Results 1 to 8 of 8
Thread: Χανω τον εαυτο μου, βοηθεια..
-
13-09-2014, 14:51 #1
- Join Date
- Sep 2014
- Posts
- 3
Χανω τον εαυτο μου, βοηθεια..
Καλησπέρα σας. Παραθέτω το θέμα μου εδώ λόγω ιστορικού δυσθυμίας και ζητω συγνωμη για το οτι γραφω πολλα.
Ειμαι 23 ετων, κορίτσι χωρισμένων γονιών απο τα 7. Μπαίνοντας στην εφηβεία και ξεκινόντας ερωτικές σχέσεις αργότερα, κατάλαβα ποσο με είχε επηρρεασει ο χωρισμος των γονιων μου γιατι απλα είχα συνέχεια τον φόβο να μην απατηθώ και εγκαταληφθώ. Στην πορεία μου ακολούθησαν αρκετές απογοητευσεις όπως ενας εφηβικος ερωτας 2 χρονων(16-18) που δε πετυχε, δε πετυχα στις πανελληνιες ή οτι η υστερικη και υπερπροστατευτικη συμπεριφορα της μητερας μου με εκανε 2 φορες να εξαφανιστω και να με ψαχνουν, ακομα και τωρα περιμένω πως και πως να βρω δουλειά και να φυγω απο δω για να ηρεμισω.
Στα 19 (2011), είχα την ατυχία να μπλέξω ερωτικά με σατανιστή-παγανιστή. Εγω προσωπικα δηλωνω οτι ναι μεν υπαρχει κατι ανωτερο αλλα δε ξερω αν αυτο λεγεται θεος ιησους βουδας η αλαχ. Κρατησε 6 μηνες και πιστεψτε με προσπάθησα πολύ να ξεμπλέξω απο τον δευτερο κιολας μηνα καθώς με απειλουσε και με εδερνε και δεν ειχα μιλησει πουθενα απο την ντροπή μου. Κλειστηκα στον εαυτο μου, δεν είχα μιλησει πουθενα, εγινα ενας τελειως διαφορετικος ανθρωπος, δε χαμογελουσα, δεν εκανα τιποτα για μενα..
Το 2009, μετα απο ενα περιστατικο με τον πατερα μου, είχα την πρωτη μου κριση πανικου, σπαζοντας μια πορτα και αντικειμενα και στη συνέχεια με ψαχνανε για δυο μερες. Τότε ήταν η πρώτη φορα που αποφασισα να πάω σε ειδικό κ εκανα μεγαλο λαθος που πηγα μονο δυο φορες τοτε... Ένα χρόνο μετα την εμπειρια μου με τον σατανιστη, ξεσπασα τη σιωπη μου στο ποτο και στη μαριχουανα με αποτέλεσμα να με προλαβει η μανα μου τελευταία στιγμή καθως με βρηκε ανασκελα σαν να χα παθει επιληψία και προλαβε να με γυρισει γιατι εκανα εμετο. Γεμισα απαισιοδοξια, εκλαιγα καθε μερα, ειχα τασεις αυτοκτονίας, 25 μερες μονο με κοτοζουμο, ειχα πιασει πατο. Σκεφτηκα οτι δε παει αλλο και ετσι ξεκινησα να πηγαίνω συστηματικά στον ψυχιατρο μου που χα παει και το 2009. Διαγνωση: Δυσθυμική κατάθλιψη. Απέφευγε να μου δωσει χαπια αλλα τελικά δε τα γλίτωσα τα Remeron. Η αληθεια είναι οτι είχα φτασει σε πολυ καλο σημειο, είχα βρει και δουλεια σε κατασκηνωση, μακρυα απ την υστερια της μανας μου, δεν αφηνα να με επηρεαζουν καταστασεις και σε γενικες γραμμες τα χα πολυ καλα με τον εαυτο μου και ετσι 5 μηνες μετα τα εκοψα με τη συγκαταθεση του γιατρου.
Στη συνεχεια βρηκα δουλεια σε γνωστο ψυχαγωγικο παρκο της Αθηνας. Δυστυχως όμως η κρίση και η αναμονη για το ποτε θα ξαναπληρωθω, μεγιστοποιησαν το αγχος μου στο επακρο, εχοντας και συχνα κρισεις εντερου (πασχω απο ΣΕΕ) και είχα παρατηρησει οτι αρχισα να έχω πάλι αρνητική ενεργεια αλλα ελεγα που θα παει θα περασει. Περσυ, γνωρισα στη δουλεια εναν ανθρωπο στην ηλικια μου, ο οποιος εγινε και σχεση μου. Πετουσα στα συννεφα που επιτέλους βρήκα καποιον χωρις να μου ξινησει κατι, κ εναν ανθρωπο με τετοιο χαμογελο, παιδικη αθωοτητα και τοση θετικη ενεργεια. Πραγματικα ήταν η τελεια σχεση! Η αγαπη του ηταν τοσο αληθινη και ηταν παντα διπλα για μενα και γνωριζει ολο μου το παρελθον και γενικα είχαμε φτασει σε σημειο να οργανωνουμε το να συζησουμε. Με τον καιρο ομως και τη κατασταση στη δουλεια και με την πληρωμη και τις σχεσεισ με συναδελφους αρχισα να πεφτω παλι ψυχολογικα και να χανω την αισιοδοξια μου. Σημερα δε δουλευουμε πια εκει, εκεινος λογω ληξης συμβασης και εγω λογω επισχεσης εργασιας.
Αργοτερα τυχανε 2 διαβολεμενες συμπτωσεις οι οποιες φερανε στο μυαλο μου ολο μου το παρελθον και ξεσπουσα πανω του επι ωρες η και μερες ολες μου τις ανασφαλειες σαν υστερικη... μου θυμιζα τη μανα μου. Καταλαβα οτι τα Remeron απλα καλυψανε το προβλημα μου και δε το ξεπερασα. Εχασα αυτον τον ανθρωπο πριν μια βδομαδα οριστικα μαλλον τοσο αδικα γιατι δεν αντεχε αλλο να τσακωνομαστε λογω των ανασφαλειων μου κ ας ηξερα οτι δε θα μου εκανε ποτε κακο... Φοβαται να γυρισει γιατι πιστευει οτι θα του κανω τα ιδια. Οι φιλες μου εχουν φτασει σε σημειο να με ακουνε και να μου λενε "δεν εχω ορεξη να σε ξανακουω" κ εχω προσπαθησει παρα πολυ χωρις ιατρικη βοηθεια να τα διωξω ολα αυτα ενω το θελω πραγματικα, οχι μονο τωρα που χωρισα, και κατα τη διαρκεια της σχεσης, εδω και καιρο παλι δε μπορω να πιστεψω στον εαυτο μου, επομενως και σε οποιονδηποτε αλλον.. Μου ρθε οδηγοντας να παω με το αυτοκινητο 2 φορες να στουκαρω καπου να με εξαφανισω, παλι εχω να φαω μια βδομαδα. δεν αντεχω που εξαιτιας μου εδιωξα και τη σχεση μου και το χαμογελο της σχεσης μου.. Δεν αντεχω αλλο.. Θελω τον εαυτο μου.. θελω το χαμογελο μου.. θελω τον ανθρωπο μου, τις φιλες μου... χανω τα παντα εξαιτιας της συμπεριφορας μου.. δε ξερω γιατι οι ανασφαλειες μου μ εχουν κανει εναν ανθρωπο που δεν ειμαι... Ζητω βοηθεια απελπισμενα και δυστυχως δεν εχω πια την οικονομικη δυνατοτητα να παω στον γιατρο μου...
- 13-09-2014, 15:15 #2
- Join Date
- Aug 2014
- Posts
- 114
φαίνεται ότι έχεις χάσει τον εαυτό σου εδώ και πολλά χρόνια.βυθίστηκες στη θλίψη και στην υστερία.
έχασες τους πάντες από δίπλα σου και νιώθεις μόνη.
Άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεσαι στους ανθρώπους,τα έχεις σκ@τώσει αλλά προσπάθησε να τα διορθώσεις όσο μπορείς.Θα σου πάρει καιρό αλλά κάνε υπομονή και τα αποτελέσματα θα έρθουν.
Δεν ξέρω τι να σου προτείνω ειδικά,δεν είμαι γιατρός αλλά σίγουρα πρέπει να κάνεις πολλές αλλαγές στη συμπεριφορά σου και να δεις τα πράγματα αλλιώς.
να αρχίσεις να αγαπάς τον εαυτό σου πάνω απ'όλα κι ας τα διέλυσες όλα με τους ανθρώπους αυτούς.Γίνε εσύ πρώτα καλά και θα βρεις νέες παρέες θα ξανα δικτυωθείς αλλά πρώτα πρέπει να γίνεις εσύ καλά.
Μην είσαι τόσο επιθετική,χαλάρωσε,μην έχεις απαιτήσεις από τους άλλους και γενικά προσπάθησε να μη σε νοιάζουν πολλά άχρηστα πράγματα,κοίταξε λίγο μόνο τον εαυτό σου,να γίνει καλά και να προοδεύσει.
όσο είσαι σε άσχημη συναισθηματική κατάσταση,χάνεις και πολλές ευκαιρίες,so, προσπάθησε να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεσαι σε σένα αλλά και στους άλλους ακόμη κ αν δεν σου βγαίνει καθόλου. Προσποιήσου στην τελική ΑΝ δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αλλάξεις.με τη συνήθεια θα βρεις και το νόημα στις πράξεις σου.Η αλλαγή θα έρθει με τον καιρό και όλα θα πάνε καλά με τη βοήθεια του γιατρού.
13-09-2014, 15:24 #3
- Join Date
- Sep 2014
- Posts
- 3
δε μπορω να προσποιηθω.. νιωθω σαν να κοροιδευω τον εαυτο μου.. εκμεταλλευτηκα την αγαπη του καλου μου περνοντας τον για ψυχολογο και ξεσπουσα με φωνες.. δεν με αντεξε τον εχασα για παντα. δε με αντεχει κανεις, ουτε εγω δε με αντεχω. Καταλαβα πολυ αργα οτι η αγαπη δεν ειναι αυτη που θα με σωσει.. προσπαθω πολυ μονη μου αλλα δεν εχω τη δυναμη και θελω τοσο να παω στον γιατρο μου αλλα πλεον εισοδημα δεν εχω και ντρεπομαι τοσο να ζητησω βοηθεια απο τον πατερα μου γιατι ειμαι σιγουρη οτι θα σκεφτει οτι και τοτε με βοηθησε κ αποτελεσματα δεν ειδε..
13-09-2014, 17:07 #4
- Join Date
- Aug 2014
- Posts
- 114
15-09-2014, 05:29 #5
- Join Date
- Aug 2014
- Posts
- 504
Νταξει δεν ειστε και πολυ καιρο χωρια!Εσυ συνεχισε να προσπαθεις να τα ξαναβρειτε δειχτου οτι μετανιωσες και οτι δεν προκειται να ξαναγινει
15-09-2014, 10:25 #6
- Join Date
- Apr 2010
- Location
- ΑΘΗΝΑ
- Posts
- 4,537
σε ολα αυτα που γραφεις παρατηρω..δεν εχεις ξεκινησει ψυχοθεραπεια?η κανω λαθος?
15-09-2014, 10:31 #7
- Join Date
- Apr 2010
- Location
- ΑΘΗΝΑ
- Posts
- 4,537
μπορεις να κανεις δωρεαν ψυχοθεραπεια..δεν μπορω ομως να σου πω απο εδω διοτι θα μου σβησουν το μνμ.
οταν συμπληρωσεις 50 σχολια στο φορουμ ..στειλε μου προσωπικο μνμ να σε ενημερωσω.
21-01-2018, 18:20 #8
- Join Date
- Jan 2018
- Posts
- 715
Similar Threads
-
Νιώθω ότι χάνω την ζωή μου.
By Φανούλα in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 5Last Post: 12-03-2013, 01:33 -
Νιωθω οτι χανω τον εαυτο μου!
By mimikaki in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 22Last Post: 19-11-2012, 09:03 -
χάνω το μυαλό μου, βοήθεια
By ocdcure in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 4Last Post: 16-06-2011, 13:31 -
Πάει το χάνω!!!!!!!
By Sehrazat in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 18Last Post: 06-10-2010, 17:19 -
Χάνω το κουράγιο μου...
By Fleur in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 14Last Post: 17-04-2010, 00:00
Δεν ξερω που να το γραψω απλα τρωω ασταματητα τα νυχια μου
28-04-2024, 17:04 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή