Βοήθεια για προβλήματα σε μια σχέση που μοιάζει μονόπλευρη

[Andreas88]

Αγαπητά μέλη τους φόρουμ καλησπέρα σας. Καταρχάς πριν ξεκινήσω να σας γράψω το πρόβλημα που με απασχολεί, θέλω να σας πω ότι πρώτη φορά ζητώ βοήθεια από τέτοιο φόρουμ και γενικά πρώτη φορά γράφω σε φόρουμ ψυχολογίας. Το θέμα μου όμως με την σχέση μου με απασχολεί πάρα πολύ σχεδόν από τις πρώτες μέρες που ξεκίνησε. Τον τελευταίο καιρό όμως δεν μπορώ να βρω την ησυχία μου. Όλο σκέφτομαι συνέχεια διάφορα και απαντήσεις δεν βρίσκω. Ας τα πάρω όμως λίγο από την αρχή. Έχω σχέση 5 μήνες με μια κοπέλα 24 ετών. Εγώ είμαι 26. Αυτή η σχέση ίσως είναι η πιο σοβαρή που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Ή έστω νιώθω ότι αυτή την κοπέλα την έχω ερωτευτεί αφάνταστα πολύ από την πρώτη στιγμή. Με την κοπέλα μου ήμασταν συμφοιτητές στην ίδια σχολή και ξεκίνησα να την προσεγγίζω από τα περασμένα Χριστούγεννα. Αυτή τότε είχε μιαν ανοιχτή υπόθεση με μια σχέση από το καλοκαίρι και δεν μπορούσε να μπει σε καινούρια, όπως μου έλεγε, ενώ είχαμε βγει 5-6 φορές και έδειχνε ότι δεν της ήμουνα αδιάφορος. Κανένα μήνα μετά τα πρώτα μας ραντεβού εγώ της ξεκαθάρισα ότι αφού δεν μπορεί να μπει σε νέα σχέση, εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω να βγαίνουμε γιατί την βλέπω διαφορετικά. Αυτή συμφώνησε και νόμισα και εγώ όπως και αυτή ότι η περιπετειούλα τελείωσε εκεί. Κανένα μήνα μετά, της έστειλα εντελώς στο φιλικό να δω τι κάνει. Τα είπαμε λίγο σε καλό κλίμα αλλά αυτό ήταν. Ένα μήνα μετά ξανά τα ίδια. Της έστειλα πάλι να δω τι κάνει και κανονίσαμε και καφεδάκι. Κάπου εκεί αρχίσαμε να ξαναέχουμε επικοινωνία και βγήκαμε ακόμη μερικές φορές μέχρι που μας βρήκαν οι διακοπές του Πάσχα. Τότε αρχίσαμε να μιλάμε πιο έντονα και σε κλίμα πιο ερωτικό καθόλη τη διάρκεια των διακοπών με αποτέλεσμα όταν αυτή επέστρεψε από τις διακοπές της πίσω στην Αθήνα, βρεθήκαμε για καφέ, νοιώσαμε την έλξη που είχε αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό και αυτό μας οδήγησε στην αρχή της σχέσης μας. Το θέμα είναι ότι από την αρχή της σχέσης αντί να είμαστε μέσα στα μέλια και στην τρέλα του έρωτα και όλα αυτά τα όμορφα που έχει η αρχή μιας σχέσης, αυτή φαινότανε ότι ήταν πολύ κλειστή και δεν εκφραζόταν σχεδόν καθόλου. Ούτε με λέξεις , ούτε ήθελε να βρισκόμαστε συνέχεια και γενικά κρατούσε τα πράγματα σε μια απόσταση. Εμένα αυτό προφανώς δεν μου άρεσε γιατί όπως είπα και στην αρχή αυτή την κοπέλα την γούσταρα πολύ. Ίσως δεν γούσταρα ποτέ ξανά καμιά άλλη τόσο έντονα. Και η όλη της συμπεριφορά άρχισε να με ξενίζει και να μου βγαίνει σε παράπονα. Αυτή μου έλεγε ότι είναι πολύ κλειστή σαν άνθρωπος και ότι θέλει χρόνο και δεν μπορεί να την πιέζουν κλπ. Εγώ έμαθα να δείχνω υπομονή σε όλο αυτό και η αλήθεια είναι ότι όσο πέρναγε ο καιρός ανοιγότανε. Με το σταγονόμετρο τα έδινε μεν, αλλά ανοιγότανε. Κάτι ήταν αυτό για μένα. Εγώ από την μεριά μου ήμουνα πολύ διαχυτικός και πάρα πολύ εκφραστικός. Μου το έβγαζε όλο αυτό. Γενικά δεν είμαι έτσι. Αλλά αυτή η κοπέλα μου το έβγαζε έντονα. Την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Και είναι μόλις η δεύτερη κοπέλα που ερωτεύομαι. Προηγουμένως είχα να ερωτευτώ περίπου 6 χρόνια από τότε που είχα μια παιδική σχέση. Προφανώς είχα και άλλες σχέσεις αλλά ποτέ δεν ένιωσα έτσι όπως ένιωσα με αυτή. Το παράπονο μου όμως ήταν ότι εγώ έδινα πάντα πολύ περισσότερα. Πάντα!! Αυτή μου έλεγε ότι δεν μπορεί να δίνει όσα δίνω εγώ, αλλά εγώ ένιωθα ότι δεν δίνει σχεδόν τπτ και μόνο εγώ προσπαθώ. Όμως επειδή την αγαπούσα πολύ το δεχόμουνα. Έμαθα να τα δέχομαι όλα και να δείχνω υπομονή. Δεν ξέρω, ίσως και να την πίεζα λίγο με τη συμπεριφορά μου. Όμως προσπαθούσα να είμαι πάντα εκεί δίπλα της και ήθελα αυτή τη σχέση όσο τπτ άλλο στον κόσμο. Αυτή η σχέση ήταν η πρώτη μου προτεραιότητα. Μετά ήρθε το καλοκαίρι και εγώ είχα και την πίεση της διπλωματικής μου που έπρεπε να παραδώσω ενώ αυτή κατέβηκε τότε στην Κρήτη για διακοπές. Να σημειώσω ότι η καταγωγή της είναι από Κρήτη και εμένα από Κύπρο. Τότε που έφυγε πρώτη φορά για σχεδόν ένα μήνα εμένα με πείραξε πολύ. Είχα και την διπλωματική και αυτό μου δημιουργούσε μοναξιά και ένιωθα ότι μου έλειπε πολύ. Αυτή από την πλευρά της ήταν σε άλλη φάση και ένιωθα ότι δεν με καταλάβαινε. Και όταν της έκανα παράπονα ότι μου λείπει και ότι την έχω πεθυμήσει, αυτή νευρίαζε και όλο υποσχέσεις ήταν ότι θα ανέβει Αθήνα να με δει. Τελικά Αθήνα ανέβηκε ένα μήνα μετά επειδή δώσανε μιαν έκτακτη εξεταστική μέσα στον Ιούλιο, αλλά έλεγε ότι ανέβηκε και για μένα. Έκατσε κανένα μήνα, έδωσε 2-3 μαθήματα που ήθελε, παρακολούθησε και την παρουσίαση της διπλωματικής μου που έγινε την τελευταία μέρα του Ιουλίου και την επόμενη έκλεισε εισιτήριο και κατέβηκε πάλι Κρήτη. Αυτό εννοείται ότι με πείραξε, αλλά έμαθα να μην της το δείχνω για να μην στεναχωριέται και να νευριάζει. Απλά όλο σκεφτόμουνα πως αν ήθελε θα μπορούσε να καθίσουμε λίγες μέρες μαζι τώρα που χαλάρωσα και εγώ και δεν είχα τπτ να κάνω. Τέλοσπαντων. Γενικά κάτι δεν μου πήγαινε καλά. Μια φορά την είχα ρωτήσει τι είχε αλλάξει και αποφάσισε το Πάσχα να προχωρήσει σε σχέση μαζί μου και αυτή νευρίαζε και μου έλεγε δεν μπορώ να σου περιγράφω τον συναισθηματικό μου κόσμο. Τι θες τώρα. Και γενικά ήταν λίγο απότομη. Εγώ από την πλευρά μου προσπαθούσα να κάνω τα πάντα για να της δείχνω πόσο την αγαπώ και πόσο την θέλω και πόσο ερωτευμένος είμαι. Ακόμη και την περίοδο που είχα την πίεση με την διπλωματική και ενώ αυτή έκανε διακοπάρες στην Κρήτη και ένιωθα ότι με ξέχναγε. Για να μην σας τα πολυλογώ, αφού αυτή έφυγε 1η Αυγούστου εγώ μετά από δέκα μέρες τα μάζεψα και κατέβηκα Κύπρο. Ξενοίκιασα και το σπίτι, πούλησα και τα έπιπλα και πήγα πίσω στους γονείς μου. Από την Αθήνα όμως είχαμε κανονίσει ότι πριν φύγω για μεταπτυχιακό τέλη Σεπτέμβρη θα την ξανάβλεπα, ότι και να γινόταν. Και είχαμε πει ότι θα ήταν ωραία να κατέβαινε Κύπρο και να περνάγαμε λίγες μέρες μαζί. Τελικά δεν έκατσε η Κύπρος γιατί κάτι έγινε και τέλη Αυγούστου αυτή ήρθε πίσω Αθήνα για να ξεκινήσει διάβασμα για την εξεταστική. Τότε της λέω αφού δεν έκατσε η Κύπρος θα έρθω Αθήνα να σε δω και μου είπε οκ. Έτσι ανέβηκα Αθήνα για καμιά βδομάδα και έκατσα μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου. Η εβδομάδα που συγκατοικήσαμε στην Αθήνα ήταν εφιαλτική για μένα. Αλλιώς την περίμενα και αλλιώς μου βγήκε. Περίμενα την κοπελα μου να με υποδεχτεί με αγκαλιές και τρυφερότητα και να μου δείξει πόσο της έλειψα και αντί αυτού συνάντησα μια κοπέλα ψυχρή που με έκανε να νιώθω σχεδόν τύψεις που ανέβηκα, με φιλοξενούσε και με ανεχότανε στο σπίτι της. Να σημειώσω ότι αυτή μένει με τον αδερφό της και έτσι εκείνη την βδομάδα μέναμε και οι 3 μαζί. Τι να πρωτοπώ όμως για αυτή τη βδομάδα. Ότι την πρώτη βραδιά δεν ήρθε να κοιμηθεί μαζί μου γιατί και καλά ήταν λίγο συναχωμένη και δεν ήθελε να με ξυπνήσει άκουσον άκουσον επειδή θα έκανε θόρυβο με την μύτη της. Ποια κοπέλα που έχει να δει ένα μήνα τον φίλο της θα έκανε κάτι τέτοιο. Την δεύτερη μέρα κοιμηθήκαμε μαζί και την τρίτη πάλι δεν ήρθε στο δωμάτιο της να κοιμηθεί μαζι μου γιατί την πήρε ο ύπνος στον καναπέ και μου είπε το πρωί ότι όταν ξύπνησε για να έρθει μέσα να κοιμηθεί, εγώ ήμουν απλωμένος σε όλο το κρεβάτι (το οποίο είναι διπλό) και δεν μπορούσε, λέει, να ξαπλώσει. Την τέταρτη μέρα τσακωθήκαμε για μια χαζομάρα που κάτι μου είπε με ένα πρώην της, εγώ κάτι τον κακολόγησα και αυτή τα πήρε άσχημα, φώναξε και μπροστά στον αδερφό της μάλιστα και μετά για δύο μέρες δεν μου μίλαγε. Πάλι καλά που ήταν και αυτό το καημένο το παιδί ο αδερφός της και παίζαμε κάνα τάβλι να περάσουν οι μέρες να φύγω. Πραγματικά η κατάσταση είχε καταντήσει ένας εφιάλτης. Ήμασταν όλη μέρα κλεισμένοι τρία άτομα σε ένα σπίτι και δεν κάναμε απολύτως τπτ. Εγώ την παρακάλαγα να πάμε καμιά βόλτα, να πάμε για καφέ και αυτή δεν είχε ποτέ όρεξη. Μερικές φορές που πήγαινα για καφέ με τους φίλους μου από Αθήνα, την παρακάλαγα να έρθει μαζί μου και δεν ήρθε ούτε μια φορά. Δεν γνώρισε κανένα φίλο μου και τα παιδιά όλο μου λέγανε που είναι η Ι. γιατί δεν την έφερες κλπ. Τι να τους έλεγα και γω. Ευτυχώς τις τελευταίες δύο μέρες πριν φύγω μου μίλησε και έδειξε ότι της πέρασε ο θυμός. Το τελευταίο βράδυ μάλιστα πριν φύγω πήγαμε σε μια θεατρική παράσταση με κάτι φίλους της και εκεί η συμπεριφορά της πάλι ήταν λες και είμαστε δύο γνωστοί. Στην παρέα των φίλων της υπήρχε άλλο ένα ζευγάρι και εγώ την περισσότερη ώρα έπιανα τον εαυτό μου να τους κοιτάει και να ζηλεύει με την διαχυτικότητα τους και τον έρωτα που βγάζανε, ενώ εγώ με το ζόρι την έπαιρνα αγκαλιά. Ίσως να την ενοχλούσε και το χέρι μου που το έβαζα στη μέση της. Τέτοια σκεφτόμουνα. Όσο για το θέμα του σεξ, κάναμε 3-4 φορές σε ολόκληρη την εβδομάδα, τις πρώτες 3-4 μέρες μάλιστα γιατί μετά της ήρθε περίοδος. Μια φορά την μέρα και τις ώρες που θα έλειπε ο αδερφός της και πάλι για πολύ λίγο ίσα για να μην έχω παράπονο. Μετά απο λίγο αυτή και καλά πόναγε και ήθελε να βγαίνω και να τελειώνω έξω κλπ. Και όταν τελειωνα αυτή το επόμενο δευτερόλεπτο σηκωνότανε να πάει στο μπάνιο. Και όταν της έλεγα έλα να κάτσουμε λίγο αγκαλιά εκνευριζότανε κιόλας. Μετά από την βδομάδα στην Αθήνα, εγώ επέστρεψα Κύπρο έκατσα δύο εβδομάδες και τώρα είμαι Λονδίνο. Αυτή από τότε που έφυγα έχει εξεταστική και θα τελειώσει σε 1,5 βδομάδα περίπου. Γενικά μιλάμε πολύ λίγο. Μερικές μέρες και καθόλου. Έχει καταντήσει πολύ οξύθυμη, θυμώνει με ότι της πω, δεν στέλνει ποτέ μήνυμα πρώτη, πάντα εγώ στέλνω και γενικά μου δικαιολογείται ότι τα νεύρα της δεν είναι καλά, ότι η εξεταστική την πιέζει αφόρητα και δεν θέλει να μιλάει σε κανένα και λυπάται κιόλας όταν ξεσπάει πάνω μου. Εγώ προσπαθώ να της δίνω κουράγιο και να την εμψυχώνω, όταν μου μιλάει βέβαια. Μιλάμε συνήθως από μηνύματα και viber. Ποτέ δεν μιλησαμε skype από την μέρα που ήρθα Λονδίνο. >>

[Andreas88]

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ) >> Γενικά ήμαστε και σε άλλη φάση. Εγώ προσπαθώ να προσαρμοστώ στο Λονδίνο και αυτή έχει την εξεταστική της που είναι η πρώτη της προτεραιότητα (μου το έχει τονίσει αυτό) και μετά θα ξεκινήσει την διπλωματική της. Μέσα μέσα μου την λέει κιόλας σε φάση "τι θες ρε Αντρέα, εσυ τελείωσες και ξεμπέρδεψες με την σχολή και μια χαρά την έχεις". Σήμερα που μιλήσαμε μου είπε ότι θα ανέβει η μαμά της Αθήνα την άλλη βδομάδα και της είπα ευκαιρία να της πεις ότι θες να έρθεις Λονδίνο όταν τελειώσεις την εξεταστική σου. (Αυτό το είχαμε πει από παλιά). Με ειρωνεύτηκε βέβαια λέγοντας μου "ναι πως με το που μπει στο σπίτι εγώ θα της πώ γεια σου μαμά φεύγω για Λονδίνο". Τα ψιλοπήρα που με ειρωνεύτηκε αλλά δεν το έδειξα γιατι θα γινόμασταν πάλι σκατά και θα τσακωνόμασταν και δεν ήθελα να την ταράξω και λόγω εξεταστικής. Άσε που όλη την ώρα μου κλαιγότανε ότι έχει την περίοδο της και γενικά είχε ένα μίζερο ύφος και στο τέλος μου είπε απλά είμαι κουρασμένη, έχω πονοκέφαλο, δεν ειμαι καλά, δεν ξέρω αν θα γράψω, δεν με νοιάζει, οκ τα είπαμε άντε καληνύχτα! Και όσο αφορά την κουβέντα αν θα έρθει στο Λονδίνο μετά που κατάλαβε ότι με ειρωνεύτηκε, προσπάθησε να το δικαιολογήσει και θυμήθηκε ότι μετά θα έχει να ξεκινησει την διπλωματική της και απλά μου είπε οκ θα το δούμε μέχρι τότε πως θα πάει. Και αυτή υποτίθεται είναι η κοπέλα μου. Πλήρεις αδιαφορία!! Σε αυτή τη σχέση αν δεν ενδιαφερθώ εγώ να επικοινωνήσουμε αυτή κάνει λες και δεν υπάρχει. Και εγώ προσπαθώ πάντα να δικαιολογώ τα πάντα. Τώρα η Ι. έχει εξεταστική, τώρα έχει την περίοδο της, τώρα έχει νέυρα, τώρα δεν είναι καλά κλπ. Εντάξει έχει καταντήσει γελοίο, το ξέρω. Ξέρω ότι αυτό δεν είναι σχέση, αλλά αρνιέμαι να το παραδεχτώ. Γι' αυτό σας γράφω εδώ. Στο μυαλό μου από την μέρα που έφυγα από Αθήνα στριφογυρνάει συνέχεια το θέμα του χωρισμού. Απλά εγω έχω συναισθήματα και μάλιστα πολύ έντονα και δεν αντέχω σε αυτή την ιδέα. Δεν βρίσκω το κουράγιο. Αυτη μου έχει δημιουργήσει άπειρα συναισθηματικά κενά και όμως δεν τολμώ να το συζητήσω μαζί της. Μια φορά που το συζήτησα, αυτή τα πήρε και μου είπε άμα δεν είσαι ευχαριστημένος φύγε. Δεν θέλω να είσαι μαζί μου και να μην είσαι καλά. Και υποτίθεται ότι αυτή η κοπέλα με αγαπάει και μου το είπε κιόλας και ότι έχει συναισθήματα για μένα. Και υποτίθεται ότι με αυτή τη κοπέλα θα στηρίζαμε σχέση από απόσταση για ένα χρόνο και μετά που θα τελειώσει με την διπλωματική της είπαμε να έρθει Λονδίνο να με βρει και να την βοηθήσω να βρει και αυτή μια δουλειά εδώ! Τέλοσπάντων, αυτή είναι η ιστορία και το πρόβλημα μου. Απλά δεν έχω το κουράγιο να της πω να χωρίσουμε. Αισθανομαι που αισθανομαι μοναξιά τώρα στο Λονδίνο, αν χωρίσω κιόλας πάει, θα νιώσω τον κόσμο μου να καταρρεει. Από την άλλη λέω στον εαυτό μου ΄δωσ της ακόμη μιαν ευκαιρία, ακόμη ένα μήνα που θα έχει τελειώσει με την εξεταστική της. Αν συνεχίσει την ίδια συμπεριφορά απλά πρέπει να το τελειώσεις. Έχω και τους δικούς μου να μου λένε να δείξω υπομονη. (Ξέχασα να σας πω ότι οι δικοί μου την έχουν γνωρίσει). Τέλοσπάντων, περιμένω πραγματικά την βοήθεια και τις συμβουλές σας. Ειλικρινά το έχω ανάγκη. Και συγγνώμη για το τεράστιο ποστ...

[Diana1982]

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΦΥΛΑΕΙ-ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΝΑ 2 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥΣ

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ........................

[Diana1982]

Σκεφτεσαι να γραψεις και αυτοβιογραφία;

[Anny85]

Είναι πολύ κουραστικό το κείμενο. Είχα όλη την καλή διάθεση να το διαβάσω, αλλά ειλικρινά αδυνατώ. Θα ήθελες να μας ξαναπείς σε πέντε σειρές το θέμα και από εκεί να πιαστούμε για να συζητήσουμε.....

[Andreas88]

Συγγνώμη για το τεράστιο μέγεθος του κειμένου. Οχι δεν σκέφτομαι να γράψω αυτοβιογραφία! Απλα ήθελα να δώσω πλήρως την εικόνα. Αν πιστεύεις οτι μπορείς να διαβάσεις το προβλημα μου και να μου δώσεις μια ειλικρινή συμβουλή θα το εκτιμούσα αφάνταστα! :)

[Anny85]

Επειδή δεν έχω τη δυνατότητα να το διαβάσω, λοιπόν, θα το κάνουμε αλλιώς....! Πιστεύεις ότι η σχέση σου είναι μονόπλευρη. Περνώντας το γρήγορα κατάλαβα ότι είστε φοιτητές και ότι υπάρχει απόσταση. Με την απόσταση πιστεύεις ότι η κοπέλα δεν το προσπαθεί (σωστά κατάλαβα??) και εσύ δεν θες να την ταλαιπωρείς (σωστά?) και θες να της πεις να διακόψετε?? Επίσης, παρόλο που σου έχει πει ότι θέλει να είστε μαζί, εσύ υποθέτεις από τη συμπεριφορά της ότι δεν θέλει? Μήπως όλο αυτό σου το δημιουργεί η απόσταση?

[anxious4ever]

εγω εγω! το διαβασα ολοκληρο!!! χεχε!!
ρε συ.....με επιασε η καρδια μου με ολο αυτο που περιγραφεις.....
ΣΥΝΕΛΘΕ!! ΠΟΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ???? η σχεση ειναι καμμενο χαρτι..σε παρακαλω βαλε μυαλο κ χωρισε την κοπελα μπας κ ανοιξει η τυχη σου κ βρεις καμια καλυτερη.
κανε την καρδια σου πετρα..σε παρακαλω ρε παιδακι μου...λογικεψου!
ξερω ειναι δυσκολο..αλλα μπορεις να κατσεις ετσι με μια κοπελα που ειναι τοσο μα τοσο αδιαφορη?σου αξιζει αυτη η συμπεριφορα.
μου ρθε να βαλω τα κλαματα οπως το διαβαζα..εγω δνε θα της εδινα καμμια αλλη ευκαιρια.
σε εχει κ σιγουρακι κ σε τρεχει..απαπαπαπα!!

[anxious4ever]

επιπλον να διορθωσω τον τιτλο που εχεις βαλει "σχεση που μοιαζει μονοπλευρη" σε "σχεση που ΕΙΝΑΙ μονοπλευρη"//σορυ για το χιουμορ μου το καυστικο..
σε πονεσα με ολα αυτα που εγραψες.

[Andreas88]

Επειδή δεν έχω τη δυνατότητα να το διαβάσω, λοιπόν, θα το κάνουμε αλλιώς....! Πιστεύεις ότι η σχέση σου είναι μονόπλευρη. Περνώντας το γρήγορα κατάλαβα ότι είστε φοιτητές και ότι υπάρχει απόσταση. Με την απόσταση πιστεύεις ότι η κοπέλα δεν το προσπαθεί (σωστά κατάλαβα??) και εσύ δεν θες να την ταλαιπωρείς (σωστά?) και θες να της πεις να διακόψετε?? Επίσης, παρόλο που σου έχει πει ότι θέλει να είστε μαζί, εσύ υποθέτεις από τη συμπεριφορά της ότι δεν θέλει? Μήπως όλο αυτό σου το δημιουργεί η απόσταση?

Σωστά τα κατάλαβες. Το θέμα όμως είναι ότι η απόσταση μας δεν μεγάλωσε από την απόσταση αλλά επειδή αυτή έχει άλλες πιέσεις, εξεταστικές, διπλωματική, σχολή που πρέπει να τελειώσει κλπ και δεν μπορεί να τα ισορροπήσει όλα αυτά μαζί με μία σχέση. Και ναι πιστεύω ότι δεν το προσπαθεί καθόλου. Και άντε τώρα που έχει εξεταστική να την καταλάβω. Την μεγάλη ήττα όμως την έφαγα όταν πήγα πριν κανένα μήνα να την δω στην Αθήνα για μια βδομάδα και αντίκρισα ένα άνθρωπο απίστευτα ψυχρό σε σημείο που στο τέλος μέτραγα τις ώρες μέχρι να φύγω. Και ενώ λέγαμε ότι όταν θα βρεθούμε θα κάναμε 1000 πράγματα, στο τέλος απλά ήμασταν όλη μέρα κλεισμένοι σπίτι εγώ, αυτή κ ο αδερφός της. Ναι και παρόλο π μου έχει πει ότι θέλει να είμαστε μαζί, υποθέτω ότι δεν θέλει από τη συμπεριφορά της. Και όσο αφορά την απόσταση, ξέραμε από την αρχή της σχέσης ότι θα προέκυπτε μετά από κάποιους μήνες και είχαμε υποσχεθεί να το παλέψουμε. Αλλά τελικά ο μόνος που το παλεύει είμαι εγώ! Και αυτό με αδικεί. Την αγαπαώ πάρα πολύ και επειδή την αγαπαώ τόσο δεν θέλω να είμαι μαζί της σε σχέση και να νιώθει ότι πιέζεται και από αυτό. Τις προάλλες που τσακωθήκαμε μου είπε ότι όλα της πάνε σκατά, δεν μπορεί να νιώθει ότι της πάει και η σχέση της σκατά. Εγώ προσπαθώ παρόλα αυτά έστω και από την απόσταση να την βοηθώ και να της δίνω κουράγιο με όποιον τρόπο μπορώ. Αν μπορούσε και αυτή όμως λίγο, πολύ λίγο να ασχοληθεί με μένα. Μου λείπει να με επιβεβαιώσει συναισθηματικά. Ειλικρινά αυτό μου λείπει. Απλά τις τελευταίες μέρες δεν το αντέχω όλο αυτό και όλο γυρνάει στο κεφάλι μου να της πω να χωρίσουμε. Και πριν το κάνω θα ήθελα την γνώμη σας. Γι' αυτό μοιράστηκα την ιστορία μου εδώ!

[anxious4ever]

απο την συμπεριφορα της σα να δειχνει οτι με το ζορι ειναι στην σχεση..
με το ζορι να συντηρει μια κατασταση επειδη ειναι βολικη..
πιστευω οτι οταν καποιος γουσταρει αυτο φαινεται με τον τροπο του.
οποτε εχε το νου σου κ σκεψου μηπως αναλωνεσαι σε μια κατασταση που δεν σε ευχαριστει.αλλωστε τις σχεσεις τις κανουμε για να μας ευχαριστουν.αν ειμαστε χαλια κ δυστυχισμενοι τοτε γιατι να τις εχουμε.
επιπλεον σκεψου τι ερωτευθηκες απο αυτην την γυναικα..οκ ερωτευθηκες την εμφανιση της στην αρχη κ το σκερτσο της..ομως αυτη η συμπεριφορα της δε σε ξενερωνει?

[Anny85]

Σωστά τα κατάλαβες. Το θέμα όμως είναι ότι η απόσταση μας δεν μεγάλωσε από την απόσταση αλλά επειδή αυτή έχει άλλες πιέσεις, εξεταστικές, διπλωματική, σχολή που πρέπει να τελειώσει κλπ και δεν μπορεί να τα ισορροπήσει όλα αυτά μαζί με μία σχέση. Και ναι πιστεύω ότι δεν το προσπαθεί καθόλου. Και άντε τώρα που έχει εξεταστική να την καταλάβω. Την μεγάλη ήττα όμως την έφαγα όταν πήγα πριν κανένα μήνα να την δω στην Αθήνα για μια βδομάδα και αντίκρισα ένα άνθρωπο απίστευτα ψυχρό σε σημείο που στο τέλος μέτραγα τις ώρες μέχρι να φύγω. Και ενώ λέγαμε ότι όταν θα βρεθούμε θα κάναμε 1000 πράγματα, στο τέλος απλά ήμασταν όλη μέρα κλεισμένοι σπίτι εγώ, αυτή κ ο αδερφός της. Ναι και παρόλο π μου έχει πει ότι θέλει να είμαστε μαζί, υποθέτω ότι δεν θέλει από τη συμπεριφορά της. Και όσο αφορά την απόσταση, ξέραμε από την αρχή της σχέσης ότι θα προέκυπτε μετά από κάποιους μήνες και είχαμε υποσχεθεί να το παλέψουμε. Αλλά τελικά ο μόνος που το παλεύει είμαι εγώ! Και αυτό με αδικεί. Την αγαπαώ πάρα πολύ και επειδή την αγαπαώ τόσο δεν θέλω να είμαι μαζί της σε σχέση και να νιώθει ότι πιέζεται και από αυτό. Τις προάλλες που τσακωθήκαμε μου είπε ότι όλα της πάνε σκατά, δεν μπορεί να νιώθει ότι της πάει και η σχέση της σκατά. Εγώ προσπαθώ παρόλα αυτά έστω και από την απόσταση να την βοηθώ και να της δίνω κουράγιο με όποιον τρόπο μπορώ. Αν μπορούσε και αυτή όμως λίγο, πολύ λίγο να ασχοληθεί με μένα. Μου λείπει να με επιβεβαιώσει συναισθηματικά. Ειλικρινά αυτό μου λείπει. Απλά τις τελευταίες μέρες δεν το αντέχω όλο αυτό και όλο γυρνάει στο κεφάλι μου να της πω να χωρίσουμε. Και πριν το κάνω θα ήθελα την γνώμη σας. Γι' αυτό μοιράστηκα την ιστορία μου εδώ!

Αυτά με τις εξεταστικές κλπ πιο πολύ σαν δικαιολογίες μου ακούγονται. Άνθρωπος που θέλει αποζητά τρόπο να μιλάει με τη σχέση του και να αντλεί δύναμη από αυτή. Ειδικά τη στιγμή που απ'ότι φαίνεται εσύ είσαι πάντα εκεί για αυτήν. Θα συμφωνήσω με την boom ότι σου αξίζει κάτι πολύ καλύτερο. Φαίνεται ότι έχεις πολλά πράγματα να δώσεις σε μία κοπέλα. Ακόμα και αυτό που είπες ότι θες να την χωρίσεις για να μην πιέζεται. Η κοπέλα φαίνεται ότι σκέφτεται μόνο τον εαυτό της. Και δεν είναι δικό σου θέμα ότι συμπεριφέρεται έτσι μέσα στη σχέση. Ίσως να μην μπορεί γενικά να νιώσει κάτι βαθύτερο, αν σκέφτεται μόνο τον εαυτό της. Σε οποιαδήποτε σχέση και να ήταν. Όχι μόνο μαζί σου. Οπότε νοπμίζω ξέρεις τι να κάνεις. Σίγουρα θα στο λέει και η καρδιά σου.

[anxious4ever]

Αυτά με τις εξεταστικές κλπ πιο πολύ σαν δικαιολογίες μου ακούγονται. Άνθρωπος που θέλει αποζητά τρόπο να μιλάει με τη σχέση του και να αντλεί δύναμη από αυτή. Ειδικά τη στιγμή που απ'ότι φαίνεται εσύ είσαι πάντα εκεί για αυτήν. Θα συμφωνήσω με την boom ότι σου αξίζει κάτι πολύ καλύτερο. Φαίνεται ότι έχεις πολλά πράγματα να δώσεις σε μία κοπέλα. Ακόμα και αυτό που είπες ότι θες να την χωρίσεις για να μην πιέζεται. Η κοπέλα φαίνεται ότι σκέφτεται μόνο τον εαυτό της. Και δεν είναι δικό σου θέμα ότι συμπεριφέρεται έτσι μέσα στη σχέση. Ίσως να μην μπορεί γενικά να νιώσει κάτι βαθύτερο, αν σκέφτεται μόνο τον εαυτό της. Σε οποιαδήποτε σχέση και να ήταν. Όχι μόνο μαζί σου. Οπότε νοπμίζω ξέρεις τι να κάνεις. Σίγουρα θα στο λέει και η καρδιά σου.

συμφωνω απολυτα με annie.

[Andreas88]

Ναι είναι πολύ εγωιστική η συμπεριφορά της. Αφάνταστα εγωιστική. Ισχύει. Αυτό της το είπε και μια φορά η ίδια της η μάνα (απ' ότι μου είπε) όταν για πρώτη φορά τόλμησα να της πω ότι θέλω να χωρίσουμε και την πήρε τηλέφωνο για να της μιλήσει. (Εγώ μετά το πήρα πίσω αυτό με το χωρισμό ότι ήταν μια κακιά στιγμή απλά). Πάντως δεν το κάνει συχνά μα μιλάει σε άλλους. Τα κρατάει όλα μέσα της και για τον εαυτό της. Και εγώ της έχω πει άπειρες φορές ότι αν μου ανοίγεται, μόνο κερδισμένη μπορεί να βγαίνει. Ότι θα την βοηθώ και θα την στηρίζω όπως μπορώ. Το μυαλό μου και η λογική μου, μου λένε αγαπητή Anny τι να κάνω. Η καρδιά μου μου λέει άλλα. Ναι στην αρχή ερωτεύτηκα την εμφάνιση και το σκέρτσο της και μετά πίστεψα ότι ότι ο δικός μου συναισθηματικός κόσμος θα μπορούσε να ακουμπήσει τον δικό της και να οδηγηθούμε σε μια ειλικρινή και ισορροπημένη σχέση. Μου είπε πολλές φορές δεν μπορώ να σε επιβεβαιώνω συναισθηματικά και να δίνω όσα δίνεις εσύ. Είμαι άλλος άνθρωπος. Όμως εγώ ξέρω μέσα από την εμπειρία μου ότι όταν αγαπάς κάτι το αγαπάς με όλη σου την καρδιά! Μια σταθερή σχέση αποζητούσα. Και νόμισα ότι την βρήκα. Δέθηκα πολύ και η ιδέα του χωρισμού με σκοτώνει. Είχα πληγωθεί και πιο παλιά με κοπέλα που ερωτεύτηκα και μετά για 6-7 χρόνια ήμουνα πολύ κλειστός συναισθηματικά. Και έκανα σχέσεις απλά για να κάνω χωρίς πολλά πολλά και χωρίς να μπορώ να δώσω συναίσθημα. Τώρα όμως που πίστεψα ότι βρήκα αυτό που ήθελα και ανοίχτηκα τόσο πολύ, τώρα αυτό μου γυρνάει μπούμερανγκ. Γιατί να σκέφτεται τόσο πολύ τον εαυτό της. Προχθές της έγραψα ότι θα την "ενοχλώ" ακόμη λιγότερο λόγω εξεταστικής και λόγω ότι τα νεύρα της δεν είναι καλά, αλλά της είπα όταν βρει χρόνο να προσπαθήσει να τα βρει λίγο με τον εαυτό της και να μάθει να εκτιμά λίγο περισσότερο τους ανθρώπους που έχει δίπλα της, την αγαπούν και την νοιάζονται. Και με πήρε τηλέφωνο και άρχισε να ουρλιάζει σαν τρελή και στο τέλος μου έλεγε αν νομίζεις ότι δεν σε εκτιμώ να χωρίσουμε, θέλω να χωρίσουμε τώρα. Και εγώ μετά προσπάθησα και την ηρέμησα. Ξέρετε κάτι. Το μεγάλο μου παράπονο είναι ότι δεν της ζήτησα ποτέ να μου δώσει κάτι. Ήθελα όμως να θέλει να μου δώσει από μόνη της..

[Andreas88]

απο την συμπεριφορα της σα να δειχνει οτι με το ζορι ειναι στην σχεση..
με το ζορι να συντηρει μια κατασταση επειδη ειναι βολικη..
πιστευω οτι οταν καποιος γουσταρει αυτο φαινεται με τον τροπο του.
οποτε εχε το νου σου κ σκεψου μηπως αναλωνεσαι σε μια κατασταση που δεν σε ευχαριστει.αλλωστε τις σχεσεις τις κανουμε για να μας ευχαριστουν.αν ειμαστε χαλια κ δυστυχισμενοι τοτε γιατι να τις εχουμε.
επιπλεον σκεψου τι ερωτευθηκες απο αυτην την γυναικα..οκ ερωτευθηκες την εμφανιση της στην αρχη κ το σκερτσο της..ομως αυτη η συμπεριφορα της δε σε ξενερωνει?

Γιατί όμως κάποιος να θέλει να είναι σε μια σχέση με το ζόρι; Αυτό δεν μπορώ να καταλάβω. Θα το εκτιμούσα πολύ να ερχόταν στα ίσα και να μου έλεγε δεν αισθάνομαι όσα εσύ. Δεν μπορώ να συνεχίσω για τον χ,ψ λόγω. Καλύτερα και για τους δυο μας να τελειώσουμε κάπου εδώ. Όχι να μου λέει ότι θα το παλέψουμε και για σχέση από απόσταση κιόλας.