Results 1 to 14 of 14
Thread: εγκληματικοτητα...
-
14-09-2012, 05:29 #1
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 2
εγκληματικοτητα...
Πριν απο 4 μηνες μου συνεβη ενα πολυ ασχημο περιστατικο βιας. Ειμαι στη φαση που δεν μπορω να μιλαω γι αυτο, δε θελω να το ανακαλω στη μνημη μου και δεν αντεχω να το αναφερω. Ειλικρινα δεν μπορω να πω τη λεξη, ισως γιατι δεν αντεχω να σκεφτομαι οτι κατι τετοιο συνεβη σε μενα. Φανταζομαι πως δεν ειναι δυσκολο να μαντεψει κανεις τι μου συνεβη.
Απο τοτε, μου ειναι σχεδον αδυνατο να ζησω κανονικα. Δεν θελω να περπαταω μονη μου, αν καποιος με πλησιασει περπατωντας πισω μου ακομη κ σε γεματο δρομο μου δημιουργειται νευρικοτητα, και αλλαζω πεζοδρομιο 5 φορες μεχρι να φτασω εκει που θελω να παω. Βλεπω σε ολους τους ανθρωπους εναν πιθανο εγκληματια, δεν αντεχω κανεναν να με πλησιαζει, θελω να τσιριξω. Δε θελω να πηγαινω στη σχολη μου, γενικα πουθενα που να ειναι στοιχειωδως απομερα, χτυπαει η καρδια μου μεχρι να φτασω, φοβαμαι πολυ.
Τα βραδια μενω ξυπνια, γιατι φοβαμαι οτι καποιος θα μπει σπιτι μου, μενω μονη μου. Ειμαι φοιτητρια και δεν το εχω το περιθωριο αυτη τη στιγμη να κανω αυτο που κανω. Εχω παρατησει τη σχολη, ειμαι αλλου, ζω στο φοβο μου. Κοιταω συνεχεια την πορτα, εχω σκηνες παραβιασης στο μυαλο μου που δεν μπορω να βγαλω απο μεσα μου. Δεν μπορω αλλο να ζω ετσι...
Το αστειο ειναι οτι παντα με ενδιεφερε η ψυχολογια και ηθελα να βρω ενα site να ασχολουμαι με αυτο, να συζηταω, να συμβουλευω και να συμβουλευομαι. Αλλα το εκανα μονο τωρα, που μεσα μου υπαρχουν πια λιγα υγιη πραγματα. Πως μπορει καποιος απλα να καταστρεφει την ζωη σου, ετσι, σε μια στιγμη; Ευχομαι να ψοφησουν ολοι τους, ολοι οι εγκληματιες, να παθουν οτι χειροτερο μπορει να τους συμβει.
Τι γινεται με τον φοβο; Δεν εχω ξανα αντιμετωπισει κατι τοσο τρομακτικο. Οτι και να ειχα, οπως κ να ενιωθα ηξερα οτι με καποιο τροπο, θα τα βαλω κατω και θα τα λυσω, ειχα διατροφικη διαταραχη και παλευα τοσο καιρο, ειχα κοινωνικες φοβιες, τις παλευα κ αυτες... Αλλα αυτο το πραγμα, δεν ξερω τι να το κανω. Δεν μπορω να το ελεγξω, γιατι φοβαμαι οτι αν σταματησω να φοβαμαι, δε θα προσεχω και θα μου συμβει κατι κακο... ξανα...
Προσπαθω να ζησω κανονικα τη ζωη μου, καποιος που δεν ξερει τι συνεβη ισως νομιζει οτι ειμαι μια χαρα, αλλα ειναι χαλια, ολα χαλια. Ειναι χαλια ο φοβος, ειναι χαλια να τρεμεις καθε λεπτο ποιος θα αποφασισει να ... τη ζωη σου γιατι απλα ΕΤΣΙ. Τι νομοι της ζουγκλας ειναι αυτοι που εχουμε, σε τι χαλια κοσμο ζουμε ειλικρινα. Απλα ευχεσαι να μην σε προσεξουν, για να μην σου κανουν κακο. Τοσα ασχημα πραγματα γυρω μας και δε δινει σημασια κανεις, ποιος ξερει ποσοι ανθρωποι εκει εξω βιωνουν τετοια πραγματα καθημερινα. Και ολοι αυτοι ειναι ανθρωποι σαν εμας, οπως κ εμεις ολοι εδω περα ειμαστε ανθρωποι σαν ολους τους αλλους κ ομως μας εχουν συμβει ασχημα πραγματα. ΓΙΑΤΙ τετοιες καταστασεις, γιατι δημιουργουνται ολα αυτα; Γιατι τοσα συμφεροντα εις βαρος αλλων ψυχων; Και το μονο που κανουμε ειναι ολη μερα να ασχολουμαστε με λεφτα, τοσα χρεη, τοσα χαρατσια, τοσος ο μισθος, ειναι το μονο πραγμα που ασχολουμαστε συνεχεια.
Δεν ξερω, πιο πολυ θελω να τα βγαλω ολα αυτα απο μεσα μου αυτη τη στιγμη.
Πανω που θες να πεις ολα θα πανε καλα και εχεις αρχισει να το στρωνεις, ναι, δεν πειραζει η χωρα μπορει να διαλυεται, δεν πειραζει που τα πραγματα δεν πανε τοσο καλα, δεν πειραζει που εχεις προβληματα, πρεπει να παλευεις, αλλα θα παει καλα, ΟΧΙ, τοτε θα ερθει απλα καποιος με ενα πιστολι, και κοιτα να δεις κατι πραγματα...
Αλλο ενα βραδυ ξαγρυπνη, ευχαριστω ηλιθιε που κατεστρεψες τη ζωη μου.
Υπαρχει θεια δικη; Θα τιμωρηθουν καποτε ολοι αυτοι; Βεβαια τωρα που το σκεφτομαι, για να κυκλοφορει αυτος ετσι, μ ενα πιστολι, μαλλον ολοκληρη η ζωη του ειναι η τιμωρια του.
Ευχαριστω, που μου δωσατε την ευκαιρια να το βγαλω λιγο αυτο απο μεσα μου....
- 14-09-2012, 12:07 #2
- Join Date
- May 2012
- Posts
- 903
Dark_song, πολύ λυπάμαι για αυτό που σου συνέβει. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη ψυχής για να το ξεπεράσεις.
Θα σε συμβούλευα να πας σε κάποιον ψυχολόγο που να ειδικεύεται σε αυτά τα θέματα, ίσως και στον ψυχολόγο της σχολής σου. Χρειάζεσαι κάποιον να σε καθοδηγήσει, να σου πει τι γίνεται από δω και πέρα. Πώς προχωράς και πώς ζεις.
Έχεις τις ευχές μου για καλή συνέχεια και κουράγιο.
14-09-2012, 13:07 #3
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,782
Δε φταις εσυ για οτι εγινε. Αφορα τυχαιο ατομο στο δρομο ή γνωστο ατομο?
Καλο ειναι να αναζητησεις βοηθεια ειδικου και μαζι με ενα ατομο της εμπιστοσυνηςσου να δεις το ενδεχομενο καταγγελιας.
Aν ειναι τυχαιο ατομο μπορουν να βρουν την ταυτοτητα απ το dna.Last edited by kerasi; 14-09-2012 at 13:40.
14-09-2012, 13:27 #4
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,780
...νταρκ, όπως είπαν και τα άλλα μέλη, μόνο με έναν ειδικό μπορείς να το αντιμετωπίσεις αυτό.
Σταμάτα να βασανίζεσαι, είναι αρκετό αυτό που σου συνέβη για να διαιωνίζεται και από πάνω.
Όσο και αν σου φαίνεται ακατόρωτο τώρα, οι πληγές σου μπορούν να επουλωθούν...
14-09-2012, 14:18 #5
- Join Date
- Feb 2011
- Posts
- 281
14-09-2012, 16:56 #6
- Join Date
- Feb 2010
- Location
- SlaughterHouse
- Posts
- 4,135
o χρονος ειναι το καλυτερο φαρμακο......η ζωη δυστυχως ειναι σκατα κ μεγαλη ωστε να συμπεριλαμβανει και τετοια. και αυτα τα τετοια ειναι που μας σημαδευουν επειδη φαινεται να κρατανε περισσοτερο τα ασχημα απο τα ωραια
I m a Good Person With Bad Attitude
15-09-2012, 04:49 #7
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 2
Ναι έχεις απόλυτο δίκιο σ αυτό.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλες τις απαντήσεις σας...
Όχι δεν ήταν γνωστός μου, ήταν απλά ένας στο δρόμο, (μέσα στη σχολή μου όταν γύριζα από το μάθημα- για αυτό δε θέλω να πηγαίνω σχολή)
Το παλεύω, η αλήθεια είναι ότι γι αυτό γύρισα εδώ που σπουδάζω, για να πιστέψω ότι η ζωή συνεχίζεται.
Γενικά προσπαθώ να κάνω ότι έκανα κ πριν στη ζωή μου, με εξαίρεση το διάβασμα.
Αλλά αυτά τα βράδια είναι τόσο βασανιστικά και αυτό που με παραλύει είναι που φοβάμαι ότι θα μου συμβεί ξανά.
Και που υπάρχουν φορές που γεμίζω με μίσος για τα πάντα, και θέλω να πάρω ένα πιστόλι και να βγω έξω να τον βρω και να τον καθαρίσω.
Λεφτά για ψυχολόγο η αλήθεια είναι ότι δεν έχω, και η σχολή μου δεν προσφέρει κάτι τέτοιο και δεν θέλω να ζητήσω από τους γονείς μου
(αν και ξέρουν τι έγινε και προσπαθούν να με στηρίξουν- με τον δικό τους τρόπο) γιατί ξέρω ότι ζορίζονται τελευταία και ήδη χαλάνε τόσα λεφτά για μένα.
Όσο για αυτό που λες για το dna, kerasi, τότε που συνέβη δεν έκανα εξετάσεις πέρα από τις γυναικολογικές κυρίως γτ δεν άντεχα να το
αντιμετωπίσω πιο εκτενώς και ήθελα απλά να το ξεχάσω και επίσης γιατί δεν νομίζω ότι μπορούσαν να τον εντοπίσουν, δεν νομίζω ότι ήταν
"νόμιμα" στη χώρα, και επίσης δεν θυμάμαι καν το πρόσωπό του.
Δηλαδή πιστεύετε ότι όντως ξεπερνιέται; Δύναμη ψυχής δεν ξέρω αν έχω αλλά θα προσπαθήσω να την βρω, αν με τον καιρό περνάει ίσως το
καταφέρω και εγώ...
Σ αυτό έχω καταλήξει και εγώ. Και αναρωτιέμαι τελικά, με τόσο πόνο, τόση αρρώστια, ψυχική και σωματική, τόσες αδικίες, τόσο κακό, έχει νόημα η ζωή τελικά;
Όχι για μένα μόνο, γενικά, αλλά ποιό είναι το νόημα, γιατί να παλεύουμε να υπερβαίνουμε τον εαυτό μας διαρκώς, να αγωνιζόμαστε να σταθούμε σε μια κοινωνία
που έχει καταντήσει πολύ άσχημη σε τόσες πτυχές της... Οι βουδιστές νομίζω λέγανε η ύπαρξη είναι πόνος, και μου είχε κάνει τόση εντύπωση αυτή η ατάκα, όταν ήμουν 15.
Τώρα το βλέπω παντού.
Και παλι ευχαριστω...
15-09-2012, 10:32 #8
- Join Date
- May 2012
- Location
- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
- Posts
- 784
Κορίτσι μου έχεις μιλήσει σε ανθρώπους δικους σου?στους γονεις σου?΄Χρειάζεσαι υποστήριξη, δεν είναι κάτι απλο..και όσο σε διάβασα δεν αναφέρεις πουθενα για κάποιον δικο σου..
Πρέπει να το πολεμήσεις για να καταφέρεις να μην επηρεασει όλη την υπολοιπη ζωή σου και τις σχέσεις σου. Και μόνη σου είναι δύσκολο να το κάνειςΝα μετατρέψεις το "ετσι συνέβη" σε "ετσι το θέλησα" αυτό και μόνο ονομάζω λύτρωση ΝΙΤΣΕ
15-09-2012, 10:40 #9
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,782
Ξερω οτι εκεινο το διαστημα εισαι σοκαρισμενη και δε θες να ασχοληθεις με το αστυνομικο μερος του πραγματος. Πηγες στην αστυνομια? Υπαρχει η δυνατοτητα να βρουν dna ακομα και γαντια αν φορουσε απο τριχες, σπερμα, αιμα, δερμα κλπ. Δεν ειναι οτι βλεπω πολυ csi αλλα οπως ειδες και στην περιπτωση της παρου, εκει που θελουν βρισκουν. Οταν βρεθει dna καταχωρειται σε μια βαση δεδομενων και αν πιαστεο ο υποπτος για κατι αλλο στο μελλον διασταυρωνεται.
Υπαρχει δυνατοτητα για να βρεις δωρεαν υποστηριξη, μολις μπορεσω θα σου γραψω τα λινκ. Συνακολουθα αν θες να ρωτησεις κατι για το αστυνομικο κομματι ή το δικαστικο στειλε μου μηνυμα πμ. Ξερω οτι συχνα η αστυνομια και το δικαστικο συστημα φεροντε ασχημα αλλα πολλες περιπτωσεις εχουν βρει ακρη. Το οτι το πες στουςγονεις δειχνει οτι εχετε καλη σχεση.
Το πιο βασικο να εμπεδωσεις ειναι οτι δεν εφταιγες εσυ γι αυτο που εγινε. Ακομα και να τι ειχες σκεφτει δε θα μπορουσες να κανεις πολλα πραγματα. Ολα οσα νιωθεις τωρα ειναι απολυτως φυσιολογικα και ευλογα. Σταδιακα θα επανελθεις. Μη σ απασχολει τωρα τοσο πολυ η σχολη. Λογικο ειναι να μη μπορεις να διαβασιες. Για το μετατραυματικο στρες υπαρχουν θεραπειες. Μπορεις να δεις και στο διαδικτυο απο πλευρας ψυχολογιας τι γινεται.
Θα περιμενω τις σκεψεις σου.
15-09-2012, 12:30 #10
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 101
Λοιπόν, εμένα κανονικά δε με παίρνει να μιλάω :-P αλλά αφού έχεις ήδη μιλήσει και στους γονείς σου, καλό θα ήταν να πάς και στην αστυνομία όπως σου λένε και πιό πάνω..
Επίσης, δε ξέρω πού μένεις, στην δική μου περιοχή πάντως, πέρσι τουλάχιστον, ο δήμος είχε δωρεάν ψυχολόγο, και μάλιστα ήταν και πολύ καλή!! (πήγαινε η μάνα μου)..
Ψάξε το και στη δική σου περιοχή μήπως υπάρχει κάτι τέτοιο.. Δε χάνεις τίποτα..
17-09-2012, 12:40 #11
- Join Date
- Feb 2010
- Location
- SlaughterHouse
- Posts
- 4,135
προσωπικα εγω, που δεν εχω μιλησει ποτε στους γονεις μ γι αυτο που ειχα παθει μικρη, το ξεπερασα μονη μ και εμ τον γιατρο βεβαια με πολυ σκεψη και αποφασεις ωστε να μην μεινουν απωθημενα γιατι το βασικο ειναι αυτο, να μην σ μεινουν αποθημενα και να χαλασει η ζωη σου απο καποιον που δεν εχει τσιπα και ειναι ενα σκουλικι που θα βρει μπροστα του στο 10πλασιο ο,τι κανανε σε ανυπερασπιστα πλασματα
I m a Good Person With Bad Attitude
17-09-2012, 12:44 #12
- Join Date
- Feb 2010
- Location
- SlaughterHouse
- Posts
- 4,135
καλα διαβαζω αυτα που γραφω και δεν βγαζω νοημα καθολου τελειως αποδιοργανωμενη ειμαι
I m a Good Person With Bad Attitude
20-10-2012, 17:46 #13
- Join Date
- May 2012
- Posts
- 875
Δυστυχώς εκείνες τις στιγμές οι περισσότερες βρισκόμαστε σε σύγχηση και ψάχνουμε να βρούμε έναν τρόπο να ηρεμήσουμε και δεν βρίσκουμε το θάρρος να πάμε κατευθείαν σε κάποιο νοσοκομείο
20-10-2012, 18:30 #14
- Join Date
- Mar 2011
- Location
- between heaven and hell
- Posts
- 7,796
Σε νοσοκομειο κατευθειαν ωστε να αντιμετωπιστει η οποια επιπλοκη προκυψει, αλλα κ γτ η εξεταση θα επιβεβαιωσει το αληθες της πραξης.. πλεον με το dna δν μπορει κανεις να αρνηθει τπτ.. κ αμεσως καταγγελια μεσα σε 48ωρες αμα γινει παει αυτοφωρο το καθαρμα κ το αυτοφωρο ειναι πιο αυστηρο συνηθως... μν φοβαστε τπτ κ κανεναν, κ μν φοβαστε να καταγγελετε τετοια περισταστικα.. κατευθειαν κληση στο 100...
" I stopped fighting my inner demons... we are on the same side now..."
Εσωτερικό τρέμουλο σε όλο το σώμα
06-06-2024, 03:36 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή