Ο άντρας μου δεν πλένεται! Τί κάνουμε?

[λιλιουμ]

Να ρωτησω κατι βασικο, πυ απο οτι ειδα δε ρωτηθηκε, καθε ποτε πλενεται?

[deleted-member141015]

Η αλήθεια είναι πως κι εγώ έχω αυτή την απορία (κάθε πότε λούζεται, κάθε πότε κάνει ντους)… όπως και πολλές άλλες. Πχ με τα δόντια – στοματική υγιεινή τι γίνεται? Με τη γεννητική περιοχή? Δεν θεωρώ βέβαια ότι επαρκεί μια σύντομη τοπική καθαριότητα, αλλά τουλάχιστον αυτή υπήρχε την εποχή που ακόμα κάνατε σεξ? Εφόσον όπως λες εσύ είσαι της καθαριότητας, υποθέτω ότι αν μη τι άλλο δεν ανεχόσουν… οσμή και βρώμα στα επίμαχα ή δυσάρεστη οσμή στα φιλιά. Τέλος, τώρα που έχετε πλέον σταματήσει τις ερωτικές επαφές, έχετε επίσης σταματήσει να κοιμάστε στο ίδιο κρεβάτι? Οι συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες, προηγούμενες σχέσεις, του έχουν κάνει ποτέ κάποια παρατήρηση ή σχόλιο σχετικά με την καθαριότητα? Τα ρούχα που φορά είναι απλώς παλιατζούρες ή και βρώμικα? Για το θέμα ‘τάξη’ στον προσωπικό του χώρο (πχ γραφείο) δεν το σχολιάζω, καθώς έχει κάθε δικαίωμα να είναι άνω κάτω αν αυτός τη βρίσκει έτσι. Και για τα υπόλοιπα είναι εντέλει δική του υπόθεση, αλλά το συζητάμε επειδή επηρεάζει τη σχέση σας σαν ζευγάρι.

Λες ότι ‘κάτι δεν κάνει σωστά’ ακόμα κι όταν κάνει μπάνιο. Τότε, μιλάμε μήπως για τη χαρακτηριστική οσμή του σώματος του? Αν αυτή δεν σου κάνει, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά κι οπωσδήποτε δεν έχει νόημα να τον κυνηγάς να μπει για… απολύμανση :p Εκτός αν εντοπίσετε κάποιον συγκεκριμένο λόγο που κάνει την οσμή γενικά δυσάρεστη (πχ φαρμακευτική αγωγή, διατροφή, κάποια πάθηση). Αν βέβαια δεν κάνει ούτε τα στοιχειώδη, τότε είναι διαφορετικά. Ναι πιθανόν να υπάρχει κάποια ψυχική διαταραχή, πχ παρότι έχουμε συνηθίσει να συσχετίζουμε την ΙΨΔ με υπερβολική καθαριότητα, μπορεί θαυμάσια να συμβαίνει και το αντίθετο. Αν όμως γενικά ο ίδιος είναι λειτουργικός στην κοινωνική – επαγγελματική του ζωή και νιώθει οκ, ενώ ταυτόχρονα δεν ασχολείται με εσένα, τότε είσαι εσύ που χρειάζεται να αποφασίσεις τι θέλεις από τη δική σου ζωή.

Ξέρεις η περιγραφή της σχέσης σας μου άφησε μια πολύ δυσάρεστη αίσθηση της ‘κακιάς-επικριτικής’ μαμάς και ενός απρόθυμου – δύσκολου παιδιού. Του πλένεις τα ρούχα, καθαρίζεις όλο το σπίτι, τον κυνηγάς να κάνει μπάνιο και του κάνεις υποδείξεις… όλο αυτό είναι ένα σκηνικό απόλυτα αντιερωτικό (και για εσένα και για εκείνον). Δημιουργεί μια αίσθηση διάχυτης δυσαρέσκειας, καταπίεσης, θυμού (φανερού ή κρυφού), μια ‘σκοτεινή’ και ‘παγωμένη’ ατμόσφαιρα. Έχετε κι οι δύο παθητικοεπιθετικές συμπεριφορές, δηλαδή ‘τιμωρείτε’ τον άλλον χωρίς να εκφράζετε και να διεκδικείτε σωστά αυτό που σας θυμώνει. Πχ η απλυσιά του είναι ίσως μια έμμεση τιμωρία σου για το ρόλο της κακιάς μαμάς που έχεις πάρει. Εσύ πάλι του ‘στερείς’ το σεξ (κι αυτός ανταποδίδει με αδιαφορία, και συντηρείτε το φαύλο κύκλο). Όπως και να έχει, άσχετα με αυτές τις υποθέσεις, πάλι εσύ κρατάς το κλειδί.

Αν πράγματι θέλεις όπως λες να εξαντλήσεις τα περιθώρια για να είστε μαζί, κάτσε και σκέψου καταρχήν αν πράγματι ταιριάζεις με αυτόν τον άνθρωπο, αν γενικά τον επιθυμείς, τον θαυμάζεις, αν γενικά περνάτε όμορφα κλπ. Αυτή τη στιγμή έτσι όπως τα λες, δεν επικοινωνείτε καθόλου, δεν ταιριάζουν ούτε τα ‘χνώτα’ σας ούτε η ιδεολογία σας, δεν κάνετε σεξ και – το χειρότερο όλων – έχετε μπει σε ένα αδιέξοδο ψυχολογικό παιχνίδι και έχετε αναλάβει ρόλους που δεν σας βοηθούν ως ζευγάρι. Αν λοιπόν αποφασίσεις να δεις τι μπορεί να γίνει, χρειάζεται να το πας λίγο διαφορετικά. Ξεκίνα με δεδομένο ότι έχει κάθε δικαίωμα να είναι διαφορετικός από εσένα ή από αυτά που επιθυμείς. Επίσης να θυμάσαι ότι είναι ενήλικος… δεν υπάρχει αυτό το ‘για το καλό του’ τη στιγμή που ο ίδιος δεν συμφωνεί. Αυτό που ζητάς να αλλάξει, είναι ίσως ένα κεντρικό του χαρακτηριστικό, οπότε στην ουσία ναι, του ζητάς να αλλάξει αυτό που είναι. Έλα όμως που αυτό το χαρακτηριστικό φαίνεται να έχει ειδικό βάρος για εσένα. Το συμπέρασμα λοιπόν ποιο είναι, ότι πρέπει να το αλλάξει? Δεν νομίζω… Απλώς επειδή είσαι κι εσύ ενήλικη και έχεις επιλογές, χρειάζεται να διεκδικήσεις σωστά και να θέσεις όρια. Είπες ότι ζητάς συνέχεια με διάφορους τρόπους και σχεδόν καθημερινά… Βλέπεις να έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο? Όχι… Επομένως κάτι δεν γίνεται σωστά. Κι αν δυσκολεύεσαι να βρεις εναλλακτικό τρόπο, καθώς κι επειδή έχουν συσσωρευτεί τόσα αρνητικά συναισθήματα, ίσως θα ήταν χρήσιμο να ζητήσεις βοήθεια. Το να ζητάμε ενώ ταυτόχρονα ανεχόμαστε, είναι στην ουσία μια τρύπα στο νερό.

Τέλος βρε μαριρένα κατά τη γνώμη μου ο Τομ τοποθετήθηκε πολύ ωραία – νομίζω πως άδικα θύμωσες. Άσχετα με το τι είναι γενικά το ‘σωστό’ ή τι κάνει ο άντρας σου, στην τελική μετράει αφενός το τι θέλει να κάνει και αφετέρου ότι εσύ δεν είσαι ευχαριστημένη. Κάθε σχέση είναι μια εμπειρία ζωής, μας βοηθά να μάθουμε τον εαυτό μας και τους άλλους και φυσικά επηρεάζει τις επόμενες επιλογές μας.

[deleted-member141015]

Πολλες φορες εχω βρεθει δίπλα σε ανθρώπους που μυρίζουν, και απορω αν μπορουν να εχουν γυναικα ποτε δίπλα τους. Πακέτο!

Για να σου λυθεί η... απορία, θυμάμαι μια εποχή που ήμουν χωρίς σχέση, μια καλή μου φίλη ήθελε να μου γνωρίσει έναν φίλο του άντρα της και ακόμα θυμάμαι τη φρίκη που έφαγα... Τον παρουσίασε ως δον ζουαν, καζανοβα, ψαγμένο, κούκλο, εν ολίγοις κι ολα τα καλά και τα πιπεράτα τα είχε υποτίθεται... Όταν τον γνώρισα είδα έναν τύπο όντως ωραίο - ή μάλλον που θα μπορούσε να είναι πολύ ωραίος αν δεν κατέστρεφε την εικόνα το 1) τραγικά άλουστο λιγδιασμένο μαλλί (μηνός?), 2) ρυπαρά ρούχα, 3)χαμόγελο με ωραιότατα σάπια απεριποίητα δόντια, 4) τρισάθλια και κατάμαυρα νύχια και βέβαια μπόχα παντού, στον ίδιο, στο σπίτι του, στο αυτοκίνητο του... (απερίγραπτη βρώμα στους χώρους του). Κι όμως αυτός ο τύπος όχι μόνο ήταν δημοφιλέστατος στις νεαρές υπάρξεις, αλλά είχε και μια χαλαρή σχέση (που με ον-οφ την έχει ακόμα) με μια σούπερ σέξι - σούπερ κοκέτα γυναικάρα, καλλιεργημένη, καταξιωμένη επαγγελματία κλπ. Οπότε, μην απορείς! Για όλους έχει! :p

[Deleted-member-18-05-2015]

Ω Θεοι....Θα φαω τα αφρολουτρα μου!

[deleted-member141015]

Μην τα φας! Η 'ιδεολογικοποιημένη' απλυσιά προφανώς τραβάει κάποιες... :rolleyes:

[ADIAKRITOS]

Πάντως.. ίσως να είναι σύμπτωμα αυτου που λέμε ιδεοληψία- ψυχαναγκασμός.. ίσως να μην είναι τα πράματα τόσο απλά οσο τα περιγράφεις.. ίσως όλο αυτό το περι ίδεολογίας κτλ να κρύβει πίσω του έναν παράλογο φόβο ή μια ακόμη πιο παράξενη ιδέα... ίσως..

[1-555-Confide]

α, και ξέχασα να σου πω το άλλο. Αν βρεις γκόμενο, θ'αναστενάξει η μπανιέρα, εσύ για να πηγαίνεις στο γκόμενο φρεσκοπλυμένη
και κείνος για να σε ξανακερδίσει από τον άλλο που θα εκτιμά εμπράκτως και συχνότατα ελπίζω την καθαριότητά σου.

[Θεοφανία]

Η αλήθεια είναι πως κι εγώ έχω αυτή την απορία (κάθε πότε λούζεται, κάθε πότε κάνει ντους)… όπως και πολλές άλλες. Πχ με τα δόντια – στοματική υγιεινή τι γίνεται? Με τη γεννητική περιοχή? Δεν θεωρώ βέβαια ότι επαρκεί μια σύντομη τοπική καθαριότητα, αλλά τουλάχιστον αυτή υπήρχε την εποχή που ακόμα κάνατε σεξ? Εφόσον όπως λες εσύ είσαι της καθαριότητας, υποθέτω ότι αν μη τι άλλο δεν ανεχόσουν… οσμή και βρώμα στα επίμαχα ή δυσάρεστη οσμή στα φιλιά. Τέλος, τώρα που έχετε πλέον σταματήσει τις ερωτικές επαφές, έχετε επίσης σταματήσει να κοιμάστε στο ίδιο κρεβάτι? Οι συγγενείς, φίλοι, συνεργάτες, προηγούμενες σχέσεις, του έχουν κάνει ποτέ κάποια παρατήρηση ή σχόλιο σχετικά με την καθαριότητα? Τα ρούχα που φορά είναι απλώς παλιατζούρες ή και βρώμικα? Για το θέμα ‘τάξη’ στον προσωπικό του χώρο (πχ γραφείο) δεν το σχολιάζω, καθώς έχει κάθε δικαίωμα να είναι άνω κάτω αν αυτός τη βρίσκει έτσι. Και για τα υπόλοιπα είναι εντέλει δική του υπόθεση, αλλά το συζητάμε επειδή επηρεάζει τη σχέση σας σαν ζευγάρι.

Λες ότι ‘κάτι δεν κάνει σωστά’ ακόμα κι όταν κάνει μπάνιο. Τότε, μιλάμε μήπως για τη χαρακτηριστική οσμή του σώματος του? Αν αυτή δεν σου κάνει, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά κι οπωσδήποτε δεν έχει νόημα να τον κυνηγάς να μπει για… απολύμανση :p Εκτός αν εντοπίσετε κάποιον συγκεκριμένο λόγο που κάνει την οσμή γενικά δυσάρεστη (πχ φαρμακευτική αγωγή, διατροφή, κάποια πάθηση). Αν βέβαια δεν κάνει ούτε τα στοιχειώδη, τότε είναι διαφορετικά. Ναι πιθανόν να υπάρχει κάποια ψυχική διαταραχή, πχ παρότι έχουμε συνηθίσει να συσχετίζουμε την ΙΨΔ με υπερβολική καθαριότητα, μπορεί θαυμάσια να συμβαίνει και το αντίθετο. Αν όμως γενικά ο ίδιος είναι λειτουργικός στην κοινωνική – επαγγελματική του ζωή και νιώθει οκ, ενώ ταυτόχρονα δεν ασχολείται με εσένα, τότε είσαι εσύ που χρειάζεται να αποφασίσεις τι θέλεις από τη δική σου ζωή.

Ξέρεις η περιγραφή της σχέσης σας μου άφησε μια πολύ δυσάρεστη αίσθηση της ‘κακιάς-επικριτικής’ μαμάς και ενός απρόθυμου – δύσκολου παιδιού. Του πλένεις τα ρούχα, καθαρίζεις όλο το σπίτι, τον κυνηγάς να κάνει μπάνιο και του κάνεις υποδείξεις… όλο αυτό είναι ένα σκηνικό απόλυτα αντιερωτικό (και για εσένα και για εκείνον). Δημιουργεί μια αίσθηση διάχυτης δυσαρέσκειας, καταπίεσης, θυμού (φανερού ή κρυφού), μια ‘σκοτεινή’ και ‘παγωμένη’ ατμόσφαιρα. Έχετε κι οι δύο παθητικοεπιθετικές συμπεριφορές, δηλαδή ‘τιμωρείτε’ τον άλλον χωρίς να εκφράζετε και να διεκδικείτε σωστά αυτό που σας θυμώνει. Πχ η απλυσιά του είναι ίσως μια έμμεση τιμωρία σου για το ρόλο της κακιάς μαμάς που έχεις πάρει. Εσύ πάλι του ‘στερείς’ το σεξ (κι αυτός ανταποδίδει με αδιαφορία, και συντηρείτε το φαύλο κύκλο). Όπως και να έχει, άσχετα με αυτές τις υποθέσεις, πάλι εσύ κρατάς το κλειδί.

Αν πράγματι θέλεις όπως λες να εξαντλήσεις τα περιθώρια για να είστε μαζί, κάτσε και σκέψου καταρχήν αν πράγματι ταιριάζεις με αυτόν τον άνθρωπο, αν γενικά τον επιθυμείς, τον θαυμάζεις, αν γενικά περνάτε όμορφα κλπ. Αυτή τη στιγμή έτσι όπως τα λες, δεν επικοινωνείτε καθόλου, δεν ταιριάζουν ούτε τα ‘χνώτα’ σας ούτε η ιδεολογία σας, δεν κάνετε σεξ και – το χειρότερο όλων – έχετε μπει σε ένα αδιέξοδο ψυχολογικό παιχνίδι και έχετε αναλάβει ρόλους που δεν σας βοηθούν ως ζευγάρι. Αν λοιπόν αποφασίσεις να δεις τι μπορεί να γίνει, χρειάζεται να το πας λίγο διαφορετικά. Ξεκίνα με δεδομένο ότι έχει κάθε δικαίωμα να είναι διαφορετικός από εσένα ή από αυτά που επιθυμείς. Επίσης να θυμάσαι ότι είναι ενήλικος… δεν υπάρχει αυτό το ‘για το καλό του’ τη στιγμή που ο ίδιος δεν συμφωνεί. Αυτό που ζητάς να αλλάξει, είναι ίσως ένα κεντρικό του χαρακτηριστικό, οπότε στην ουσία ναι, του ζητάς να αλλάξει αυτό που είναι. Έλα όμως που αυτό το χαρακτηριστικό φαίνεται να έχει ειδικό βάρος για εσένα. Το συμπέρασμα λοιπόν ποιο είναι, ότι πρέπει να το αλλάξει? Δεν νομίζω… Απλώς επειδή είσαι κι εσύ ενήλικη και έχεις επιλογές, χρειάζεται να διεκδικήσεις σωστά και να θέσεις όρια. Είπες ότι ζητάς συνέχεια με διάφορους τρόπους και σχεδόν καθημερινά… Βλέπεις να έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο? Όχι… Επομένως κάτι δεν γίνεται σωστά. Κι αν δυσκολεύεσαι να βρεις εναλλακτικό τρόπο, καθώς κι επειδή έχουν συσσωρευτεί τόσα αρνητικά συναισθήματα, ίσως θα ήταν χρήσιμο να ζητήσεις βοήθεια. Το να ζητάμε ενώ ταυτόχρονα ανεχόμαστε, είναι στην ουσία μια τρύπα στο νερό.

Τέλος βρε μαριρένα κατά τη γνώμη μου ο Τομ τοποθετήθηκε πολύ ωραία – νομίζω πως άδικα θύμωσες. Άσχετα με το τι είναι γενικά το ‘σωστό’ ή τι κάνει ο άντρας σου, στην τελική μετράει αφενός το τι θέλει να κάνει και αφετέρου ότι εσύ δεν είσαι ευχαριστημένη. Κάθε σχέση είναι μια εμπειρία ζωής, μας βοηθά να μάθουμε τον εαυτό μας και τους άλλους και φυσικά επηρεάζει τις επόμενες επιλογές μας.

...φανταστικό κείμενο μαρίνα :)
Μακάρι η φίλη μας να ξαναμπεί και να το διαβάσει: θα τη βοηθήσει πολύ.

[deleted-member141015]

Θενκ γιου Θεοφανία!
Ελπίζω όντως να βοηθηθεί η κοπέλα :)

[Emily12]

Καταρχας ας ξεκινήσουμε στο οτι μπορεις ν πεις τ " αληθεια σου" σε κάποιον μ τρόπο η unfiltered οπως διαλεξες εσυ ν την πεις το οποίο θ επρεπε ν ηξερες οτι θ παρεξηγηθεί. Σαν τρίτος π τ διαβασα οντως ακούστηκες αγενής κ επιθετικός! Πολυ βασικό skill σ κοινωνία π ζούμε τ ν εχεις " τρόπο " , παρ όλα αυτά θ παραβλέψω τ έλλειψη τρόπου κ θ θεώρησω οτι τ ειπες οντως γ ν την βοηθήσεις παρ όλο π μετα απο τ post σ δεν ξανα μπήκε μέσα π σημαίνει ότι τελικά δεν βοήθησε κ πολύ αυτο π ειπες!

[andreas86]

Εγώ κάθε φορά που είναι να κάνω μπάνιο το σκέφτομαι και με στενοχωρει αλλά πάντα κάνω όταν μπαίνω στο μπάνιο μου φεύγουν όλα και όταν λέμε για μπάνιο μια ώρα στο μπάνιο, ναι μεν 24 με 48 ώρες όλο σκέψεις και ψυχολογικό βάρος αλλά όταν έρθει εκείνη η μέρα όλα καλά!

[Black_Opium]

Εγώ σαν τρίτος θα το έβλεπα απλά σαν παραξενιά του. Το τι ενοχλεί εσένα και σε τι βαθμό σίγουρα είναι τελείως διαφορετικό απο το τι ενοχλεί εμένα και σε τι βαθμό.
Θα υποθέσω πως ένας τέτοιος άνθρωπος την δική του αυτή ιδιαίτερότητα την βλέπει σαν κάτι φυσιολογικό όσο παράξενο και να φαίνεται σε εμένα και σε σένα. Εγώ θεωρώ πάρα πολλά πράγματα που βλέπω σε άλλους εξίσου απαράδεκτα.
Δεν νομίζω οτι παίζει κάποιο ρόλο να κάτσουμε να αναλύσουμε τα πράγματα αυτά και την διαβάθμιση τους σε ενόχληση.
Είναι απλά μια ιδιαιτερότητα του, ετσι τουλάχιστον όπως το παρουσιάζει εκείνη. Υπάρχουν πάρα πολλοί που είναι πχ τρελά οξυθυμοι, άλλοι που είναι αφάνταστα αθυρόστομοι ή το καλύτερο όλων....τρομερά εγωιστές! Πράγματα που για μένα είναι εξίσου τραγικά με το θέμα του άντρα εδώ. Συγκρίνεις θα μου πεις την αθυροστομία με την απλησιά? ναι γιατί όχι...επειδή δηλαδή το έχουμε κάνει λάστιχο σαν κοινωνία και το δεχόμαστε σαν απόλυτα φυσιολογικο? Εγώ το βρίσκω απαράδεκτο.
Αλλά μάντεψε τι mnimonio...κανένας τους δεν αποκλείεται απο το κοινονικό σύνολο γιατί πολύ απλά υπάρχουν άλλοι που τους αποδέχονται.
Αν μου έλεγε δηλαδή κάποια πως ο άντρας της είναι τρελά οξυθυμος και δεν μπορεί να ελεγξει τα νευρα του θα της έλεγα το ίδιο....τον έκανες να νιώθει αποδεκτός με αυτό του το χαρακτηριστικό. Πρέπει εκείνος πλέον να αλλάξει?
Η να αλλάξεις εσύ? οπότε ερχόμαστε στο δεύτερο σου ερώτημα....πως μπορεί να "αλλάξει" εκείνη?
Ξέρω ήδη τις απαντήσεις σε αυτό που θα πω αλλά η θέση μου παραμένει ίδια....
Το αποδέχεται αν θέλει...αν δεν θέλει δεν το αποδεχεται. Έτσι μπορεί να αλλάξει εκείνη.
Φυσικά κανείς μας δεν θέλει να αλλάξει προς όφελος του άλλου. Γιαυτό όπως είπα είναι πολύ κλασικό το φαινόμενο αυτό. Άνθρωποι να ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να συντηρήσουν μια σχέση στην οποια δεν ειναι χαρουμενοι....φοβούνται την απόρριψη? φοβούνται το ρίσκο? φοβούνται την μοναξιά? βόλεμα? άλλες παροχές?
Δυστυχώς έχει πλέον ένα παιδάκι...είναι το μόνο κακό στην υπόθεση...γιαυτό είπα ...στην επομενη ζωή να είναι πιο προσεκτική...για το τώρα είτε ζητάς να αλλάξει εκείνος για σένα είτε θα πρέπει να αλλάξεις εσύ για εκείνον.

ΥΓ: να συμπληρώσω κάτι απο τις δικές μου σκέψεις....
Αν σκαλίσεις το forum εδώ ή και αν με κάποιο τρόπο σου τύχει αυτή η "ευκαιρία" έξω με κάποιο τρόπο (εμένα μου έτυχε σε ένα cafe διαβάζοντας ένα βιβλίο ενώ περίμενα να πάρω την μηχανή απο το συνεργείο διπλα και είχα στο διπλανό τραπέζι 3 κοπέλες που στόλιζαν επί 30 λεπτά τους συντροφους τους) θα δεις πως όντως πάρα μα πάρα πολλοί έχουν τέτοιου είδους παράπονα...απο την μικρότερη μέχρι την μεγαλύτερη παραξενιά...
Απο άντρες που χτυπάνε τις γυναίκες και εκείνες τους αφήνουν να το κάνουν, απο αντρες/γυναικες που απατούν τους συντρόφους τους και επίσης τους αφήνουν να το κάνουν κλπκλπ. Και μετά "γκρινιάζουν".
Δεν κατάλαβα ποτέ μου, προς τι όλη αυτή η αποδοχή μιας κατάστασης που δε σε κάνει χαρούμενο. Κατέληξα στο ότι απλά όλοι φοβούνται να πάρουν ρίσκο όπως έγραψα πιο πάνω, ή σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό τους αρέσει το βόλεμα σε συνδιασμό με αρκετές παροχές...Κάποιοι ακόμα θα προφασιστούν πως παρά το ελαττωμα εκείνο, αγαπούν τον σύντροφο τους. Ουδείς αναντικατάστατος όμως...
Κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος/κάποια που θα σε κάνει χαρούμενο χωρίς εκείνο το μελανό σημείο που για σένα είναι τόσο σημαντικό. Ψάξε και βρες τον/την αν είσαι μάγκας αντί να μοιράζεις την γκρίνια σου πλουσιοπάροχα λες και είναι μέρος της σχέσης σου.
Δεν είναι...εσύ το έχεις κάνει απο δική σου ανασφάλεια.

Δεν έχεις εντελώς άδικο σε αυτό. Αλλά ούτε και δίκιο.
Γιατί απλούστατα ΔΕΝ υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ΚΑΝΕΝΑ ελάττωμα. Και επειδή όταν αγαπάς κάποιον προσπαθείς να τον έχεις δίπλα σου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να σε ενοχλούν κάποια πράγματα.

Πολλοί άνθρωποι δυστυχώς είναι η αλήθεια ψάχνουμε το τέλειο που δυστυχώς δεν υπάρχει.

Και εσύ θα έχεις ελάττωματα. Όμως κάποια γυναίκα θα σε αγαπήσει και θα σε θέλει δίπλα της.

[Sonia]

Αυτό είναι ένα θέμα του 2013.

[andreas86]

Αλήθεια πότε ήταν η πρώτη, πρώτη δημοσίευση στο forum; Ποτέ φτιάχτηκε ξέρει κανείς;;

[Honorata]

Τελικά τι έγινε με το θέμα σου;