λοιπον ο παρακατω υμνος απ τον σπουδαιοτερο εν ζωη δημιουργο θα πρεπε να διδασκετε
α)στη φιλοσοφικη μετα την ποιηση του καρυωτακη,
β)στην ψυχιατρικη γτ παντα είναι αυτοσχέδιες οι συνταγες των θεραπειών,
γ)στο πολυτεχνειο για να παψουν πια να γεμιζουν υγρασία τα σπιτια μας,
δ)στην φαρμακευτικη μπας κ βγαλουν φαρμακα για τις πασης φυσεως πικρες μας...
ε)στις εκκλησιες ως παρηγορια στους πενθουντες(σε στυλ :το σπιτι και η ψυχη στην υγρασία, πολλες πικρες ο συγχωρεμένος, οποτε ενταξει γλιτωσε)
δ) στους διαβητικούς για να καταλαβουν πως οι μεταφορικες πικρες είναι χειρότερες απ τις κυριολεκτικες
ε)σε αντρες κ γυναικες για ν αντιληφθούμε ότι αυτό που εχει σημασια στο άλλο μας μισο είναι το ποσο γλυκα κ τρυφερα θα σου φερεται κι ας είναι το στομα σου πικρο απ τα τσιγαρα αφου δεν εχεις να πληρωσεις ουτε τα τσιγαρα και κανεις λαθραιο καπνο

μιλαμε παιζει να το χω ακουσει 1000 φορες στην κυριολεξια λαιβ και στερεο

απορω πως δεν εβγαλαν ακομα ξυραφάκια με το ονομα "πικρα" λολ\
οποιος το κανει να ξερει πως δεν διεκδικώ πνευματικα δικαιώματα :P

Στίχοι: Γιάννης Τσατσόπουλος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας


1. Σωκράτης Μάλαμας

Σκόρπισαν οι ώρες στου χρόνου τις αιώρες
σαν τ’ απανωτά τσιγάρα που κάναμε μες στο σταθμό
σπίθα απ’ τ’ αστέρια στα παγωμένα χέρια
το σαράκι που σε τρώει και ξαναφέρνει γυρισμό

Σαν καραβάκια χάρτινα οι χαρές
βουλιάζουν άτυχα σε μέρες βροχερές
το φάρμακο που καίει τις πληγές
είναι γραμμένο σε αυτοσχέδιες συνταγές
κι εσύ πιες την υγρασία που στάζουν οι οροφές
την πίκρα πού `χω μες στο στόμα πιες

Πήρες το κορμί μου και την απόγνωσή μου
κάτω απ’ το σβηστό φανάρι και σε δωμάτιο δανεικό
κι έγινε ο χρόνος δραπέτης δολοφόνος
σαν τις φλόγες του αναπτήρα που κάψανε το σκηνικό


http://www.youtube.com/watch?v=KIJutbWar3w