ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΟΥ

[dani]

Η ιστορία μου μοιάζει με πολλές άλλες αλλά είναι μοναδική γιατί είναι μόνο δική μου….
Κάπου όμως θα ταυτιστειτε μαζί μου σε πολλά και ίσως αυτό σας βοηθήσει κάπου.
Όλα άρχισαν μετά την γέννηση του δεύτερου παιδιού μου το 2008 όταν ήταν 10 μηνών άρχιζε το φθινόπωρο και εγώ άνεργη για πρώτη φορά.
Άρχισαν τις νύχτες να μένω άυπνη ,τις ημέρες να είχα τινάγματα στα άκρα και συνεχίζονταν και τις νύχτες ,κρίσεις πανικού και ταχυπαλμίες με αποτέλεσμα επί 40 νύχτες να είμαι σαν βρικόλακας όλη μέρα με 2 μικρά παιδιά και την μόνη βοήθεια της πεθερας μου.
Οι παλμοί να είναι στα φόρτε τους και να μην σταματάμε ούτε στιγμη…..ζαλαδες και διάρροιες και όλα αυτά να με κάνουν να κάθομαι σπίτι από φόβο μην το πάθω και έξω…..
Αυτό ηταν,πηρα θάρρος και πήγα στην πρώτη ψυχίατρο που βρήκα φως και μπήκα…
Αγχώδης κατάθλιψη λεει…τι είναι αυτό δε ξέρω αλλά δως μου κάτι για να ζήσω τις έλεγα κλεγοντας….. αφου εκανα ολες τις εξετασεις και ηταν όλα καλα πηρα zanax και entact για ένα χρονο μου ειπε….αρχισα Οκτωβρη και μετα από ένα μηνα πετουσα σαν πουλι….ειμουν ευτυχισμένη με κανα διο κιλακια παραπάνω φυσικά και τα ερωτικά μου πεσμένα λόγο entact αλλά δεν με ένοιαζε είχα 2 παιδιά να μεγαλώσω με χαμόγελο……
Καθώς περνούσαν οι μήνες κατάλαβα ότι πριν το πάθω αυτό στη βάφτιση του μωρού μου είχα πάθει κάτι παρόμοιο, ζάλη διάρροιες αδυναμία νόμιζα ότι είχα γαστρεντερίτιδα και έτρεχα στα νοσοκομεία αντί για την εκκλησια….ηδη το σώμα μου μου χτυπαγε καμπανάκια από πιο παλιά αλλά δεν το καταλαβενα,όπως και κρίσεις πανικού που τώρα καταλαβαίνω ότι ήταν…..
Μετά από 10 μήνες αγωγής μένω έγκυος στο 3 παιδι μου και φυσικά κόβω το entact και έρχεται να ολοκληρώσει τη ζωή μας και αυτό το μωρό.Φυσικα ολο αυτο τον καιρο το ειχα πει σε ολουσ ,δε με ενοιζε τι θα πουν οι αλλοι εξαλου αλλοι τοσοι πηγαν στη γιατρο μου και βοηθηθηκαν γιατι πριν τουσ τα πω εγω αυτοι ντρεποντουσαν να το πουν και να παραδεχτουν οτι ειχαν προβλημα.
Όταν χρόνισε και αυτό το μωρό άρχισα πάλι τα τινάγματα στα άκρα και μετά το δεύτερο βράδυ αϋπνίας πάω στη γιατρό μου και σαν κυρία παίρνω τα χαπάκια μου και ξαναγεννιεμε….ε δεν θα σκάσω κι ολας!!
Πέρσι και αφού ήμουν καθαρή από φάρμακα άρχισαν τα αφτιά μου να κάνουν διάφορα ,υπέφερα και είχα ταχυκαρδίες πάλι από την στενοχώρια μου ,τωρα ξερω και το παλευω μονη μου ,συκονομαι ανοιγω πορτες παραθυρα να παρω βαθιες ανασες ζεστο γαλα καμια φορα λιγο ζιρτεκ (αντισταμινικο)κτλ. Ομως να που τωρα αντι για αφτια εχω ματι(ελεος δηλαδη να δω μετα τι άλλο θα χτυπησε)
Αρχισαν να εχω παιξιματα στα βλεφαρα 3 μηνες αλλα τον τελευταιο καιρο μες την νυχτα τρεμει τοσο πολύ το νευρο που ανοιγοκλεινει το ματι μονο του και φυσικα ξυπναω και δεν το κανει λιγες φορες αλλα ανα 10 δευτερολεπτα …..τα χω δει όλα τι να κανω θα ερχισω να τρελενομαι στο τελος ,ποτε θα τελειωσει ολο αυτό το μαρτύριο ,σε φτανει σε σημειο να λες καλυτέρα ταχυπαλμίες παρα αυτό….γιατι όλα αυτα υπαρχει λογος ??,θελει ο θεος κατι να μου πει?? Και τι θα γινει μετα ,κατι χειροτερο? Κατι που θα αναπολω τις ημερες που πονουσα στα αφτια??ή τις ημερες που παθενα μονο κρισεις πανικου??ποσο θα κρατησει ολο αυτό να ξερω να περιμενω….αν δεν σταματησει πως θα το αντιμετωπίζω κάθε μερα,ενταξει απέκτησα πιο πολύ δυναμη προσπαθω κάθε μερα …αλλα ποσα ζαναξ πρεπει να παρω ποσα τσιπουρα να πιω να ξεχνω……ξεχασας να πω ότι μαζι με το ματι αρχισαν και ριγοι πολυ ριγοι ετρεμα κάθε μερα σαν το ψαρι ξυπναγα την νυχτα ενω κοιμομουν και πηγαινα σαν κομπρεσερ αναμαινω και νομιζα ότι θα πεθανω από το τρεμουλο….
Τιποτα όλα είναι ‘Ψ’ όπως λενε οι γιατροι….αδερφε την διαγνωση ξερω να την κανω και μονη μου, τωρα τι κανω??
‘Μαθε να ζεις με ότι εχει,δεξου το προβλημα και πορευσου με αυτό. ειναι κομματι σου όπως τα ματια τα μαλλια και όλα αυτά επανω σου ,αγαπησε το’’ …..ναι καλα και ισως με λυπηθει και φυγει από μονο του
Ενταξει δεν ειμαι η μονη ουτε εσεις φιλοι μου που με διαβαζετε αλλα παντα ένα ‘’γιατι σε μενα ‘΄θα μας τρωει παντα….
Εκανα και βελονισμο 2 φορες ,πιστευω ότι βοηθαει αλλα όχι την τσεπη αρα το αφυσα μεχρι ανωτερασ
Εγω αυτό που παντα θελω να πιστευω ότι υσχιει και λεω είναι ότι αγχως εμεις εχουμε το βγαζουμε ετσι ενο αλλοι το βγαζουν σε παθησεις όπως καρκινος(μακρια από μας) σκληρυνση κατά πλακας ψυριασεις και αλλα αυτοανοσα…..ο καθενας με τον πονο του…
Τελικα ισως αγαπησω και τα τικ στο ματι μου(οσο υπαρχουν ζαναξ )
Μη μασατε ο χαρος τριβει τα χερια του και μας κανει ματιες…..βγαλτε ένα μεσαιο δαχτυλο και δειξτε του
ΤΑ ΛΕΜΕ

[dani]

Ξεχασα να αναφερω οτι πηγα στη νευρολογο (για το πεταρισμα στοα ματια)μου εδωσε ενα καινουριο λεει γαλικο φαρμακο το valdomax και βοηθαει στον κιρκαδικό ρυθμό...μη με ρωτατε πολλα και εγω το εψαξα στο ιντερνετ και μπορω να πω οτι ενθουσιαστικα!
το παιρνω 10 μερεσ τωρα αλλα παλι μη μερωτατε και πολλα γιατι ειναι νορισ για να δω διαφορα.

http://www.tovima.gr/science/medicin...le/?aid=401421

[μυσπ]

Κουραγιο αγαπητο μελος μακαρι να ημουν στην θεση σου κ να ειχα κ εγω παιδια κ οχι αυτο το κενο που αντιμετωπιζω,Προτεινω μην βασιζεσαι στο ιντερνετ για τετοιο σοβαρο θεμα περιλαμβανει ανακριβειες κ παψε να παιρνεις αυτο που προτεινει το διαδυκτυο,Πιθανον να πασχεις απο ενα ειδος τικ κ το κανεις ασταματητα αυτο το πεταρισμα στα ματια σου,Οπωσδηποτε για την κατασταση σου 2 πιθανοτητες υπαρχουν,Πρωτον ειναι κατι σωματικο δευτερον ειναι κατι ψυχολογικο που σωματοποιειται,Κανε ενα καλο τσεκ απ στον γιατρο κ ετσι κ σου πει ολα καλα τοτε ειναι ψυχολογικο,Πιθανον ειναι απο στρες κ υπερκοπωση λογω των καθημερινων υποχρεωσεων,Προσπαθησε να ηρεμησεις για τα παιδακια σου!

[dani]

ευχαριστω για την συμπαρασταση...οτι εχω παρει μεχρι τωρα μονο με εντολη γιατρου το εχω κανει και ποτε απο μονη μου....ιδικα εγω φοβαμαι τα φαρμακα πολυ ουτε ντεπον δε παιρνω αλλα αφου ο γιατροσ το ειπε δεν μπορω να μη τα παιρνω!!
οσο για το ματι οχι δεν ειναι τικ ειναι νευτοτικο ,ολη μερα δε με νοιαζει αλλα οταν παω να ξαπλωσω και ανοιγοκλεινει ολο το βραδυ το ματι μονο του εε δε νομιζω να το υποφερεται!
πιστευω πλεων οτι τα ψυχολογικα ειναι κληρονομικα καθοσ και απο τα δυο μου σογια εχω συγγενεισ με προβληματα πιο σοβαρα φυσικα.....
τελοσ παντοσ ειμαι αισιοδοξοσ ανθροπωσ οσο μπορο φυσικα και ελπιζω τουλαχιστων να γλυτωσω μεγαλονοντασ τισ κλινικεσ!μονο αυτομε φοβιζει!

[μυσπ]

ευχαριστω για την συμπαρασταση...οτι εχω παρει μεχρι τωρα μονο με εντολη γιατρου το εχω κανει και ποτε απο μονη μου....ιδικα εγω φοβαμαι τα φαρμακα πολυ ουτε ντεπον δε παιρνω αλλα αφου ο γιατροσ το ειπε δεν μπορω να μη τα παιρνω!!
οσο για το ματι οχι δεν ειναι τικ ειναι νευτοτικο ,ολη μερα δε με νοιαζει αλλα οταν παω να ξαπλωσω και ανοιγοκλεινει ολο το βραδυ το ματι μονο του εε δε νομιζω να το υποφερεται!
πιστευω πλεων οτι τα ψυχολογικα ειναι κληρονομικα καθοσ και απο τα δυο μου σογια εχω συγγενεισ με προβληματα πιο σοβαρα φυσικα.....
τελοσ παντοσ ειμαι αισιοδοξοσ ανθροπωσ οσο μπορο φυσικα και ελπιζω τουλαχιστων να γλυτωσω μεγαλονοντασ τισ κλινικεσ!μονο αυτομε φοβιζει!

Κοπελα μου το προβλημα σου πιστευω δεν ειναι εντονο ουτε τρομερο παθαινεις στρες κ σωματοποιειται κ σου συμβαινουν αυτα τα πραγματα,κανε βεβαια κ ενα τσεκ απ για να ηρεμησεις πληρως,Ειναι πολυ θετικο το γεγονος οτι δεν συμβαινει κ συχνα αυτη η κατασταση,Μακαρι να εισαι καλα με τα παιδακια σου!