Εντονες διατροφικες διαταραχες και καταθλιψη

[Τερεζα11]

Καλησπερα! Ειμαι 19 χρονων και θελω να μοιραστω το προβλημα μου που ειναι κυριως η βουλιμια! Πριν τρια χρονια ζυγιζα 65 κιλα με υψος 1.57! Με σωστη διατροφη και ασκηση καταφερα να φτασω στα 54..ενιωθα υπεροχα που ειχε αλλαξει η ζωη μου και πιστευα πως οσα πιο πολλα κιλα εχανα τοσο πιο αρεστη θα ημουν..Με εξαντλιτικες διαιτες και γυμναστικη εφτασα στα 48 κιλα! Η μητερα μου με βοηθησε σε αυτο αφου καταλαβε πως αν συνεχισω ετσι θα καταληξω με νερικη ανορεξια..Ο επομενος εναμιση χρονος κυλισε σχετικα ομαλα, με καποια επισοδια υπερφαργιας αραια και που..εχοντας παντα βεβαια στο μυαλο μου το σχημα σωματος και τισ θερμιδες! Φετος τελιωνω το πρωτο ετος απο τις σπουδες μου! Απο τοτε που αρχισα να μενω μονη μου τα επισοδεια υπερφαγιας αυξηθηκαν συστηματικα! Αρχιζα εξαντλητικες διαιτες και μετα βουλικα επεισοδια..δεν απολασα εξοδους με φιλους,εμενα κλεισμενη στο σπιτι πολλες μερεσ βρισκοντας συνεχως δικαιολογιες,κανοντας επι ωρες γυμναστικη! Πριν δυο μηνες υποσχεθηκα στο εαυτο μου να σταματησει αυτο το μαρτυριο! Εκοψα καθε τι ανθυγειινο αφου ηξερα οτι μετα απο ενα παγωτο θα συνεχιζα και σε δευτερο μετα σε μακαροναδα,σε σοκολατα,πατατακια,τυποπιτ α..και αλλο παγωτο,μακαρονια και παει λεγοντας! και οταν αντιλαμβανεσαι οτι δεν μπορεις α κανεις εμετο απελπιζεσαι χτυπιεσαι..πανικος με καθαρτικα και οτι αλλο μπορεις να κανεις! Πλεον ζυγιζω 47 κιλα και ολο μου λενε οτι πρεπει να παρω κιλα! Τελευταια φορα που επειχηρησα να φαω κατι απ εξω κατελη3α ολο το σαββατοκυριακο να τρωω χωρις σταματιμο! Και τωρα καταθλιψη..Δεν εχω ορεξη για εξοδους για διαβασμα για τιποτα! βλεπω τον ευατο μου στον καθρεφτη και παρολο που ειμαι φυσιλογικη σιχαινομαι τον εαυτο μου για το πρηξιμο στην κοιλια και στο προσωπο,θελω συνεχως να κλαιω και να κοιμαμαι..δεν εχω ορε3η για τιποτα..ουτε να δω το αγορι μου που συνεχως ακουει οτι ειμαι αρρωστη..προφαση για να μην με δει σε τετοια κατασταση !Δεν εχω το θαρρος να μιλησω στην μητερα μου για το οτι περναω γιατι ειμαι μακρυα και εχει τοσα προβληματα..νιωθω ντροπη αλλα πρεπει να βαλω τελος σε αυτο το μαρτυριο για να χαρω την ζωη μου! Ζητω την συμβουλη σας!!!!!!!!!

[IVAN]

Τερέζα αν αγαπάς και νοιάζεσαι την μητέρα σου πρέπει να της μιλήσεις...εσύ για εκείνη δεν είσαι ''πρόβλημα''... περισσότερη στήριξη από την αγάπη της και την βοήθειά της δεν θα βρεις πουθενά...

[kokkinoskoufitsa]

Οι διαταραχές πόσληψης τροφής (νευρική ανορεξία, βουλιμία, υπερφαγικά επεισόδια κλπ) είναι ψυχοσωματικές ασθένειες, δηλ πηγάζουν από κάτι ψυχολογικό και εκδηλώνονται σωματικά. Δεν είναι κάτι παθολογικό για να σου πούμε να κάνεις μια άλφα θεραπεία και να περάσει, ούτε είναι απλά ότι είσαι λαίμαργη κ σ'αρέσει να τρως.
Κάπου οφείλεται η διατροφική συμπεριφορά σου, και αυτό είναι που πρέπει να βρεις και να διορθώσεις.
Εγώ θα σου συνιστούσα να μιλήσεις στη μητέρα σου και να αποφασίσεις να επισκεφτείς κάποιο ψυχολόγο. Μέχρι τότε, είτε το κάνεις είτε όχι, κόψε οπωσδήποτε τα καθαρτικά.
Δημιουγούν σοβαρά προβλήματα και μπορεί να προκαλέσουν και ανεπανόρθωτες βλάβες αν καταναλώνονται συχνά...

[μυσπ]

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...ροτεινω να διαβασεις την ιστορια μου αγαπητο μελος,αφορα τον αγωνα μου με την καταθλιψη ομως πιστευω οτι απευθυνεται σε καθε εναν που αντιμετωπιζει ψυχολογικο,Οταν νιωσεις καλυτερα η διατροφη σου θα ειναι κ παλι ισοροποιημενη κ θα λυθει το ολο ζητημα προτου ζημιωσεις περισσοτερο τον οργανισμο σου