Απόγνωση, απόρριψη από οικογένεια, μοναξιά.

[EFIGGDR3]

Πρόσφατα έχασα τη μητέρα μου που ήταν το στήριγμά μου. (ο πατέρας μου έχει πεθάνει χρόνια). Περάσαμε πολύ άσχημα όλα αυτά τα χρόνια γιατί μας έκανε τρομερό πόλεμο η αδελφή μου και ο γαμπρός μου. Κύρια στη μητέρα μου και απο αυτή την κατάσταση καταρρακώθηκε και εν τέλει πέθανε. Η ζωή μας ήταν ένας ατελείωτος Γολγοθάς . Και τώρα που έφυγε ο μοναδικός άνθρωπος που είχα (δεν έχω κανέναν στον κόσμο), η αδερφή μου με την ανιψιά μου αρχίσανε πόλεμο για την περιουσία μόλις 4 μήνες μετά το θάνατο της μανούλας μου. Με συκοφαντούν, με εκφοβίζουν, με διαβάλλουν στη δουλειά μου, μοναδικό πόρο διαβίωσής μου και έχω έρθει για πρώτη φορά , ενώ ήμουν πάντα αγωνίστρια, στην απόλυτη απόγνωση. Δεν έχω άλλο κουράγιο να παλέψω. Νοιώθω ότι φεύγω... Έχω έναν άνθρωπο που είμαστε μαζί αρκετά χρόνια αλλά δε φθάνει..... τι να κάνω..... ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ

[den_katalavenw...]

η περιουσια ειναι μεγαλη ?

χρειαζεσε την περιουσια ?

εγω πιστευω ρε δεν θελω να γινομαι κακος αλλα γινομαι :P πιστευω η σχεση σου δεν σε στηριζει οσο θα επρεπε...

αν σε στηριζε δυο περιπτωσεις υπηρχανε να ελεγε ο αντρας οτι η θα τους γραψουμε στα @@ μας και ας παρουν οτι θελουνε η θα ελεγε θα τα ξεκαθαρισουμε και θα παρουμε το μεριδιο μας...

αλλα απο οτι καταλαβα ενταξει δεν θελω ρε να γινομαι κακος... αλλα κοιματε ορθιος ο δικος σου ? :P ε σε τετοιες στιγμες ο αντρας πρεπει να δειξει πυγμη κτλ... και ας ειναι εστω η αποφαση του οτι δωστους τα ολα τα υπαρχοντα...

[kerasi]

Αρχικα οταν ζουσε η μανα σου, γιατι σας πολεμουσε η αδερφη σου με το γαμπρο?

[den_katalavenw...]

ελα απαντησε μας μας εχεις αφησει σε μεγαλη αγωνια
και στεναχωριεμε παρα πολυ πραγματικα...