Τροποι αντιμετωπισης γερου ανθρωπου-παραξενιες, καυγαδες, πεισματα κ.τ.λ.

[Triella]

Χαιρετε και παλι...

Ολοι γνωριζετε οτι το να εχεις ενα γηραιο μελος μεσα στην οικογενεια -στην περιπτωση μου γιαγια- δεν ειναι οτι ευκολοτερο, καθοτι οσο γερναει, τοσο παραξενευει και συμπεριφερεται σαν μικρο παιδι...
Η γιαγια μου απο νεοτερη, ηταν παραξενος ανθρωπος με την ξεροκεφαλια της και με το δαχτυλο απανω να καταδειξει, να δωσει εντολες και να περασει το δικο της με οποιονδηποτε τροπο εβρισκε... ολα ηθελε να τα κανει μονη της...
επισης λυπαμαι που το λεω, αλλα η μητερα μου δυστυχως δεν την ενιωσε σαν μανα... καυγαδες, διαφωνιες, στριγγλιες και ενας εγωιστης μικροτερος αδερφος, την αναγκαζαν να φευγει απο το σπιτι (τοτε) και να αναζηταει παρεα στα σπιτια των γειτονων που τοτε ολη η γειτονια μια οικογενεια ηταν... αργοτερα η μητερα μου για να επιβιωσει εγινε ενας ανθρωπος με ισχυρο χαρακτηρα και διεκδικουσε τα δικαιωματα της, παρολες τις διαφωνιες... τωρα εχει φτασει και εκεινη σε μια ηλικια που η υπομονη την εχει εγκαταλειψει και δεν μπορει να διαχειριστει τις κογξες τις γιαγιας... εχει χασει και την ακοη της απο το ενα αυτι, οποτε πλεον φωναζει μιλωντας ή μιλαει φωναζοντας οπως θελετε πειτε το...

Η γιαγια μου απο την αλλη, φυσικα της παει κοντρα (γιατι παντα πηγαινε σε ολους κοντρα) και εκτος του οτι μας πεταει καποια ακυρα πραγματα τα οποια ειναι της ηλικιας και δεν δινουμε σημασια, επιμενει να κανει πραγματα λες και ειναι παιδουλα... αποτελεσμα, υψηλη πιεση, μας εχει πεσει καναδυο φορες και τρεχαμε να τη σηκωσουμε και 3 μηνες διαπραγματευσεις μεχρι να καταφερω να την πεισω εγω και η ξαδερφη μου (οι εγγονες της) να παρει το χαπι της πιεσης που επρεπε να παιρνει εδω και χρονια...

Θελω να παρω λιγο πιο ενεργο ρολο στο να πηγαινω και να βλεπω τη γιαγια για να μην το κανει η μανα μου γιατι της φωναζει και η γιαγια πλεον δεν αντεχει τις φωνες και κλαιει... καπου καπου παιζει και λιγο θεατρο αλλα επειδη ειναι κουραστικο και διαρκει ωρα, θελω οσο γινεται να το αποφυγω και να βρω τροπους να συνεννοουμαι χωρις πολλα δραματα... με την μητερα μου εχει πιασει επισημα κοκκινο πανι δεν την ακουει με τιποτα... παει και της παιρνει πραγματα που εχει αναγκη και στο τελος δεν τα θελει και της φωναζει... με μενα κατι γινεται και για αυτο θελω να παρω τα ηνια...

Πως αντιμετωπιζεις ομως εναν μεγαλο ανθρωπο? Υπαρχει μηπως και καποιο βιβλιο να μου πειτε να διαβασω για την συμπεριφορα στην τριτη ηλικια?

[deleted-member141015]

Νομίζω ότι βασικό είναι να αναγνωρίζουμε πως ακόμα κι ο ηλικιωμένος άνθρωπος έχει δικαίωμα να κάνει τις επιλογές του ή και τα λάθη του αν θέλεις... Ξέρεις, πολλές φορές γινόμαστε υπερπροστατευτικοί η καταπιεστικοί προς τους μεγάλης ηλικίας συγγενείς... είτε από το φόβο της επικείμενης απώλειας είτε για άλλους λόγους.

Η γιαγιά σου ζει μόνη, είναι γενικά υγιής? Σε τι θα ήθελες να συνεννοείσαι καλύτερα μαζί της και για ποιο λόγο - δηλαδή, πιστεύεις ότι είναι κάτι που θα την ωφελήσει αλλά αρνείται να κάνει / να δεχτεί?

[Triella]

Μαρινα μου η γιαγια μου αυτη τη στιγμη ζει μονη της αλλα ειμαστε 5 λεπτα μακρια με το αυτοκινητο... Θα θελαμε με τη μαμα να ειμαστε σε 1 λεπτο κοντα με τα ποδια αλλα αρνειται να φυγει απο το δικο της σπιτι και να ερθει να μεινει στο σπιτι της αδερφης της που ειναι στην διπλανη μας πορτα... Υγιης ειναι αν και της ανεβαινει η πιεση ευκολα γιατι κανει τις χαζομαρες της τριτης ηλικιας, αλλα γενικα ολες οι εξετασεις που καναμε προσφατα εχουν βγει καλες.... οι αντοχες της ομως εχουν πεσει αποτομα απο τα χριστουγεννα και μετα και μας εχει πεσει ηδη δυο φορες και τρεχαμε πανικοβλητοι να τη σηκωσουμε και να την βολεψουμε...
Ενα απο τα πραγματα που θελω να ερθει να μεινει κοντα για να την προσεχουμε καλυτερα... αρνειται σε αυτο... Τουλαχιστον εμενα με ακουει με μεγαλυτερη ηρεμια αλλα τη μητερα μου δυσκολα...
Φυσικα θα την ωφελησει αλλα αρνειται... απο τη μια το καταλαβαινω οτι εχει τη βολη της και σε κανεναν δεν αρεσει να ξεβολευεται... απο την αλλη ομως, αναγκαστικα θα πρεπει να κανει καποια υποχωρηση για το καλο της... (μαλλον ακουγομαι απολυτη αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν την εχω πιεσει... αυτη ειναι η προσωπικη μου πεποιθηση...

[kalikantzaros]

Πρεπει να κανετε υπομονη, εφοσον σας εχει οφελησει και σας εχει γραψει περιουσια.. αν δεν σας εχει οφελησει και σας ειναι και βαρος απο πανω τοτε την βαζετε σε ενα γηροκομειο.. απλα πραγματα..

[μυσπ]

Κουραγιο φιλη μου,οπως ισως γνωριζεις οι ηλικιωμενοι ανθρωποι δεν αλλαζουν κ δεν γινεται να της αλλαξετε χαρακτηρα τωρα,ενδιαφερσου πηγαινε να την δεις περιποιησου την σ οτι χρειαζεται αλλα παραλληλα δειχνοντας κ μια επιφανειακη αδιαφορια,ο ηλικιωμενος οπως κ το μικρο παιδι θελει οπωσδηποτε να κανει οτιδηποτε ακραιο να να τραβηξει την προσοχη των αλλων,Ετσι κ καθε φορα που φωναζει εκνευριζεστε κ το αντιλαμβανεται τοτε το κανει επιτηδες,Ειναι σημαντικο να δειξεις οτι ετσι κ αλλιως νοιαζεσαι κ δεν ειναι αναγκη σε υστεριες να καταφευγει κ δειξε ενδιαφερον για τα προβληματα που αντιμετωπιζει μιλωντας κ οχι φωναζοντας της

[deleted-member141015]

Μαρινα μου η γιαγια μου αυτη τη στιγμη ζει μονη της αλλα ειμαστε 5 λεπτα μακρια με το αυτοκινητο... Θα θελαμε με τη μαμα να ειμαστε σε 1 λεπτο κοντα με τα ποδια αλλα αρνειται να φυγει απο το δικο της σπιτι και να ερθει να μεινει στο σπιτι της αδερφης της που ειναι στην διπλανη μας πορτα... Υγιης ειναι αν και της ανεβαινει η πιεση ευκολα γιατι κανει τις χαζομαρες της τριτης ηλικιας, αλλα γενικα ολες οι εξετασεις που καναμε προσφατα εχουν βγει καλες.... οι αντοχες της ομως εχουν πεσει αποτομα απο τα χριστουγεννα και μετα και μας εχει πεσει ηδη δυο φορες και τρεχαμε πανικοβλητοι να τη σηκωσουμε και να την βολεψουμε...
Ενα απο τα πραγματα που θελω να ερθει να μεινει κοντα για να την προσεχουμε καλυτερα... αρνειται σε αυτο... Τουλαχιστον εμενα με ακουει με μεγαλυτερη ηρεμια αλλα τη μητερα μου δυσκολα...
Φυσικα θα την ωφελησει αλλα αρνειται... απο τη μια το καταλαβαινω οτι εχει τη βολη της και σε κανεναν δεν αρεσει να ξεβολευεται... απο την αλλη ομως, αναγκαστικα θα πρεπει να κανει καποια υποχωρηση για το καλο της... (μαλλον ακουγομαι απολυτη αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν την εχω πιεσει... αυτη ειναι η προσωπικη μου πεποιθηση...

Χμ ξέρεις βρε Triella… είναι απόλυτα κατανοητά και λογικοφανή όλα αυτά, αλλά αν μπεις στη θέση της γιαγιάς σου, εσύ θα ήθελες να σε πιέζουν να αφήσεις το σπίτι σου? Ή θα σου άρεσε να θεωρούν ‘χαζομάρες’ και ‘της ηλικίας’ κάποιες προτιμήσεις κι αντιδράσεις σου? Να είσαι ενήλικος αλλά να σε αντιμετωπίζουν σαν παιδάκι? Να έχεις ν’ αντιμετωπίσεις όχι μόνο την απώλεια των δυνάμεων / της υγείας σου, αλλά και να παλεύεις για να μη χάσεις τον έλεγχο της ζωής σου?

Όλα αυτά που λες, μήπως είναι δικές σας εγωιστικές ανάγκες κι επιθυμίες, γιατί εσείς δεν θέλετε να χάσετε τη βολή σας, γιατί ενδόμυχα νιώθετε πως ήρθε επιτέλους η σειρά σας να δώσετε εντολές (τώρα που η πρώην ισχυρή γιαγιά εξασθενεί κι εσείς δυναμώνετε), γιατί θέλετε να νιώσετε καλοί, γιατί θέλεις να νιώσεις ‘μεγάλη’ και ικανή, γιατί θέλετε να αποφύγετε τις ενοχές ή τις επικρίσεις τρίτων για το ότι ‘δεν την φροντίσατε σωστά’, κλπ κλπ?

Μην με παρεξηγείς, αυτά είναι τροφή για σκέψη, δεν θεωρώ πως έχεις κακή πρόθεση και πιστεύω στα καλά σου αισθήματα για τη γιαγιά. Εξάλλου κι εμείς είχαμε ανάλογες σκέψεις στο παρελθόν σε σχέση με τις γιαγιάδες. Η μία μου γιαγιά μετακόμισε στο σπίτι θείας μου που ήθελε ‘να την προσέχει καλύτερα’. Η γυναίκα μαράζωσε και καταπιεζόταν συνεχώς κι η θεία μου συνέχισε να είναι μες στα νεύρα (και πολύ περισσότερο από πριν, αφού κι η ίδια περιορίστηκε)… Η άλλη μου γιαγιά αρνήθηκε να φύγει από το σπίτι της… και δεν μιλάμε για 5 λεπτά αλλά για 500 χιλιόμετρα σε κατσικόδρομους για να την φτάσεις. Συμφώνησε όμως, μιας και ήξερε ότι ανησυχούσαμε, να μας επισκέπτεται τα Χριστούγεννα και να μένει μαζί μας τον Ιανουάριο που στο χωριό είχε βαρύ χειμώνα και δύσκολη πρόσβαση. Θεωρώ ότι έκανε πολύ καλά που ρύθμισε τη ζωή της όπως εκείνη νόμιζε, αλλά έλαβε ως ένα βαθμό υπόψη και τη διευκόλυνση των παιδιών της. Για την ιστορία, να πω ότι τελικά πέθανε πλήρης ημερών στην Αθήνα σε κάποια από τις χειμερινές επισκέψεις της…

Ίσως θα μπορούσατε κι εσείς να προτείνετε κάτι πιο μετριοπαθές στη γιαγιά σου, πχ να μένει στις γιορτές στο σπίτι της αδελφής της. Αλλά Triella μου ειλικρινά, το βρίσκω λίγο υπερβολικό να είναι μόλις πέντε λεπτά μακριά η γυναίκα κι εσείς να τη θέλετε στη διπλανή πόρτα… Εξάλλου κι εσείς, αλλά και εκείνη δικαιούστε ιδιωτικότητα, η οποία δεν είναι και τόσο εφικτή όταν είστε σχεδόν αυτοκόλλητοι. Έπειτα λες ότι είναι γενικά υγιής. Η πιεσούλα κι οι μειωμένες αντοχές είναι φυσικό να υπάρχουν, όμως έχει κάθε δικαίωμα να θέλει να μένει στο σπίτι της, στο χώρο της, να αποφασίζει η ίδια για τον εαυτό της. Δεν είναι απλά ένα ‘βόλεμα’… είναι αναφαίρετο δικαίωμα της. Εσείς ναι, θα ‘ξεβολευτείτε’ λίγο για να την επισκέπτεστε :)

Μπορείς πάντως να της προτείνεις πρακτικά βοηθήματα για να είναι πιο ασφαλής στην καθημερινότητα (πχ να μπαίνει εύκολα στη μπανιέρα, να στηρίζεται όταν σηκώνεται από το κρεβάτι, να μπορεί να ειδοποιεί αμέσως αν προκύψει πρόβλημα κλπ). Και όλα αυτά, αλλά και οτιδήποτε άλλο θες να της ζητήσεις, θα το καταφέρεις ευκολότερα εάν της δείξεις ότι την καταλαβαίνεις και είσαι με το μέρος της, αλλά νοιάζεσαι και στενοχωριέσαι, πχ της πεις κάτι σαν ‘γιαγιά, καλά κάνεις και δεν θέλεις να φύγεις από το σπίτι σου, συμφωνώ μαζί σου. Όμως θέλω να φροντίζεις περισσότερο τον εαυτό σου, γιατί ανησυχώ.’