Results 1 to 9 of 9
Thread: ΑΔΙΕΞΟΔΟ
-
29-08-2012, 19:24 #1
- Join Date
- Jul 2010
- Posts
- 86
Αδιέξοδο
Ειμαι 30 ετων, μοναχοπαιδι, ελευθερη, με ενα μονο καλο φιλο και
χωρις κανεναν αλλον ανθρωπο στη ζωη μου,
εκτος απο τους γονεις μου που υποφερουν και υποφερω και εγω μαζι τους.
Ο πατερας μου ειναι 82 ετων, ( η μητερα μου ειναι 67 ετων ) με προβληματα μνημης και οχι μονο
( αλτσχαιμερ, ανοια ,παρκινσον ) αλλα και με προβληματα συμπεριφορας που ειχε απο χρονια πριν.
Η μαμα μου ειναι κωφαλαλη , ασχολειται ανεπισημα ως μοδιστρα ( δεν εχει δικο της χωρο δηλ)
Μεγαλωσα με καυγαδες αναμεσα τους και με λεκτικη κακοποιηση απο το πατερα μου.
Η μητερα μου κακοποιουνταν απο παιδι και σωματικα απο την οικογενεια της.
Μεχρι πριν 5 χρονια, ο πατερας μου περα απο την ασχημη συμπεριφορα του και τη λεκτικη κακοποιηση,
δεν χτυπησε ποτε τη μαμα μου. Τα τελευταια 5 χρονια , με το παραμικρο σηκωνει χερι στη μαμα μου.
Την εχει χτυπησει 3-4 φορες και τη τελευταια φορα που εγινε αυτο , το εκανε οταν ελειπα εγω και δεν το ειπε ποτε.
Οι λογοι που τσακωνονται ειναι η ελλειψη καθαριοτητας και υγιεινης του πατερα μου και γενικα αλλα μικροπραγματα
στα οποια ειναι πολυ οξυθυμος. Πριν χρονια παρακολουθουνταν απο ψυχιατρο και νευρολογο και ηταν
καπως καλυτερη η κατασταση.
Τα τελευταια χρονια πηρε συνταξη ο ψυχιατρος που εμπιστευονταν , και δε παει τωρα ευκολα σε αλλο γιατρο.
Εχω φυγει απο το σπιτι μια φορα,μπας και βαλει μυαλο και αλλαξει λιγο σταση ( γιατι ο ασχημος χαρακτηρας
προυπηρχε της αρρωστιας του ). Δεν αλλαξε κατι. Εγω ειμαι ανεργη , δε μπορω να φυγω απο το σπιτι
και να παρω και τη μαμα μου μαζι.
Να χωρισουν δε γινεται, γιατι οικονομικα δε τα βγαζουμε περα με τη μαμα μου ( και ο πατερας μου αν και
τσιγκουνης ειναι ευκαταστατος οικονομικα ).
Εχω συμβουλευτει δικηγορο, ψυχιατρο,εχω παει στη Προνοια και ακρη στο προβλημα δε βρηκα.
Δε ξερω τι αλλο να κανω. Εχω σοβαρο προβλημα πλεον και εγω στη προσωπικη μου ζωη
και στη ψυχολογικη μου υγεια.
Και φοβαμαι οτι και δουλεια να ειχα και να εφευγα θα ειχα συνεχεια το φοβο και το αγχος
μη γινει κανενα κακο οσο λειπω εγω. Φοβαμαι για τη μητερα μου και δε ξερω πως να βοηθησω.
Η μητερα μου παιρνει μονο ενα επιδομα προνοιας καθε διμηνο , περιπου 680 ευρω.
Πως να ζησει ανθρωπος ετσι?
Εχουμε ενα σπιτι σε ενα ακριτικο νησι που ανηκει στη μητερα μου και πολλες φορες σκεφτομαι
να παμε εκει να ζησουμε , ομως εγω δεν εχω καμια ελπιδα εκει να βρω δουλεια και
παλι δε θα αντεξουμε απο οικονομικης πλευρας. Εσεις τι θα κανατε στη θεση μου?
Τωρα σκεφτομαι να τον πιεσω να παει σε αλλο ψυχιατρο και νευρολογο μηπως και
τον βοηθησουν απο φαρμακευτικης πλευρας, αλλα και παλι ειναι λιγο αρνητικος.
Συγνωμη για το μεγαλο κειμενο.Last edited by Karmen_30; 29-08-2012 at 20:03.
- 29-08-2012, 19:36 #2
- Join Date
- Dec 2011
- Posts
- 2,987
29-08-2012, 21:17 #3
- Join Date
- May 2012
- Posts
- 903
Να φύγετε. Δεν γίνεται ένας 82χρονος να κάνει κόλαση την ζωή σε 2 άλλους ανθρώπους, μάλιστα κατά πολύ νεότερούς του.
Αφήστε τον κανα τρίμηνο μόνο του, να δούμε αν θα αλλάξει συμπεριφορά και γνώμη. Και αν δεν αλλάξει γνώμη, ας βρει καμιά, να την πληρώνει και να τον καθαρίζει. Θα ησυχάσετε κι εσείς κι αυτός...
30-08-2012, 01:05 #4
- Join Date
- Jul 2010
- Posts
- 86
Το σκεφτηκα και αυτο..Ομως οικονομικα και εγω και η μανα μου δεν ειμαστε ανεξαρτητες.Εγω ειμαι ανεργη και εκεινη παιρνει ενα επιδομα καθε δυο μηνες(682 συνολικα).Με 300 ευρω και κατι πως να ζησουν 2 ανθρωποι? Και αυτος ειναι τοσο τσιγκουνης που δε προκειται ποτε να πληρωσει γυναικα να τον φροντιζει.Αλλωστε δεν ειναι κατακοιτος,δηλαδη ειναι σε καλη κατασταση σωματικα,για την ηλικια του.Μονο το μαγειρεμα,φροντιδα σπιτιου και φροντιδα της υγιεινης του(που δε θελει να εχει).
Και αν φυγουμε στο νησι,θα εχουμε σιγουρα την ησυχια μας,δε θα εχουμε ενοικιο,αλλα δεν υπαρχει καμια πιθανοτητα να βρω κατι απο δουλεια εκει. Κι εγω πιστευω οτι αν φυγουμε αυτος δε θα αντεξει θα λυγισει,αλλα το θεμα ειναι για ποσο? Μην ειναι καλος στην αρχη και μετα παλι τα ιδια..Γιατι δυστυχως ο ανθρωπος δεν αλλαζει,και ειδικα σε αυτη τη ηλικια! Ουτε να παρουν διαζυγιο,συμφερει τη μανα μου,και φυσικα ουτε αυτον γιατι ποιος ανθρωπος θα τον ανεχτει ακομη και επι πληρωμη?
Εχει καταστραφει και η δικη μου ζωη και της μανας μου ακομη περισσοτερο Αλλα ακομη εχω ελπιδες για κατι καλυτερο στο μελλον,και ισως και η μαμα μου( αν αλλαζε κατι). Πολλες φορες κανω και ασχημες σκεψεις αυτοκτονιας,αν και ξερω οτι δεν ειναι λυση αυτο.Απλα η απελπισια και η αισθηση του αδιεξοδου,αυτες τις σκεψεις φερνει
Η μανα μου επισης φοβαται για το τι θα πει ο κοσμος,γιατι ολοι θα κατηγορησουν εμενα κ τη μανα μου οτι τον εγκαταλειψαμε αρρωστο ανθρωπο και γερο,κτλ.Αλλα εμενα δε με νοιαζει τι θα πει ο κοσμος,οταν δε ξερει.
30-08-2012, 01:22 #5
- Join Date
- Jul 2012
- Posts
- 388
Καλο θα ηταν το κακο που εκανε η μανα σου (να σε χωρησει με αυτον τον τροπο απο τον πατερα σου) να το διορθωσει προτου δεν υπαρχει πατερας. δεν θα υπαρχει αλλος μετα.
30-08-2012, 02:08 #6
- Join Date
- Jul 2010
- Posts
- 86
Τι εννοεις sball? Οταν λες κακο? Δε με χωριζει η μανα μου απο τον πατερα μου,γιατι ουτε εμενα μου φερεται καλα (η διαφορα ειναι οτι εμενα δε τολμαει να με χτυπησει πλεον) αλλα το βρισιδι και γενικα λεκτικη κακοποιηση εχω περασει και περναω κι εγω.
Απλα εχω καταλαβει οτι τη μαμα μου επειδη ειναι κωφαλαλη,την εχει λιγο για πεταμα ως ανθρωπο,την αντιμετωπιζει ως δουλικο του,ως κατωτερη του. Με προξενιο παντρευτηκαν,μη φανταστεις και η μανα μου εφαγε και ξυλο για να παντρευτει αυτον τον ανθρωπο,γιατι δεν ηθελε!! Ασχετο βεβαια αυτο.
Μας εχει κανει να ντρεπομαστε γι'αυτον,και στη πολυκατοικια που μενουμε εξαιτιας των καυγαδων,αλλα και γιατι ειναι κλεπτομανης και μας εχει φερει πολλες φορες σε δυσκολη θεση.
Αν ηταν καλος και ως πατερας,εγω τουλαχιστον θα ειχα λιγοτερες ψυχολογικες συνεπειες στη ζωη μου.Αλλα βλεπω να φερεται και σε εμενα και σε εκεινην ασχημα.Και δε μπορω να σταθω στα ποδια μου εγω για να βοηθησω και εμενα και εκεινην.
30-08-2012, 02:49 #7
- Join Date
- Dec 2011
- Posts
- 2,987
Aν κανετε καποια μηνυση?
27-11-2012, 18:47 #8
- Join Date
- Nov 2012
- Posts
- 67
Και όμως.Εγώ ξέρω ανθρώπους που περνάνε με 300 ευρώ.Ολα είναι θέμα προτεραιοτήτων.Βάλε 80 ευρώ ρεύμα-νερό.100 για φαγητό και τα ρέστα για καθημερινά έξοδα.2 μεγάλες γυναίκες είστε.Έλεος πιά.Εσείς θα κανονίσετε τι θα χαλάτε.Μου φαίνεται θέλετε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.Οι άντρες ειναι που δημιουργούν τα πολλά έξοδα μες το σπίτι.Η κατσαρόλα κάθε μέρα που θέλουν για να χλαμπακιάσουν εκτός τα υλικά καίει και ρεύμα.Αυτό που σου λέω είναι ότι 2 μεγάλες γυναίκες μια χαρά θα τα καταφέρετε.Ενοίκιο δεν θα πληρώνετε.Στο ρεύμα θα κάνετε οικονομία αφού θα μαγειρεύετε όποτε θέλετε,δεν θα έχετε και τα πουκάμισα του αγά.Μην συγκρίνεις λοιπόν τα τωρινά σας έξοδα με τα κατοπινά όταν θα είστε μόνες.Μπορεί να βρείτε και καμιά γιαγιά να την φροντίζετε και να βγάλετε και κάτι εξτρα και έχει ο θεός.Αυτή η μανούλα σου ας περάσει ήρεμα όσα χρόνια έχει ακόμη.Και όσο για σένα κοίτα να ηρεμήσεις και να φτιάξεις τη ζωή σου.
27-11-2012, 22:55 #9
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,780
Ειναι τυχερος που εχει κορη και οχι γιο. Σας δινει κανενα φραγκο τουλαχιστον? Τι λεφτα παιρνει κ ποσα του τρωτε? Αν πεθανει δηλαδη κ δεν παιρνει μισθο τι θα κανετε μετα? Γτ οι χηρες παιρνουν μικρο ποσοστο.
Similar Threads
-
αδιέξοδο
By michalisyov in forum Αυτοανάλυση - Τα εσώτερα μας...Replies: 2Last Post: 18-05-2011, 13:18 -
αδιέξοδο
By mirtw in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 20Last Post: 12-05-2011, 15:22 -
αδιεξοδο
By otinanai in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 17Last Post: 19-04-2011, 13:19 -
Αδιέξοδο...
By Oblis_gr in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 25Last Post: 17-03-2011, 21:57 -
αδιεξοδο..
By essence in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 6Last Post: 14-12-2005, 14:33
Λεξοτανίλ κ ύπνος
27-04-2024, 16:15 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή