Έχω την εντύπωση ότι όλα κινούνται σε αργή κίνηση

[OlgaMark]

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι καινούρια εδώ και είναι το πρώτο θέμα που ανοίγω. Αποφάσισα να γράψω γιατί έψαξα παντού στο google γι'αυτό που έχω αλλά βρήκα λίγα πράγματα. Θα εκτιμούσα πολύ την άποψή σας, γιατί έχω αγχωθεί αρκετά.
Ξεκινάω...
Απ'όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, από μικρό κοριτσάκι δηλαδή, όταν έμενα μόνη μου ένιωθα ένα πολύ περίεργο συναίσθημα: ότι ο χρόνος πάει πιο αργά, ότι όλα είναι σε πιο αργή κίνηση κι εγώ είμαι σε υπερδραστηριότητα. Ακούγεται κουφό αλλά έτσι μπορώ να το περιγράψω. Νιώθω ότι μπαίνω στον "αυτόματο πιλότο" και κάνω απίστευτα πιο γρήγορα απ'ότι θα έπρεπε - χρονικά. Δεν μου συμβαίνει συχνά, και ομολογώ ότι είχε καιρό να μου συμβεί, αλλά πρόσφατα μου συνέβει πάλι.
Δεν ξέρω αν είναι πρόωρα συμπτώματα σχιζοφρένειας ή άλλης ψύχωσης.
Εγώ πάντως βρήκα μόνο εδώ -> http://www.psynet.gr/index.php?optio...d=32&Itemid=26
σχετικές πληροφορίες. Στο σχετικό άρθρο, μεταξύ άλλων αναφέρει:
"Αλλοιωμένα-αλλαγμένα συναισθήματα
Τα συναισθήματα των ψυχωσικών ανθρώπων μπορούν να αλλάξουν χωρίς κανέναν προφανή λόγο. Μπορούν να αισθανθούν περίεργα και να αποκοπούν από τον κόσμο, δίνοντας την εντύπωση ότι όλα κινούνται σε αργή κίνηση. Οι αλλαγές στην διάθεση είναι συνήθεις, έτσι μπορούν να αισθανθούν κατ' ασυνήθιστο τρόπο διεγερμένοι ή θλιμμένοι. Τα συναισθήματα μπορούν να είναι αμβλυμμένα - οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν λιγότερο απ' ό,τι συνήθιζαν, ή εκφράζουν λιγότερα συναισθήματα σε όσους βρίσκονται γύρω τους."

Θα χαρώ πολύ αν μου απαντήσετε. Αν κάποιος έχει αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο παρακαλώ ας μου γράψει. Χίλια ευχαριστώ.

[kerasi]

Τι ηλικια εχεις τωρα?
Υπαρχουν καποια προβληματα που τυχον αντιμετωπιζεις και που ενδεχωμενως να επηρεαζουν την ψυχολογια σου?
Μεσα σου τι ακριβως νιωθεις και πως εκφραζεται πρακτικα αυτο που νιωθεις?

[OlgaMark]

Είμαι στα 21 τώρα. Δεν αντιμετωπίζω ιδιαίτερα προβλήματα, πιστεύω. Τώρα κατά την άποψή μου "έχω ηρεμήσει". Η εφηβεία μου ήταν πολύ δύσκολη, καθώς οι γονείς μου ήταν καταπιεστικοί. Πολλές φορές αντιμετώπιζα κακοποίηση (σωματική και λεκτική) και το ότι ήμουν αντιδραστική το έκανε ακόμη πιο δύσκολο. Είχα άσχημα εφηβικά χρόνια, η αλήθεια είναι αυτή. Δεν ξέρω αν παίζει σημασία αυτό. Αλλά τώρα δεν αντιμετωπίζω κάτι τόσο έντονο όπως τότε.
Τις στιγμές που με πιάνει αυτό το συναίσθημα νιώθω ότι όλες μου οι κινήσεις γίνονται μηχανικά και γρήγορα και να μην μπορώ να τις ελέγξω.