Την γνώμη σας...

[faith]

Kαλημέρα,
σας διαβάζω καιρό και θα ήθελα να ακούσω την γνώμη σας για ένα θέμα που αντιμετωπίζω.

Χωρισα πριν 4 χρόνια και έχω μία κόρη 14 σήμερα , η αιτία χωρισμού ήταν διοτι ο πρώην αντρας μου είναι διπολικός και είχε θέματα με το αλκοολ .Δεν χρειαζετε να μπω σε λεπτομέρειες απλά δεν άντεξα να ζω μαζί του δεν δεχοταν να κανει και τίποτα σε ειδικό πηγε αφου είχαμε χωρισει σε μια προσπαθεια να τα ξαναβρούμε . Σημερα δεν ακολουθει καμια φαρμακευτικη αγωγη λέει ότι δεν πίνει οτι είναι καθαρος το ιδιο μου λεει και η μικρη που τον βλεπει , εδω και αρκετο καιρο δεν με ενοχλει όπως παλιοτερα πχ που ερχοταν κατω απο το σπιτι και εβριζε και εμενα και το παιδι.

Εχω και 2 χρονια εχω νεα σχεση και μετα απο 1 χρονο συγκατοικησης παντρευτηκαμε το καλοκαιρι ...ολα ωραια και καλα θα μου πειτε που το προβλημα;
Η κορη μου . Ειναι ενα παιδι που ειναι στην εφηβεια, που βιωσε ασχημες καταστασεις με τον μπαμπα της και που όπως ολα τα παιδια χωρισμενων βιωσε πονο. Με τον γαμο μου δεν αντεδρασε ασχημα ισα ισα συμμετειχε σε ολ την διαδικασια ηταν ευδιαθετη γελαγαμε συνεχεια γενικα το δεχτηκε με χαρα . Στο σπιτι εχουμε προβληματα και πριν τον γαμο και τωρα ειναι πολυ επιθετικη και μαζι μου και με τον αντρα μου , μιλαει πολυ ασχημα γενικα απαιτει συνεχεια , κριτικαρει συνεχεια και ειναι ολο παραπονα συνηθως γιατι δουλευουμε απο το πρωι ως το βραδυ και οι δυο. Εχουμε προσπαθησει να μιλησουμε και οι 3 πολλες φορες καταληγουμε παντα σε καβγα και κλαματα .Ο αντρας μου μου λεει οτι ειμαι υπερπροστατευτικη μαζι της και επιεικης και οτι με κανει οτι θελει και οτι δρω απεναντι της απολογητικα ( λόγω τυψεων για το διαζυγιο προφανως ) αλλα αυτο δεν της κανει καλο. Εν μέρη έχει δικιο και ειναι αληθεια απο την αλλη ειναι κατι που κανω ασυνειδητα και προσπαθω να το αλλαξω.

Απο την αλλη έχει τεθει ενα αλλο θεμα επι του ταπητος τον τελευταιο καιρο ...Ο νυν συντροφος λοιπον πιστευει οτι ειναι το σωστο και θελει να την απομακρυνουμε απο τον πατερα της και να μετακομισουμε γιατι ετσι θα ειναι πιο ευκολο. Ειμαστε συνεχεια σε διαμαχη γιατι πρωτον εγω πιστευω οτι ΠΡΕΠΕΙ να βλεπει τον πατερα της αφου και η ιδια το θελει και δεν εχω δικαιωμα να το στερησω ουτε απο αυτον ( ασχετα οτι φερετε σαν κοπανος δεν δινει πχ ουτε 1 ευρω για την μικρη τοσα χρονια ) Δευτερον η κορη μου δεν θελει ουτε να ακουει για μετακομιση αφου θα αλλαξει σχολειο φιλες κτλ σκεφτομαι οτι γενικα της εχουν πεσει πολλα τα τελευταια χρονια σκηνες ,καβγαδες,τον πατερα της να με κηνυγαει με μαχαιρι στο σπιτι , διαζυγιο, ενας αλλος ανθρωπος στην ζωη της τον οποιο της τον επεβαλα δεν θελω να την βαλω να αντιμετωπισει και εναν ακομα αποχωρισμο με φιλες ,γιαγια ,σχολειο κτλ .Οχι οτι θα παμε σε αλλη πολη αλλα δεν θα ειμαστ και κοντα. Απο την αλλη αν μετακομισουμε θα κανουμε μια νεα αρχη θα ειμαστε περισσοτερες ωρες μαζι αφου θα ειμαι διπλα στην δουλεια μου ....
Δεν ξερω... τωρα της εχω αφησει το ελευθερο και βλεπει τον πατερα της οποτε θελει ( δεν την παιρνει σκ δεν θελω δεν του εχω ιδιαιτερη εμπιστοσυνη ) αλλα μπορει να βρεθουν 3 φορες την εβδομαδα απογευμα πχ να πανε βολτα τις ωρες που εγω δουλευω ...Ο νυν υποστηριζει οτι η ασχημη συμπεριφορα της ειναι γιατι βλεπει τον πατερα της και της βαζει λογια και την << φτιαχνει>> και οτι δεκαρα δεν δινει για το παιδι του απλα την χρησιμοιποιει για μενα . Αφου ομως το παιδι θελει να τον βλεπει; να το απαγορευσω; δεν θελω και επισης δεν πιστευω οτι της βαζει λογια.
Εχω κουραστει απο αυτην την συνεχη διαμαχη στο κατω κατω δεν νομιζω οτι ο νυν μπορει να επεμβαινει στα θεματα του παιδιου σε σχεση με τον πατερα της αλλα οσες φορες προσπαθω να του το δωσω να το καταλαβει το παιρνει στραβα οτι οκ αυτος δεν εχει δικαιωμα ειναι ξενος οτι δεν ειμαστε οικογενεια κλπ κλπ.

Αποφασισαμε να παμε σε εναν συμβουλο οικογενειων να μας δωσει καποιες συμβουλες πως να χειριστουμε την μικρη και τελικα τι ειναι σωστο και τι λαθος . Θα ηθελα και την γνωμη σας

[kami]

στην κόρη σου έχεις μιλήσει σχετικά με την συμπεριφορά της; πως η ίδια εξηγεί την νευρικότητα και την επιθετικότητα της;

[μαρκελα]

Καλημέρα faith,
πιστεύω ότι η κοινή απόφαση να δείτε οικογενειακό σύμβουλο, είναι πολύ σωστή! Κι εγώ καλή μου στη θέση σου σίγουρα το ίδιο θα έκανα..
Είναι πολλά όσα ήδη έχει περάσει το παιδί, που λογικό είναι ν' αντιδρά υπερβολικά κι η συμπεριφορά της να προβληματίζει..
Σαφώς και χρειάζεται να βλέπει τον πατέρα της, αφού εκείνη το θέλει κι ούτε εσύ, ούτε κανείς μπορεί κάτι τέτοιο να το εμποδίσει.
Εκτός αν φοβάστε για κάτι..

[nick cave]

Είμαι της άποψης οτι η επιβάρυνση που θα υποστεί η ψυχολογικά κατάσταση του παιδιού δε μπορεί να συγκριθεί με τα χωροταξικά οφέλη μιάς μετακόμισης. ΕΚτός αν -όπως είπε η Μαρκέλα- ο πατέρας της αποδεδειγμένα ασκεί άσχημη επιρροή επάνω της...

[faith]

Kami φυσικα την εχω ρωτησει γενικα προσπαθω να μιλαμε πολυ γιατι ειναι και εσωστρεφης . Μου εχει πει δεν ξερει γιατι της βγαινει οτι καταλαβαινει πως με στεναχωρει και πως ειναι αδικη και ζηταει συγνωμη αλλα της βγαινει ....Την ειχα ρωτησει μηπως γιατι δεν ζουμε πια με τον μπαμπα ; ειχε βαλει τα κλαματα και μου ειχε πει οτι ο μπαμπας ειναι καλα τωρα ( φυσικα αφου τον βλεπει λιγε ωρες) και οτι εγω με τον..ας τον πουμε Γιαννη μονο για την δουλεια ενδιαφερομαστε διασκεδαζουμε σπανια γιατι αν δεν δουλευουμε θα ειμαστε κουρασμενοι....ενω ο μπαμπας ( που ειναι σε φαση μανιας προφανως ) διασκεδαζει συνεχεια και ειναι μες την ενεργεια ( λογικο ειπαμε σε φαση μανιας δεν εχει καμια υποχρεωση δεν δουλευει ,τρωει κοιματε τσαμπα ...εε φυσικο να διασκεδαζει ).

Μαρκελα ....ανετα δεν νοιωθω ειναι ενας ανθρωπος που χρειαζετε φαρμακευτικη αγωγη και δεν παιρνει οι μεταπτωσεις του ειναι απιστευτες τουλαχιστον οσο ζουσα μαζι του για αυτο δεν δεχομαι και να την παιρνει σκ ή για μερες

[nflu]

Φειθ...δεν ξερω μπορει να κανω και λαθος...αλλα εχω την εντυπωση οτι το παιδι πρεπει να εχει μια πληρη και σαφη εικονα...για το ποια πραγματικα ειναι η κατασταση του πατερα του....
βεβαια το λεω με καθε επιφυλαξη...

[faith]

Nick το ιδιο ακριβως πιστευω και εγω οτι θα επιβαρυνθει ακομα πιο πολυ .Αποδεδειγμενα δεν μπορω να πω οτι την επιρρεαζει αρνητικα ο πατερας της αν θελω να ειμαι δικαιη .Αλλωστε σε φασεις που γενικα δεν ηταν στα καλα του και με εβριζε ή ειχε ευερεθιστη συμπεριφορα νευρα και επιθετικοτητα το ιδιο το παιδι δεν ηθελε να τον βλεπει και το ελεγε .

[μαρκελα]

Συμφωνώ απόλυτα με τον Νικ.. θάναι ό,τι το χειρότερο σ' αυτή την φάση ν' απομακρυνθεί κυρίως από δικούς της ανθρώπους, αλλά και ν' αλλάξει σχολείο.

[faith]

Το παιδι ξερει, τουλαχιστον όσο μπορει να καταλαβει .Ξερει οτι ο μπαμπας έχει μια ψυχολογικη διαταραχη οταν ειχαμε χωρισει της ειχα μιλησει οσο πιο απλα αλλα με ολη την διασταση μπορουσα για να κατανοησει την συμπεριφορα του. Απο την αλλη πιστευω οτι δεν εχει ισως καταλαβει οτι η τωρινη του ευθυμια και ενεργεια οφειλετε στην παθηση δικαιολογει λογω της παθησης τις ασχημες συμπεριφορες του πατερα της .

[nflu]

ειναι πολυ δυσκολη γενικα η κατασταση....ειδικα εφοσον το παιδι ειναι στην εφηβεια.....νομιζω εφοσον μιλαμε για την ευαισθητη ψυχολογια ενος παιδιου...ειναι απαραιτητη η γνωμη καποιου ψυχολογου......

[faith]

Συμφωνώ απόλυτα με τον Νικ.. θάναι ό,τι το χειρότερο σ' αυτή την φάση ν' απομακρυνθεί κυρίως από δικούς της ανθρώπους, αλλά και ν' αλλάξει σχολείο.

Αυτο ακριβως προσπαθω να εξηγησω και να πεισω τον αντρα μου...Και τελικα επειδη το ιδιο πιστευω οτι θα μας πει και η συμβουλος δεν προκειτε να κανω πισω ...γιατι υπηρξαν και φορες που σκεφτηκα μηπως εχει δικιο και θα ειναι καλυτερα τα πραγματα απλα εγω δεν μπορω να το δω.

[deleted-member141015]

faith, εγώ θα ήθελα να σου επισημάνω ότι οι συμπεριφορές της κόρης σου όπως της περιέγραψες, δεν απέχουν καθόλου από τις συνηθισμένες συμπεριφορές μιας έφηβης 14 χρονών. Πάρα πολλοί γονείς παραπονιούνται για τα ίδια ακριβώς θέματα, χωρίς να υπάρχει από πίσω ένα δύσκολο διαζύγιο, πατέρας με προβλήματα, ένας νέος σύντροφος κλπ. Δεν σου λέω να αγνοήσεις τα συγκεκριμένα θέματα που αφορούν ειδικά εσάς σαν οικογένεια... όμως, μην αποδίδεις όλες τις αντιδράσεις της κόρης σου σε αυτά. Γιατί έτσι ενοχοποιείσαι και μπαίνεις στη διαδικασία της υπερπροστασίας, που κι εσύ λες ότι ισχύει και παρατηρεί κι ο νέος σύντροφος.

Τώρα, μια μετακόμιση συμφωνώ πως δεν είναι ό,τι καλύτερο για ένα παιδί αυτής της ηλικίας. Αν είναι μεγάλη ανάγκη (π.χ. σοβαροί οικονομικοί λόγοι), βεβαίως και χρειάζεται να γίνει. Αν όχι, μήπως θα μπορούσατε να το αφήσετε για μερικά χρόνια αργότερα? Μην ξεχνάς ότι όντως είσαστε οικογένεια, πράγμα που σημαίνει ότι και ο δικός της λόγος μετράει στις αποφάσεις που σας αφορούν και την επηρεάζουν.

Για τον πατέρα της, είτε της βάζει λόγια είτε όχι, εφόσον η ίδια επιθυμεί να τον βλέπει, δεν μπορείτε να της το στερήσετε. Ο μόνος λόγος για κάτι τέτοιο θα ήταν αν πιστεύετε ότι κινδυνεύει. Κατά τ' άλλα, το 'αντίδοτο' σε μια τυχόν αρνητική επιρροή είναι μια καλή σχέση εμπιστοσύνης με εσένα, καθώς και ενημέρωση για το τι χρειάζεται να προσέχει. Χρειάζεται να έχει πλήρη επίγνωση της όλης κατάστασης.

Τέλος, συμφωνώ απόλυτα να πάτε σε έναν οικογενειακό σύμβουλο (εσύ κι ο νέος σύντροφος καταρχήν), μόνο η γνώμη μου είναι να βεβαιωθείτε ότι είναι επαγγελματίας ψυχολόγος με εμπειρία σε οικογενειακή συμβουλευτική κι όχι απλά 'σύμβουλος οικογένειας'.

[kuxumuxu]

Καλύτερα να μιλήσετε και με τον σύμβουλο, αλλά και μένα η γνώμη μου θα ήταν να μην απομακρύνεις την κόρη από τον πατέρα, ούτε και φυσικά να μετακομίσετε....

Στα 14, τα όλα σου φαίνονται βουνό, πόσο μάλλον οι γονείς σου να χωρίσουν και μετά να μετακομίσεις κιόλας. Και αυτό που είπες ότι θα περνάτε πιο πολλές ώρες μαζί... Να σου πω την αλήθεια, εγώ στα 14 δεν ήθελα να περνάω πολλές ώρες με τη μαμά μου. Πές το εφηβεία, πες το αντίδραση, πάντως δεν ήθελα. Δεν είναι 4 ετών να πεις θα παίξουμε... Είναι 14 και χρειάζεται τον χώρο του και την ηρεμία του και την ευκαιρία να κάνει τα λάθη του και τα σωστά του.

Μην την πιέσεις παραπάνω. Αλλά να μην γίνεσαι ταυτόχρονα και θύμα του πιθανού ψυχολογικού εκβιασμού της λόγω του διαζυγίου. Θέλει ισορροπία κατά τη γνώμη μου. Και τα 2 μέλη (μάνα και κόρη) είστε ισότιμα και έχετε δικαιώματα και υποχρεώσεις.

[μαρκελα]

Ναι κι επειδή τα παιδιά για όσα συμβαίνουν ανάμεσα στους γονείς θεωρούν τον εαυτό τους τον κυρίως ένοχο, γι' αυτό και σίγουρα η μεσολάβηση ειδικού πιστεύω θα βοηθήσει..

[faith]

ειναι πολυ δυσκολη γενικα η κατασταση....ειδικα εφοσον το παιδι ειναι στην εφηβεια.....νομιζω εφοσον μιλαμε για την ευαισθητη ψυχολογια ενος παιδιου...ειναι απαραιτητη η γνωμη καποιου ψυχολογου......

Αυτο ακριβως ! η εφηβεια ειναι απο μονη της μια δυσκολη φαση ....αν ειναι και τα υπολοιπα γυρω σου μπαχαλο .....φοβαμαι εννοειται και το θεμα κληρονομικοτητας .Γενικα..ανησυχω πολυ . Ψυχολογο θα παμε σιγουρα δεν εχω βρει ακομα