Η μαμα του μας χωρισε

[Eua2509]

Ημουν με ενα παιδι τα τελευταια 4 χρονια απο τα οποια το τελευταιο χρονο ημασταν αρραβωνιασμενοι. Ζουμε στο εξωτερικο στη Σουηδια ! Το θεμα ηταν η μαμα του η οποια απο τοτε που μετακομισαμε στο εξωτερικο αρχισε να με κατηγορει λεγοντας ψεματα οτι της μιλαω ασχημα δεν θελει να μου μιλαει οταν δεν ειναι εκεινος μπροστα, ηρθε να μεινει μαζι μας στη Σουηδια με προσχημα οτι ηρθε να μας επισκεφτει και εμεινε 5 μηνες μαζι ! Καποια στιγμη αρχισε να με προσβαλλει και να μου λεει να μην κοιμαμαι με τον αρραβωνιαστικο μου γιατι γυριζει κουρασμενος απο τη δουλεια μου ειπε να παω να κοιμηθω μετους πρωην μου, να φυγω και να μην ξαναγυρισω οτι δεν προκειται να παντρευτουμε αν δεν το αποφασισει αυτη , εκεινος εμεινε ουσιαστικα αμετοχος και το μονο που ειπε ειναι οτι βρειτε τα. Οταν γυρισαμε στη Ελλαδα για διακοπες εφυγαν για διακοπες εκεινος και η μαμα του και μου ελεγε οτι τον κουραζω και να μην τον παιρνω τηλεφωνο και καθε φορα που μου μιλαγε ηταν πολυ ψυχρος, εν κατακλειδι του ζητησα να χωρισουμε γιατι δεν ενιωθα οτι με στηριζε μπροστα στην οικογενεια του ! Στη αρχη μου ζητησε να βρεθουμε να μιλησουμε μου ειπε οτι η μαμα του δεν ειπε τιποτα κακο και αντιθετα εγω ημουν λαθος που δεν ηθελα τη μαμα του να μεινει μαζι μας. Νιωθω τελειως απογοητευμενη και μονη αυτη τη στιγμη μιας και μολις μετακομισαμε εξωτερικο

[αλεξανδρος_77]

ευα μου απο οτι βλεπεις απλα συμφωνισε με τη μαμα του...

[novia35]

Ωχ, κορίτσι μου. Δύσκολη περίπτωση. Διότι έπεσες και σε κακιά πεθερά και σε μαμάκια σύντροφο. Εκρηκτικός συνδυασμός. Τουλάχιστον να ήταν νορμάλ ο ένας απ' τους δύο. Αν και το χειρότερο για μένα είναι να είναι μαμάκιας ο σύντροφος γιατί οι πεθερές λίγο πολύ όλες το ίδιο είναι πλήν ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων. Άρα το σημαντικό είναι να νιώθεις ότι ο σύντροφος σου είναι κοντά σου και σε στηρίζει ασχέτως με το τι κάνει η μάνα του. Εδώ δεν υπάρχει ούτε αυτό τουλάχιστον να υπάρχει το συναισθηματικό και ψυχολογικό αντιστάθμισμα για να αντέξεις τη συμπεριφορά της πεθεράς. Ένα θα σου πω μόνο. Ούτε εκείνος, ούτε η μάνα του πρόκειται ν' αλλάξουν. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Για να αλλάξει άλλωστε κανείς θα πρέπει να θεωρεί ο ίδιος ότι αυτό που κάνει είναι λάθος κι όχι επειδή του το ζητούν οι άλλοι. Το μπαλάκι λοιπόν πέφτει σε σένα. Αν πιστεύεις ότι αυτός ο άνθρωπος αξίζει ωστε ν' ανεχτείς κάποια πράγματα όπως ας πούμε η συμπεριφορά της μάνας του, αν έχεις βάλει κάτω τα θετικά και τα αρνητικά του χαρακτήρα του αλλά και της μεταξύ σας σχέσης κι έχεις αποφανθεί ότι τα θετικά είναι περισσότερα ή είναι τόσο ισχυρά ώστε τ' αρνητικά να μην επηρρεάζουν σε μεγάλο βαθμό και φυσικά αν έχεις γερά νεύρα, γερό στομάχι, γερό συκώτι και μεγάλη υπομονή -δε θα ζήσει και αιώνια η μάνα του- κι αν θες κι απο εγωιστικούς λόγους -γιατί να την αφήσεις δηλαδή να κερδίσει εκείνη;;- θα πρέπει εσύ να προσαρμοστείς και να βρεις τους τρόπους να τη διαχειρίζεσαι ή τουλάχιστον όσο μπορείς να την αποφεύγεις και να διατηρείς μια τυπική ουδέτερη σχέση μαζί της. Δε θα το κάνεις όμως σίγουρα αυτό εμπλέκοντας και το σύντροφο σου στην όλη αντιπαράθεση, διαμαρτυρόμενη συνέχεια για τη μάνα του και κάνωντας του παράπονα, όσο δίκιο κι αν έχεις. Έτσι σιγά σιγά θα τον κουράσεις και θα χάσει και την εμπιστοσύνη του ως προς εσένα. Χρειάζεται έξυπνη διαχείριση. Είδες η μάνα του πως το δουλεύει;; Σ' εσένα ασκεί ψυχολογικό πόλεμο όταν είστε οι δυό σας και όταν είναι ο γιός της μπροστά το παίζει Παναγία ενώ υποσκάπτει την κατάσταση υπογείως. Σα να την έχω μπροστά μου τώρα «Έγώ παιδί μου;; Εγώ δεν είπα τίποτα του κοριτσιού» σε βγάζει και τρελή δηλαδή, κατάλαβες;; Προσπάθησε να περνάς καλά με το σύντροφο σου κι αγνόησε την. Οι άντρες δε θέλουν γκρίνιες και ζόρια. Άμα δεν της δίνεις σημασία, δεν την παίρνεις στα σοβαρά και τη γράφεις θα βαρεθεί και θα το βουλώσει κάποια στιγμή. Θα δει ότι δεν περνάνε τα κόλπα της και θα σταματήσει. Τι θα κάνει;;
Αν πάλι δεν αντέχεις ή θεωρείς ότι ο άντρας αυτός δεν αξίζει για να φας όλη αυτή τη χλαπάτσα τότε προσπάθησε να ξεκόψεις απ' όλο αυτό το αρρωστημένο πράγμα όσο το δυνατόν γρηγορότερα γιατί είναι ολοφάνερο ότι η σχέση της μητέρας του μαζί σου είναι ανταγωνιστική και επίσης το γεγονός ότι ο συντροφός σου δεν μπορεί να χωρίσει δύο γαιδάρων άχυρα και να βάλει όρια ως προς το που σταματάει η σχέση του με τη μητέρα του και που ξεκινάει η σχέση του με τη γυναίκα του κάτι δείχνει και για το χαρακτήρα του γενικότερα. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το λάβεις πολύ σοβαρά υπόψιν σου. Αυτό σημαίνει πως και σε άλλες περιπτώσεις που θα κλιθεί να σε υπερασπίστει, αυτός ο άνθρωπος θα είναι ανάξιος να το κάνει. Κι ίσως καλύτερα που έγινε αυτό για να ανακαλύψεις και κάποιες πτυχές του χαρακτήρα του που δεν ήξερες και που ίσως να μην μπορούσες να ζήσεις μ' αυτές. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο το συναισθηματικό κομμάτι γιατί είστε και 4 χρόνια μαζί, δεν είναι και λίγα όμως οι επιλογές που σου δίνονται σ' αυτή την περίπτωση δεν είναι πολλές. Ή τ' ανέχεσαι ή φεύγεις. Το να παραμείνεις ως έχει και να κυλάς στην παγίδα της αντιπαράθεσης που σου στήνει η πεθερά σου μόνο καλό δε θα σου κάνει. Ούτε σε σένα ούτε στη σχέση σου με τον σύντροφό σου. Δυστυχώς κατάφερε αυτή η γυναίκα -ξέρουν πάντα τον τρόπο αυτές οι παμπονηρες- να σε πιάσει λίγο στον ύπνο ας το πούμε κι ίσως εσύ χωρίς να το καταλάβεις να της έδωσες όπλα να τα χρησιμοποιήσει εναντίον σου με κάποια κουβέντα που ισως θα είπες, με κάτι που ίσως θα έκανες που δε θα μπορούσες να φανταστείς ότι θα στο γυρίσει πίσω ή με κάτι τελοσπάντων. Σ' αυτές τις περιπτώσεις δυστυχώς η ελευθερία έκφρασης του ζευγαριού, όταν η μάνα είναι παρούσα, χάνεται κατά πολύ και για να μην έρχεσαι σε αντιπαράθεση θα πρέπει να λειτουργείς με φειδώ στα λόγια και στις πράξεις. Αντεχετε όμως μια ζωή τέτοια;; Μες την καταπίεση κι απ' τη στιγμή που τόσο χρόνια που είστε μαζί έχετε μάθεις να είστε αλλιώς;; Αν το είχες ξεκινήσει απ' την αρχή όπως σου είπα παραπάνω ίσως να ήταν πιο εύκολο γιατί τώρα υπάρχει και μια προιστορία πίσω που πρέπει να αλλάξεις.
Σε μένα είχε συμβεί κάτι ανάλογο όχι με μάνα αλλά με κολλητούς φίλους. Εκεί να δείς. Έκανα τα ίδια λάθη ακριβώς μ' εσένα όμως εγώ δεν άντεξα κι αρχισα ν' αρρωσταίνω ψυχολογικά πλέον. Άρχισαν να μου βγαίνουν πολλά ψυχοσωματικά. Κρίσεις πανικού, κατάθλιψη δεν μπορούσα να αντέξω την πίεση και τον πόλεμο που μου ασκούσαν. Άρχισα να μην ενδιαφέρομαι για τον εαυτό μου και να παραιτούμαι. Κι έτσι την έκανα και βρήκα την ησυχία μου και τις ισορροπίες. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι μου τη δίνει λίγο που τους άφησα να κερδίσουν, τους άφησα να πάρουν εκείνοι το πάνω χέρι και ν' αποφασίσουν για την εξέλιξη της σχέσης μας. Ξέρω όμως ότι το πάλεψα όσο μπορούσα κι ότι τουλάχιστον δεν έπεσα αμαχητί. Όμως δε γινόταν διαφορετικά άρχισα να κάνω κακό στον εαυτό μου έτσι απο ένα σημείο και μετά. Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο το μετά, αφού χωρίσεις γιατί κι εγώ το βίωσα. Ανασφάλεια, ενοχές, αμφιβολίες για το αν έκανα καλά, μοναξιά, υπαρξιακά σ' αυτό όμως δεν μπορώ κάπως να σε βοηθήσω. Έιναι κάτι που θα το περάσεις δεν γίνεται κάπως να το αποφύγεις. Στην τελική αν σ' αγαπάει πραγματικά και σε θέλει ας σε διεκδικήσει. Όλα στο πιάτο τα θέλουν κι αυτοί. Άντε τώρα. Αλλιώς ώρα του καλή κορίτσι μου.
Εγώ δε θα σου πω να χωρίσεις τελειωτικά, αυτό θα το κρίνεις και θα το αποφασίσεις εσύ. Εγώ θα σου πω απλά ότι δεν αλλάζει αυτό όσο και να χτυπηθείς εσύ κι ότι οι επιλογές που έχεις για το τι θα κάνεις είναι ελάχιστες. Οι εξής δύο για την ακρίβεια που σου ανέφερα παραπάνω.
Αυτά και ελπίζω να σε βοήθησα κάπως.

[kerasi]

Δε σας χωρισε η πεθερουλα Ευα. Μη τα λες οπως σε συμφερει.

[Eua2509]

Ωχ, κορίτσι μου. Δύσκολη περίπτωση. Διότι έπεσες και σε κακιά πεθερά και σε μαμάκια σύντροφο. Εκρηκτικός συνδυασμός. Τουλάχιστον να ήταν νορμάλ ο ένας απ' τους δύο. Αν και το χειρότερο για μένα είναι να είναι μαμάκιας ο σύντροφος γιατί οι πεθερές λίγο πολύ όλες το ίδιο είναι πλήν ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων. Άρα το σημαντικό είναι να νιώθεις ότι ο σύντροφος σου είναι κοντά σου και σε στηρίζει ασχέτως με το τι κάνει η μάνα του. Εδώ δεν υπάρχει ούτε αυτό τουλάχιστον να υπάρχει το συναισθηματικό και ψυχολογικό αντιστάθμισμα για να αντέξεις τη συμπεριφορά της πεθεράς. Ένα θα σου πω μόνο. Ούτε εκείνος, ούτε η μάνα του πρόκειται ν' αλλάξουν. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Για να αλλάξει άλλωστε κανείς θα πρέπει να θεωρεί ο ίδιος ότι αυτό που κάνει είναι λάθος κι όχι επειδή του το ζητούν οι άλλοι. Το μπαλάκι λοιπόν πέφτει σε σένα. Αν πιστεύεις ότι αυτός ο άνθρωπος αξίζει ωστε ν' ανεχτείς κάποια πράγματα όπως ας πούμε η συμπεριφορά της μάνας του, αν έχεις βάλει κάτω τα θετικά και τα αρνητικά του χαρακτήρα του αλλά και της μεταξύ σας σχέσης κι έχεις αποφανθεί ότι τα θετικά είναι περισσότερα ή είναι τόσο ισχυρά ώστε τ' αρνητικά να μην επηρρεάζουν σε μεγάλο βαθμό και φυσικά αν έχεις γερά νεύρα, γερό στομάχι, γερό συκώτι και μεγάλη υπομονή -δε θα ζήσει και αιώνια η μάνα του- κι αν θες κι απο εγωιστικούς λόγους -γιατί να την αφήσεις δηλαδή να κερδίσει εκείνη;;- θα πρέπει εσύ να προσαρμοστείς και να βρεις τους τρόπους να τη διαχειρίζεσαι ή τουλάχιστον όσο μπορείς να την αποφεύγεις και να διατηρείς μια τυπική ουδέτερη σχέση μαζί της. Δε θα το κάνεις όμως σίγουρα αυτό εμπλέκοντας και το σύντροφο σου στην όλη αντιπαράθεση, διαμαρτυρόμενη συνέχεια για τη μάνα του και κάνωντας του παράπονα, όσο δίκιο κι αν έχεις. Έτσι σιγά σιγά θα τον κουράσεις και θα χάσει και την εμπιστοσύνη του ως προς εσένα. Χρειάζεται έξυπνη διαχείριση. Είδες η μάνα του πως το δουλεύει;; Σ' εσένα ασκεί ψυχολογικό πόλεμο όταν είστε οι δυό σας και όταν είναι ο γιός της μπροστά το παίζει Παναγία ενώ υποσκάπτει την κατάσταση υπογείως. Σα να την έχω μπροστά μου τώρα «Έγώ παιδί μου;; Εγώ δεν είπα τίποτα του κοριτσιού» σε βγάζει και τρελή δηλαδή, κατάλαβες;; Προσπάθησε να περνάς καλά με το σύντροφο σου κι αγνόησε την. Οι άντρες δε θέλουν γκρίνιες και ζόρια. Άμα δεν της δίνεις σημασία, δεν την παίρνεις στα σοβαρά και τη γράφεις θα βαρεθεί και θα το βουλώσει κάποια στιγμή. Θα δει ότι δεν περνάνε τα κόλπα της και θα σταματήσει. Τι θα κάνει;;
Αν πάλι δεν αντέχεις ή θεωρείς ότι ο άντρας αυτός δεν αξίζει για να φας όλη αυτή τη χλαπάτσα τότε προσπάθησε να ξεκόψεις απ' όλο αυτό το αρρωστημένο πράγμα όσο το δυνατόν γρηγορότερα γιατί είναι ολοφάνερο ότι η σχέση της μητέρας του μαζί σου είναι ανταγωνιστική και επίσης το γεγονός ότι ο συντροφός σου δεν μπορεί να χωρίσει δύο γαιδάρων άχυρα και να βάλει όρια ως προς το που σταματάει η σχέση του με τη μητέρα του και που ξεκινάει η σχέση του με τη γυναίκα του κάτι δείχνει και για το χαρακτήρα του γενικότερα. Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το λάβεις πολύ σοβαρά υπόψιν σου. Αυτό σημαίνει πως και σε άλλες περιπτώσεις που θα κλιθεί να σε υπερασπίστει, αυτός ο άνθρωπος θα είναι ανάξιος να το κάνει. Κι ίσως καλύτερα που έγινε αυτό για να ανακαλύψεις και κάποιες πτυχές του χαρακτήρα του που δεν ήξερες και που ίσως να μην μπορούσες να ζήσεις μ' αυτές. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο το συναισθηματικό κομμάτι γιατί είστε και 4 χρόνια μαζί, δεν είναι και λίγα όμως οι επιλογές που σου δίνονται σ' αυτή την περίπτωση δεν είναι πολλές. Ή τ' ανέχεσαι ή φεύγεις. Το να παραμείνεις ως έχει και να κυλάς στην παγίδα της αντιπαράθεσης που σου στήνει η πεθερά σου μόνο καλό δε θα σου κάνει. Ούτε σε σένα ούτε στη σχέση σου με τον σύντροφό σου. Δυστυχώς κατάφερε αυτή η γυναίκα -ξέρουν πάντα τον τρόπο αυτές οι παμπονηρες- να σε πιάσει λίγο στον ύπνο ας το πούμε κι ίσως εσύ χωρίς να το καταλάβεις να της έδωσες όπλα να τα χρησιμοποιήσει εναντίον σου με κάποια κουβέντα που ισως θα είπες, με κάτι που ίσως θα έκανες που δε θα μπορούσες να φανταστείς ότι θα στο γυρίσει πίσω ή με κάτι τελοσπάντων. Σ' αυτές τις περιπτώσεις δυστυχώς η ελευθερία έκφρασης του ζευγαριού, όταν η μάνα είναι παρούσα, χάνεται κατά πολύ και για να μην έρχεσαι σε αντιπαράθεση θα πρέπει να λειτουργείς με φειδώ στα λόγια και στις πράξεις. Αντεχετε όμως μια ζωή τέτοια;; Μες την καταπίεση κι απ' τη στιγμή που τόσο χρόνια που είστε μαζί έχετε μάθεις να είστε αλλιώς;; Αν το είχες ξεκινήσει απ' την αρχή όπως σου είπα παραπάνω ίσως να ήταν πιο εύκολο γιατί τώρα υπάρχει και μια προιστορία πίσω που πρέπει να αλλάξεις.
Σε μένα είχε συμβεί κάτι ανάλογο όχι με μάνα αλλά με κολλητούς φίλους. Εκεί να δείς. Έκανα τα ίδια λάθη ακριβώς μ' εσένα όμως εγώ δεν άντεξα κι αρχισα ν' αρρωσταίνω ψυχολογικά πλέον. Άρχισαν να μου βγαίνουν πολλά ψυχοσωματικά. Κρίσεις πανικού, κατάθλιψη δεν μπορούσα να αντέξω την πίεση και τον πόλεμο που μου ασκούσαν. Άρχισα να μην ενδιαφέρομαι για τον εαυτό μου και να παραιτούμαι. Κι έτσι την έκανα και βρήκα την ησυχία μου και τις ισορροπίες. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι μου τη δίνει λίγο που τους άφησα να κερδίσουν, τους άφησα να πάρουν εκείνοι το πάνω χέρι και ν' αποφασίσουν για την εξέλιξη της σχέσης μας. Ξέρω όμως ότι το πάλεψα όσο μπορούσα κι ότι τουλάχιστον δεν έπεσα αμαχητί. Όμως δε γινόταν διαφορετικά άρχισα να κάνω κακό στον εαυτό μου έτσι απο ένα σημείο και μετά. Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο το μετά, αφού χωρίσεις γιατί κι εγώ το βίωσα. Ανασφάλεια, ενοχές, αμφιβολίες για το αν έκανα καλά, μοναξιά, υπαρξιακά σ' αυτό όμως δεν μπορώ κάπως να σε βοηθήσω. Έιναι κάτι που θα το περάσεις δεν γίνεται κάπως να το αποφύγεις. Στην τελική αν σ' αγαπάει πραγματικά και σε θέλει ας σε διεκδικήσει. Όλα στο πιάτο τα θέλουν κι αυτοί. Άντε τώρα. Αλλιώς ώρα του καλή κορίτσι μου.
Εγώ δε θα σου πω να χωρίσεις τελειωτικά, αυτό θα το κρίνεις και θα το αποφασίσεις εσύ. Εγώ θα σου πω απλά ότι δεν αλλάζει αυτό όσο και να χτυπηθείς εσύ κι ότι οι επιλογές που έχεις για το τι θα κάνεις είναι ελάχιστες. Οι εξής δύο για την ακρίβεια που σου ανέφερα παραπάνω.
Αυτά και ελπίζω να σε βοήθησα κάπως.

Σευχαριστω για την απαντηση δυστυχως ομως το διαστημα που ηταν η μαμα του μαζι ηθελε παντα να ειναι μαζι μας δεν πηγαιναμε πουθενα αν δεν ηταν εκεινη κοντα οποτε ουσιαστικα δεν ειχαμε ουτε το χωρο ουτε το χρονο να μιλησουμε η να μεινουμε λιγο οι δυο μας και απο την αλλη γινοταν ολο και περισσοτερο απομακρος και ολο και περισσοτερο προσκολιοταν στη μητερα του μεχρι που εφτασε να μιλαει μονο σε εκεινη. Εκει αρχισα να νιωθω κατι σαν το "σκυλακι τους" και καπου εκει αρχισα να εμφανιζω ψυχοσωματικα συμπτωματα ( ταχυκαρδιες κενο στο στομαχι δεν ειχα ορεξη για να φαω κλπ). Παντως πετυχες διανα οντως το παιζει Παναγιτσα μπροστα του "" εγω παιδι μ που σας φροντιζω σας εχω στα οπα οπα " και δυστυχως δεν ξερω αν πια εχω τη δυναμη να υο παλεψω

[Κλειδί Σκέψης]

Συνοχή είναι ένα από τα βασικά στοιχεία για μια επιτυχημένη σχέση.... και εξασφαλίζει πως θα λειτουργείται μαζί ως ζευγάρι και όχι ως απλοί εταίροι μιας σχέσης. Η μαμά του πάτησε μάλλον σε δικές του ανασφάλειες και εισέβαλε στην σχέση... σου είπε τα θέλω του πες του και εσύ τα δικά σου και προσπαθήστε να βρείτε μια μέση λύση (όσο είναι δυνατόν) Το βασικό είναι να είστε μαζί στο όλο θέμα γιατί αν είστε ο καθένας για την πάρτη του σύντομα θα οδηγηθείτε στον χωρισμό. Προσπάθησε να του δώσεις να καταλάβει ... και προσπάθησε και εσύ να τον καταλάβεις... Καλή τύχη μάλλον θα σου χρειαστεί :)

[Eua2509]

Το θεμα ειναι οτι εγω θα ηθελα να με στηριζει οταν εχω δικιο να μην συζηταει τα της σχεσης μας με τη μητερα του αλλα να τα συζηταμε μεταξυ μας και να μενουμε οι δυο μας και οχι οι τρεις μας δεν ξερω νομιζω οτι δεν ειναι τοσο παραλογα αυτα που ζηταω τι λετε

[αλεξανδρος_77]

οχι καλα τα λες

[Eua2509]

Ευχαριστω:)

[αλεξανδρος_77]

τελικα τι αποφασισες θα μινεις εξωτερικο?

[Eua2509]

Προς το παρον σκεφτομαι να το παλεψω στο εξωτερικο αλλωστε ηθελα να δοκιμασω τη ζωη στο εξωτερικο πριν τον γνωρισω και βλεπουμε πως θα εξελιχθει μπορει και να προσαρμοστω ποιος ξερει

[kerasi]

Βρες καμμια εκλησσια εκε,ι να μπεις μεσα να κανεις το σταυρο σου που γλυτωσες απ το μαλακοπιτουρα που διαλεγες να σε καλαφατιζει...αν εχεις εστω και λιγο μυαλο στο κεφαλι σου μην ξαναμπλεξεις μαζι του. Να σου θυμισω μια ρηση του σαρτρ, ο ανθρωπος ειναι οι επιλογες του.

[nick cave]

Εύα, ακόμα και ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο να ήταν η πεθερά σου, πάλι δε θα άλλαζε τίποτα. Ο φίλος σου είναι προσκολημμένος στη μητέρα του. Οσο δεν συνειδητοποιεί πως πρέπει να απογαλακτιστεί, πάντα θα τρέχει σ' εκείνη στα δύσκολα, σε βάρος της σχέσης σας. Στην παρούσα φάση πάντως, ούτε καν το παραδέχεται.
Από σένα εξαρτάται αν θέλεις να είσαι με αυτό τον άνθρωπο...

[αλεξανδρος_77]

Εύα, ακόμα και ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο να ήταν η πεθερά σου, πάλι δε θα άλλαζε τίποτα. Ο φίλος σου είναι προσκολημμένος στη μητέρα του. Οσο δεν συνειδητοποιεί πως πρέπει να απογαλακτιστεί, πάντα θα τρέχει σ' εκείνη στα δύσκολα, σε βάρος της σχέσης σας. Στην παρούσα φάση πάντως, ούτε καν το παραδέχεται.
Από σένα εξαρτάται αν θέλεις να είσαι με αυτό τον άνθρωπο...

αυτο ειναι δικαιολογια απλα συμφωνει μαζι της