Μερικές φορές...

[mariafil]

θλίβομαι απ' τον ίδιο μου τον εαυτό.π.χ. θέλω 2 μαθήματα για να πάρω πτυχίο και το ένα που παίρνω δεν έχω όρεξη να το διαβάσω...κάθομαι τα κοιτάω τα ξανακοιτάω και δεν μου κάνει καμία αίσθηση να ασχοληθώ με το μάθημα και ήδη έχω αργήσει να πάρω πτυχίο.Είμαι ήδη 9ο έτος.Αυτά

[stefamw]

Καταλαβαινω πως νιωθεις, το ιδιο επαθα και γω με μαθηματα (κατωτερης) σχολης, ενιωθα τοσο χαλια που οσο και να διαβαζα, τιποτα δεν μπορουσα να θυμηθω. Το διαβαζα και το διαβαζα, αλλα η μνημη μου ηταν χρυσοψαρου. Αμα νιωθεις καταθλιπτικα, τα απλα πραγματα μπορει να γινουν εξαιρετικα δυσκολα και χρονοβορα.

[mariafil]

Καταλαβαινω πως νιωθεις, το ιδιο επαθα και γω με μαθηματα (κατωτερης) σχολης, ενιωθα τοσο χαλια που οσο και να διαβαζα, τιποτα δεν μπορουσα να θυμηθω. Το διαβαζα και το διαβαζα, αλλα η μνημη μου ηταν χρυσοψαρου. Αμα νιωθεις καταθλιπτικα, τα απλα πραγματα μπορει να γινουν εξαιρετικα δυσκολα και χρονοβορα.

ντάξει δεν νιώθω καταθλιπτικά απλά με πειράζει που έχω έναν στόχο και δεν μπορώ να τον φτάσω.