Πολύ Άγχος με φοβίες , κρίσεις πανικού κτλ

[Kourasmenos]

Καλησπέρα ,

Είμαι νέο μέλος του forum , και ο λόγος που αποφάσισα να γράψω για το πρόβλημά μου είναι γιατί θέλω να το συζητήσω με άτομα που είτε στο παρελθόν έχουν βιώσει κάτι αντίστοιχο ή το βιωνουν τώρα, για να με βοηθήσουν με τρόπους αντιμετώπισης κτλ.καθώς και για να το βγάλω από μέσα μου.

Γενικά είμαι αγχώδης τύπος , και από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου είχα δυο πολύ βασικά προβλήματα , φοβία με το θέμα , μήπως πάθω τίποτα κτλ, καθώς και προσκόληση σε άτομα ή καταστάσεις που με ευχαριστούσαν με αποτέλεσμα κάθε αλλαγή στην ζωή μου να είναι σχεδόν επώδυνη.Πάντα όμως ήταν σε βαθμό που δεν μου έπερνε μεγάλη περίοδο να τα κοντρολάρω.Εκτός από μια φορά πριν από 4 χρόνια που είχα πρόβλημα με τον ύπνο, λόγω τις επιστροφής από τις διακοπές μου.
Τους τελευταίους 7-8 μήνες βρίσκομαι σε μία κατάσταση που όμοια της δεν έχω ξαναβιώσει. Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου ένα χρόνο που χάσαμε από τροχαίο τον αδελφό της γυναίκας μου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να προσπαθήσω εγώ με κάθε τρόπο να κάνω όσο πιο εύκολη την απώλεια του ,στην συζυγό μου. Μην δουλεύοντας όμως αυτά που ήδη εγώ ένιωθα τότε, θυμό και αρχή δημιουργίας μέσα μου ενός φόβου ότι κάτι μπορεί να ξανασυμβεί . Στον μήνα πάνω χάσαμε και τον παππού μου ( πραγματικά αυτή η απώλεια δεν με πείραξε τόσο και λόγω ηλικίας αλλά και επειδή είχαμε πολυ΄καιρό να τα πούμε) Μετά από λίγο διάστημα παθαίνει ξαφνικά ο αδελφός μίας γνωστής μου , αυτό ήταν από την στιγμή εκείνη κατέρρευσα ψυχολογικά.
Η αρχή των κρίσεων πανικού έγινε ένα απόγευμα που πέρασα μετά την δουλειά από το μνήμα του κουνιάδου μου . Όπως βρισκόμουν στο νεκροταφείο άρχισα να σκέφτομαι ότι μπορεί και εγώ να πάθω κάτι κτλ..... Δεν ήθελε πολύ , μετά από μερικά λεπτά παθαίνω μια κρίση πανικού που εκδηλώνετε με ζαλάδα βουητό στα αυτιά , αίσθημα ότι κάτι με πατάει και ταυτόχρονα σαν να βιώνω ότι χάνομαι λιποθυμάω - πεθαίνω -βγαίνω από το σώμα μου κτλ.... Με τα πολλά καταφέρνω και βγαίνω από το νεκροταφείο βρίσκω ένα αμάξι και ζητάω βοήθεια.... Ακόμα εκείνη την στιγμή φυσικά δεν είχα καταλάβει ότι όλο αυτό είναι πανικός ....άρχισα να το σκέφτομαι στο αυτοκίνητο μέσα που με πήγαινε στο νοσοκομείο. Πράγματι ο γιατρό όταν με άκουσε μου είπε ότι βίωσα κρίση πανικού και με συμβούλεψε να κάνω κάποιες εξετάσεις αίματος μαζί με θυροειδή κτλ....
Έκανα τις εξετάσεις και βγήκαν καλές και ψιλό ηρέμησα για κάποιες μέρες. Λίγο αργότερα άρχισα να έχω ταχυκαρδίες, έκτακτες συστολές , ζαλάδες ,πονοκεφάλους να νιώθω πόλυ έντονα τους χτύπους της καρδιάς (ειδικά στο κρεβάτι) κτλ.
Άρα ξαναμπήκα στο τριπάκι του κάτι έχω. φυσικά περιόρισα τις μετακινήσεις μου από το σπίτι γιατί κάθε φορά που έβγαινε ένιωθα χάλια και ότι μπορεί να πάθω κάτι.Αυτό συνεχίστηκε για καιρό και όλο μεγάλωνε μέσα μου , και εγώ έπεφτα στην παγίδα του.
Άρχισα να μην σκέφτομαι τίποτα άλλο , να μην ευχαριστιέμαι τίποτα ούτε φίλους , ούτε μουσική ούτε βόλτες τίποτα.Και ξεκίνησε το μυαλό μου και μια διαδικασία λίγο περίεργη, ό,τι άσχημο άκουγα το φορτωνόμουν.
Τελικά παραμονή πρωτοχρονιάς ξυπνάω με κρίση πανικού ταχυκαρδία και αρρυθμίες . Πάω στο κέντρο υγείας της περιοχής μου κάνω υπέρηχο και μου λένε ότι δεν βλέπουν κάτι ανησυχητικό αλλά καλό είναι να με δει και ένας καρδιολόγος.
Την ίδια μέρα βρίσκω καρδιολόγο το πρωί και πάω να κάνω υπέρηχο. Ο γιατρός τότε μου είπε ότι αυτό που βλέπει είναι ότι δεν υπάρχει κάποιο παθολογικό αίτιο παρά μόνο αρρυθμίες που προέρχονται από το άγχος και την υπερκατανάλωση του καφέ.Με ρώτησε αν έχω πάρει ποτέ κάποιο ηρεμιστικό και του απάντησα ότι έχω κάνει χρήση ταβόρ πολύ περιστασιακά όταν κάποιες φορές δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Μου είπε λοιπόν ότι θα μου γράψει να έχω σπίτι αν με πιάσει ξανά αυπνία ή πανικός κτλ. Αλλά αν δω ότι αυτό συνεχίζεται να δω κάποιων ειδικό.
Μετά από την συζήτηση μαζί του και την εξέταση , πραγματικά ηρέμησα και πέρασα σχετικά όμορφα τις γιορτές.Όμως αυτό δεν κράτησε πολύ . Αμέσως μετά τις γιορτές άρχισα να έχω έντονες ζαλάδες , πονοκεφάλους, πετάγματα τινάγματα , μουδιάσματα , θολή όραση κτλ. Συμπέρασμα δικό μου ? Κάτι έχω στο κεφάλι ....?!! Φυσικά ,όλα ξεκινήσανε πάλι από την αρχή.Το αποτέλεσμα να επισκεφθώ 2 φορές τα επείγοντα με τους γιατρούς να μου λένε ότι δεν έχω κάτι, και εγώ να μην ηρεμώ.Τελικά βρίσκω έναν νευρολόγο του εξηγώ τι συμβαίνει , με εξετάζει και μου λέει δεν έχεις τίποτα!! Εγώ όμως επιμένω και του λέω ότι θέλω να κάνω μαγνητική για να ηρεμήσω! Όντως την κάνω και βγαίνει καθαρή!!!
Κάπου εδώ αρχίζει η φάση τρία που κρατάει μέχρι σήμερα.... Την ημέρα που πάμε με την γυναίκα μου να πάρουμε την απάντηση της αξονικής με πιάνει τρομερό άγχος .Πέρνουμε την απάντηση , ηρεμώ για λίγο , αλλά για πολύ λίγο.Στον γυρισμό προς το σπίτι παθαίνω κρίση πανικού νιώθοντας πλέον ότι θα σκάση το στήθος μου !!( το κεφάλι πέρασε) Εδώ αρχίζουν και εμφανίζονται και άλλα πράγματα, όπως εξάψεις , δύσπνοια , περιοδική αυπνία και φόβος για τις κρίσεις ότι μπορεί να με πιάσει κάπου και να είμαι αβοήθητος κτλ. Άλλο ένα στοιχείο που εμφανίζεται είναι ότι χάνω την ικανότητά μου να προσαρμόζομαι στις αλλαγές της καθημερινότητας.Δηλαδή αν για παράδειγμα είμαι με φίλους και περνάω καλά και κάποια στιγμή φύγουμε με πιάνει έντονη στενοχώρια γιατί έφυγα , υπερένταση ,και φυσικά αυπνία....(ούτε παιδάκι να ήμουν).
Μέχρι σήμερα λοιπόν βιώνω κρίσεις , πιο αραιά πλέον , αλλά εξακολουθώ να έχω καθημερινά στο μυαλό μου ότι κάτι θα συμβεί με αποτέλεσμα να ζω με μία συνεχή φοβία και να μην απολαμβάνω τίποτα, όπως θα ήθελα.
Για αρχή δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Απλά θα περιμένω να δω αν υπάρχει κάποιος από το φορουμ που θέλει να ξεκινήσουμε μια συζήτηση.
,

[Leda]

Αρχικά γειά σου!
Και να ρωτήσω...
Πως σου φαίνονται σαν ιδέα οι επισκέψεις σε ψυχολόγο..;

[Deleted-member-18-05-2015]

Εγω για αρχη θα σου πω οσο μπορεις να μην "τρυπωνεις" στην ασφαλεια του σπιτιου σου γιατι θα "κλειδωνεσαι" ολο και περισσοτερο..Οσο μπορεις πιεσε εκει λιγο τον εαυτο σου.

[vasilis_90]

οπως λενε και τα παιδια.κανονισε ψυχολογο και να βγαινεις εξω οσο και να μη μπορεις.και γω απ το πολυ αγχος καθηλονομαι σπιτι για ασφαλεια αλλα δεν ειναι ετσι.
εξω νιωθω ευαλωτος και με παιρνει απο κατω.γιατι νομιζω οτι κατι εχω και δεν πρεπει να κουραζομαι.
κανε υπομονη οπως ολοι μας.κουραγιο

[SpyroKo]

Τα ίδια πάθαινα και εγώ.. και χειρότερα.. τώρα βέβαια είμαι καλλίτερα. Αυτό που εμένα με βοήθησε είναι το γυμναστήριο. Με έκανε να νιώθω πιο υγειή
και πιο ζωντανό. Φτιάξε όσο μπορείς τον ύπνο σου και να κανείς μια καλή διατροφή με λαχανικά και φρούτα. Πίστεψε με βοηθάει παρά πολύ!
Μην καταναλώνεις φάρμακα δεν είναι καλό. Μπορεί να σε κάνουν να νιώθεις καλλίτερα αλλά είναι μόνο για λίγο και οι κρίσεις ξαναέρχονται πιο δυνατές. Αν θες κάτι να σε βοηθήσει για τον ύπνο να τρως μια χούφτα κεράσια πριν κοιμηθείς και ένα ποτήρι ζεστό γάλα. Όπως έξω εξηγήσει σε ένα ποστ μου
είναι το σώμα σου που κάτι θέλει να σου πει. Ηρεμήσε, άκου το σώμα σου
και δράσε ανάλογα. Εγώ επίσης για να αντιμετωπίσω την αγοραφοβία πήγα μες στην μέση σε μια λαϊκή και με έπιασε κρίση πανικού και δεν έφυγα από κει μέχρι να με αφήσει και μέχρι να πείσω τον εαυτό μου πως όσο άσχημα και αν νιώθω είναι όλα μέσα στο κεφάλι μου. Δοκίμασε αυτό που σου είπα για 1 μήνα. Θα δεις πολύ μεγάλη διάφορα. Σου εύχομαι ότι καλλίτερο!! Μην αγχώνεσαι θα δεις μετά από αυτό θα βγεις πολύ δυνατότερος!

[ζωζα]

ολα αυτα που παρουσιαζει ο φιλος koyrasmenos τα εχω 15 χρονια...εφτασα 30 και το μονο που καταφερα να κανω ειναι να παρω πτυχιο,να δουλευω στην δουλεια του αντρα μου και να κανω μια πανεμορφη κορουλα(3 ετων τωρα..που την μεγαλωνω με βοηθειες...νιωθω οτι δεν εχω ευχαριστηθει τιποτα.μονιμα συμπτωματα υπερεντασης-εσωτερικης τρεμουλας-ασταθειας -ζαλης...τι αλλες εξετασεις να κανω να δω αν ειναι κατι παθολογικο?εχω κανει πριν χρονια αξονικη εγκεφαλου...αιματος κανω συνεχεια..εχω δει ωρλ .οφθαλμιατρο...ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ ΑΛΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ,,λετε να δω καρδιολογο και ορθοπεδικο για τον αυχενα...ν?νιωθω οτι η ζωη μου μερα με την μερα καταστρεφετε.ψυχολογικα ειμαι αγχωδης και ευαισθητη αλλα τραγικα προβληματα δεν ειχα ποτε....SOS ΕΚΠΕΜΠΩ ΚΙ ΕΓΩ MAZI ME TON FILO KOYRASMENO.αλλος που να υποφερει απο τοτε που θυμαται τον εαυτο του?

[ζωζα]

SPYROKO ΚΙ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑταπολεμησω την αγοραφοβια...αλολα μολις σκεφτομαι λαικες,σινεμα,συναυλιες .τραπεζες και κυριως εκκλησιες μου κοβονται τα γοντα..ειμαι που ειμαι χαλια ..παντα φοβαμαι να μην λιποθυμησω ...γιατι ζαλιζομαι

[SpyroKo]

Ζωζα σε καταλαβαίνω απόλυτα! Εγώ όταν έβγαινα έξω σε λαϊκές, εκκλησίες κ.ο.κ όχι απλά ζαλιζομουνα, ένιωθα πως δεν υπάρχει έξοδος και ότι όλοι μου "κλέβουν" τον αέρα με συνέπεια να μην μπορώ να ανασάνω και κυριολεκτικά να αλλάζω 10 χρώματα με τάσεις λιποθυμίας και σφυροκόπια στην καρδιά. Το θέμα είναι όμως πως όλα αυτά τα σκέφτεσαι και τα νιώθεις.
Το μυαλό μας είναι πολύ δυνατό και παρόλο που δεν πρέπει να αισθάνεσαι έτσι διότι όλος ο υπόλοιπος κόσμος γύρο σου είναι μια χαρά εσύ συνεχίζεις να τα νιώθεις. Κάτι που έμαθα είναι πως ο μόνος φόβος είναι ο φόβος και πρέπει να τον αντιμετωπίσεις με στρατηγική. Εγώ είπα στον εαυτό μου πως θα πάω έξω και δεν θα φοβηθώ. Ακόμα και άμα παθώ κρίση πανικού η ότι άλλο σύμπτωμα δεν θα φοβηθώ. Φυσικά πήγα έξω πολλές φορές όχι μια και τα πάθαινα. Κάθε φορά που ένιωθα άσχημα έλεγα στον εαυτό μου με ηρεμία γιατί το παθαίνεις αυτό? Τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις άσχημα? Το έψαχνα πολύ βαθειά στο μυαλό μου ποια είναι η αιτία που έχω αγοραφοβίες. Κατάλαβα σε κάποια στιγμή πως είχα αναπτύξει κάποιες φοβίες όπως αν κάτι γίνει αν θα είμαι έτοιμος να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, η αν θα υπάρχει αρκετός αέρας για μένα να αναπνεύσω η άμα γίνει το οτιδήποτε αν υπάρξει τρόπος διαφυγής. Μετά από πολλές προσπάθειες μέσα σε κόσμο ενώ να παθαίνω τα χίλια μύρια κατάλαβα πως δεν πρέπει να αγχώνομαι για αυτά τα πράγματα. Πίστεψα στον εαυτό μου και είπα πως θα το ευχαριστηθώ όπου και αν είμαι. Ξεκίνησα να μιλάω με τους γύρω μου όσο τρελό και αν ακούγεται. Χαμογελούσα πιο πολύ και έλεγα πως όλα θα πάνε καλά. Πάντα είχα ένα milkshake μαζί μου επειδή με έκανε να νιώθω καλλίτερα (δοκίμασε το δουλεύει :P ) Κοίτα σε γενικές γραμμές πρέπει να αντιμετωπίσεις τους φόβους σου. Ακόμα και αν ζαλίζεσαι η οτιδήποτε πρέπει να κάτσεις να το νιώσεις να το δεχτείς και με ηρεμία να καταλάβεις γιατί το παθαίνεις και ποιες σκέψεις θα σε κάνουν να νιώσεις καλλίτερα. Ίσως πρέπει να επικοινωνήσεις με τον εαυτό σου λίγο παραπάνω. Έχεις το κλειδί στα χέρια σου! Πρέπει να βρεις την κλειδαριά Αν έχεις οποία ερώτηση μην διστάσεις ρωτά. Το ξέρω είναι πολύ δύσκολο και θέλει απίστευτη υπομονή και δύναμη.

[ζωζα]

φιλε μου spyroko (εισαι αντρας πιστευω)σε ευχαριστωωωω πολυ...η αληθεια ειναι οτι φετος με το παιδι ψιλοβγηκα απο το σπιτι...πηγα για λιγα μπανια στην θαλασσα..πηγα λαικη 3 φορες....τωρα το καλοκαιρι και καμια βολτα σε λο9υνα παρκ και φαγητο εξω,,φυσικα με την ασφαλεια του οτι ειναι ο αντρας διπλα μου..σου στελνω και πμ

[Kourasmenos]

Καλησπέρα ....
Για αρχή θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τις απαντήσεις σας .
Για τους φίλους που αναφέρανε κάποια επίσκεψη σε ψυχολόγο , απλά να πω ότι ήδη έχει γίνει αλλά σταμάτησα για οικονομικούς λόγους. Αν σας ενδιαφέρει μπορεί να σας γράψω και για το τι συζητήθηκε κατά
τις συνεδρίες.
Όσο αφορά την αγοροφοβία προσπαθώ όσο μπορώ να μην της δίνω σημασία. Αυτό σημαίνει ότι και βόλτες πάω και έξω βγαίνω και διακοπές πήγα φέτος και μάλιστα επισκέφθηκα και σημεία αρκετά απομακρυσμένα όπως ποτάμια βουνοκορφέςκτλ
Απλά κάθε φορά κάτι θα νιώσω όπως ζαλάδες , αίσθημα σφιξίματος ή κενού στο στήθος ή κτλ. Προσπαθώ βέβαια να μην τους δίνω σημασία , άλλες φορές το καταφέρνω (πχ όταν έκανα μπάνιο στο ποτάμι) και άλλες όχι. Καμιά φορά μου βγαίνουν και
μικρές κρίσεις όπως σήμερα επιστρέφοντας από την δουλειά.Η αλήθεια είναι ότι όταν οδηγώ πλέον δεν νιώθω καλά, ενώ παλιότερα απλά λάτρευα να κάνω αποστάσεις και ταξίδια με το αμάξι.
Όσο αφορά τον ύπνο καλή λύση ακούγονται τα κεράσια φίλε Spyroko αλλά το θέμα είναι πως αντιμετωπίζεις το σημείο που πέφτεις στο κρεβάτι πολύ κουρασμένος και απλά εκεί που νιώθεις ότι πας να κοιμηθείς ή έχεις ήδη κοιμηθεί λίγο
απλά πετάγεσαι μέσα στην υπερένταση και την ανησυχία.
Αυτές τις μέρες μάλιστα έχω πολύ υπερένταση , ανησυχία ΄΄πήξιμο'' κτλ διότι επέστρεψα από την άδειά μου σήμερα στην δουλειά , και στην κατάσταση που είμαι αυτή η προσαρμογή είναι δύσκολη.Άλλος ένας λόγος είναι ότι τώρα έχουν πάρει άδειες κάποιοι πολύ καλοί μου φίλοι και έχουν φύγει για διακοπές και πραγματικα μου λείπουν γιατί όταν βρισκόμουν μαζί τους ξεχνιόμουν!!!
Αυτά από εμένα προς το παρόν.

[ioannis2]

Μάθε να ξεχωρίζεις στη σκέψη σου, από τη μια, το πραγματικό, το λογικό, το αντικειμενικο σε μια κατασταση ή πρόβλημα που σε απασχολεί από την υπερβολή, την καταστροφικοτητα στο τι θα συμβει, το χωρίς λογικό έρεισμα συναίσθημα, από τα φανταστικα σεναρια που φτιαχνει το μυαλο σου για κατι που αντιμετωπιζεις, από την αλλη. Εκλογικευσε, με απλα λόγια, τους φόβους σου. Ο φοβος σε κανει να αναγαγεις το 5 σε 95 και ειναι παρα πολλες οι φορες που εκ των υστερων ανακαλύπτεις οτι ο φοβος σου ηταν αδικαιολογητος κι οτι το μονο που σου εμεινε ηταν η ψυχικη φορτιση και κόπωση.
Ειναι καλή μεθοδος αντιμετωπισης του φόβου.

[Kourasmenos]

Γιάννη συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις.... Το έχω εντοπίσει και εγώ , αλλά είναι πολύ δύσκολο! Πρέπει να αλλάξω κάτι που ,καλώς ή κακώς , έμαθα να λειτουργώ με λάθος τρόπο , την σκέψη μου . Είναι όμως αυτό το restart πολύ δύσκολο ρε γαμώτο.
Η συνήθεια είναι πολύ άσχημο πράγμα !!!
Θα ήθελα να ρωτήσω την γνώμη σας στο να απευθυνθώ σε γιατρό για κάποια αγωγή για λίγο καιρό. Και παράλληλα να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια ''εκπαίδευσης'' του εαυτού μου.
Είναι πιο εύκολο αν δεν έχεις τα καθημερινά συμπτώματα ή αυτό είναι μια παγίδα με την έννοια ότι επειδή νιώθεις καλύτερα σταματας την προσπάθεια καλυτέρευσης του εαυτού σου?
Βέβαια η ιδέα της αγωγής με τρομάζει λίγο , μήπως μετά είναι δύσκολο να κόψω τα φάρμακα κτλ.

[ioannis2]

Εχεις κανει ψυχοθεραπεια σε ψυχολογο? που να σου δινει μια μεθοδο ως προς το πως να χειριζεσαι τη σκεψη σου σαν παρατηρητης της και να την ελέγχεις?
Όντως ο εφησυχασμος μας κανει να πιστευουμε πως ειμαστε καλύτερα. Το αν βελτιωθηκαμε ή όχι θα το καταλαβουμε εκει που ερχομαστε προσωπο με προσωπο με το συμπτωμα και ειδικοτερα πως το αντιμετωπισαμε αυτη τη φορα.

[Kourasmenos]

Ξεκίνησα να κάνω κάποια θεραπεία , αλλά για οικονομικούς λόγους δεν κατάφερα να την ολοκληρώσω .
Αυτό που προσπαθώ να κάνω πλέον είναι να ακολουθώ τους τρόπους αντιμετώπισης των πραγμάτων όπως τους είχαμε
συζητήσει στις 5 συνεδρίες που είχα κάνει.
Θυμάμαι και κάτι άλλο που μου έιχε πει , ότι είχα ήδη εντοπίσει σωστά από που προέρχονται όλα αυτά , αλλά χρειάζεται δουλειά στον τρόπο σκεψης....
Έχεις μήπως να μου προτείνεις κάτι?

[ioannis2]

Ποια μεθοδο ψυχοθεραπειας παρακολουθησες?
Μεθοδικη ως προς το πως θα χειριζεται κανεις τον τροπο σκεψης του ειναι η γνωστικη συμπεριφορικη μέθοδος.