Aν το πεις, χάθηκε..

[liberchild]

Αγαπώ τα πράγματα που είναι δικά μου.

Τις ίδέες μου, τις κατακτήσεις μου, τα πιστεύω μου, τα συναισθήματά μου, τις γνώσεις μου.

Κι όμως......


Οταν τα μοιράζομαι χάνουν κάτι από το πραγματικό τους βάρος. Σαν να μην υπήρχαν ποτέ ατόφια μέσα μου. Σαν οι λέξεις να χάνουν το νόημα όταν τις προφέρω.

[keep_walking]

Εννοεις οτι οι αλλοι δεν μπορουν να καταλαβουν ορισμενα πραγματα...που εχουν ιδιαιτερη βαρυτητα για σενα?Φυσικο.
Ή μηπως γιατι οι λεξεις ειναι πολυ φτωχες σαν τροπος για να περιγραψεις κατι? Νομιζω αυτο ειναι...το νοιωθω και εγω και δεν μπαινω καν σε κοπο να περιγραψω ορισμενα πραγματα.

[liberchild]

Οχι κηπ, τίποτα απ αυτά.

Μέσα μου δημιουργείται η απώλεια.

[keep_walking]

Μακαρι να ειμαστε ολοι ποιητες και να περιγραφουμε τελεια...και να βλεπουμε την αντανακλαση των συναισθηματων μας στους αλλους....ή να σταματησω να λεω βλακειες τελοσπαντων.

[keep_walking]

Οχι κηπ, τίποτα απ αυτά.

Μέσα μου δημιουργείται η απώλεια

Ναι και αυτο το καταλαβαινω αλλα δεν το αναλυω γιατι δεν το καταλαβαινω γιατι συμβαινει.

[keep_walking]

Οκ να προσπαθησω οταν σου κλεβουν κατι αγαπητο δικο σου...ενα βιβλιο που το δανειστηκαν και δεν το επεστρεψαν νοιωθεις την απωλεια...φανταζομαι η ιδια ειναι η απωλεια και για τα μη ορατα..που ειναι αποκλειστικα δικο σου κτημα...δεν χανονται μεν αλλα κατα καποιο τροπο γινονται κτημα και του αλλου?Δεν ξερω...παραιτουμε...ναι μου συμβαινει και μενα αλλα ας το εξηγησει καποιος αλλος.

[Kleiw]

Λιμπερ να μου επιτρέψεις ενα προσωπικό σχόλιο ! Νομίζω οτι στα μηνύματα σου εκφράζεις κάτι το απόλυτο ! Χρησιμοποιείς και λέξεις όπως : πάντα, όλοι κ.τ.λ.

Δεν ξέρω αν κάπως απόλυτα τα έχεις και στο μυαλό σου και αν ο λόγος που χάνεται πλέον το πιστευω σου στην ιδέα που εξέφρασες είναι αυτό ακριβώς το γκρέμισμα ! Το γκρέμισμα μιας απόλυτης αλήθειας !

Μονο εσύ μπορείς να ξέρεις !

[liberchild]

Originally posted by keep_walking
Οκ να προσπαθησω οταν σου κλεβουν κατι αγαπητο δικο σου...ενα βιβλιο που το δανειστηκαν και δεν το επεστρεψαν νοιωθεις την απωλεια...φανταζομαι η ιδια ειναι η απωλεια και για τα μη ορατα..που ειναι αποκλειστικα δικο σου κτημα...δεν χανονται μεν αλλα κατα καποιο τροπο γινονται κτημα και του αλλου?Δεν ξερω...παραιτουμε...ναι μου συμβαινει και μενα αλλα ας το εξηγησει καποιος αλλος.

Πλησίασες σ αυτό που αισθάνομαι. Δεν με αφορά αν η λέξεις μου γίνουν κτήμα του άλλου, αυτό που παρατηρώ είναι ότι από τη στιγμή που θα ξεστομίσω κάτι που αγαπώ, την ίδια στιγμή είναι σαν να μη το αγαπώ. Στη θέση του δημιουργείται ένα κενό. Δεν είναι πιά δικό μου. Η στην καλύτερη δεν το αγαπώ και τόσο.

[keep_walking]

Εγω προσωπικα ειμαι περηφανος για την πρωτη σκεψη που θυμαμαι σαν παιδι...το πρωτο συλλογισμο...ναι το πρωτο που θυμαμαι ειναι ενα συλλογισμος..δεν θυμαμαι τιποτα αλλο πιο πριν...αλλα δεν τον μοιραζομαι με κανεναν και μαλλον δεν προκειται ποτε να τον μοιραστω...ειναι δικος μου...μπορει να μη σημαινει πολλα ενας απλος παιδικος συλλογισμος αλλα ειναι δικος μου.

[Kleiw]

Αυτο μάλλον σημαίνει οτι του έδωσες πιο πολύ συναίσθημα μέσα σου και οταν το εκφράζεις και το αντιλαμβάνεσαι και το θέτεις σε έναν πιο \'\'αντικειμενικό\'\' κόσμο , η υπερβολικότητα αυτού του συναισθήματος καταρρέει !

[liberchild]

Originally posted by Kleiw
Λιμπερ να μου επιτρέψεις ενα προσωπικό σχόλιο ! Νομίζω οτι στα μηνύματα σου εκφράζεις κάτι το απόλυτο ! Χρησιμοποιείς και λέξεις όπως : πάντα, όλοι κ.τ.λ.

Δεν ξέρω αν κάπως απόλυτα τα έχεις και στο μυαλό σου και αν ο λόγος που χάνεται πλέον το πιστευω σου στην ιδέα που εξέφρασες είναι αυτό ακριβώς το γκρέμισμα ! Το γκρέμισμα μιας απόλυτης αλήθειας !

Μονο εσύ μπορείς να ξέρεις !

Σωστά έχεις παρατηρήσει οτι φαίνομαι απόλυτη σε κάποια θέματα. Θα σου πω οτι πράγματι είμαι και δεν τα διαπραγματεύομαι.

Μιλάω όμως για κάτι άλλο. Οι λέξεις...
Ο,τι κι αν περιγράφουν, απόλυτο ή μή, ακόμα κι αυτές εδώ, σε μερικά δευτερόλεπτα από τώρα, θάχουν χάσει για μένα την αξία τους.

[keep_walking]

μερικά δευτερόλεπτα από τώρα, θάχουν χάσει για μένα την αξία τους

Να παραφρασω αυτο που ειπε η kleiw...απο τη στιγμη που το λες...το βλεπεις και μεσα απο τα ματια των αλλων οποτε γινεται κατι εντελως διαφορετικο απο οτι ηταν.

[Kleiw]

Originally posted by keep_walking
Εγω προσωπικα ειμαι περηφανος για την πρωτη σκεψη που θυμαμαι σαν παιδι...το πρωτο συλλογισμο...ναι το πρωτο που θυμαμαι ειναι ενα συλλογισμος..δεν θυμαμαι τιποτα αλλο πιο πριν...αλλα δεν τον μοιραζομαι με κανεναν και μαλλον δεν προκειται ποτε να τον μοιραστω...ειναι δικος μου...μπορει να μη σημαινει πολλα ενας απλος παιδικος συλλογισμος αλλα ειναι δικος μου.

Νομίζω οτι αυτό που λες ενισχύει την τοποθέτηση μου ! Δεν θέλεις να το μοιραστείς γιατί θα χάσει τις διαστάσεις που του έχεις δώσει εσύ, μέσα στον κόσμο σου ! Κάτω απο μια άλλη θεώρηση, η σπουδαιότητα αυτού του συλλογισμού μπορεί να φαίνεται μηδαμινή !

[Kleiw]

Originally posted by liberchild

Originally posted by Kleiw
Λιμπερ να μου επιτρέψεις ενα προσωπικό σχόλιο ! Νομίζω οτι στα μηνύματα σου εκφράζεις κάτι το απόλυτο ! Χρησιμοποιείς και λέξεις όπως : πάντα, όλοι κ.τ.λ.

Δεν ξέρω αν κάπως απόλυτα τα έχεις και στο μυαλό σου και αν ο λόγος που χάνεται πλέον το πιστευω σου στην ιδέα που εξέφρασες είναι αυτό ακριβώς το γκρέμισμα ! Το γκρέμισμα μιας απόλυτης αλήθειας !

Μονο εσύ μπορείς να ξέρεις !

Σωστά έχεις παρατηρήσει οτι φαίνομαι απόλυτη σε κάποια θέματα. Θα σου πω οτι πράγματι είμαι και δεν τα διαπραγματεύομαι.

Μιλάω όμως για κάτι άλλο. Οι λέξεις...
Ο,τι κι αν περιγράφουν, απόλυτο ή μή, ακόμα κι αυτές εδώ, σε μερικά δευτερόλεπτα από τώρα, θάχουν χάσει για μένα την αξία τους.

Αν αυτό που θέλεις να αποδώσεις είναι συναίσθημα, θα δυσκολευτείς να το κάνεις με λέξεις (θα σε νιώσει μονο οποιος έχει βιώσει παρόμοια συναισθηματική εμπειρία)

Ομως οταν εκφράζεις ιδέες και απόψεις, κατα την γνώμη μου, στόχος πρέπει να είναι μια πιο αντικειμενική θεώρηση !
Εκει χρειάζεται ο διάλογος και αν γκεμιστούν κάποιες ιδέες, κατι άλλο θα πάρει την θέση τους !
Το συναίσθημα βέβαια μπορεί να γκρεμιστεί και να μην αντικατασταθεί !

[Kleiw]

Εχω και εγω, οπως όλοι μας , συναισθηματικά βιώματα έντονα, που τώρα αν τα φέρω στο φώς, δεν έχουν την ιδια δυναμική !

Τα κρατάω για την περίοδο που ανήκουν , δηλ. στο παρελθόν !

Αυτο που λέει ο κιπ, το έχω κάνει και εγώ ! Αλλα στη θέση του θα κρατούσα την ανάμνηση του συναισθήματος για την εποχή εκείνη και καταλαβαίνοντας που ανήκει , θα προχωρήσω μπροστά !