Ο πατερας μου εχει απαραδεκτη συμπεριφορα απεναντι μου

[fraoulitsa89]

Γεια σας,θα ηθελα να σας πω την ιστορια μου γιατι δε ξερω τι αλλο να κανω.Οι γονεις μου, ειδικα ο πατερας μου απο τοτε που ημουν μικρη δε χανει ευκαιρια να με προσβαλει.Παντα σε ολους τους τσακωμους με βριζει ακομα και σημερα που εχω φτασει 25 χρονων.Τη μια με λεει αχρηστη,κακομοιρα και αλλα που δε μπορω να αναφερω.Το θεμα ειναι οτι οτι εμενα μου αποτυπωθηκε στο μυαλο η λεξη αχρηστη και το ξερει και γιαυτο δε χανει ευκαιρια σε καθε τσακωμο να μου το λεει.Φανταστειτε ημουν παιδακι πεμπτη δημοτικου και να μου φωναζει και να με λεει αχρηστη με αποτελεσμα να παθω καταθλιψη.Δε συμμετειχα καθολου στο μαθημα,απλα καθομουν στο θρανιο μου με μουτρα κατεβασμενα.Μια μερα ο δασκαλος μου ρωτησε τη μαμα μου αν εχουμε προβληματα στο σπιτι γιατι ειμαι ετσι,και αυτη αντι να με βοηθησει μολις πηγαμε σπιτι με χτυπησε γιατι την εκανα ρεζιλι στο δασκαλο.Δηλαδη δεν ειχα τη στηριξη ουτε της μητερας μου.Ετσι μολις πηγα γυμνασιο αρχισα να λεω πολλα ψεματα για να αποφευγω τους καβγαδες,αλλα τα πραγματα εγιναν χειροτερα γιατι τα μαθεναν και μετα εκτος απο αχρηστη ημουν και ψευτρα.Γενικα ολα μου τα σχολικα χρονια ημουν πολυ κλεισμενη στον ευατο μου και εκανα οτι μπορουσα για να περασω στις πανελληνιες και να φυγω απο το σπιτι.Δηλωσα οτι σχολη ναναι για να φυγω,και τελικα τα καταφερα.Τελικα περασα σε μια σχολη στη θεσσαλονικη αλλα φυσικα δε πηγαινα γτ δε μου αρεσαι,οποτε ψαχτηκα να δω τι μου αρεσει και γραφτηκα σε μια ιδιωτικη.Αυτο μολις το εμαθαν οι γονεις μου εγινε χαμος,και μου ειπαν οτι αν παω στη σχολη δε θα μου ξαναστειλουν λεφτα και θα γυρησω πισω.Εγω φοβηθηκα και ειπα ψεματα οτι ενταξει δε θα παω.Πηγα ομως και βρηκα δουλεια να πληρωνω τα διδακτρα.Ειχα πολλες τυψεις που ελεγα ψεματα ομως,γιατι ειχακοψει τα ψεμματα απο τοτε που εφυγα.ενιωθω οτι εκμεταλευομαι τα χρηματα τους και εβλεπα το βραδυ εφιαλτες.Ενα βραδυ ενας συμφοιτητης με πηγε στο νοσοκομειο γιατι ειχα εντονους πονοκεφαλους μια βδομαδα,και εκλαιγα απο το πονο.Τελικα ομως μου ειπε ο νευρολογος οτι ειναι απο το εντονο στρες και να παω σε ψυχολογο να δουμε γιατι.Τελικα η ψυχολογος διεγνωσε ελαφρια καταθλιψη και μεστειλε σε ψυχιατρο για να μου γραψει φαρμακα αλλα δε τα πηρα ποτε.Εκεινο το καιρο ξυπνουσα καθε μερα 5 το πρωι γτ δουλευα σενα φουρνο,τελειωνα περιπου στις 3 και 5-10ειχα σχολη.Κουραζομουν πολυ και ειχα ψυχολογια πολυ χαλια.Καποια στιγμη δεν αντεξα ομως και σταματησα τη σχολη.Το καλοκαιρι πηγα να δω τους γονεις μου και πανω σενα τσακωμο παλι που μεβρισε ο πατερας μου δε κρατηθηκα και του ειπα οτι για σενα μπορει να ειμαι αχρηστη αλλα εγω καταφερα να βγαλω ενα χρονο στη σχολη με δικα μου εξοδα.Τοτε αυτο αρχισε να φωναζει πιο πολυ.Φυσικα δεν εβγαλα ακρη παλι.Η μαμα μου ομως με λυπηθηκε και μου ειπε αν θελω να τη συνεχισω με δικα της εξοδα.Τελοσπαντων τελειωνω τη σχολη,και ερχεται η οικονομικη κριση,μενω παλι χωρις δουλεια και εγω και η μαμα μου.Μετα ερχεται και ενα προβλημα υγειας δικο μου,οχι πολυ σοβαρο,απλα επρεπε να κανω μια μικροεπεμβαση που κοστιζε.Ο μπαμπας μου τοτε βρηκε ευκαιρια να με κανει να γυρισω πισω,οτι ταχα μου θα αλλαξει....οτι θα αλλαξουν πολλα και δε θα ειναι οπως παλια,και θα με βοηθουσε οικονομικα,και στη χειροτερη μου ειχε πει οτι αν δε πανε καλα τα πραγματα θα ξαναγυρισω θεσσαλονικη.Φιλοι μου εχουν περασει δυο χρονια απο τοτε,και οχι απλα δεν εχει αλλαξει,οχι απλα δε ξαναγυρησα θεσσαλονικη,αλλα καθε φορα που ζηταω λεφτα φοβαμαι,με βριζει ακομα πολυ ασχημα,παρακολουθει οτι κανω,δεν εχω καθολου προσωπικη ζωη.Εδω δουλειες δεν υπαρχουν,δε ξερω τι περιμενει απο μενα για να του αποδειξω οτι δεν ειμαι αχρηστη.Δε βγενω καθολου για να μη του ζηταω λεφτα,τωρα ενα μηνα ποναει το ποδι μου και δε του ζηταω λεφτα να παω στο γιατρο δε του ζηταω πλεον λεφτα για τιποτα.Ειμαι ολη μερα στο δωματιο μου,δε τον ενοχλω αλλα αυτος δε χανει ευκαιρια να με ειρωνευτει.Πλεον δεν αισθανομαι τιποτα γιαυτο τον ανθρωπο,παρα μονο μισος!!!Ψαχνω δουλεια αθηνα-θεσσαλονικη,στελνω βιογραφικα,αλλα δε μπορω να παω για συνεντευξη γτ δεν εχω λεφτα!!!Τελος να πω οτι η ψυχολογος μου ελεγε οτι αυτοι οι ανθρωποι μεχουν τραυματισει,εχουν πολλα κομπλεξ και να μη τους απανταω και να βρω μια δουλεια να φυγω.Η κατασταση ομως τελευταια εχει ξεφυγει τελειως.Τσακωνομαστε καθε μερα και νοιωθω οτι η υπομονη μου εξεντληται.Επισης να τωρα τελευταια ο ανθρωπος αυτος εκτος του οτι με βριζει,μου λεει οτι εγω δημιουργω καταστασεις για να τσακωνεται με τη μητερα μου(που φυσικα αυτο δεν ισχυει) και οταν μου φωναζει τρεμει απο τα νευρα του,και φαινεται σα να θελει να με χτυπησει αλλα τελικα δε το κανει.Μου λεει συνεχεια οτι ειμαι κακομαθημενη,εγωιστρια,αχα ριστη...μου εχει πει τα παντα,και βεβαια δε μπορω να αμυνομαι γιατι τοτε λεει οτι δε τον σεβομαι.Γενικα δε βρισκω ακρη,και δε εχω τη στηριξη απο κανεναν.Εχουν τσακωθει μεολη την οικογενεια,με τουςπερισσοτερους φιλους τους...και τωρα τσακωνονται και μαζι μου.

[αλεξανδρος_77]

ψυχολογος μου ελεγε οτι αυτοι οι ανθρωποι μεχουν τραυματισει,εχουν πολλα κομπλεξ και να μη τους απανταω και να βρω μια δουλεια να φυγω.

δηλαδη αν σου ελεγε το ιδιο ο φουρναρης εσυ δε θα τον ακουγες?
εμενα αυτονοητο μου φαινετε...

μεσα απο αυτο το κατεβατο συμπερενω οτι ηθελες καπου να τα πεις απλα εγω δε βλεπω καπια αλλη προοπτικη εδω περα εκτος απο τη φραση απο μακρυα κ αγαπημενοι

[Θεοφανία]

...κοιτα, θεωρώ ότι οι δικοί σου, (και περισσότερο ο πατέρας σου), είχαν περισσότερες προσδοκίες σε σχέση με το μέλλον σου και γι αυτό βγάζει τόσο μένος.
Στην ουσία απογοητευμένος με την πορεία σου νιώθει, αλλά το βγάζει σε οργή και όχι με διάλογο και επικοινωνία.
Έλα στη θέση του. Έχει να κάνει με ένα παιδί που συνεχώς λέει ψέμματα.Περνά σε δημόσια σχολή, (ελπίζω να μην ήταν πανεπιστήμιο) και πάει σε ιδιωτική συνεχίζοντας να λέει ψέμματα.
Επιστρέφεις και μπαίνεις σε αδράνεια.
Εσύ πως θα αισθανόσουν?

[fraoulitsa89]

θεοφανια...αυτη η συμπεριφορα ξεκινησε απο τα 7 μου χρονια απο τι ηταν απογοητευμενος τοτε?????το γεγονος οτι αρχισα να λεω ψεμματα το εκανα εξαιτιας του....για να αποφευγω τις εντασεις..και η ψυχολογος μου εδωσε καθε δικιο σαυτο....ηταν φυσικη εξελιξη!Επισης να σου πω και κατι αλλο ππου μου ειπε η ψυχολογος μου και μου ακουγεται λογικο.Οταν μεγαλωνεις ενα παιδι λεγοντας του οτι ειναι Αχρηστο....αργα η γρηγορα θα το πιστεψει.....Επισης ποιος ειπε οτι ειμαι σε αδρανεια?Ψαχνω ολη μερα και δε βρισκω!!!!!!!!

[Θεοφανία]

...κοιτα, αυτό που σε ενδιαφέρει τώρα είναι να βρεις τη ρίζα του προβλήματος.
Είσαι 25 χρονών, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. αν δεν το λύσεις τώρα, θα σε κυνηγάει για πάντα.
Καλώς ή κακώς, οι γονείς μας στιγματίζουν. Ενα παιδί δεν το λες άχρηστο στα καλά καθούμενα. Μήπως είχε γίνει κάτι, το είπε πάνω στα νεύρα του και επειδή εσύ είσαι ευαίσθητη σε στιγμάτισε?
Πρόσεχε. Δεν τον δικαιολογώ σε καμία περίπτωση, είναι απαράδεκτος.
Πιστεύεις όμως πως αν ήξερε το κακό που θα προξενούσε στο παιδί του, θα φερόταν έτσι?

[fraoulitsa89]

Ναι ειμαι ευαισθητη τι να κανω?Βασικα θυμαμαι 3η δημοτικου που επειδη πηρα ενα Β στον ελεγχο...ενω σε ολα ταλλα ειχα Α' και δεν ηταν ευχαριστημενος και αχρηστη με ανεβαζε αχρηστη με κατεβαζε...βεβαια μετα απο αυτος στο δευτερο τριμηνο ειχα δυο Β...και ετσι συνεχισε μεχρι σημερα.Ναι ξερει το κακο που μου κανει.Ξερει οτι ειχα καταθλιψη επειδη αυτο με στιγματισε και δε τον ενδιαφερει.Ουτε καν με ρωτησε ποτε για εκεινη τη περιοδο της ζωης μου.Ελπιζω να σε καλυψα...Και βασικα αυτο ειναι που με πληγωνει περισσοτερο.Το γεγονος οτι ξερει και συνεχιζει.....

[Θεοφανία]

......πιστευεις δηλαδή ότι απολαμβάνει να κάνει κακό στο παιδί του?

[fraoulitsa89]

Ρωτα τον,δε ξερω εχω σηκωσει τα χερια ψηλα,και δε μεδιαφερει κιολλας...Παντως το ξερει οτι με ενοχλει.Εγω απλα εγραψα την ιστορια μου...θα συνεχισω το ψαξιμο για δουλεια και το μονο που ευχομαι ειναι να φυγω συντομα απο αυτο το σπιτι και να μη τον ξαναδω ποτε.Καλο βραδυ Θεοφανια.

[Θεοφανία]

...φραουλίτσα, ακόμη και στον Αρη να πας, αν δεν λυθεί αυτό, θα σε κυνηγά παντού.
εσύ αποφασίζεις αν θα το βάλεις στα πόδια, ή θα κάνεις ότι πρέπει ώστε να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.

[Diana1982]

...φραουλίτσα, ακόμη και στον Αρη να πας, αν δεν λυθεί αυτό, θα σε κυνηγά παντού.
εσύ αποφασίζεις αν θα το βάλεις στα πόδια, ή θα κάνεις ότι πρέπει ώστε να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.

Θεοφανία,πώς απελευθερωνόμαστε από αυτά που μας κηνυγούν;;;;
Δυσκολάκι το κόβω....
Πιστεύεις ότι η συνειδητοποίηση και μόνον είναι αρκετή;

[Θεοφανία]

Θεοφανία,πώς απελευθερωνόμαστε από αυτά που μας κηνυγούν;;;;
Δυσκολάκι το κόβω....
Πιστεύεις ότι η συνειδητοποίηση και μόνον είναι αρκετή;

..ενα από τα βασικά βήματα που πρέπει να κάνει ένα παιδί για να προχωρήσει σε σχέση με αυτά που έχει υποστεί από γονείς, είναι να τους καταλάβει, ώστε να μπορέσει να τους συγχωρέσει.
Η πρώτη σκέψη είναι αυτή που είπα και στην φρ: θέλει ένας γονιος, (οσο κακός και αν είναι) να κάνει κακό στο παιδί του?
Αν ένας αγράμματος άνθρωπος από χωριό που τα μόνα εφόδια και η εμπειρία που έχει είναι η συμπεριφορά των δικών του γονιών απέναντι του, πως θα φερθεί?

[αλεξανδρος_77]

Θεοφανία,πώς απελευθερωνόμαστε από αυτά που μας κηνυγούν;;;;
Δυσκολάκι το κόβω....
Πιστεύεις ότι η συνειδητοποίηση και μόνον είναι αρκετή;

aν κ δε με λενε θεοφανια θα απαντησω κ εγω το πεισμα που σκαει χιλους γαιδαρους μηπως σου λεει κατι?

[Diana1982]

aν κ δε με λενε θεοφανια θα απαντησω κ εγω το πεισμα που σκαει χιλους γαιδαρους μηπως σου λεει κατι?

Τί ήθελες και απάντησες εσύ;
Πάλι μόνος σου κατάλαβες,αυτό που κατάλαβες.....
χαχαχαχαχα αμάν ρε Αλέξανδρε και αφού απάντησε η Θεοφανία,εσύ γτ κάνεις τον δικηγόρο;

[Diana1982]

..ενα από τα βασικά βήματα που πρέπει να κάνει ένα παιδί για να προχωρήσει σε σχέση με αυτά που έχει υποστεί από γονείς, είναι να τους καταλάβει, ώστε να μπορέσει να τους συγχωρέσει.
Η πρώτη σκέψη είναι αυτή που είπα και στην φρ: θέλει ένας γονιος, (οσο κακός και αν είναι) να κάνει κακό στο παιδί του?
Αν ένας αγράμματος άνθρωπος από χωριό που τα μόνα εφόδια και η εμπειρία που έχει είναι η συμπεριφορά των δικών του γονιών απέναντι του, πως θα φερθεί?

Νομίζω αυτό είναι μία καλή αρχή.....
Εξάλλου κάποιος αυτό που έχει μέσα του,μπορεί να δώσει,ότι δεν έχει-απλώς δεν μπορεί.
Απλά ξέρεις κάτι Θεοφανία.....επειδή κάποιοι είναι γονείς δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι δεν είναι και παλιοχαρακτήρες.άρα εκεί συγχωρείς για να απαλλαχτείς και όχι για να δικαιολογήσεις την ανάρμοστη συμπεριφορά τους ή την αδιαφορία τους,που επίσης συμβαίνει σε πολλές οικογένειες.....

[μυσπ]

Κουραγιο φιλη μου,ευγε που αποφοιτησες απο την σχολη μεσα σ αυτες τις περιεργες συνθηκες,Δυστυχως ο πατερας σου ειναι μεγαλος ανθρωπος κ δεν αλλαζει,Ποιος ξερει κ αυτος τι τραβηξε κ εχει αυτην την συμπεριφορα εαν προσπαθησεις να μαθεις πως μεγαλωσε εν μερει μπορει κ να τον καταλαβεις,Αυτουνου ειναι το προβλημα δεν ειναι δικο σου,Συγχωρεσε τον κ προσπαθησε να κανεις την ζωη σου εισαι ενηλικη αλλωστε κ αν βρεις τις καταλληλες συνθηκες παραδειγμα τον καταλληλο αντρα να κανετε οικογενεια η μια δουλεια δεν σε εμποδιζει κανεις να τα ακολουθησεις,Κ εγω ημουν εξαλλη με τον πατερα μου τα πηγαιναμε χαλια κ μετα τον αποτομο θανατο του καταλαβα οτι ενιωθα κατι για αυτον ομως τοτε ηταν πολυ αργα,για σενα ειναι νωρις προσπαθησε απλα να απομακρυνθεις απο αυτον κ να τον συγχωρεσεις για να μην φθειρεσαι μεσα σου