύσω κάπως το ερώτημα που με απασχολεί : πιστεύετε ότι σε μια φιλία πολλών χρόνων έχουμε κάποιου είδους "δικαιώματα"(με την καλή έννοια το λέω, για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι καθόλου καταπιεστικός άνθρωπος,το αντίθετο θα έλεγα) να ζητήσουμε εξηγήσεις όταν χωρίς προφανή λόγο ένας τέτοιος φίλος αρχίζει και αραιώνει ή πρέπει να το κάνουμε γαργάρα θυμίζοντας στον εαυτό μας πως σχέσεις όπως η φιλία δεν υπάρχουν αν και οι 2 πλευρές δεν το θέλουν το ίδιο;

[Θεοφανία]

Θεοφανία σε ευχαριστώ για την απάντησή σου. Έχω πολύ καλά υπόψη μου αυτή τη μερίδα γυναικών που αναφέρεις. Δεν είμαι σίγουρη αν η Κ. ανήκει σε αυτή τη μερίδα καθώς αυτή δεν είναι η 1η φορά που κάνει σχέση. Όπως έγραψα και στο αρχικό μου μήνυμα έχει κάνει πολλές σχέσεις όσα χρόνια τη γνωρίζω και μπορώ να πω ότι δε χανόταν ποτέ, κάτι το οποίο εκτιμούσα ιδιαίτερα. Από τότε που έκανε την τελευταία της σχέση δεν την αναγνωρίζω και δε θεωρώ αυτή την αλλαγή αυθεντικό κομμάτι της προσωπικότητάς της.
Ότι,όπως αναφέρεις, αυτό είναι σοκ για μένα είναι το μόνο σίγουρο. Είμαι πραγματικά σε κατάσταση σοκ παρόλο που το πρόβλημά μου,όπως ξαναείπα, μπορεί να φαίνεται από ασήμαντο έως και αστείο σε κάποιους. Για να γενικεύσω κάπως το ερώτημα που με απασχολεί : πιστεύετε ότι σε μια φιλία πολλών χρόνων έχουμε κάποιου είδους "δικαιώματα"(με την καλή έννοια το λέω, για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι καθόλου καταπιεστικός άνθρωπος,το αντίθετο θα έλεγα) να ζητήσουμε εξηγήσεις όταν χωρίς προφανή λόγο ένας τέτοιος φίλος αρχίζει και αραιώνει ή πρέπει να το κάνουμε γαργάρα θυμίζοντας στον εαυτό μας πως σχέσεις όπως η φιλία δεν υπάρχουν αν και οι 2 πλευρές δεν το θέλουν το ίδιο;

έβαλες πολλά θέματα μαζί...:Ρ

Η φιλία είναι η μοναδική ελεύθερη σχέση. αυτό σημαίνει πως δουλεύει μόνο η χημεία μεταξύ δύο ανθρώπων καθώς και οι συγκυρίες στην ζωή τους που τους φέρνουν πιο κοντά ή τους απομακρύνει. Το σημαντικότερο όμως είναι το "θέλω" του καθένα για να κρατήσει μια φιλική σχέση. Φαντάσου πως η πιο αρχαία κολλητή μου μένει σε άλλη πόλη και όμως μπορεί να μιλάμε μέχρι και πέντε φορές την ημέρα. Όταν πρωτογνώρισε τον άντρα της αυτός με μισούσε, (ζήλευε υπερβολικά το δέσιμο μας και "φοβόταν" τη σχέση μας).
Δεν του πέρασε να μας χωρίσει, με κατάπιε μια χαρά και ενώ ούτε τώρα πιστεύω πως το έχει ξεπεράσει αναγκάζεται να με έχει στα πούπουλα όταν κάνουμε μαζί διακοπές στο νησί τους.
τι θέλω να πω με αυτό? Προσπαθείς να τη δικαιολογήσεις αφήνοντας υπονοούμενα πως ίσως την επηρέασε ο άντρας της. Ναι, αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν ανήκει στην κατηγορία της πρώτης που σου ανέφερα στο άλλο ποστ, όπου ο άντρας της πριν ακόμη παντρευτούν καν την έκοψε απ όλους.
αυτό δε σημαίνει πως είναι αδύναμη να αντισταθεί ούτε πως αλλοτριώθηκε ο χαρακτήρας της, απλά οι τυχόν "φιλίες" που είχε δεν ήταν τελικά τόσο σημαντικές γι αυτήν αφού θα της έλλειπαν κομμάτια της από την απομακρυνση σας και θα τα αποζητούσε με κάποιο τρόπο.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως από τότε που ήταν σε σχέση μαζί του δεν είχατε βγει ποτέ μόνες. Να φανταστώ πως δεν είχατε ούτε τηλεφωνική επικοινωνία?
Απ' την άλλη βάλε λίγο τον εαυτό σου στη θέση της: αν έμενες έγκυος δεν θα είχες άμεσα την ανάγκη να το μοιραστείς με τις φίλες σου?
Μια από τις κολλητές μου που γέννησε πρόσφατα, το είπε πρώτα σε μένα και μετά στη μητέρα της όταν το έμαθε.
Αυτό θα έπρεπε να στα έχει πει ήδη όλα και να μη χαλάς τη ζαχαρένια σου για κάποια που δε νιώθει το ίδιο για σένα.
Η φιλία όταν έχει ψέμματα και μυστικά, απλά δεν είναι φιλία.

[~Lucy~]

Γεια σου και απο μενα! ισως και να την εχει επηρρεασει ο συντροφος της στη σταση που κραταει απεναντι σου...πχ γιατι να τα πει στην κοινη σας φιλη και οχι σε σενα; ειχατε καλες σχεσεις με τον συντροφο της; αστην να "χαρει" τη στιγμη της και μην κανεις σκηνικο αν θελεις την αποψη μου, αν θελησει να ανοιχτει θα γυρισει μονη της σε σενα...προφανως και εχει αλλαξει..

[Ashley]

έβαλες πολλά θέματα μαζί...:Ρ

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως από τότε που ήταν σε σχέση μαζί του δεν είχατε βγει ποτέ μόνες. Να φανταστώ πως δεν είχατε ούτε τηλεφωνική επικοινωνία?
Απ' την άλλη βάλε λίγο τον εαυτό σου στη θέση της: αν έμενες έγκυος δεν θα είχες άμεσα την ανάγκη να το μοιραστείς με τις φίλες σου?
Μια από τις κολλητές μου που γέννησε πρόσφατα, το είπε πρώτα σε μένα και μετά στη μητέρα της όταν το έμαθε.
Αυτό θα έπρεπε να στα έχει πει ήδη όλα και να μη χαλάς τη ζαχαρένια σου για κάποια που δε νιώθει το ίδιο για σένα.
Η φιλία όταν έχει ψέμματα και μυστικά, απλά δεν είναι φιλία.

Θεοφανία, όχι, τηλεφωνική επικοινωνία είχαμε αρκετά συχνα ( όχι κάθε μέρα) ωστόσο όπως έγραψα και στο αρχικό μου μήνυμα το αγόρι της ήταν πάντα δίπλα!!! Να σημειώσω ότι συγκατοικούν οπότε μέχρι ενός σημείου ίσως ήταν αναμενόμενο, αλλά και πάλι το θεωρώ υπερβολικό, συγκρίνοντας με άλλες παντρεμένες φίλες μου. Αν έμενα έγκυος φυσικά θα ήθελα να το μοιραστώ με τις φίλες μου, χωρίς να αποκλείω όμως το αντίθετο αν κάτι μέσα στο "πακέτο" της εγκυμοσύνης με έκανε να ντρέπομαι. Και πιστεύω ότι η Κ. ντρέπεται για την κατάσταση με τους γονείς της και κάποια "χοντρά"σκηνικά που έχουν παιχτεί με την οικογένειά της(όπως γνωρίζω από την κοινή μας φίλη). Τι να πω, ίσως έχω και μια τάση να τη δικαιολογώ μέσα στην άρνησή μου να χωνέψω τα νέα δεδομένα. Ίσως θα ήταν καλύτερα να μην έχω μάθει τίποτα τελικά βρε παιδιά! :-( :-( :-(
Μπορεί αν κοιμόμουν τον ύπνο του δικαίου και κάααποια στιγμή μου τα αποκάλυπτε όλα να έσβηναν τότε όλα από μέσα μου και να τη διέγραφα από την καρδιά μου άμεσα, ενώ τώρα δυσκολεύομαι τόσο μα τόσο πολύ...:-(

[Ashley]

Γεια σου και απο μενα! ισως και να την εχει επηρρεασει ο συντροφος της στη σταση που κραταει απεναντι σου...πχ γιατι να τα πει στην κοινη σας φιλη και οχι σε σενα; ειχατε καλες σχεσεις με τον συντροφο της; αστην να "χαρει" τη στιγμη της και μην κανεις σκηνικο αν θελεις την αποψη μου, αν θελησει να ανοιχτει θα γυρισει μονη της σε σενα...προφανως και εχει αλλαξει..

Γεια σου Lucy και σε ευχαριστώ που συμμετέχεις και εσύ στη συζήτηση!
Η κοινή μας φίλη είναι η μόνη από όλη την παρέα στην οποία η Κ. έχει μιλήσει. Είναι περισσότερα χρόνια φίλες από ό,τι με εμένα.
Ο σύντροφός της είναι ως εξής: όταν τον πρωτογνωρίζεις σου δίνει την εντύπωση του "υπερβολικά καλού" παιδιού σε βαθμό που εγώ τουλάχιστον κατάλαβα ότι στην πραγματικότητα είναι αδύνατον να είναι έτσι. Η δική μου σχέση με αυτόν ήταν φαινομενικά καλή, ωστόσο μέσα μου αισθανόμουν πως δεν πρέπει να με συμπαθούσε(άγνωστο το γιατί). Αυτός ανήκει στην κατηγορία του ατόμου που δρα ύπουλα, αν και άντρας. Δηλαδή δε θα έλεγε ποτέ ξεκάθαρα στην Κ. "δε συμπαθώ τους τάδε φίλους σου" αλλά θα προσπαθούσε έμμεσα να "βάλει λόγια". Από την κοινή μας φίλη έχω μάθει πως ζηλεύει πάρα πολύ αγόρια φίλους μας, στους οποίους όμως μπροστά -επειδή έχω δει το σκηνικό live- φέρεται με τρόπο που κάτι τέτοιο φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Κάτι που με έχει ενοχλήσει στη συμπεριφορά του και το θεωρώ δείγμα τεράστιου κόμπλεξ είναι που ενώ έχω καταφέρει με πολύ κόπο, αγώνα και αναμφισβήτητα αξιοκρατικό τρόπο να έχω μια δουλειά, αυτός πετάει σπόντες για τη γενικότερη "φύση" της δουλειάς μου. Ότι π.χ. "όλοι οι... κάθονται" ή ότι εκείνος κουράζεται υπερβολικά κλπ. Με αυτό είχα θυμώσει και θεωρώ πως επηρέασε και την Κ. η οποία ποτέ πριν δεν είχε σχολιάσει κάτι ενώ τώρα δείχνει να συμμερίζεται κάπως τις δικές του απόψεις. Να σημειώσω πως ο φίλος της απολύθηκε προσφάτως από τη δουλειά του αλλά η Κ. δεν το λέει, λες και κάτι τέτοιο τη σήμερον ημέρα είναι ντροπή ή δείγμα ανικανότητας... Κατά τα άλλα αν μας έβλεπε κάποιος έξω θα έλεγε πως αυτός μου φέρεται άψογα.
Όπως και σε όλους τους φίλους της Κ. δηλαδή. Να σημειώσω επίσης πως το "υπερβολικά καλό παιδί" τελικά κρύβει και "πολύ έντονες εκρήξεις θυμού", όπως επίσης μαθαίνω από την κοινή μας φίλη, η οποία σημειωτέον απορεί πως η Κ. δε μου έχει μιλήσει ακόμα και μάλιστα την έχει ρωτήσει επανειλημμένα: "Καλά στην Ashley πότε επιτέλους θα το πεις;"

Lucy,πίστεψέ με, "σκηνικό" δε θα έκανα ποτέ ούτε θα χαλούσα τη στιγμή της. Δε θα είχα επίσης κανένα πρόβλημα αν η Κ. μου έλεγε "Ξερεις Ashley, το και το, η κατάσταση είναι κάπως μπερδεμένη, δεν μπορώ να σου πω ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες, ο γάμος θα γίνει σε κλειστό κύκλο"!!!Αυτό θα ήταν άκρως σεβαστό!!! Να κάνει το γάμο όμως κάτω από τη μύτη μου σε μέρος που θα μπορούσα να τη δω και τυχαία, τι να πω... Το θεωρώ αν μη τι άλλο, ξεφτίλα. Όπως επίσης και το να κάνει το γάμο στο δημαρχείο της πόλης καταγωγής μας στην οποία και δε μένει πια, ενώ οι γονείς της δε θα πάνε και δεν ξέρουν την ακριβή ημερομηνία, από ό,τι μου έχει πει επίσης η κοινή μας φίλη...