Δεν έχει νόημα ο τίτλος...

[Antreas MpR]

Καταρχήν όσοι μπήκατε στο τρυπάκι να απαντήσετε γιατί το εγώ σας σας ωθησε να υπερασπιστήτε τον εαυτό σας και το φόρουμ... τι να πω...; Έχω μείνει άναυδη... Το μόνο που καταφέρνετε είναι να επιβεβαιώσετε αυτά που ανεφερε ο Ανδρέας. Δε θα το συνεχίσω, γιατί θα χάσω κι εγώ το δάσος, κοιτώντας το δεντρο!

Ανδρέα, αν και δε ζήτησες καμιά συμβουλή, εγώ προσωπικά δεν έχω να σου δώσω καμία, καθώς πολλές φορές νιώθω ανήμπορη να συμβουλεύσω ακόμα και τον ίδιο μου τον εαυτό... Όποτε δε θα μπω καν στη διαδικασία να να συμβουλεύσω καποιον που δε γνωρίζω... Αυτό όμως που μπορώ να κάνω είναι σου γράψω τις δικές μου σκέψεις και να βγάλεις τα συμπεράσματα σου... Κι εγώ νιώθω ένα τίποτα, μπορεί όχι απλώς να να το νιώθω, αλλά να είμαι κιόλας πραγματικά ένα τίποτα... Ε και; Τι πρέπει να κάνω; Να κινηγάω να γίνω κάτι; Κι αυτό το κάτι τι σκατά είναι επιτέλους..;
Επιστρεφοντας στην επαρχία μετά από πολλά χρόνια διαμονής στις μεγαλουπόλεις της Ελλάδας, διαπίστωσα πως όλοι (αντε οι περισσότεροι) έχουν κάνει πράματα και θάματα στη ζωή τους!!! Ασχολούνται ταυτόχρονα με πάρα πολλά πράγματα... Και μάντεψε ε; Με όλα όσα καταπιάνονται είναι άψογοι!! Όταν λοιπόν με ρωτάνε τι έκανες αυτά τα χρόνια τους απαντάω ΤΙΠΟΤΑ! Και γενικά μου αρέσει να δηλώνω ένα τίποτα, γιατί δεν αισθάνομαι οτι έκανα κάτι στη ζωή μου! Άλλωστε αν το "κατι" είναι σαν τα μούτρα τους, όχι απλώς μου αρέσει το τίποτα μου, αλλά δε θα το αφήσω ποτέ να γίνει "κάτι"! Αλλά αυτό το τίποτα μου Ανδρέα θέλω να το έχω καλά... Δε θελω να γινω "κατι", θέλω το "τίποτα" μου να είναι καλά. Πολλες φορές μου είναι πολύ δύσκολο... Κι εκεί θέλει να βάλω περισσότερο δύναμη και μετά είναι ακόμα πιο δύσκολο.... κ.ο.κ. Ένας φαύλος κύκλος! Αυτή τη στιγμή δεν έχω κανένα σκοπό στη ζωή μου... Θα πρέπε να εχω; Αύριο μπορεί να βρω... Μπορεί και όχι... Αλλά το τίποτα μου είναι αυτό που θα εχω μαζι μου και αύριο και μεθάυριο! Κανείς δεν είναι τελείος και όποιος νομίζει ότι είναι ή έστω πλησιάζει σε αυτό, είναι εκτός πραγματικότητας. Προτού σου απαντήσω διάβασα προηγούμενα θέματα σου... Ξέρεις πολύ καλά τι πρέπει να κάνεις... Τα έχεις αναφέρεις μόνος σου... Τι σου λείπει..; Το κίνητρο; Πιάσου από το τίποτα σου και φτιάξε ένα τίποτα λίγο καλύτερο απο το χθεσινό και λίγο χειρότερο από το αυριανό... Εγώ αυτό κάνω... Κάποιες φορές πιάνει...
Δεν ξέρω αν αυτα που σου έγραψα έχουν κάποια ουσία για σένα, καθώς αυτό ζήτησες... Είναι ομως οι δικές μου σκέψεις... Οι οποίες μπορούν να μεταφραστούν μόνο ως ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη και ότι δεν είσαι μόνο εσύ έτσι...

Αυτό ήθελα να διαβάσω.
Ειλικρίνεια.
σευχαρηστω.
Και ναι δεν ζήτησα συμβουλή,απλά ζήτησα να διαβάσω κάτι από κάποιον άλλων,που είναι στην τρυπα και αισθάνεται εγκλωβισμένος.
Καλή δύναμη.

[Eagle guy]

Φίλε μου δεν είναι έτσι τα πράγματα, ο κόσμος δεν είναι χάλια, έχει ενδιαφέρον. Τα βλέπεις έτσι λόγω κατάθλιψης και γιατί σεχει φάει το μέσα, δεν είσαι αντικειμενικός. Υπάρχουν πολλοί που αξίζει να γνωρίσεις, πίστεψέ με. Εγώ δεν έχω βρει τον τρόπο να γνωρίζω κόσμο καλύτερα, αλλά σίγουρα αξίζει. Γιαυτό κάνε μια προσπάθεια, μην αηδιάζεις με τον εαυτό σου και θα δεις ότι κάπου υπάρχει κάτι!

[μυσπ]

Ετσι κ απευθυνθεις στους ανωνυμους αλκοολικους θα βρεις κοσμο να μιλησετε για το κοινο σας προβλημα κ ποιος γνωριζει ισως νιωσεις οτι εισαι κατι η οτι μπορεις να γινεις κατι καλυτερο

[katerinaki123]

Αυτό ήθελα να διαβάσω.
Ειλικρίνεια.
σευχαρηστω.
Και ναι δεν ζήτησα συμβουλή,απλά ζήτησα να διαβάσω κάτι από κάποιον άλλων,που είναι στην τρυπα και αισθάνεται εγκλωβισμένος.
Καλή δύναμη.

Κι εγώ ευχαριστώ εσένα... Γιατί (νομίζω) σου έδωσα ότι μου έδωσες...
Σου ξαναγράφω πως δεν γνωρίζω τίποτα... ούτε για το νόημα της ζωής, ούτε για ποιο λόγο έχει έρθει κανείς στη ζωή κτλ κτλ. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι για μένα... Τίποτα άλλο...
Δεν ξέρω για ποιο λόγο βρήκες λύση στο αλκοολ, αλλά ειλικρινα σου μιλάω, η ζωή μου απο τοτε που γεννήθηκα μέχρι σήμερα, αυτή τη στιγμή που σου γράφω, ήταν και είναι πολύ δύσκολη... Ξέρεις, κάθε άνθρωπος, όταν έρχεται αντιμέτωπος με μια δυσκολία, θεωρεί πως είναι η πιο δύσκολη του κόσμου και συχνά εγκλωβίζεται σε αυτήν την σκέψη... Απόλύτα ανθρώπινο και κατανοητό... Να σου πω, πάντως, για μένα πως δεν έχω καμιά εξάρτηση, αλλά καθώς οι άνθρωποι είναι ίδιοι στη βάση τους, λίγο πολύ νιώθουμε τα ίδια... Τι εννοω... Άσχετα με τις εμπειρίες και τα βιώματα που έχει ο καθένας, θεωρώ, πως τον πονο, την χαρα, τον έρωτα, τον χωρισμό, την αδιαφορία και γενικότερα οποιοδήποτε συναίσθημα, ο εγκεφαλος μας τον αντιλάμβανεται με τον ιδιο τρόπο... Όταν δλδ είναι καποιος ερωτευμένος ή λυπημένος πχ νιώθει το ιδια, ακριβώς με κάποιον που μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικός ως ανθρωπος, λόγω βιωμάτων και χαρακτήρα...
Εγώ λοιπόν, έφτασα στα 32 μου χρόνια, να σπάσω από μια ασήμαντη κατα τ αλλα αφορμή. Τόσο άντεξα 32 χρόνια... 32 χρόνια ήμουν ο βράχος για άλλους... 32 χρόνια αναλάμβανα ευθύνες που δεν έπρεπε να αναλάβω... Και ήρθε λοιπόν η ώρα κι έσπασα... Αυτό που θεωρώ σημαντικό είναι πως αναγνώρισα πως έσπασα... Έστω και αργά... Γιατί σημαδια ότι θα σπάσω είχα εδώ και πολυ καιρο... Δεν είναι ευκολο να καταλάβεις ότι έχεις πρόβλημα.. Η συνειδητοποίηση αυτή είναι ίσως το πιο δύσκολο βήμα! Κι εγώ δεν το έβλεπα, γιατί πάντοτε με θεωρούσα δυνατή... Όμως, όλοι οι άνθρωποι κάποτε σπάνε, αν του έρθουν δύσκολες στιγμές... Δεν είναι κακό να το αποδεχτείς... Κακό ειναι να μην το καταλάβεις... Κακό είναι να μην το αντιμετωπίσεις... Οπότε είχα δύο λύσεις... Ή να συνεχίσω να αποδέχομαι τη μαυρίλα δίπλα μου ή να κάνω κάτι για αυτό... Αποφάσισα να κάνω το δεύτερο... Όχι να αλλάξω το τίποτα μου... Όχι να γίνω "κάτι"... Αλλά να κάνω αυτό το τίποτα μου να νιώθει πιο καλά... Αυτό που σου είπα και προηγουμένως... Αποφάσισα, λοιπόν, να πάω σε κάποιον ψυχίατρο... Δεν ξέρω πως είσαι οικονομικά, αλλά εγώ είμαι σκατα με φράουλες, παρόλα αυτά πρότιμησα να ΕΠΕΝΔΥΣΩ κάποια χρήματα ΓΙΑ ΜΕΝΑ μπας και βγει καμιά άκρη... Ο ντόκτορας ακριβός πολύ, αλλά τα αξίζει τα λεφτά του παναθεμά τον!!!! Έφτασε λοιπόνη στιγμή να μάθω τι έχω... Ξέρεις τι μου είπε;;; Έχεις ανάγκη από αγάπη!!!! Μα δεν είναι υπέροχο αυτό που έχω;;;;;;; " Τι έχεις;" " Μου λέιπει αγάπη"!!!! Προσωπικά θεωρώ πως το πρόβλημα μου είναι το πρόβλημα όλων των ανθρώπων στην εποχή μας... Όλοι ψάχνουμε για αγάπη και κανείς δεν μπορεί να τη βρει... Δε θα σου πω πως ο κόσμος είναι όλος μια χαρά... Πιστευω πως ο κόσμος είναι σκατούλες, αλλά είμαι σίγουρη πως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.. Λίγες, αλλά υπάρχουν.... Ψάξε να βρεις αυτές τις εξαιρέσεις... Αλλά, πρίν τις βρεις, κάνε το τίποτα σου να νιώθει καλά... Και για να στο πω πιο λιανά, ψάξε και βρες ενα, δύο τρία,... άλλα τίποτα, που νιωθουν κι αυτά καλά, σαν το δικό σου και άσε τους άλλους να απολαμβάνουν το ¨κατι¨τους!!!! Ούτε καν θα σε ενδιαφέρει... Έγραψες πιο πάνω καλή δύναμη... Τί είναι δύναμη; Για μένα είναι αποδέχομαι τα θετικά και τα αρνητικά μου, προσπαθώ να αποκτήσω περισσότερα θετικά και λιγότερα αρνητικά και να φτιάχνω κάθε μέρα ένα καλύτερο τίποτα απο το χθεσινό... Θα θελα να σε ρωτήσω κάτι, για να μη μιλάω μόνο για μένα, εσύ ξέρεις τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις τόσο εγκλωβισμένος; Έψαξες να το βρεις;

Υ.Γ. Οι σκέψεις μου είναι πολλές και μπερδεμένες Ανδρέα, δεν ξερω αν γίνομαι κατανοητή...

[Φωτεινη!]

Ευχομαι κατερινακι μου να αλλαξει μεσα σου το καρτελακι "τιποτα"..υπαρχουν απειρα ενδιαμεσα στο τιποτα και το κατι,εμενα αυτο το ασπρομαυρο μ εκανε κακο στη ζωη μου,δεν ξερω αν θα σε βοηθουσε να σκεφτεις οτι δεν εχεις μονο δυο επιλογες κοριτσακι (και Αντρεα φυσικα).

[kokkinoskoufitsa]

Ευχομαι κατερινακι μου να αλλαξει μεσα σου το καρτελακι "τιποτα"..υπαρχουν απειρα ενδιαμεσα στο τιποτα και το κατι,εμενα αυτο το ασπρομαυρο μ εκανε κακο στη ζωη μου,δεν ξερω αν θα σε βοηθουσε να σκεφτεις οτι δεν εχεις μονο δυο επιλογες κοριτσακι (και Αντρεα φυσικα).

+100000000 !!!!!
Είναι άκρως απογοητευτικό και συγκλονιστικό να υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι είναι ένα τίποτα.
Και το λέω εγώ που ήμουν ακιβώς έτσι. Αλλά μόλις έφτασα μια ανάσα διπλα απο το χάρο, κατάλαβα ότι το είναι μας, είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ''κάτι''.
Δεν έχει σημασία αν αυτό το κάτι είναι μεγάλο και σημαντικό για τον κόσμο. Το θέμα είναι πόσο μεγάλο και σημαντικό είναι για'σένα.
Γιατί ζεις τη δική σου ζωή, όχι του κόσμου. Άσε τον κόσμο να περηφανεύεται και να καμαρώνει πως είναι ''κάτι'' σπουδαιότερο απο'σένα και τον καθένα.
Αν νιώθεις καλά μ'αυτό που είσαι και έχεις σαν άνθρωπος, δεν σε απασχολεί το αν και πόσο λίγο σε θεωρούν οι ''κάποιοι''.
''Κάτι'' δεν σε κάνουν ούτε τα πτυχία, ούτε οι ακριβοπληρωμένες δουλειές, ούτε το κελεπούρι-γκόμενος, ούτε τα ρούχα και το μακιγιάζ.
''Κάτι'' είσαι απλά και μόνο επειδή υπάρχεις! Είναι δώρο η ζωή,και επειδή τη ζείτε μια φορά, βρείτε τρόπο να τη φέρετε στα μέτρα σας και να τη χαρείτε όσο μπορείτε.
Είναι πολύ μικρή για να χωρέσει όλα τα θέλω μας, για να χωρέσει όλες τις χαρές που θέλουμε να ζήσουμε. Και είναι πολύ μικρή για να την αφήνουμε να κυλάει μένοντας άπραγοι, και αποδεχόμενοι κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο πως είναι και είμαστε ενα απλό τίποτα!

[Antreas MpR]

Κι εγώ ευχαριστώ εσένα... Γιατί (νομίζω) σου έδωσα ότι μου έδωσες...
Σου ξαναγράφω πως δεν γνωρίζω τίποτα... ούτε για το νόημα της ζωής, ούτε για ποιο λόγο έχει έρθει κανείς στη ζωή κτλ κτλ. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι για μένα... Τίποτα άλλο...
Δεν ξέρω για ποιο λόγο βρήκες λύση στο αλκοολ, αλλά ειλικρινα σου μιλάω, η ζωή μου απο τοτε που γεννήθηκα μέχρι σήμερα, αυτή τη στιγμή που σου γράφω, ήταν και είναι πολύ δύσκολη... Ξέρεις, κάθε άνθρωπος, όταν έρχεται αντιμέτωπος με μια δυσκολία, θεωρεί πως είναι η πιο δύσκολη του κόσμου και συχνά εγκλωβίζεται σε αυτήν την σκέψη... Απόλύτα ανθρώπινο και κατανοητό... Να σου πω, πάντως, για μένα πως δεν έχω καμιά εξάρτηση, αλλά καθώς οι άνθρωποι είναι ίδιοι στη βάση τους, λίγο πολύ νιώθουμε τα ίδια... Τι εννοω... Άσχετα με τις εμπειρίες και τα βιώματα που έχει ο καθένας, θεωρώ, πως τον πονο, την χαρα, τον έρωτα, τον χωρισμό, την αδιαφορία και γενικότερα οποιοδήποτε συναίσθημα, ο εγκεφαλος μας τον αντιλάμβανεται με τον ιδιο τρόπο... Όταν δλδ είναι καποιος ερωτευμένος ή λυπημένος πχ νιώθει το ιδια, ακριβώς με κάποιον που μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικός ως ανθρωπος, λόγω βιωμάτων και χαρακτήρα...
Εγώ λοιπόν, έφτασα στα 32 μου χρόνια, να σπάσω από μια ασήμαντη κατα τ αλλα αφορμή. Τόσο άντεξα 32 χρόνια... 32 χρόνια ήμουν ο βράχος για άλλους... 32 χρόνια αναλάμβανα ευθύνες που δεν έπρεπε να αναλάβω... Και ήρθε λοιπόν η ώρα κι έσπασα... Αυτό που θεωρώ σημαντικό είναι πως αναγνώρισα πως έσπασα... Έστω και αργά... Γιατί σημαδια ότι θα σπάσω είχα εδώ και πολυ καιρο... Δεν είναι ευκολο να καταλάβεις ότι έχεις πρόβλημα.. Η συνειδητοποίηση αυτή είναι ίσως το πιο δύσκολο βήμα! Κι εγώ δεν το έβλεπα, γιατί πάντοτε με θεωρούσα δυνατή... Όμως, όλοι οι άνθρωποι κάποτε σπάνε, αν του έρθουν δύσκολες στιγμές... Δεν είναι κακό να το αποδεχτείς... Κακό ειναι να μην το καταλάβεις... Κακό είναι να μην το αντιμετωπίσεις... Οπότε είχα δύο λύσεις... Ή να συνεχίσω να αποδέχομαι τη μαυρίλα δίπλα μου ή να κάνω κάτι για αυτό... Αποφάσισα να κάνω το δεύτερο... Όχι να αλλάξω το τίποτα μου... Όχι να γίνω "κάτι"... Αλλά να κάνω αυτό το τίποτα μου να νιώθει πιο καλά... Αυτό που σου είπα και προηγουμένως... Αποφάσισα, λοιπόν, να πάω σε κάποιον ψυχίατρο... Δεν ξέρω πως είσαι οικονομικά, αλλά εγώ είμαι σκατα με φράουλες, παρόλα αυτά πρότιμησα να ΕΠΕΝΔΥΣΩ κάποια χρήματα ΓΙΑ ΜΕΝΑ μπας και βγει καμιά άκρη... Ο ντόκτορας ακριβός πολύ, αλλά τα αξίζει τα λεφτά του παναθεμά τον!!!! Έφτασε λοιπόνη στιγμή να μάθω τι έχω... Ξέρεις τι μου είπε;;; Έχεις ανάγκη από αγάπη!!!! Μα δεν είναι υπέροχο αυτό που έχω;;;;;;; " Τι έχεις;" " Μου λέιπει αγάπη"!!!! Προσωπικά θεωρώ πως το πρόβλημα μου είναι το πρόβλημα όλων των ανθρώπων στην εποχή μας... Όλοι ψάχνουμε για αγάπη και κανείς δεν μπορεί να τη βρει... Δε θα σου πω πως ο κόσμος είναι όλος μια χαρά... Πιστευω πως ο κόσμος είναι σκατούλες, αλλά είμαι σίγουρη πως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.. Λίγες, αλλά υπάρχουν.... Ψάξε να βρεις αυτές τις εξαιρέσεις... Αλλά, πρίν τις βρεις, κάνε το τίποτα σου να νιώθει καλά... Και για να στο πω πιο λιανά, ψάξε και βρες ενα, δύο τρία,... άλλα τίποτα, που νιωθουν κι αυτά καλά, σαν το δικό σου και άσε τους άλλους να απολαμβάνουν το ¨κατι¨τους!!!! Ούτε καν θα σε ενδιαφέρει... Έγραψες πιο πάνω καλή δύναμη... Τί είναι δύναμη; Για μένα είναι αποδέχομαι τα θετικά και τα αρνητικά μου, προσπαθώ να αποκτήσω περισσότερα θετικά και λιγότερα αρνητικά και να φτιάχνω κάθε μέρα ένα καλύτερο τίποτα απο το χθεσινό... Θα θελα να σε ρωτήσω κάτι, για να μη μιλάω μόνο για μένα, εσύ ξέρεις τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις τόσο εγκλωβισμένος; Έψαξες να το βρεις;

Υ.Γ. Οι σκέψεις μου είναι πολλές και μπερδεμένες Ανδρέα, δεν ξερω αν γίνομαι κατανοητή...

Επικοινωνία.
Λες ένα,και ο άλλος καταλαβαίνει ένα,ούτε πράσινο,ούτε ψάρι,αλλα ένα.
Μπράβο.
Δύναμη,είναι να μάθεις να ανέχεσαι των εαυτό σου κάθε μέρα που ξυπνάς,και κάθε βραδυ που την πέφτεις,δύναμη είναι να μάθεις πέρα από την ανέχεια,να αγαπάς των εαυτό σου,έτσι ώστε στην πορεία να μπορέσεις να ανεχτείς και να αγαπήσεις και άλλους.
Εγκλωβισμένος,με κάνει και αισθάνομαι ο εαυτός μου.
Δεν αισθάνομαι επαρκής,για μένα καταρχάς.
Δεν αισθάνομαι ότι έχω κάτι να μου προσφέρω,έστω αυτό το πολύ μικρό κάτι,το κάτι που σε κάνει να πίστευες μερικά λεπτά την ημερα ότι ναι,έχω κάποιο λόγο ύπαρξης.
Όλοι λένε για τα μικρά βήματα,κάθε μέρα ένα μικρό βήμα,και κάτι καταφέρνεις.
Mαθαίνεις κάθε μέρα,έστω μια ώρα την ημερα,ΕΣΤΩ ένα λεπτό την ημερα να πεις ότι ναι,υπάρχω,ναι έχω να μου προσφέρω αυτό..
Υποθετικά τουλάχιστον μπορείς να κανεις τα πάντα,για ένα λεπτό,έλα όμως που η θεωρεία από την πράξη απέχουν χιλιόμετρα.
Και έλα όμως που το να αφήνεις την μαυρίλα να σε καταναλώνει,είναι πιο εύκολο από το να την καταπολεμάς,ειδικά όταν έχεις μάθει των εαυτό σου,μετά από χρονια,πως δεν έχεις καμια σημασία.
Απλά δεν βρίσκω ουσία πουθενά.
Δεν υπάρχει κάτι,υπάρχει απλά μαυρίλα.
Υπάρχει απλά το "κολυμπάω" και όπου με βγάλει.
E,κάποιοι απλά σταματάμε να κολυμπάμε κάποια στιγμή,μιας και το μονο που βλέπουμε είναι ένα απέραντο κενό,χωρίς καμια ουσία.
Και φυσικά,ο μονος που μπορεί να μας σώσει,είναι ο εαυτός μας,οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι,μιας και πρωταγωνιστές είμαστε μονο εμείς,για των εαυτό μας.
Όταν καταλήγεις και είσαι ο ίδιος κομπάρσος,για των εαυτό σου,ε,σημαίνει ότι όχι απλά σε έχει πάρει η κάτω βόλτα,αλλα είναι game over.

[kokkinoskoufitsa]

Το game over είναι επιλογή . Ουσία δεν βρίσκεις πουθενά γιατί δε θέλεις να τη βρεις. Δεν προσφέρεις κάτι γενικά και στον εαυτό σου, επειδή δεν το θέλεις. Απλά ''κολυμπάς'' επειδή δε θες να κάνεις κάτι παραπάνω. Έχεις επιλέξει τον εύκολο δρόμο, το δρόμο της παραίτησης από όλους και απ'όλα, και έχεις πείσει τον εαυτό σου πως δεν είσαι ικανός για τίποτα επειδή έχεις βολευτεί μέσα σ'αυτή την παραίτηση και δε θελεις να αλλάξει κάτι στη ζωή σου. Καταλήγεις να είσαι κομπάρσος για τον εαυτό σου, επειδή πολύ απλά το επέλεξες και οδήγησες εσύ τα πράγματα εκεί...
Εδώ έγραψες ελπίζοντας να ακούσεις αυτό που θέλεις,δηλαδή άτομα που συμφωνούν μαζί σου. Αυτό είναι κακό σημάδι. Δεν ζητάς συμβουλές για το πως να βελτιώσεις τα πράγματα. Ζητάς να ακούσεις λόγια σαν αυτά που σου είπε το Κατερινάκι, για να ανακουφιστείς που δεν είσαι ο μόνος που σκέφτεται έτσι, λόγια που θα σε σπρώξουν πιο βαθιά στο βούρκο. Δυστυχώς εγώ δε μπορώ να σου κάνω τη χάρη. Έχοντας περάσει από τη φάση του αλκοολισμού, έχοντας αντιμετωπίσει κατάματα και έχοντας ξεπεράσει το πρόβλημα, μπορώ μόνο να σε συμβουλέψω να ζητήσεις βοήθεια. Αυτό χρειάζεται θέληση. Μην πατάς στο ότι είσαι αδύναμος και ανίκανος να το κάνεις. Δεν είσαι. Προσπαθείς να σε πείσεις ότι είσαι,για να παραιτηθείς από οποιαδήποτε προσπάθεια. Οπότε εγώ απλά θα σου ευχηθώ να ξυπνήσεις ένα πρωί αποφασισμένος να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, για αυτό που σε βολεύει να αποκαλείς ''τίποτα''.
Όταν συμβεί αυτό, αν θελήσεις πραγματικά να ζήσεις κάποτε, στείλε μου μήνυμα. Θα χαρώ να βοηθήσω με οποιοδήποτε τρόπο.

[giorgos panou]

Α Ν Τ Ρ Ε Α !!! ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΦΙΛΕ ΜΟΥ!!!! ΦΙΛΕ ΑΝΔΡΕΑ ΑΦΟΥ ΣΟΥ ΠΕΡΗΣΕΥΕΙ ΤΟΣΟ ΧΡΟΝΟΣ ΔΙΑΒΣΑΙ ΚΙ ΕΜΕΝΑ !!
Λοιπον, ακουσε με, το να χαλιεσαι κάθε μερα δεν είναι λυση, πρωτα θα σε ρωτησω το εξης! δε βαρεθηκες??? ,γτ. δεν ξεκηνας από αυριο να κανεις κατι απλο, κατι που θα σου δωσει νοημα!!κατι για αλλαγη!! θα σου ελεγα να βαλεις σκοπο ζωης!! να πινεις πιο λιγο!!!ΚΑΝΤΩ ΡΕ ΦΙΛΕ!!!
δευτερων θα σου ελεγα να πας μια βολτα- μια βολτα πηγαινε, δεν είναι τυποτα το τεραστιο!, δεν θα ασχολιουντε με εσενα για να κολας να πας- θα σου ελεγα λοιπον να πας στους αλκολικους ανωνυμους! πηγαινε στους Α.Α. τραβα για δοκιμη τσαμπα είναι, μην φοβάσαι, το ποτοσου εκει είναι, θα σε περημενει!!τραβα κι πες αμς πως σου φανηκαι, καντω ετσι, πηγαινε κι ελα εδώ μετα ,στο φορουμ που σε ξενερωνει κι πες μας τις αποψεις σου¨)¨)ε?
οσο για ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ! επειδή πολλα στοματακια μηαλνε για αυτην θα σου πω το εξης, κι σε ολους! ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΛΑΑΑΑ ΚΟΤΣΙΑ !!!!ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΜΑΓΚΙΑΑΑΑΑ!!!!! ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!!!!!! δεν είναι ευκολο, απεναντίας ! ειδικα η κρεμαλα!! δεν ψοφας μονομιάς, βασανίζεσαι μεχρι να "φυγεις" πρσωπικα δεν εχω τοσο μαγκια , κοτεψα!! δεν αντεξα τον πονο κι χαρηκα που με εσωσαν, κοτεψα!! κρατιομουνα από το σκινι για να σωσω την ζωουλαμου, εσπροχνα τα ποδιαμου για να πιαστω από καπου ώστε να σωθω! κι μολις με εσωσε ένα παιδι εκανα σαν μικρο παιδακι!! ειχα χεστη πανωμου από τον φοβο! θελει πολύ μαγκια να το κανεις λοιπον!!! βεβαια δεν συμφωνω, άλλο το ένα άλλο το άλλο, όμως τιμη σε οσους το εχουν κανει τιμη σε οσα παιδια "αληθεια " δεν μας αντεξαν, βαρεθηκαν την παρτυμας!! την υποκρισια μας!! βρεθηκαν κι εφυγαν! τιμη λοιπον στις κοπελες κι στα αγορια που την εκαναν. Προσωπικα δεν συμφωνω με την αυτοκτονια!! αποψημου είναι ότι αν εισαι αρτιμελης, αν εχεις την υγεια σου ! είναι υποχρεωση σου να"παλεψεις" για να αλλαξεις τα ασχημα κι να φερεις τα ομορφα!!
πρεπει να το κανουμε σκοπο ζωης να γινουμε σωστοι ανθρωποι! να αγαπήσουμε τον εαυτο μας!!! να θελουμε να ζησουμε! πρεπει να είναι σκοπος ζωης μας να βοηθούμε τον διπλανο μας σαν "πεφτει" κατω, να δινουμε το χερι μας να τον"σηκοσουμε" ξανα ορθιο ώστε να συνεχισει μαζι μας στον αγωνα !!!
τελος,σχετικα με το φορουμ ,δεν συμφωνω μαζισου φιλε μου ανδρεα, κι εμενα με ξενερωνουν μερικα ατομα εδώ μεσα!!! κι αν θες τα αναφερω με το ονομα τους, εξαλου είναι θυληκα όλα!¨)¨)(σχεδων όλα), με νευριαζουν!! με ενοχλουν!! αλλα τιμω τα υπολοιπα μελοι του φορουμ που μου εχουν σταθει σε ασχημες μερες!! τιμω τα υπολοιπα ατομα εδώ μεσα που μου εχουν γραψει καποια μηνυματα , ειτε προσωπικα ειτε όχι, μου εχουν γραψει κουβέντες που με εχουν βοηθησει παρα πολύ στον προσωπικομου αγωνα!! ετσι λοιπον δεν μπορω να μην σεβαστω αυτά τα αξιολογα προσωπα, αγορια κι κορίτσια! αλλα κι τραβελια!! που μου εχουν σταθει!! πως να τα προσβαλω κι να βρισω ολο το φορουμ επειδή υπαρχουν καποιες κομπλεξικες εδώ μεσα??ε?? ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ!! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ!! το φορουμ,όπως κι η κοινωνια μας είναι τοσο ενδιαφερον κι δεν την βαριεσαι γτ. εχει πολυπλοκοτητα!! οσα ατομα υπαρχουν οσοι ανθρωποι υπαρχουν τοσοι είναι κι οι χαρακτήρες !!! γνωμη μου είναι ότι ο κάθε ενας είναι μοναδικος στον κοσμο!! απλα υπαρχουν ομοιωτητες κι καποιες καποιοι εχουν τα ιδια κουσούρια η τις ιδιες συνήθειες!!
για αυτό λοιπον φιλε μου ανδρεα θα σου ελεγα ότι δεν αξιζει να βριζεις το φορουμ επειδή εμενα μου την εδωσε στην χαζοκεφαλαμου κι κραζω την ρεμεντυ!! η επειδή δεν ανεχτηκα το άλλο το μν..... κι της την ειπα στα ισια!! επειδή ειμαστε εμεις χαζοι δεν σημαινει ότι είναι όλα τα παιδια εδώ μεσα!!

[Antreas MpR]

για ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ! επειδή πολλα στοματακια μηαλνε για αυτην θα σου πω το εξης, κι σε ολους! ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΛΑΑΑΑ ΚΟΤΣΙΑ !!!!ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΜΑΓΚΙΑΑΑΑΑ!!!!! ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!!!!!!

Θέλει περισσότερα @@ από ότι δήποτε άλλο,μιας και κανεις το μοναδικό βήμα που σε φέρνει έστω πιο κοντά στο μοναδικό ΣΙΓΟΥΡΟ πράγμα στην ζωή...
"γιαυτο" και όλας δεν.
"γιαυτο" είμαι ακόμα εδώ,να μυξοκλαίω σαν κοριτσάκι...
Απλά κάτι ακόμα να σιχαίνομαι των εαυτό μου.
Και αυτό μια πραγματικότητα είναι.

[katerinaki123]

Εγκλωβισμένος,με κάνει και αισθάνομαι ο εαυτός μου.
Δεν αισθάνομαι επαρκής,για μένα καταρχάς.
Δεν αισθάνομαι ότι έχω κάτι να μου προσφέρω,έστω αυτό το πολύ μικρό κάτι,το κάτι που σε κάνει να πίστευες μερικά λεπτά την ημερα ότι ναι,έχω κάποιο λόγο ύπαρξης.
Όλοι λένε για τα μικρά βήματα,κάθε μέρα ένα μικρό βήμα,και κάτι καταφέρνεις.
Mαθαίνεις κάθε μέρα,έστω μια ώρα την ημερα,ΕΣΤΩ ένα λεπτό την ημερα να πεις ότι ναι,υπάρχω,ναι έχω να μου προσφέρω αυτό..
Υποθετικά τουλάχιστον μπορείς να κανεις τα πάντα,για ένα λεπτό,έλα όμως που η θεωρεία από την πράξη απέχουν χιλιόμετρα.
Και έλα όμως που το να αφήνεις την μαυρίλα να σε καταναλώνει,είναι πιο εύκολο από το να την καταπολεμάς,ειδικά όταν έχεις μάθει των εαυτό σου,μετά από χρονια,πως δεν έχεις καμια σημασία.

Η θεωρία με την πράξη απέχει πολύ... Το ξερω πολύ καλά αυτο, όπως φανταζομαι και πολλοί άλλοι... Στα λόγια είναι ολα εύκολα. Εγώ όμως δε θέλω να μείνω στα λόγια Ανδρέα... Θέλω να περάσω στην πράξη... Κι αυτό έκανα... Κι αυτό κάνω... Θέλω να πάψω να νιώθω μόνη, θέλω να πάψουν ολες οι μέρες να είναι ίδιες, θέλω να πάψω απλώς να υπάρχω... Θέλω να φύγει η μαυρίλα! Θέλω να αγαπήσω τον εαυτό μου και όχι απλώς να τον ανέχομαι! Για αυτό πήγα στον ψυχίατρο! Γιατί θελω να φύγουν αυτά τα συναισθήματα! Δε σκέφτηκα ποτέ να δώσω τέλος στη ζωή μου, γιατί για κάθε πρόβλημα υπάρχει πάντοτε μια λύση! Και πολλά προβλήματα που είχα παλιότερα, καταφερα να τα ξεπεράσω, παρόλο που τότε μου φαίνονταν αδύνατο να ξεπεραστούν! Μέχρι στιγμής όλα αυτά τα συναισθήματα που περιγράφεις τα έχω ζήσει... Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοεις... Απάντησε μου σε παρακαλώ... Δε θα ήθελες να πάψουν όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα, όλες αυτές οι "μαύρες" σκέψεις και να ζεις χωρίς αυτά; Εγώ αυτό θέλω!

[Antreas MpR]

Η θεωρία με την πράξη απέχει πολύ... Το ξερω πολύ καλά αυτο, όπως φανταζομαι και πολλοί άλλοι... Στα λόγια είναι ολα εύκολα. Εγώ όμως δε θέλω να μείνω στα λόγια Ανδρέα... Θέλω να περάσω στην πράξη... Κι αυτό έκανα... Κι αυτό κάνω... Θέλω να πάψω να νιώθω μόνη, θέλω να πάψουν ολες οι μέρες να είναι ίδιες, θέλω να πάψω απλώς να υπάρχω... Θέλω να φύγει η μαυρίλα! Θέλω να αγαπήσω τον εαυτό μου και όχι απλώς να τον ανέχομαι! Για αυτό πήγα στον ψυχίατρο! Γιατί θελω να φύγουν αυτά τα συναισθήματα! Δε σκέφτηκα ποτέ να δώσω τέλος στη ζωή μου, γιατί για κάθε πρόβλημα υπάρχει πάντοτε μια λύση! Και πολλά προβλήματα που είχα παλιότερα, καταφερα να τα ξεπεράσω, παρόλο που τότε μου φαίνονταν αδύνατο να ξεπεραστούν! Μέχρι στιγμής όλα αυτά τα συναισθήματα που περιγράφεις τα έχω ζήσει... Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοεις... Απάντησε μου σε παρακαλώ... Δε θα ήθελες να πάψουν όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα, όλες αυτές οι "μαύρες" σκέψεις και να ζεις χωρίς αυτά; Εγώ αυτό θέλω!

Τώρα,έτσι όπως το θέτεις,ναι θα ήταν υπέροχο...
Αλλα...

[giorgos panou]

αλλα φιλεμου ανδρεα!! αλλα !! πρεπει να βρεις αυτό που σε πικρενει κι να το πολεμας συνεχεια!! ξερω, δεν είναι !ουτε γουστάρεις να σου λεω τι θα κανεις!!
απλα θαρρω πως είναι πολύ κριμας ρεσυ να νιώθεις ετσι!! θαρρω πως είναι αδικο να θες το κακοσου !! σαν εχεις την σωματικησου υγεια, κι σαν προσπαθεις όλα μπορουν να αλλαξουν!!
σορρυ αλλα παροτρινομαι να σου γραψω από το "γαμωτο" το "γτ" να μας κανουν ετσι οι συνθηκες στην ζωη μας!! είναι πολύ πικρα να βλεπω ανθρώπους να απογοητευωντε!! κι συνηθως συμβαινει σε ανθρώπους που εχουν παραπανω ευαισθησίες!! τι να πω?? δεν είμαι κι ο κατάλληλος για οδηγιες χρησεως προς την ζωη!! απλα ευχομαι να νιωσεις καλητερα!! ευχομαι να αναστηθεί το ηθικοσου!! μαζι με τις γιορτινες μερες!!

[katerinaki123]

Τώρα,έτσι όπως το θέτεις,ναι θα ήταν υπέροχο...
Αλλα...

Χθές μετά απο πολυ ζόρι, αποφάσισα να βγω έξω... Το να ετοιμαστώ ήταν σαν να έπρεπε να σκάψω ένα χωράφι!!! Ειπα όμως πως θα βάλω τα δυνατά μου και κατάφερα τελικά να βγω... Αυτά που για κάποιους είναι πανεύκολα, για μένα είναι ένα τεράστιο βουνό που πρέπει να ανέβω! Η βραδιά, δε θα σου πω ψέματα, ήταν χάλια! Δεν περνούσα καθόλου καλά και ένιωθα πως κουράζω όσους ήταν δίπλα μου... Σε καποια φάση έρχεται ενας άνθρωπος γυρω στα 55, που ήταν εμφανές πως έιχε κάποιο νοητικό πρόβλημα, κάθεται δίπλα μου και μου λέει "Σ'αγαπω!!!". Οι υπέυθυνοι του μαγαζιού τον έβγαλαν κατευθειαν έξω. Μετά από λίγο ξαναέρχεται και μου λέει "Σ' αγαπώ πολύ! Έλα να πούμε κάτι που να έχει νόημα!" Πραγματικά κόλλησα! Μπορεί να σου φανεί χαζό, αλλά ένιωσα καλά που ένας άνθρωπος θέλησε να μου πει σ' αγαπω! Συνειδητοποίησα πως η αγάπη έχει πολλές μορφές! Αυτό το σ'αγαπω, που αντικειμενικά δεν είχε κανένα νόημα, καμιά ουσια, για μένα υπήρξε μια μικρή, τοσοδούλα λάμψη ση μαυρίλα μου! Δε θελω να γίνω γραφική, μου τη σπάει όταν με πιάνει η ευαισθησία μου, αλλά σου δίνω το λόγο μου, πως ακόμα και τώρα που το γράφω το περιστατικό, έχω ενα χαμόγελο στα χείλη μου!!!! Τι ήταν αυτό το σ' αγαπώ;;;;;; Να σου πω εγώ! Ένα ΤΙΠΟΤΑ. Κι ομως αυτό το σ αγαπώ, αυτο το τίποτα, για μένα ήταν πολλά... Σκέφτομαι λοιπόν... Μήπως και το δικό μου τίποτα να ειναι πολλά τελικά; Όχι για όλους, αλλά ισως για κάποιους... Άλλωστε θα μάθει ποτέ κανείς οτι εκείνος ο άνθρωπος, ο "τρελλός" που τον έδιωχναν από το μαγαζί, μου έδωσε ένα μια ελπίδα κι ένα χαμόγελο; Αχμ... Μάλλον όχι... Αλλα για κοιτα, το τίποτα του, μέσα απο το πρίσμα του δικού μου τίποτα, έγινε "κάτι"!!!! Μα δεν είναι απίστευτο; Αν μου έλεγε κάποιος ότι θα βγεις και θα έρθει ενας "τρελλός" να σου πει στα ξεκάρφωτα "Σ' αγαπω", σ ένα μαγαζί με 300-400 άτομα, και θα σου φτιάξει τη διάθεση, μπορεί να ξίνιζα κιόλας και να μην έβγαινα!!!!
Αλλα...
όταν ξέρεις τι είναι αυτό που θέλεις, όταν έχεις εντοπίσει δλδ τη ρίζα του κάκου, ακόμα κι ένα τίποτα μπορεί να σημαίνει πολλά... Μπορεί δλδ το δικό σου τίποτα να δώσει πολλά σε κάποιον ή το τίποτα καποιου άλλου να δώσει σε σενα πολλά...!!! Με λίγα λόγια, αυτό που συνειδητοποιω είναι πως, ανα πάσα ώρα και στιγμή το τίποτα και το κατι, μπορούν να αλλάξουν ρόλους!!! Καταλαβαίνεις τι λέω;;; (Γιατι δε σου κρύβω πως κι εγώ το χάνω κάποιες στιγμές!!!!) Και για να ξεκαβαλήσω λιγάκι από το συννεφακι μου και να γράψω λιγάκι πιο "σοβαρά", Ανδρέα αυτό που σκέφτηκα παραπάνω, δλδ αυτό το τίποτα που έκανε το δικό μου τίποτα να χαμογελάσει, δεν είναι κάτι που το ανέπτυξα μόνη μου... Ζήτησα βοήθεια! Και δεν ειναι κακό να ζητάς βοήθεια, ούτε να κλαις... Σου λέω ξανα λοιπόν πως εγώ θελώ να πάψουν ολα αυτα τα "σκοτείνα", αλλά πραγματικά πιστεύεις ότι θα μπορέσω να τα διώξω αν δεν αντιμετωπίσω τα προβλήματα μου...; Και άντε, ωραία τα έχω βρει!!! Ξέρω είναι αυτο κι εκείνο! Πως να τα λύσω Ανδρέα; Μόνη μου; Μπορώ; Θα ήθελα σε παρακαλώ να μου απαντησεις με ειλικρίνεια, όπως σου απαντώ κι εγώ κάθε φορά...

[Antreas MpR]

Ξέρω ποια είναι τα προβλήματα.
Ξέρω γιατί είμαι εδώ μέσα.
Ξέρω γιατί κάνω ότι κάνω.
Αυτό που δεν ξέρω,είναι που θα βρω πάλι κάποιου είδους ουσία ώστε να τα αλλάξω.
Αυτό μου λείπει.
Έχω στερέψει από όνειρα και ελπίδες.
Απλά δεν υπάρχει κάτι στο τέλος του τούνελ.
Και ναι θα μπορούσα να βάλω των εαυτό μου σε μια ψεύτικη θέση,όπου θα πέρναγα επιφανειακά καλά,και άσχετα που μπορεί μετά από χρονια,απλά να ξεχνιόμουν μέσα στην "ψευδοκαλοπεραση",θα παρέμενε κάτι επιφανειακό,κάτι απλά για να λέω ότι και καλά υπάρχω για μένα και για μερικούς άλλους..
Τι νόημα έχει όμως,να κανεις οτιδήποτε εάν είναι ψεύτικο?
Τι νόημα έχει να βάλεις και αλλα άτομα,στον ψεύτικο κύκλο σου,και να κοροϊδεύεις και των εαυτό σου αλλα και εκείνους?